VERONICA POVHindi ako makapaniwalang napatitig kay Rafael. Kitang kita ko sa kanyang mga mata kung gaano ito kaseryoso. Dahan-dahan kong nabitawan ang kanyang kamay at hindi ko na napigilan pa ang pagtulo ng luha sa aking mga mata."Umalis ka na muna. Ayaw na muna kitang makita." mahina nitong wika
"Siya nga pala...balak namin na umuwi muna ng mansion para makapagpahinga. Gusto niyo bang sumama na lang muna sa amin?" wika nito. Kaagad akong umiling."Tita...magpapaiwan po ako. Gusto ko pong bantayan si Rafael." kaagad kong sagot. Saglit itong natigilan napasulyap sa asawa bago tumango."Nagpaa
VERONICA POV"Rafael, nakalimutan mo na ba ang lahat ng pangako mo sa akin? Bakit ka ba ganyan? Bakit mo ako sinasaktan ngayun? Alam mo bang takot na takot ako nag malaman ko na na-aksente ka? Ayaw kong mawala ka sa akin. Hindi ko kaya!" umiiyak kong wika. Wala na akong pakialam pa kung ano man ang
Kaagad akong dumukwang para pagbigyan ito. Baka magtantrums na naman eh. Alam kong sa kundisyon niya ngayun kailangan ko talagang habaaan ang aking pasensya. Alam kong magiging mainitin ang ulo nito dahil siguro sa sakit na nararamdaman ng katawan.Kaagad kong sinunod ang gusto nito. Ako na mismo an
VERONICA POV"Go home!" muling wika ni Rafael sa dalawa niyang pamangkin. Halos alas dyes na ng gabi at tapos ko na din itong pakainin. Masaya ako dahil nagiging magana ito sa pagkain kanina. Lahat ng isinusubo ko sa kanya kinakain niya naman. Mabuti na din iyun para lumakas kaagad siya.Natingnan n
"Kita mo na kung gaano ka din kamahal ng mga pamangkin mo? Gusto ka talaga nilang bantayan ngayung gabi. Baka magtampo ang mga iyun sa iyo, ikaw din mahirap pa naman suyuin ang mga iyun, lalo na si Charlotte." baling ko kay Rafael pagkatapos ng ilang sandaling katahimikan sa aming dalawa. Muli akong
VERONICA POVHiyang hiya ako sa harap nila Ate Arabella ngayun. Parang gusto ko tuloy kutusan ang sarili ko dahil hindi ko man lang naisipan na maglock muna ng pintuan bago pagbigyan si Rafael sa hiling niya. Hindi ko man lang naisip na kapag halikan ang pag-uusapan, walang makakapigil sa kapusukan
"By the way! Hindi na pala kami magtatagal. Babalik na lang siguro kami bukas ng tanghali para makausap ulit si Rafael. Ayaw na din namin isturbuhin ang tulog niya ngayung gabi. Alam namin na kailangan niya ng mahabang pahinga para manumbalik ang kanyan lakas." muling wika ni Ate Arabella na kaagad
CARISSA VILLARAMA POV Hindi ko mapigilan ang paguhit ng masayang ngiti sa labi ko habang nakatanaw ako sa mga nagkakasayahan! Parang kailan lang noong mga panahon na lumuha ako at nasaktan dahil sa pag-ibig. Mga panahon na walang kasiguraduhan kong magiging masaya ba ako sa buhay ko. Mga panahon
ELLA POV Hindi ako makapaniwala habang titig na titig ako sa dokumentong hawak ni Kenneth. Hindi ko akalain na noon pa man, nagplano na pala siyang gawin ito. Na isurpresa ako at ang buo kong pamilya dahil sa malaki niyang regalo na hatid sa aming lahat. "Naku, nag-abala ka pa! Nakakahiya! Sapat
ELLA POV Hindi man kami masyadong nakatulog ni Kenneth dahil sa sobrang ingay sa paligid, wala kaming choice kundi ang bumangon. Malambot na ang hinihigaan namin dito sa tent kaya hindi na nagreklamo pa si Kenneth na sumasakit ang likod niya. Pagkalabas namin ng tent, siyang papasok naman ang mga
ELLA POV Mainit na nga dahil katanghaliang tapat, lalo pang pinainit ni Kenneth ang buong sandali. Parehong naliligo kami sa pawis pagkatapos naming maiparamdam kung gaano kami kasabik sa isat-isat. Mabuti na lang at maginoo itong asawa ko dahil siya pa talaga ang nagpunas ng pawis sa buo kong k
ELLA POV "Anong sabi mo? Nagsinungaling si Vina sa akin?" kaagad na tanong ko kay Kenneth pagkapasok namin dito sa bahay. Nandito kami sa kusina at sabay na pinagsaluhan ang request kong tinolang manok kanina. Mabuti na lang at nakisama ang baby sa sinapupunan ko at tinagap lahat ng pagkain na isi
ELLA POV Para akong nakalutang sa alapaap habang pilit na inaabsorb ng utak ko ang sinasabi ni Kenneth ngayun. Hindi ko akalain na darating kami sa ganitong sitwasyon. Ang magpruposed sya ng kasal na aminado akong matagal kong hinintay. "Oo naman! Siyempre! Gusto ko...gustong-gusto kong magpakas
ELLA POV "Si Kenneth, nasa labas siya? Paanong---" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang bigla akong kalabitin ni Thalia. Nagtatakang nakatitig siya sa akin. "Oo, Kenneth nga daw ang pangalan! Kilala mo Ate?" tanong niya sa akin. Tumango ako at mabilis ang hakbang na lumbas ng bahay. Kaagad
ELLA POV Pagkatapos kumain ng agahan muli akong pumasok sa kwarto at nahiga. Medyo mainit dito sa loob ng kwarto kaya itinutok ko talaga sa katawan ko ang nag-iisa naming electric fan. Ilang saglit lang kaagad na din naman akong nakatulog. Nagising ako sa mahinang yugyog sa akin. Pupungas-pungas
ELLA POV "Uyyy Ondo? Ang aga mo naman! Wala ka bang trabaho ngayun?" narinig kong sambit ni Nanay nang labasin niya kung sino mang bisita ang tumatawag sa labas. Hindi ko na napigilan pa na mapahilot sa sarili kong sintido. Kakatapos ko lang makipag-usap sa sugo ng tagahanga ko na nagbigay ng s