Chapter 3- Ang kutob ni Max

"Who do you think you are? Dapat nga matuwa ka pa na ikaw ang mago-opera kay Chicago. Kung may mangyari man sa young master, ikaw ang sisisihin namin!” Galit na sigaw ni Katherine na tila gustong magpapapel kay Max.

"How ridiculous! Tinulak ko ba siya? Bakit responsibilidad ko siya?" Sigaw ni Khelowa pabalik.

Namutla ang mukha ni Katherine. “Anong kalokohan ang pinagsasabi mo? Nahulog si Chicago mag-isa at walang tumulak sa kanya. Doktor ka ba talaga? Nasa operating room na ang bata, andito ka pa! Anong kasalanan niya para ganituhin mo?" Depensa niya.

Ayaw niyang magka-ideya si Max sa ginawa niya kay Chicago.

Pagkasabi no’n ni Katherine, agad niyang hinarap ang direktor. "Ano bang doktor ang kinuha mo? She’s unprofessional! Ito ba ang pinagmamalaki mo? Pwes! Magsasampa ako ng kaso sa ospital na ito!"

Sa sobrang takot ng direktor ay humingi siya agad ng paumanhin at mabilis na pinatawag si Dr. Jacob upang maisagawa na agad ang operasyon.

Dumating si Dr. Jacob at napansin niya agad ang tension. Nagmamadali siyang pumasok sa loob.

Ngunit nang papasok na si Dr. Jacob sa operating room ay pinigilan siya ni Max.

Tumingin si Max kay Khelowna, na naka-maskara pa rin hanggang ngayon, at mariin niya itong inutusan, "Dapat mong gawin ang operasyong ito."

Ngumisi si Khelowa at tumalikod.

Nagalit si Max. Hinabol niya si Khelowa at agad niyang hinablot ang kamay nito para humarap sa kaniya at agad na sinakal.

Sumigaw si Khelowna, "You fucking bastard, let me go!"

Biglang may napagtanto si Max. Iilan lang ang nangahas na kausapin siya ng ganito, at isa na doon ang dati niyang asawa.

Tinignan niya ng mabuti ang doktor na nasa harapan at unti-unting lumitaw ang imahe ng dati niyang asawa na akala niya ay matagal ng patay. Sa kanyang alaala, maganda ang mga mata ng dati niyang asawa, katulad ng doktor sa kanyang harapan na mata lang ang nakikita dahil sa surgical mask na suot.

Ngumisi si Max. "Kung may mangyari sa anak ko ngayon, asahan mong pagbabayaran ito ng buong ospital."

Pagkatapos noon, binitawan siya nito. Umubo si Khelowa habang hawak ang leeg, kasabay non ang pagtulo ng luha sa kaniyang mga mata.

Humawak siya sa dingding, pasuray-suray na tumayo, at sinabi sa paos na boses, "Wala akong pakialam!"

Galit na galit siya sa lalaking nasa harapan niya, kaya hindi niya kayang magkaroon ng kahit katiting na awa para sa “young master” na nasa operating room. Ngunit pagkatapos niyang pumasok sa operating room para sana manood lang, bigla nalang siyang nakaramdam ng matinding awa sa kalagayan ni Chicago.

Na puno ng dugo ang buong katawan ng bata. At sa hindi malamang dahilan, kusang gumalaw ang kamay niya para siya na ang magsagawa ng operasyon na hindi pa nasisimulan ni Dr. Jacob. 

“Ako na,” sabi niya at nagsuot ng surgical gown sa tulong ng mga nurse. Wala na siyang oras na titigan ang mukha ng bata. Inoperahan na niya agad ito.

Makalipas ang tatlong oras, naging matagumpay ang operasyon. Masayang-masaya ang lahat maliban kay Khelowna.

Tinulungan lang naman niya ang anak ng dati niyang asawa sa ibang babae nito.

Lumapit ang nurse sa tabi niya at tinulungan si Chicago na linisin ang mukha. Aksidenteng nasulyapan ni Khelowna ang mukha ni Chicago, at agad siyang natigilan sa kinatatayuan niya. Agad na nanlalaki ang mga mata habang nakatitig sa bata.

“Paano ito naging posible? Kamukhang-kamukha niya ang anak kong si Paris! Paano magkakaroon ng kamukha ang anak ko?!” Nagulantang siya ng todo.

Tapos naalala niya, malinaw na sinabi ng kapatid niya na hindi nagtagumpay ang plano ni Katherine na kunin ang anak niya noon. Matagumpay naitago ng doktor ang kambal na ipinanganak niya. Naniwala rin siya dito at pinalaki niya mag-isa si Paris at Rome.

‘Kung gayon sino ang batang ito na kamukhang-kamukha ni Paris?’ tanong ni Khelowna sa sarili niya.

Sa pag-iisip niya, bigla siyang kinalibutan. ‘So, nanganak ako ng tatlong bata?? Ang young master na ito ng Linae family, ay hindi anak ni Max kay Maveliene...Pero bakit nagsinungaling ang kapatid ko sa akin?’ tanong ni Khelowna sa isipan niya.

Napatingin siya ulit kay Chicago na walang malay. Bigla siyang umiyak. Anim na taong gulang pa lang ang bata, at ito na ang natamo niya...

Naisip niya na galit na galit si Max sa kanya, kaya ganito ang pakikitungo niya sa kanilang anak!

Galit niyang binuksan ang pinto ng operating room, ngunit nabangga niya si Katherine.

"K-Kumusta si Chicago?" Umiiyak na tanong ni Katherine.

Walang ekspresyong itinulak siya ni Khelowna at tumingin kay Max. Hindi niya masikmura na minaltrato ni Max ang anak nila. Napakalupit at napakawalang hiya ng ginawa nito kay Chicago.

Ngunit hindi niya maibuka ang kaniyang bibig dahil sa mga bodyguards sa paligid. Pinigilan ni Khelowna ang kanyang galit at mahinahong sinabi, "Matagumpay ang naging operasyon, ngunit ang bata ay may lagnat. Kung bababa ang lagnat niya sa loob ng 24 na oras, magiging maayos na siya. Ipadala muna ang bata sa intensive care unit, at walang papayagang bumisita doon, kahit ang mga miyembro ng pamilya." Sabi niya.

Ngumiti ang direktor  na nasa tabi ni Max Linae at pinuri siya. "Salamat at narito ka, dok."

"Doktor ako, kaya ito ang dapat kong gawin."

Sagot ni Khelowna at umalis na.

Nakatitig lamang si Max sa likuran ni Khelowna, hindi niya alam bakit biglang bumalik sa ala-ala niya ang kaniyang asawa.

"Ano ang problema ng doktor na ito?" sabi ni Katherine na masamang nakatingin kay Khelowna..

“Sino siya?" tanong ni Max habang nakatitig pa rin sa dating asawa.

"Sabi ng direktor, bagong doctor siya. Max, bakit mo siya tinititigan? Naaakit ka ba sa kanya? Nakalimutan mo na ba ang kapatid ko?" naiinis na sabi ni Katherine.

"Tapos ka na?" Ani Max habang malamig ang mukhang nakatingin kay Katherine. Naitikom agad ni Katherine ang bibig niya.

"Magdasal kang magising ang anak ko ngayon or else, papatayin kita. Now get lost at umiinit ang dugo ko sayo!"

Napaluha si Katherine at umiyak, "Hindi ko kasalanan to! Si Chicago…. Ang likot niya kasi. Siya ang umakyat ng kusa sa bintana. Sa tingin mo ba ginusto koi to? Inalagaan ko si Chicago mula bata pa. Trinato ko sia na parang anak kaya bakit sa akin ka magagalit ngayon?”

"Umalis ka na. Wala akong panahon sa drama mo."  Sabi ni Max at umalis na hindi man lang siya nilingon.

Sa corridor ng ospital, agad na pinigilan ni Max ang isang nurse at tinanong, "Saan ang opisina ng doktor na nag-opera sa anak ko?"

"Diretso lang po sa dulo at lumiko sa kanto, sir."

Naglakad si Max patungo sa opisina ni Khelowna. May gusto siyang kumpirmahin dahil malakas ang kutob niya na kilala niya ito.