"Zach akala koba kakausapin mo si Diane bakit tayo aalis?" Nagtataka siya habang hila hila ni Zach ang kaniyang kamay, hindi niya alam kung saan sila papunta ngayon. Nagulat nalang siya dahil pagkalabas kanina ni Nicole ay sumunod din silang lumabas at sa ibang daan nagtungo para makalabas Eskiladong tinahak ni Zach ang daan na hindi niya alam kung saan ba dapat loloob at lalabas. Hindi siya kinakabahan bagkus ay naniniwala siya kay Zach, alam niyang hindi siya nito ipapahamak. "Z-zach saglit" natigil siya sa paglalakad at napahawak sa paa ng matisod siya, agad niyang naramdaman ang sakit sa paa "Fvck what happened ? Are you hurt?" Agad siyang sinaluhan ni Zach, lumuhod pa ito para lang makita ang paa niya, napapikit nalang siya dahil sa sakit habang tinitignan ni zach kung ano ang nangyari hanggang sa "Aghhh" Nagmulat siya ng mata na nasa bisig na siya ng binata at buhat buhat siya nito "Hindi ka makakalakad sa lagay mo so I'm gonna carry you" At nagsimulang maglakad muli
"Z-zac-ohhh t-tama na hindi k-kona kaya--aghhh" hindi matapos tapos ni Jhaira ang kanyang sasabihin dahil sa puwersa ng mga bayo ni Zach. Patuloy at walang tigil ang bayo nito habang mahigpit nitong hawak ang kaniyang bewang. Kasalukuyan siyang nakadapa ngayon sa sofa, hindi niya alam kung bakit dito siya dinala ni Zach at hindi sa kama "Z-zach--ohhh aghhh i-- ghhh" Kahit anong gawin niya ay patuloy padin ang pagbaon ng paglalalaki ng binata, hindi ito natatapos. Naka ilang round na sila kanina at ngayon nakikita na niya ang pagbaba ng araw sa kalangitan, ang kaniyang hita ay nangangalay at pakiramdam niya ay mawawalan na siya ng ulirat. Hindi niya rin mapigilang manginig dahil papalit palit sila ng posisyon ni Zach pero isa lang ang nararamdaman niya, sobra sobrang sarap na sa pakiramdam niya ay ikamamatay na niya "Damn you're telling me to stop but you're body say's no" ani ni Zach sa likuran niya at hinalikan ang kaniyang balat sa likuran, nagsitaasan ang kaniyang balahibo at
"Bakit hindi mo pa kasama si Mr. Andrada?"Iyon ang malamig na tanong ng tatay niya ng makarating sa bahay, naka handa na ang hapagkainan at nakalatag narin ang mga pagkain roon na pagsasaluhan nila ng pamilya Olsen maya maya lamang. Naka handa nadin ang step mother at step sister niya, bongga ang damit lalo na si Diane habang ang tatay niya ay naka formal lang"M-mamaya pa po siya pupunta" mahina ang boses niyang sagot, kahit kailan talaga ay takot na siya sa tatay niya lalo na dahil hindi nito pinaramdam ang pagmamahal simula ng pinanganak siya"Umayos ka mamaya, darating ang mga Olsen. Huwag mong ipapahiya ang pangalan ng pamilya namin" ma awtoridad ang boses ng tatay niya bago siya nilagpasan at nilapitan ang bago nitong pamilya na sina Risa at DianeNapatingin nalang siya sa sahig, ayaw niyang pagmasdan ang senaryo sa harap. Pakiramdam niya ay hindi siya nararapat sa kanilang bahay at napipilitin lamang ang mga ito na ituring siyang pamilya "Huwag kang malungkot Jhaira, hindi bag
"Anong ibig sabihin nito Zach?" Nagulat siya ng tumayo ang mommy ni Zach na si Amy, mukhang kahit ito ay nagulat sa sinabi ng sariling anak. Mas lalong kinabahan si Jhaira kaya siya na ang nagsalita "N-nagbibiro l-lang po siya, h-hindi po makapunta ang asawa ko ngayon dahil may sakit siya" halos hindi niya makumpleto ang sasabihin dahil sa kaba, binalingan niya si Zach at mukhang nagulat ito sa dinahilan niya pero hindi niya ito pinansin Pinagmasdan niya kung paano unti unting kumalma ang mga tao sa paligid nila "Hindi nakakatuwang bira iyon Mr. Olsen" natatawang ani ni Risa para pakalmahin ang lahat sa hapagkainan. Nakita niya naman ang seryosong mukha ng tatay niya, alam niya ang iniisip natin at mukhang hindi niya ito napaniwala sa kaniyang dahilan kanina "Mag uumpisa na ang preperation ng kasal sa ikalawang linggo kaya inaasahan na magiging busy kami ni Raoul" ani ni Risa habang kausap ngayon ang mommy ni Arjay na si Deth kasama ang asawa nitong si Lance. Bumalik ang usapan tu
"M-Mrs O-Olsen ano pong n-nangyari?" hindi mapakali si Jhaira habang pinagmamasdan ang matandang olsen sa loob ng kotse na naghahabol ng hininga, bigla siyang kinabahan ng makitang nahihirapan ang matanda "T-t-tulong" halos hindi mabigkas ng matanda ang salitang ito Hindi na nagdalawang isip si Jhaira at pumasok sa sasakyan, hindi siya masyadong marunong mag maneho ng sasakyan pero kailangan niya itong gawin lalo na dahil nahihirapan ngayon ang matandang Olsen sa kanyang harapan "S-sandali lang po d-dadalhin ko kaya sa hospital" kahit siya ay hindi na makahinga ng maayos sa nangyayari ngayon, hindi siya makapaniwalang ganito ang madadatnan niya paglabas ng bahay, ang akala niya kasi ay nasa loob pa ng bahay at kumakain ang matandang Olsen Mabilis ang kaniyang pagmamaneho sa sasakyan ng matanda habang nasa passenger seat ito at naghahabol ng hininga, mabuti nalang at naturuan niya ang sarili nuon paano mag drive in case ng emergency, mabuti nalang din at kaunti lang ang mga s
Ang akala ni Jhaira ay dadalhin siya ni Zach sa kuwarto pero sa kusina ito dumiretso, pinaupo siya nito sa counter "Stay here while I cook" ani ng binata at nagsimulang gumalaw sa kusina, hindi na siya nakapagreklamo dahil malaya niyang napagmamasdang gumalaw ang lalaki. Idagdag pang fitted ang suot na t shirt ngayon ni Zach na tanging naiwan sa pang itaas nito. Iskiladong gumalaw ang binata habang nagluluto, mukhang nasanay ito sa kusina kaya malaya nitong naipapakita ang galing niya sa mabilis na paghiwa ng mga rekados. Seryoso ang mukha nito habang nagluluto "How was it?" Iyon ang bungad na tanong ni Zach ng matapos siyang magluto at ipatikim ito kay Jhaira, hindi naman nadismaya ang dalaga dahil agad niyang natikman ang linamnam ng niluto ni Zach. Para itong mga pagkain na natikman niya sa mamahaling restaurant, puwede ng maging chef si Zach' iyon ang nasa isipan niya pero tanging tango ang nasabi niya dahil sa sarap ng natikman "Saan ka natutong magluto?" Wala sa saril
Hindi napaghandaan ni Jhaira ang pagdating ng dalaw niya kaya naman namimilipit siya sa sakit ng puson habang nakahiga sa kama, balot na balot ang katawan niya ng kumot dahil pakiramdam niya lamig ang dahilan kung bakit sobra sobra ang sakit na nadarama ng puson niya, parang hinahati ang kaniyang katawan "Fvck what do you mean? namimilipit na siya sa sakit and you think this is normal? doktor ka dapat alam mo ang tungkol dito" Boses iyon ni Zach na mukhang ngayon ay kaaway na ang doktor na kausap nito sa cellphone, kanina pa ito aligaga at hindi mapakali dahil sa nararamdaman niya. Kaunti nalang at tatawag na ata ng ambulansya ang binata. May hawak si Jhaira na hotcompress sa kaniyang puson pero hindi parin ito nakatulong kaya tumawag na ng doktor si Zach pero mukhang maghahasik pa ito ng gulo "Masakit parin?" Napamulat siya ng mata sa malambing na boses ni Zach, lumuhod ito sa tabi ng kama at mukhang nahihirapan na pagmasdan ang kondisyon niya. Halatang hindi ito sanay na alagaan a
Hindi mapakali si Jhaira sa sala habang nag-uusap ang mag-lola sa may kusina, hindi niya marinig ang pinag-uusapan nila pero nakakarinig siya ng ibang lenguwahe na sa pagkakaalam niya ay spanish. Nanginginig ang kamay niya sa hindi malaman na kadahilanan, muli siyang lumunok at sumulyap sa kusina hanggang sa tuluyang lumabas doon ang mag lola Mabilis siyang napatayo at nakitang mukhang normal lang ang pag-uusap ng dalawa, tinabihan siya agad ni Zach at nagulat ng bigla nitong hilain ang bewang niya. Napunta roon ang tingin ni Mrs Olsen at sinulyapan silang dalawa bago nagsalita "Aalis na ako and before I go, thank you Jhaira for helping me kagabi. Kung wala ka roon ay baka sa kalsada na ako nawalan ng buhay. Take care of my apo" "W-what? anong ibig sabihin non Lola? anong sa kalsada nawalan ng buhay? what happened?" sunod sunod na tanong ni Zach sa Lola niya pero hindi siya nito pinansin at nagtuloy tuloy na lumabas ng condo hanggang sa maiwan silang dalawa sa loob, binalingan
Masaya at payapang umaga ang bumalot sa condo nila ni Zach. Habang nakaupo siya sa dining table, abala siya sa pagkain ng almusal—isang simpleng meal na gawa ni Zach mismo. He insisted na siya ang maghanda, knowing how weak she felt last night.Her appetite was back, at kitang-kita iyon sa paraan ng pagkain niya. Hindi niya napansin na mula pa kanina ay tahimik lang si Zach, nakasandal sa upuan habang mariing nakatitig sa kanya. His sharp eyes followed every little movement she made—mula sa pagkuha niya ng pagkain hanggang sa pagnguya niya.Napansin niyang may ilang hibla ng buhok na humarang sa kanyang mukha, at bago pa niya iyon maalis, may mainit na kamay nang naunang humawi roon.Zach.Naramdaman niya ang banayad na pagdampi ng daliri nito sa kanyang balat habang marahang inaayos ang buhok niya. She looked at him, at nagtagpo ang mga mata nila—his eyes held something she couldn't quite place, pero isa lang ang sigurado siya. He was looking at her with so much intensity.Napakurap
Malamig ang simoy ng hangin sa loob ng kwarto, pero ang init ng balat na bumabalot sa katawan niya ang pumipigil sa kanya para ganap na ginawin. Marahang nagmulat ng mata si Jhaira, pakiramdam niya ay parang may mabigat na bagay na nakapatong sa katawan niya—hindi naman ganun kabigat, pero sapat para pigilan siyang gumalaw nang malaya.Nanatili siyang nakahiga habang pinapakiramdaman ang paligid. Ramdam niya ang malalakas na bisig na mahigpit na nakayakap sa kanyang baywang mula sa likuran, ang mainit na hiningang dumadampi sa kanyang batok na nagbibigay ng banayad na kiliti. Hindi na niya kailangang lumingon para alamin kung sino iyon—dahil alam na alam na ng puso niya kung kaninong bisig siya nakakulong.Si Zach.Dama niya ang init ng katawan nito, ang matitigas na dibdib na nakadikit sa kanyang likuran. Ang isang braso nito ay nakaipit sa ilalim ng kanyang ulo, habang ang isa naman ay mahigpit na nakayakap sa kanyang bewang, para bang ayaw siyang pakawalan kahit pa sa gitna ng pagt
Napuno ng init at tamis ang gabing iyon.Katahimikan ang bumabalot sa buong kwarto, tanging ang mahinang tunog ng keyboard at ang paminsang buntong-hininga ni Jhaira ang pumupuno sa espasyo. Malalim ang kunot ng kanyang noo habang sinusuri ang mahahabang dokumentong ipinasa sa kanya kanina.Mula nang maupo siya bilang CEO, halos hindi na siya magkanda-ugaga sa dami ng kailangang pag-aralan. Hindi niya akalaing ganito pala kahirap ang magpatakbo ng isang malaking kompanya. Alam niyang magiging challenging ito, pero ngayon lang niya talaga naramdaman ang bigat ng responsibilidad na iniwan sa kanya ng kanyang ama.Bumuntong-hininga siya at marahang hinilot ang kanyang sintido. Kanina pa masakit ang kanyang ulo, pero hindi siya pwedeng tumigil. Hindi ngayon.Bigla na lang niyang naramdaman ang isang mainit at matigas na katawan na dumikit sa kanyang likuran. Muntik na siyang mapatalon nang may dumaan na braso sa kanyang bewang, mahigpit na yumakap sa kanya mula sa likod. Isang pamilyar na
Umaalon ang dibdib ni Jhaira habang pinagmamasdan niya kung paano pilit na nagpupumiglas sina Risa at Diane habang isinasakay ng mga pulis sa kanilang patrol car. Sa kabila ng kanilang pag-aalma, wala silang magawa — naka-posas na ang dalawa, at ang mga pulis ay walang balak palampasin ang kanilang mga kasalanan.Malamig na sumunod si Jhaira sa loob ng conference room, ramdam ang bigat ng mga matang nakatutok sa kanya. Kasabay ng mga bulungan ay ang mabilis na pagtaas ng tensyon sa silid. Mula sa mga investor na kanina lamang ay nakangiti at pumapalakpak kay Risa, ngayon ay puro pagdududa na ang kanilang mga mukha.Biglang tumayo ang isa sa mga pinakarespetadong investors — isang matandang lalaki na may presensya pa lang ay nagbibigay na ng awtoridad. Malamig at mabigat ang tono ng boses nito nang magsalita."Ms. Jhaira, I’m afraid you have no right to claim the CEO position just like that."Matiim ang tingin nito sa kanya, bakas sa ekspresyon nito na hindi siya sang-ayon sa pagkuha n
Pagkatapos ng kanilang mainit na tagpo, halos manghina si Jhaira habang nakasandal sa upuan ni Zach. Ramdam pa rin niya ang kirot sa mga binti at braso niya, para bang piniga ang bawat kalamnan sa katawan niya. Napansin iyon ni Zach kaya hindi na siya pinayagang bumalik sa upuan niya sa kabilang side ng mesa.Ngayon, si Jhaira ay nakaupo sa isang maliit na upuan sa tabi ni Zach, ang kanyang mga binti ay nakapatong sa kandungan nito. Si Zach naman ay abala sa pagsusulat sa isang dokumento, hawak ang ballpen sa kanyang kanang kamay habang ang kaliwang kamay naman ay abala sa pagmamasahe sa talampakan ni Jhaira.Napapapikit siya sa tuwing marahang pinipisil ni Zach ang masakit niyang binti. Dama niya kung paanong bawat hagod ng mga daliri nito ay tila unti-unting pinapawi ang sakit."Masakit pa ba?" tanong ni Zach, hindi inalis ang tingin sa mga papeles sa harapan niya."Medyo," mahinang sagot ni Jhaira, napangiti siya nang bahagya."That's what you get for teasing me kanina," ani Zach, m
Sa loob ng opisina na dating pagmamay-ari ng ama ni Jhaira, nanatiling tahimik ang paligid maliban sa mahihinang pag-click ng ballpen ni Risa habang naglalaro ito sa daliri niya. Nasa likod siya ng malaking mesa — ang mesa ng dating boss — habang ang mga papeles ay nakakalat sa harapan nila.Si Diane naman ay nakaupo sa isang gilid ng mesa, may hawak na baso ng wine na tila pang-relax lang sa kanya. Sa kabilang banda, ang Lolo ni Zach ay kampanteng nakaupo sa malambot na armchair malapit sa bintana, hawak ang isang baso ng whisky na bahagyang niyayanig sa kanyang kamay. Ang malamig na ngiti nito ay tila nanunukso habang pinagmamasdan si Risa."Hindi pa rin ako makapaniwala na naloko natin ang mga pulis ng ganun kadali," pabirong sabi ni Diane bago uminom sa kanyang baso."Pera lang naman ang kailangan," sagot ni Risa, halatang may yabang sa boses niya. "Kung wala kang pera, wala kang laban. Simple.""Simple?" singit ng Lolo ni Zach, ibinaba nito ang baso ng whisky sa maliit na lamesa s
Malalim ang gabi nang sa wakas ay nakatulog si Jhaira tahimik si Zach sa tabi niya na mariing pinagmamasdan ang pagtulog ng dalaga... Nakahaplos ang kamay ni Zach sa bewang at likuran niya kaya mas naging mahimbing ang pagtulog ni Jhaira Mariing pumikit si Zach at hinalikan ang nuo ni Jhaira, mukhang kailangan na niyang gumawa ng aksiyon para matigil na ang pangangahas ng lolo niya sa relasyon nila ni Jhaira"I will make them pay" Sa gabing din iyon, umalis ng tahimik si Zach sa kuwarto ni Jhaira. Kailangan niyang I secure ang lola niya na ngayon ay nagpapagaling na sa hospital, hindi niya alam kung ano ang maaring gawin ng lolo niya kaya kailangan niyang ingatan lahat ng minamahal niya sa buhayPagmulat ng mga mata ni Jhaira, parang mas maliwanag ang paligid kaysa dati — hindi dahil sa araw, kundi dahil parang malinaw na sa kanya kung ano ang dapat niyang gawin."Hindi puwedeng ganito lang 'to matatapos..." bulong niya sa sarili habang nakatitig sa kisame.Mabilis siyang bumangon,
Tatlong araw na ang lumipas, pero parang isang siglo na ang nararamdaman ni Jhaira. Hindi na niya alam kung umaga ba o gabi na. Paulit-ulit na tumatakbo sa isipan niya ang imahe ng Papa niya — ang boses nito, ang tawa, pati na rin ang mga pangarap nilang dalawa na hindi na mangyayari.Nakapulupot siya sa makapal na kumot habang nakaupo sa may sofa, nakatanaw sa madilim na bintana. Sa tabi niya, naroon pa rin ang tray ng pagkain na iniwan ng isa sa mga kasambahay kanina — hindi man lang niya nagawang hawakan. Parang wala nang saysay ang lahat. Wala na siyang lakas, wala na siyang gana.Mabigat ang dibdib niya, parang may batong bumabara sa lalamunan niya. Hindi na niya kayang humagulgol tulad ng dati — ubos na yata ang luha niya.Tahimik ang buong paligid, pero biglang bumukas ang pinto ng kwarto niya. Sa una, hindi siya gumalaw. Akala niya isa na naman sa mga kasambahay iyon na mag-iiwan ng pagkain at aalis din kaagad.Pero nang pumasok ito sa loob, may naamoy siyang pamilyar — mabango
Mabilis na huminto ang sasakyan, halos lumipad si Jhaira palabas ng pinto bago pa ito tuluyang magpreno. Parang wala na siyang pakialam kung may masaktan siya sa pagmamadali — kailangan niyang makita si Papa.Ang malamig na hangin ay dumampi sa mukha niya, pero hindi iyon sapat para palamigin ang apoy ng kaba sa dibdib niya. Isa-isa niyang nilapitan ang mga sasakyang nakasunod sa kanila — kumakatok, pilit na binubuksan ang mga pinto."Papa! Nasaan ka?!" halos pasigaw na tawag niya habang patuloy sa paghahanap. Bawat pagbukas ng pinto ay nagdadala ng panibagong pag-asa — at panibagong pagkadismaya. Iba't ibang mukha ng mga tao ang bumungad sa kanya — mga guwardiya, kasambahay, pati na rin mga taong tila hindi niya kilala — pero kahit isa, wala roon ang ama niya.Nang makita niya si Nanay Celly na bumaba mula sa isang van kasama ang ilang kasambahay, para siyang nabuhusan ng ginhawa."Nay!" Mabilis siyang tumakbo papunta rito, niyakap ito ng mahigpit na tila doon siya kumukuha ng lakas.