CHAPTER 82: PRIVATE"Ahhh—mm!" naging isang ungol ang pagtili ko nang may kamay na tumakip sa bibig ko. Pinilit kong kumawala mula sa mahigpit na kapit niya sa akin nang malanghap ko ang pamilyar na panlalakeng amoy at marinig ang marahang boses ni Felix."Shh, it's me, baby. I'm sorry, I scare you," paumanhin niya bago lumuwag ang hawak niya saakin. Pero iyong puso ko, malakas pa rin ang kabog dahil sa gulat at takot."Felix? Bakit nandito ka? Nagsimula na 'yong party mo!" naguguluhang puna ko sa kanya."'Wag ka nang bumalik sa loob," malambing na pagtataboy niya sa akin.Napanguso ako. Ayaw niya ba ako roon? "Bakit?""They keep on staring at you. Especially men. I want you mine, Astrid. Only mine," mapag-angking paliwanag niya at inilapit lalo ang katawan sa akin. Napasandal ako sa malamig na pader ng Hotel nang haplusin ng tungki ng matangos niyang ilong ang pisngi ko bago niya iyon hinalikan.Inangat ko ang mukha ko at kaagad na sinalubong ang labi niya. Ipinalibot ko ang kamay
CHAPTER 83: CAUGHT"May I dance with the most beautiful girl here tonight?" Natigil ako sa pag-iisip nang may palad na naglahad sa akin at marinig ang boses ni James sa likuran ko. Nang lingunin ko siya ay nakangiti siya sa akin. Mahina akong natawa nang tuksuhin ako ni tita at ni Clyde. "Sure!" pag-sang ayon ko at tumayo para sumama sa kanya."Sayang wala akong girlfriend!" rinig kong reklamo ni Clyde bago namin siya iwan sa table dahil niyaya rin ni Tito David si Tita Ellise na sumayaw.May iba na rin kasing pares ang pumupunta sa entablado para sumayaw. Magkahawak kamay kami ni James nang pumunta roon pero nang makarating kami sa parteng gitna ay inilagay niya ang magkabilang kamay sa bewang ko at inilapit ako sa kanya. Napayuko ako dahil sa hiya bago ipinalibot ang magkabilang braso ko sa leeg niya."Do you have a boyfriend, Astrid?" tanong niya sa mismong tenga ko kaya nag-angat ako ng tingin at lumayo ng kaunti sa kanya.Saglit akong napatigil sa pagsayaw kasabay sa ritmo niya
CHAPTER 84: BETRAYED"No," pagtanggi sa akin ni Felix.Napayuko ako dahil kumirot ang dibdib ko. He's hiding me. Because I'm just the third party?Mapait akong napangiti nang hawakan niya ang bewang ko nang sinubukan kong umalis sa ibabaw niya. "Really? Let me in, babe, and let me see that you are alone there," sagot ni Aphrodite dahilan para bumilis ang tibok ng puso ko. Nandito siya? "Sure," kalmadong sagot ni Felix at pinatay ang tawag. "Hide for now, Astrid."Kaagad na nagsalubong ang kilay ko. "Saan? Aalis na lang ako, Felix.""No. Stay here for a while. I'll just manipulate her," pagtukoy niya sa girlfriend niya at nagsuot ng damit pang-itaas. Kinuha ko ring pagkakataon iyon para isuot ang dress na suot ko kagabi. "Saan ako magtatago?" kabado pa ring tabong ko sa kanya."Follow me," utos niya nang nakuha ko ang pouch bag at mabitbit ang sapatos. "Turn off your phone," dagdag pa niya na mabilis kong sinunod.Binuksan niya ang isang pinto at napagtanto kong opisina niya iyon d
CHAPTER 85: BREAK UP"Welcome back, Ma'am Astrid!" masaya ang mga kasambahay nang batiin nila ako. They are all smiling at me but that doesn't enough to make my heart warm. Kahit nakauwi na ako rito sa Probinsya ay naroon pa rin sa Maynila ang isip ko. "Mommy!" ang maliit na boses ni Arvid ang nakapagpatigil sa akin at nakapagpangiti. "Ayan na si mommy!" mapanlarong sambit ng yaya nito sa kanya habang hawak niya ang damit ng anak ko sa likod bilang alalay habang mabilis na naglalakad si Arvid palapit sa akin.Lumuhod ako at binuksan ang braso para salubungin siya. "Hello, baby! I missed you!" sinserong bati ko sa kanya bago ito niyakap at pinaulanan ng halik sa pisngi. Humahikgik lang siya bago gumalaw para maglakad ulit. He grew up so fast! Nakakalakad na siya ngayon at mas maraming salita na ang nasasambit at naiintindihan niya. Too bad, wala ang daddy niya para masubaysabay ang paglaki niya."Bibihis lang si mommy then let's play, okay?" masayang pagkausap ko sa kanya bago ako n
CHAPTER 86: GUN"What happened? Start on how you and Felix met before the root of the issue happened," utos ni Auntie Amelia habang prente siyang nakasandal sa swivel chair at may hawak pang baso ng alak. "He invited me for his birthday," panimula ko at sinimulang idetalye ang pagkikita namin sa Parking Lot nang tumawag siya no'ng gabing iyon. "We just kissed, nothing more.""My goodness!" hiyaw niya at imbes na pandidiri ay napangisi siya at parang natutuwa. "And? Is it where Aphrodite caught you?""Hindi," mabilis na sagot ko. "Nauna akong umalis bago siya para hindi kami mahalata. But then, we danced on a dancefloor.""That's public! I saw your intimate photos while dancing! You two were so close, Astrid!" puna niya habang nanlalaki ang mga mata at kinuha pa ang iPad para ipakita sa akin ang mga pictures namin ni Felix no'ng gabing iyon. Masyado nga kaming malapit sa isa't-isa. And it looks so sweet and romantic seeing that one photo that two of us were smiling. "And then, what h
CHAPTER 87: PAYAPA"Kamusta po si Auntie Amelia?" iyon ang una kong itinanong kay Yaya Vi nang sa wakas ay ma-contact ko siya gamit ang number ni Nathan. Isang araw na ang nakalipas matapos ang mangyari kahapon. Naka-turn off ang phone ko dahil ayaw kong maging dahilan iyon para ma-trace kung nasaan kami ngayon. Sa Probinsya nila Nathan ako nakikituloy dahil wala akong ibang lugar na mapupuntahan. Batanes. Malayong-malayo ito sa Maynila. Tahimik din at payapa. "Tapos na pong na-operahan, ma'am. Pero nasa ICU siya ngayon," nag-aalalang paliwanag niya kaya napahawak ako sa dibdib dahil kumirot na naman iyon. "Iyong sugatan naman pong tauhan, nagpapagaling na rin. Kayo po r'yan, ma'am? Kamusta kayo ni Baby Arvid?" "Hindi ko na po alam ang gagawin ko," paglabas ko ng saloobin at hinayaan ang sariling umiyak ulit. "Natatakot ako para sa amin ni ni Arvid. Ayaw kong madamay siya." Nasa gitna ako ng paghagulgol nang biglang namatay ang tawag mula sa kabilang linya. Kaagad kong inulit ang
CHAPTER 88: ONE OF THEM"Kumalma ka muna, hija. Mas makakakilos ka ng maayos kung maayos din ang takbo ng isip mo!" pigil sa amin ni Mrs. Imelda, ang mama ni Nathan."Kailangan na po naming umalis. Baka madamay pa kayo at 'yong mga malapit dito," umiiyak pa ring paliwanag ko sa kanya at mas lalong nadurog ang puso nang biglang umiyak si Arvid na buhat-buhat niya."Mommy!" tawag niya sa akin kaya maingat siyang ipinasa ni Mrs. Imelda sa akin."O siya, tutulungan na kita. Pero tumahan ka muna. Nag-aalala rin ang anak mo sa iyong bata ka!" singhal nito. Halatang sanay siyang maging nanay. E, ako? Ang OB-Gyn ko lang ang nagturo sa akin kung paano mag-alaga ng bata. Ginabayan din ako ni Mrs. Tan at Tita Ellise. Pero iba ang pag-aalala at pangaral ni Mrs. Imelda.Nadagdagan tuloy ulit ng tanong ang isip ko. Handa na ba talaga akong maging ina? Kaya ko bang buhayin ng mag-isa si Arvid?"Hija! Uminom ka muna ng tubig at huminga ng malalim," utos niya sa akin at inabutan ako ng tubig dahil ha
CHAPTER 89: WITH A GIRL"Look, baby, oh! Ganda ng christmas tree!" masayang balita ko kay Arvid nang sa wakas ay matapos namin ang pagtayo at disenyo sa christmas tree na nasa living room. Inilawan na rin iyon ni Mrs. Imelda kaya tuwang-tuwa si Arvid.Pumalakpak pa siya at nakaawang ang labi na nakatingala sa pampaskong disenyo. I feel so happy and proud that he can now stand in his own too. "Handa na po ang hapunan!" balita ni Yaya Vi sa amin. Ligtas kasi siyang nakarating dito ni Auntie Amelia nang walang nakakasunod sa kanila.Napangiti ako at mula sa pagkakaupo sa sahig para pantayan ang anak ay tumayo ako. "Let's eat na, Arvid!" anyaya ko rito at masayang inalalayan siya nang maglakad siya palapit sa akin. "Take your time, baby!" pag-cheer ko pa at pumalakpak para ma-enganyo siya lalo na sundan ako."Habol mo si mommy ganda!" pagka-usap ni Mrs. Imelda sa kanya kaya humalakhak ako."Yaya Vi, pakitawag na rin ang mga bodyguard," utos ko sa kanya para makakakain na rin sila kasama
EPILOGUE: LEGAL"Baby..." I called her as I woke up hearing her slight moans. She's asleep and probably having a nightmare. "Hey. Baby, wake up!" Nilakasan ko ang pagtawag at tapik sa kanya and I felt relief as she opened her eyes.I smiled but she looks terrified. "What's wrong, Astrid?" Hinawakan ko pa ang kamay niya nang mapansing nanginginig iyon.I even watched her reddened face and put some strands of her blonde hair behind her ears to wipe some tears on the side of her eyes. "Napaginipan ko 'yong kasal natin, Felix! Binaril daw ako ng lola mo tapos paggising ko sa panaginip ko, bumalik sa umpisa. Hindi na tayo magkakilala!" she sounded so scared... scared that it would be real.Umiling ako. Damn, hindi ko kakayanin kung magkatotoo iyon. But I smiled knowing how she treasures me too and calm her down. "It's just a nightmare," I whispered and hugs her tight. "I will protect you from anyone, Astrid. Ako ang sasalo ng mga bala bago sila tatama sa 'yo," pangako ko."Ayaw ko naman ng
CHAPTER 100: SUNSET"Hello, tita?" tawag ko sa ginang na nasa kabilang linya. "Baby! What's up? I missed you already!" boses ni Felix iyon kaya nakahinga ako ng maluwag. "My phone run out of battery," pagsusumbong pa niya.Mahina tuloy akong natawa. "Nasaan kayo ni tita?""Restaurant. Pero pa-uwi na ako. Tinawagan lang kita kasi miss na kita. Good thing, I met my mom while leaving," mahabang paliwanag niya kaya tumango-tango na lang ako."I missed you too. Hihintayin kita," sinserong sagot ko."I love you!" pahabol niya kaya hindi nawala ang malawak na ngiti ko."I love you too, Felix," sagot ko at humalakhak. "Sige na, bye na! Send my regards to tita."Na-trauma na siguro ako dati kaya grabe ang pag-aalala ko kay Felix kahit isang oras lang siyang nawala sa paningin ko at hindi sinasagot ang tawag ko. But luckily, he knows when to assure me that he's fine. I'm so lucky to have a man like him."You're the most beautiful bride I've ever seen, Astrid," iyon ang namamangha at emosyonal
CHAPTER 99: REUNITE"Oh my god! I missed you so much, Astrid!" Mas lumaki ang ngiti ko nang yakapin ako ng tuwang-tuwang si Stella. "I missed you too, Stella! Pati si Arvid," pagki-kwento ko habang nakayakap sa kanya.Ang tagal na rin naming hindi nagkita. "Right! Ilang taon na ba siya ngayon?!" bakas ang excitement sa boses niya bago siya humiwalay ng yakap sa akin. "Anyway, gumanda ka lalo! Ang blooming mo ngayon compared to the last time I saw you!" puri niya pa bago siya napatili dahil nakita ko ang anak ko.Napangiti na lang ako nang tinakbo niya ito at kinausap. Kaya naman, ang anak din nila ni Nathan ang kinamusta ko."Ready ka na bang malaman kung bakit kami nandito?" pambibitin ko kay Stella nang sa wakas ay nasa dining room na kami para kumain. "Spill!" atat na tili niya at humalakhak nang magreklamo ang anak niya.Inilabas ko ang envelop na kulay krema at iniabot iyon sa kanya. "You're invited," tanging paliwanag ko at hinarap si Felix nang hawakan niya ang kamay ko."We'
CHAPTER 98: PAST"Is this room soundproof, daddy?" tanong ko habang mabigat ang paghinga dahil mula sa labi ay bumaba ang halik niya sa leeg ko. Masarap iyon at nakakakiliti pero kinakabahan akong umungol dahil baka magising ang anak namin na nasa kabilang kwarto lang. "Uhmm!" Kagaad kong kinagat ang pang-ibabang labi nang matagpuan ng kamay niya ang basang-basang pagkababae ko. "You can moan and scream all you want baby!" may gigil na utos niya bago isinubsob ang mukha sa lantad na dibdib ko. Awtomatikong bumuka ang bibig at dalawang hita ko dahil kasabay ng pagsupsop niya sa kaliwang dibdib ko ay ang pagpasok ng isang daliri niya sa loob ko. "Ohhh god, Felix!" napa-ungol ako at napatingala dahil sa labis na sarap. "More ahhh!" Mabilis niya iyong sinunod dahil dinagdagan niya ng isa pang daliri ang nilalabas masok niya sa butas ko. Napakapit ako sa puting comforter para doon kumuha ng lakas dahil nakakapanghina ang pagpapaligaya niya sa akin. Kahit may kaunting kirot ay natatakpa
CHAPTER 97: ALONENapatigil ako sa pagtakbo at napatakip na lamang ng bibig nang marinig ang malakas na pagbagsak ni Felix sa sahig.Narinig ko ang pagdaing niya kaya mabilis ko silang nilapitan. "Okay ka lang?" diretsang tanong ko kay Felix dahil sinuportahan niya si Arvid. "Sorry," ramdam ko ang sinseridad doon at kapwa kami napatingin sa anak namin ng tumawa siya. "Daddy! Let's slide again!" Sinuportahan kong umupo sa sahig si Felix at sinuri ang braso niya. "I'm fine, baby," nakangiting sagot niya sa akin. "I can't believe our son likes it!"Imbes na maging masaya ay napanguso ako. "That's dangerous, baby," pangaral ko sa anak at sinuri rin ang katawan niya. "Paano kung mabagok ang ulo mo, Felix?" tanong ko pa sa daddy niya."I'll be careful," mahinahong aniya at hinapit pa ako palapit lalo sa kanila. "Sorry po, mommy and daddy," kaagad na sambit ni Arvid at niyakap ako. Tumango na ako nang maramdaman din ang kamay ni Felix sa bewang ko at ang halik niya sa gilid ng ulo ko. "
CHAPTER 96: RIGHT TIME"Oh my god! Felix, this place is so beautiful!" manghang bulalas ko nang sa wakas ay makarating kami sa taas ng maberdeng bundok ng Mahatao dito pa rin sa Batanes.Imbes kasi na bumukod na sa pamilya ni Nathan ay napagpasyahan muna naming lumabas ni Felix nang kaming dalawa lang at pansamantalang iniwan si Arvid.Habang nalulula sa taas at ganda ng tanawin mula sa harapan ko ay nakangiti kong nilingon si Felix nang maramdamang yakapin niya ako mula sa likuran.Kaagad kong hinaplos ang matipunong braso niyang pumalibot sa bewang ko at tinipon sa kaliwang balikat ang buhok kong malayang nililipad ng preskong hangin."That's why I brought you here. Your natural beauty perfectly matches the nature, Astrid," matamis na sambit niya kaya hindi ko na mapigilang harapin siya para makita ang gwapong mukha niya. Mas lalo akong napangiti nang hawakan niya ang kamay ko bago siya lumayo sa akin para pakatitigan ang kabuuan ko. "Look, baby, the breathtaking hues of the sunset
CHAPTER 95: FAMILYNaalimpungatan ako dahil sa maliwanag na kwarto. Dahan dahan kong iminulat ang mga mata ko at naabutan ang sariling nakapatagilid habang yakap ang anak. At sa likuran ko ay naroon si Felix.Bigla akong napangiti at nakahinga ng maluwag dahil hindi lang iyon panaginip. Maingat na bumangon para patayin ang bukas na ilaw. Naririnig ko pa rin ang tunog ng ulan pero mahina na lang kaya siguro ibinalik na rin ang kuryente."Why?" Alerto akong napatingin kay Felix nang marinig ang paos na boses niya at nakitang namumungay ang mga mata niya. Pinatay ko ang flashlight bago ako bumalik sa kama. "Pinatay ko lang 'yong ilaw. May kuryente na," sagot ko at hinaplos ang pisngi niya. "Sorry, tulog ka na ulit.""Sleep here," sambit niya at tinapik pa ang katabi niya nang humiga ako sa tabi ni Arvid at hindi sa kanya."Dito na ako. Tabi muna kayo ni baby," sagot ko at nagkumot nang makahiga sa tabi ng anak na natutulog pa rin. "I want spooning. I'm cold, baby," malambing na sa saad
CHAPTER 94: FORGIVEN"Auntie, ano 'yong sasabihin mo dapat kanina?" diretsong tanong ko sa kanya nang makapasok ako sa kwarto niya.Naabutan ko siyang nag-aayos. Mukhang lalabas siya. Sabagay, hindi na maulan."I just want to say goodbye!" Humalakhak siya pero naramdaman ko ang lungkot do'n imbes na pag-kairita. "Bakit? Magbabakasyon ka?" kuryosong dagdag ko.Hininto niya ang paglalagay ng foundation sa mukha at hinarap ako. "For good, Astrid," nakangiting sagot nito at hinawakan ang kamay ko. "Malaki ka na and you have Felix on your side again. I'm sure, kaya mo na at mas magiging masaya kayo kung wala na ako.""Auntie..." pigil ko sa kanya at nagsimula nang manubig ang mga mata ko. Naramdaman kong pamilya ang turing niya sa akin noong isinakripisyo niya ang buhay niya para sa amin ni Arvid. "It's okay! You can still contact me online! I'm active, Astrid. This will not be the last time we will see each other!" " pagtataray niya at kumurap siya para tuyuin ang nanunubig ding mga mat
CHAPTER 93: WAITED"Ms. Astrid," si Nathan ang bumungad sa amin."Pahiramin mo muna siya ng shirt, please," utos ko rito bago ko kinuha ang kamay ni Felix para alisin sa bewang ko. "Sumama ka muna sa kanya.""Where are you going?""I'll change," sagot ko sa kanya. Para kasing ayaw niya akong mawala sa paningin niya dahil nakahawak na naman siya sa palapulsuan ko."Sige na, Felix. Magkakasakit tayong dalawa kung hindi agad makakapagbihis," pagkumbinsi ko sa kanya."Okay," parang batang sagot nito bago ako tuluyang binitawan.He became softer. From his gestures and tone. But his looks became more mature. Hindi ko pa siya masyadong nakita niya kanina pero alam kong humaba ang buhok niya, pati na ang balbas niya ay hindi niya naahit."Astrid, what the hell? Bakit basang-basa ka?" reklamo ni Auntie Amelia na para bang walang natutulog na bata rito sa kwarto."Naulanan lang, auntie. Pwede ka nang bumalik sa kwarto mo," paliwanag ko at nagtungo sa bathroom para tuyuin ang katawan at magbihis