AMERY HEART POV "BABALIK ka pa rin sa kanya?"seryosong tanong sa akin ni Tanya. Naghahanda na ako sa pag-alis ng bahay para umuwi. Gabi na at kahit na hindi ako hinahanap ni Elias, kailangan ko nang makauwi sa bahay nito. "Oo eh! Pero no worries Tanya. Wala akong balak na habang buhay na magpaka-martir sa kanya! Uuwi lang ako dahil may mga bagay lang akong dapat na i-finalized." seryosong sagot ko "Kagaya ng alin?" tanong naman niya kaagad. "Kagaya ng tuluyang pag-alis sa poder niya. HIndi naman kasi pwedeng basta na lang akong aalis. Tiyak akong hahabulin niya ako lalo na at magkakaanak na kami." umiiyak kong sambit. Ayaw ko na sanang umiyak pa pero hindi ko talaga mapigilan eh. Hindi ko kaya! Tsaka, dahilan ko lang kay Tanya na iiwan ko si Elias. Hindi ko din kasi alam kung kaya ko din bang gawin iyun. Lalo at nasanay na ako na palagi siyang kasama. Nasanay na ako sa presensya ni Elias at hindi ko alam kung kakayanin ko ba na bigla na lang hindi ko maramdaman ang pres
AMERY HEART POV "Saan ka natulog kagabi? Hindi ka man lang tumawag sa akin? Sobrang nag-aalala ako sa iyo." muling tanong ko kay Elias pagkalabas niya ng banyo. Kahit na masama ang loob ko sa kanya, talagang inabangan ko ang paglabas niya ng banyo para tanungin. Gusto ko pa rin maramdaman na nag-aalala din siya sa akin lalo na at halos hindi ako nakatulog ng maayos kagabi. "Amery, sorry! I'm tired. Wala ako sa mood ngayung para makipag-usap! Ang daming trabaho na dapat tapusin sa opisina at wala akong time para sa interogasyon mong iyan." seryoso niyang sagot sa akin sabay higa sa kama. Patalikod siyang nahiga sa akin at ilang saglit lang, narinig ko na lang ang mahina niyang hilik. Impit naman akong napahikbi. Ang kaninang luha sa aking mga mata na gusto kong pgilan ay kusa nang naglandas patungo sa aking pisngi. Napatitig ako kay Elias na noon ay natutulog na, Ramdam ko ang sakit ng kalooban. Hindi ko makapaniwala na sa isang iglap, magiging ganito ang katamlay at kalam
AMERY HEART POV PAGKATAPOS kong kumain ng dinner, isang pasya ang nabuo sa isipan ko. Pupunta ako ng hospital. Hindi ko na kaya! Alam kong mahirap itong gagawin ko pero gusto ko nang katotohanan. Dali-dali akong nagbihis pagkatapos kumain. Naglakad palabas ng bahay at sumakay ng kotse. Dumaan muna ako sa bahay namin ni Kuya Luis para magpalit ng sasakyan. Alam kong katangahan itong naiisip ko at posibleng makasama sa pagbubuntis ko ang gagawin kong ito pero wala eh. Hindi talaga ako matahimik. Hindi ko din kaya na basta na lang maupo at maghintay sa kung ano pa man ang mangyayari. Pagdating ko sa bahay naming dalawa ni Kuya Luis, lumipat ako sa kabilang sasakyan. Pinili ko talaga ang may heavy tinted sa sasakyan para madali lang sa akin ang mag-imibisitiga. Wala eh, gusto ko na din kasing lubos-lubusin ang sama ng loob na nararamdaman ko ngayun. Mabilis naman akong nakarating ng hospital. Tama ako, nandito pa nga si Elias sa hospital na ito dahil nakita ko pa ang kanyang kot
AMERY HEART POV MABILIS na lumipas ang dalawang linggo. Kahit na nasasaktan sa bawat araw na nagdaan sa kakaisip na hindi naman talaga out of town ang dahilan kaya wala si Elias. Alam kong iyung babae na iyun ang kasama niya at masaya siya samantalang ako naman ay masyadong nasasaktan. Stress na stress ako at ang laki na din ang binagsak ng aking katawan. Mabuti nalang talaga at palagi akong dinadalaw ni Mommy MIracle kaya kahit papaano, nalilibang ako. Mukhang wala din siyang kamalay-malay sa kung ano ang ginagawa ng anak niya. Palagi niya pa rin kasing nababangit sa akin na pagkapanganak ko daw, dapat daw magpaksal na kami ni Elias. Ang dalawang linggo na pangako ni Elias na uuwi siya ay hindi naman nangyari. Kahit si Mommy Miracle ay tinatawagan niya din ito pero bihira lang daw niyang ma-contact. Kung hindi naka off ang cellphone, hindi din naman ito sumasagot sa tawag. Kasalukuyan kaming nasa garden ni Mommy Miracle nang bigla na lang dumating sila Charlotte at Jeann. I
AMERY HEART POV AKALA ko madali lang ang mag-handle ng ganitong problema pero mahirap pala. Now I know! Mas naiintindihan ko na si Kuya kung bakit halos mabaliw siya noong namatay si Ate Mia. Masakit pala talaga! Sobrang sakit ang harapin ang matinding kabiguan sa pag-ibig. Sa nakalipas na mga araw, feeling ko lalo akong nalulubog. Oo, tumatawag naman minsan si Elias sa akin para kumustahin ang kalagayan ko. Ang pinagbubuntis ko Nababaliw na nga din yata ako dahil feeling ko hindi naman talaga siya concern sa akin eh. Sa baby lang yata siya concern. Feeling ko nga may depression na ako eh. Para na akong mababaliw sa matinding pag-iisip. Ni ang pag-inom ng mga vitamins ay nakakaligtaan ko na nga din. "Kailan ka ba talaga uuwi?" hindi ko na mapigilan pang tanong sa kanya. Kagaya na lang ngayun kausap ko siya sa cellphone. Sa loob ng halos isang linggo na bigla na naman siyang hindi umuuwi ng bahay, pangalawang beses pa lang ngayun na tumawag siya sa akin. Alam ko din naman k
AMERY HEART POV HINDI ko alam kung ilang oras akong nawalan ng malay pero nang muli kong imulat ang aking mga mata nasa isang pribadong silid na ako. Nang kapain ko ang aking tiyan ay wala na ang umbok doon kaya biglang dagsa ang takot sa puso ko "Ang anak ko. Kumusta ang anak ko?" mahinang tanong ko. Naramdaman ko naman ang paghawak ng kung sino sa akin at nang ibaling ko ang aking tingin ang seryosong mukha ni Charlotte ang sumalubong sa akin. "Ipagpalagay mo ang kalooban mo, Amery. Napaanak ka ng wala sa oras pero nasa incubator si Baby. Although mino-monitor ng mga Doctor ang kalagaya niya pero siguro naman na magiging maayos siya." nakangiti niyang sagot sa akin. Hindi ko mapigilan ang maluha. Kahit papaano medyo gumaan ang pakiramdam ko sa sinabi niya. Ang akala ko talaga masama nang nangyari sa anak ko. "Kasalanan ko. Kasalanan ko kung bakit pati ang anak ko ay nahihirapan ngayun." mahina kong sambit. "Amery, ano ba? Ano ba iyang pinagsasabi mo? Kahit kailan huwag
AMERY HEART POV "Hindi! May ginawa ka bang kasalanan para magalit ako sa iyo?" seryosong tanong ko sa kanya! Natigilan naman siya sabay iwas ng tingin sa akin. "Pakiayos na lang ng mga papeles. Gusto ko nang umuwi ng bahay." seryoso kong wika sa kanya! "Amery...hindi ka pa okay! Wala pang go signal mula sa Doctor mo na pwede ka nang lumabas ng hospital.'" seryoso nyang sagot sa akin "Doctor din ako at alam ko ang nararamdaman ko. Gusto ko nang makauwi dahil feeling ko magkakasakit lang ako lalo dito sa hospital." seryoso kong sagot sa kanya. "How about our baby? Kaya mo ba siyang iwan dito sa hospital? Ayaw mo bang hintayin siya ng ilang lingo para sabay na kayong umuwi ng bahay?" seryosong tanong niya. Hindi naman ako nakaimik "Balita ko, ni minsan hindi mo pa nasilip ang anak natin sa loob ng NICU. Kumain ka muna pagkatapos labas tayo. Puntahan natin siya. Silipin natin siya. Alam mo bang sobrang cute niya?" nakangiti niyang muling bigkas. Hindi naman ako nakaimik "An
AMERY HEART POV PINANINDIGAN ko talaga ang malamig na pakikitungo ko kay Elias sa nakalipas na mga araw. Alam kong nahahalata niya din iyun pero wala naman akong narinig na kahit na anong negative na salita mula sa kanya na mas lalo pang nagpadagdag sa kagustuhan ng puso ko na tuluyan na siyang talikuran Ngayung araw ang labas ko sa hospital na hindi ko man lang sinisilip ang anak ko sa NICU. Alam kong pati mga pinsan niya ay nahahalata na din ang pagbabago ng kilos ko sa tuwing dinadalaw nila ako dito sa hospital. Kapansin-pansin kasi talaga ang kawalan ko ng gana na makipag-usap kahit na sa kanila. Ewan ko ba! Biglang nagbago ang pananaw ko sa buhay. Bigla akong nawalan ng gana sa lahat Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Iniisip ko na lang na baka epekto lang ito ng panganganak ko kaya ganito. May mga oras na wala akong ibang gustong gawin kundi ang umiyak nang umiyak. Baka nga may postpartum depression na ako eh. Hindi ko alam or baka naman ayaw ko lang aminin sa sarili
AMERY HEART POV GAMIT ang sarili kong sasakyan, tahimik kong sinundan si Elias. Sa Valdez Medical Center kami nakarating. Kung ganoon, nandito si Rebecca. Siya ang dahilan kaya nagmamadali kanina si Elias na umalis na bahay. Tahimik lang akong nakasunod kay Elias hangang sa pumasok siya sa isang pribadong kwarto. Alam ko na...gets ko na, si Rebecca ang nasa loob noon Sa nagmamdaling kilos ni Elias, alam kong concern siya sa babaeng iyun. Alam kong nag-aalala din siya sa kalagayan nito "Pagkadating ko sa pintuan ng nasabing kwarto, sumilip ako gamit ang maliit na salamin ng pintuan. Parang may libo-libong karayom ang biglang tumusok sa puso ko nang sumalubong sa paningin ko na nakayakap na si Rebecca kay Elias. "Amery, tanga ka ba? Alam mo naman na masyado nang masakit pero bakit kailangan mo pa siyang sundan?" mahina kong bulong sa sarili ko. Pagkatapos noon, napaatras pa ako ng makailang ulit bago ako tuluyang naglakad paalis. HIndi ko pala kaya! Mas masakit pala kung h
AMERY HEART POV HINDI ko alam kung paano ako nakauwi ng bahay ni Elias pero pagpasok ko pa lang ng gate, kaagad na siyang sumalubong sa akin. Kung hindi lang ako nahihiya kina Jennifer at Charlotte ayaw ko pa sanang umuwi eh. Ayaw ko pa sanang bumalik sa bahay na ito. Sa tuwing naaalala ko ang mga nangyari kanina, hindi maipaliwanag na sakit ng kalooban ang nararamdaman ng puso ko. Nakakabaliw ang sobrang sakit. Hindi ko na naman alam kung paano mag-umpisa ulit. "Amery, God! Mabuti naman at umuwi ka na! Alam mo bang kanina pa ako nag-aalala sa iyo?" narinig kong sambit ni Elias. Napatigil naman ako sa paghakbang at seryosong napatitig sa kanya. "Nag-alala? Talaga bang nag-aalala ka sa akin? Talaga bang naisip mo kung ano ang mararamdaman ko kapag malaman ko ang tungkol sa pagdadalang tao ni Rebecca?" seryosong tanong ko. "I love you! Mahal na mahal kita kaya mas pinili ko na lang na ilihim na muna sa iyo ang lahat-lahat. Alam ko din kasi na masasaktan ka eh. I am sorry, A
AMERY HEART POV "I am sorry, wala akong balak na guluhin ang kasal niyong ito." umiiyak na muling sambit ni Rebecca. Pigil ko ang sarili ko. Wala daw siyang balak na guluhin ang kasal namin? Pero ano itong ginawa niya? Ang daming mga araw na pwede siyang lumutang pero bakit ngayun pa? Bakit? Kung hindi lang siya buntis baka kanina ko pa siya tiniris. Kung hindi lang siya buntis baka kanina ko pa siya sinugod. Lahat ng galak sa puso ko na naramdaman kani-kanina lang ay biglang naglaho. Hindi maipaliwanag na pighati ang kaagad na pumalit habang dahan-dahan akong napaatras. Wala na dapat pang pag-usapan. Niluko na naman ako ni Elias. Nabuntis niya si Rebecca at hindi ko alam kung kaya ko pa ba siyang patawarin "Elias, ano ito? Ano ang ibig sabhin nito?" narinig kong sambit ni Mommy MIracle. Ramdam ko sa boses niya ang matinding pagkasimaya kaya naman hindi ko na napigilan pa ang muling mapahagulhol ng iyak Dahan-dahan akong umatras palayo kay Elias. Hindi ko alam kung ano an
AMERY HEART POV THIS IS IT! Ang araw na pinakahihintay naming dalawa ni Elias! Ang araw ng aming kasal. Walang pagsidlan ang tuwa na nararamdaman ng puso ko. Feeling ko din, ako na yata ang pinagka-maswerteng babae sa balat ng lupa. Feelig ko, nakalutang ako sa alapaap Sa wakas, ibinigay din ng Diyos ang matagal ko nang inaasam. May mga pagsubok kaming pinagdaanan at laking pasalamat ko dahil nalagpasan namin iyun. HIndi din talaga ako nagsisisi na binigyan ko siya ng second chance. Aware ako na walang perpektong relasyon pero pipilitin kong maging perpektong maybahay ni Elias. Mahal ko siya! Mahal na mahal ko siya at handa akong alagaan siya habambuhay. Nag-umpisa ng umalingangaw sa buong simbahan ang kantang napili naming kantahin ng singer na na hire namin habang naglalakad ako sa gitna ng aisle. Kumpleto ang Villarama Clan. May mga bisita din na dumating na hindi ko kilala. Ang alam ko ay mga business partners. Mga Ninong at Ninang na mula sa mataas na lipunan. Hab
AMERY HEART POV NAGING mapusok ang halik na pinagsaluhan naming dalawa ni Elias. Ramdam ko sa kanyang kilos ang matinding pananabik. Nag-uumpisa na ding maglumikot ang kanyang palad sa buo kong katawan."Ahhh, Elias." mahinang anas ko. Nagdedeliryo na kaagad ang pakikramdam ko. Sobrang init ng nararamdaman ko umpisa pa lang. Biglang dagsa ng matinding pagnanasa sa buo kong katawan. Lalo na nang makarating ang kanyang palad sa aking dibdib Para akong nawala sa hwesyo sa kakaibang sensasyong aking nararamdaman. Mas lalong naging mainit ang halik na pinagsaluhan naming dalawa."Sure ka na ba dito, Sweetheart?" mahinang bulong sa akin ni Elias nang pakawalan niya ang labi ko.. Nakangiti akong tumango"Yes...sure na sure na ako. I-advance na natin ang honeymoon natin." nakangiti kong sambit. Matiim niya akong tinitigan sa mga mata bago niya ulit inangkin ang labi koMuli naming pinagsaluhan ang mainit na halikan. Pareho kaming sabik sa isat isa kaya ilang saglit lang naramdaman ko na la
AMERY HEART POV "Elias, may problema ba?" nagtatakang tanong ko kay Elias habang magkaharap kami dito sa dining area. Kitang kita ko kasi sa mukha niya na para bang may malaki siyang problema. Nag-uusap kami tapos bigla na lang siyang napatulala. Hinintay ko siya kanina sa mall pero hindi siya nakarating. May biglaan daw kasi siyang meeting at naiiintindihan ko naman iyun. Alam ko din namang busy siya eh at hangat maari ayaw kong makaapekto pagdating sa trabaho niya dahil alam ko namang hindi birong responsibilidad ang nakaatang sa balikat niya. "Ayos lang ako, Sweetheart! Masyado lang talaga akong napagod kanina sa trabaho. Pasensya ka na kung hindi na ako nakarating kanina sa mall ah? Bawi na lang ako next time." may pilit na ngiti sa labi na bigkas niya. "Ayos lang iyun. Huwag mo nang isipin ang tungkol sa bagay na iyun. Marami pa namang next time eh." seryosong sagot ko sa kanya. Pagkatapos noon, kusa ko nang nilagyan ng pagkain ang pingan niya. "Kain ka na para makap
AMERY HEART POV "I am so happy for you, Amery. Imagine, ilang araw na lang at ikakasal na kayong dalawa ng pinsan naming si Elias. Tingnan mo nga naman, ang bilis ng panahon noh!" nakangiting wika ni Charlotte sa akin. Kasama sila Jennifer, Jeann at Rebecca nandito kami sa isang coffee shop at masayang nag-uusap. Balak naming magshopping kaya lang, nauwi ang lahat sa pag-upo dito sa loob ng coffee shop habang hindi matapos-tapos ang pag-chika. Ngayun ko lang din lubos na na-feel na kay sarap palang maging fiancee at future wife ni Elias. Imagine, lahat ng mga pinsan niya kasundo ko. Tapos hindi din nagkakalayo ang edad namin kaya naman nagkaroon ako ng hindi lang mga kaibigan kundi best friends na din. "Masayang masaya din ako lalo na at hindi ko akalain na may chance pa palang magbago ang isang babaero na si Elias." nakangiting sagot ko naman sa kanila. "Well, halos lahat ng mga lalaki, babaero. Naku, mas worst pa ang pinagdaanan ko sa pinagdaanan mo bago naging maayos ang pa
ELIAS POV 'HINDI KITA PIPILITIN na panagautan ako pero sana kilalanin mo ang anak natin. Huwag ka naman sanang maging unfair sa kanya, Elias. Sana mahalin mo din siya kagaya ng pagmamahal mo sa anak niyong dalawa ni Amery." seryosong wika ni Rebecca. Hindi ako nakaimik. Kung anak ko nga ang nasa sinapupunan niya, gaano ba ako kawalang kwentang ama para itakwil siya. "After kong manganak, balak kong tuluyang ipaubaya sa iyo ang kustudiya ng bata. Alam ko kasing mabibigyan mo siya ng magandang kinabukasan. Alam kong mas mapabuti siya sa iyo kumpara sa akin. I am sorry Elias! Patawarin mo ako kung bakit ngayun ko lang ito sinabi sa iyo. Patawarin mo ako sa panibagong problema na hatid ko sa iyo." muli niyang bikgas "It's okay, Rebecca. Nandiyan na iyan at kung talagang anak ko iyan, ibibigay ko ang nararapat para sa kanya!" seryosong sagot ko. Isang masayang ngiti ang kaagad na gumuhit sa labi ni Rebecca nang sabihin ko iyun. "Thank you! Thank you Elias! Don't worry, last na it
ELIAS VILLARAMA VALDEZ POV "Elias, dumaan lang pala ako para magpaalam sa iyo. Magkikita kami nila Jeann at Charlotte kasama na din si Vernonica sa Mall." nakangiting wika niya pagkatapos kong pakawalan ang labi niya. Mula sa pagkakaupo mula sa swivel chair mabilis siyang tumayo at dinampot ang paper bag na dala nya. "Dinalhan na din kita ng food para sa lunch mo.Ako ang nagluto niyan. Hope you like it! Gustuhin ko mang mag stay hangang lunch kaya lang nandoon na daw si Jeann eh." muli niyang sambit. "Okay lang. Enjoy your pasyal, Sweetheart. Kapag matapos ako ng mas maaga, susundan di naman kita kaagad. Mag-enjoy ka lang.." nakangiti kong sagot. Isang masayang ngiti ang kaagad na gumuhit sa labi niya bago siya naglakad patungo sa pintuan ng aking opisina "Okay, see you later, Elias. Tatawagan kita kapag nasa mall na ako." nakangiti niyang sambit bago niya ako tuluyang iniwan dito sa ospisina. Pagkaalis ni Amery, punong puno ang puso ko ng tuwa at muli kong itinoon ang buo ko