ELLA POV Pagkatapos kumain ng agahan muli akong pumasok sa kwarto at nahiga. Medyo mainit dito sa loob ng kwarto kaya itinutok ko talaga sa katawan ko ang nag-iisa naming electric fan. Ilang saglit lang kaagad na din naman akong nakatulog. Nagising ako sa mahinang yugyog sa akin. Pupungas-pungas
ELLA POV "Si Kenneth, nasa labas siya? Paanong---" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang bigla akong kalabitin ni Thalia. Nagtatakang nakatitig siya sa akin. "Oo, Kenneth nga daw ang pangalan! Kilala mo Ate?" tanong niya sa akin. Tumango ako at mabilis ang hakbang na lumbas ng bahay. Kaagad
ELLA POV Para akong nakalutang sa alapaap habang pilit na inaabsorb ng utak ko ang sinasabi ni Kenneth ngayun. Hindi ko akalain na darating kami sa ganitong sitwasyon. Ang magpruposed sya ng kasal na aminado akong matagal kong hinintay. "Oo naman! Siyempre! Gusto ko...gustong-gusto kong magpakas
ELLA POV "Anong sabi mo? Nagsinungaling si Vina sa akin?" kaagad na tanong ko kay Kenneth pagkapasok namin dito sa bahay. Nandito kami sa kusina at sabay na pinagsaluhan ang request kong tinolang manok kanina. Mabuti na lang at nakisama ang baby sa sinapupunan ko at tinagap lahat ng pagkain na isi
ELLA POV Mainit na nga dahil katanghaliang tapat, lalo pang pinainit ni Kenneth ang buong sandali. Parehong naliligo kami sa pawis pagkatapos naming maiparamdam kung gaano kami kasabik sa isat-isat. Mabuti na lang at maginoo itong asawa ko dahil siya pa talaga ang nagpunas ng pawis sa buo kong k
ELLA POV Hindi man kami masyadong nakatulog ni Kenneth dahil sa sobrang ingay sa paligid, wala kaming choice kundi ang bumangon. Malambot na ang hinihigaan namin dito sa tent kaya hindi na nagreklamo pa si Kenneth na sumasakit ang likod niya. Pagkalabas namin ng tent, siyang papasok naman ang mga
ELLA POV Hindi ako makapaniwala habang titig na titig ako sa dokumentong hawak ni Kenneth. Hindi ko akalain na noon pa man, nagplano na pala siyang gawin ito. Na isurpresa ako at ang buo kong pamilya dahil sa malaki niyang regalo na hatid sa aming lahat. "Naku, nag-abala ka pa! Nakakahiya! Sapat
CARISSA VILLARAMA POV Hindi ko mapigilan ang paguhit ng masayang ngiti sa labi ko habang nakatanaw ako sa mga nagkakasayahan! Parang kailan lang noong mga panahon na lumuha ako at nasaktan dahil sa pag-ibig. Mga panahon na walang kasiguraduhan kong magiging masaya ba ako sa buhay ko. Mga panahon