Nakabalik na si Max sa office niya at wala pa rin siya sa mood. Halos lahat ng mga tao na nakakasalamuha niya ay napapagalitan niya. Kaya walang empleyado ang nagtangka na lumapit sa kaniya sa takot na masigawan sila. “SINONG IN-CHARGE SA BASURANG ITO?” tanong ni Max na galit na galit habang hawak ang isang pirasong papel. Nanginginig sa takot ang lahat ng umalingawngaw ang boses niya sa buong palapag. Ang isang empleyado na siyang nasa likod no’ng document na hawak niya ay nanginginig na sa takot habang papalapit sa kaniya. “A-Ako po sir…” Masama ang tingin ni Max sa kaniya. “Ikaw? Kung ganoon, iligpit mo na ang gamit mo at lumayas ka sa harapan ko.” Nanlaki ang mata ng kawawang empleyado. “S-Sir?” “YOU’RE FIRED!” Natahimik ang lahat at naaawang tumingin sa kasamahan nilang nasisante. "WALA AKONG BINABAYARANG EMPLEYADO NA BIBIGYAN LANG AKO NG BASURA. KAYA KUNG GUSTO NIYONG UMALIS, UMALIS KAYO." Agad nagsibalikan ang mga tao sa table nila sa takot na madamay sila sa galit ni
Galit na galit si Katherine habang nililinisan niya ang mesa ni Max. Hindi niya matanggap na tinawag siyang tanga at ginawa siyang alila.Hindi niya matanggap na trinato siyang basura.Iba ang ini-expect niya. Gusto niyang tratuhin siya nito na may ibayong pag-iingat. Gusto niyang maging Mrs. Linae.“Mapapasakin ka rin Max. Pinapangako ko yan! Luluhod ka rin balang-araw sa harapan ko. Maiisip mo rin na mahal mo ako… na ako ang kailangan mo!” puno ng galit na saad niya.Bumukas ang pinto at pumasok na ulit si Max. Nakabalik na siya mula sa hospital. Ang galit sa mata nito ay naroon pa rin.“M-Max, malinis na….” Saad ni Katherine, tila nagpapakalumbaba sa lalaking inaasam niyang mapakanya.“Umalis ka na.” Malamig na sabi nito. Ni hindi man lang siya nito tinapunan ng tingin. For him, Katherine is nothing but his annoying employee.At ayaw pa naman niya sa mga taong pabida at tanga gaya ni Katherine.Sa takot na baka magalit ulit si Max sa kaniya, kinuha niya ang bag niya at nagmamadalin
Nang makalabas si Katherine sa kwarto, siya namang pagliko ni Rome sa kinaroroonan niya.Nakaharap si Katherine sa kabilang banda, baliktad sa direction ni Rome, kaya hindi niya napansin ang bata.Naglakad siya paalis na may ngiti sa labi. Nailabas na niya lahat ng galit at sama ng loob niya kay Chicago kaya masayang masaya na siya ngayon.Hindi man lang niya nakita si Rome na pumunta sa tapat ng kwarto ni Chicago.Tinignan ni Rome ang loob, may siwang kaya nakita niya na may bata sa kama. Agad siyang pumasok sa loob at natigilan siya ng makita ang mukha nito.Kumunot ang noo niya nang makita na ang batang nasa kama ay pamilyar sa kaniya. “Paris?”Maliit ang buhok, payat, at umiiyak.. Agad na umiling-iling si Rome nang mapagtanto na batang lalaki ang nasa harapan niya kaya malabo ito maging si Paris.Chicago looked at him with tears in his eyes. "Who are you?" he asked.Humaba ang nguso ni Rome. “So weird. I thought you’re my sister but you’re a boy so hindi ka magiging si Paris.” Nagl
Nang kumalma si Chicago, agad na tinanong ni Rome ang kapatid kung bakit ito umiiyak. “Anong nangyari? Why are you crying?”“I had a bad dream.”Kumunot ang noo ni Rome. “Bad dream? Tell me what happened.”Nagbaba ng tingin si Chicago sa mga kamay niya.“In my dream, tita Katherine was beating me and she kept on pulling my hair while dragging me into the attic.”Namuo ulit ang luha sa mga mata niya. Nanginging pa rin siya habang inaalala ang panaginip na yun na dati ng nangyari sa kaniya.Ikinulong na siya ni Katherine sa attic pero bago yun, sinaktan muna siya, hinampas ang katawan gamit ang bag at hinila pa ang buhok na para bang mahihiwalay na sa anit.Naawa si Rome ng husto. Agad niyang pinunasan ang luha sa mata ni Chicago. Kahit kailan hindi pa siya nakaranas ng ganoon, kaya hindi niya lubusang maisip na ganoon ang sinapit ni Chicago sa kamay ng tita niya.“Sinasaktan ka ba ng tita mo?”Natatakot si Chicago na sumagot ng oo. Kaya umiling siya pero umiiyak pa rin.Kumunot ang noo
Max was mad and pulled Khelowna away from Chicago.“Anong ginagawa mo? Talaga bang hindi ka marunong makinig?”Nanlaki ang mata ni Khelowna. Agad niyang hinablot ang kamay niya pero hindi siya hinayaan ni Max. Mas lalo pa niyang hinigpitan ang paghawak sa kamay ni Khelowna.Nag-alala na si Chicago dahil wala namang masamang ginagawa si Dr. Khe, pero hindi niya maintindihan bakit ganoon ang reaction ng papa niya.“Ano ba Max! Bitawan mo ‘ko!”“Talaga bang ginagalit mo ‘ko? Hindi ba binalaan na kita na huwag kang lumapit sa anak ko?”“ANAK MO?!” Nagtaas na ng boses si Khelowna.“Sige! Sabihin mo at humanda ka sa akin!” Pagbabanta ni Max.Nakagat ni Khelowna ang labi niya sa tindi ng poot na nararamdaman niya. Alam niyang nasa alanganin siya dahil kahit anong minuto, pwedeng ilayo ni Max sa kaniya si Chicago.Dr. Austin was not pleased to what he saw. Agad niyang kinuha si Khelowna palayo kay Max at sinamaan ng tingin si Max.“Mr. Linae, what are you doing?”Namula sa galit si Max. “What
Tumakbo si Rome ngunit hindi niya alam saan nagtungo ang mama niya. Wala siyang ideya na nasa kwarto lang pala ito ni Chicago. Kung saan saan na siya lumusot para lang mahanap ang mama niya, to the point na nakaabot na siya sa labas ng hospital.“MAMA!” Sigaw niya habang hinahanap ito.Napatingin siya sa kabilang banda at napansin na maraming doctors doon.Tumakbo pa siya at sinundan ang ibang doctor na papuntang parking lot para umuwi. Nagbabasakali siyang naroon ang mama niya ngunit wala.Instead, nabangga siya ng isang babae na dahilan kung bakit napaupo siya sa lupa. Napikit si Rome sa sakit ng pwet niya.“ANO BA!” Sigaw ni Alora—ang ina ni Katherine at Maveliene.Walang pinagkaiba si Alora sa anak niyang si Katherine. Maluho siya at lulong sa sugal sa casino. Mahilig rin siyang magpasipsip sa mga may pera gaya nalang ng pamilya ni Max.Gaya ni Katherine, ayaw niya rin kay Chicago.Nang makita niya ang batang nabangga niya, agad na nanlaki ang mata niya. “Chicago?” ang sabi niya.N
Paglabas ni Khelowna at Max sa office ng hospital director, nakita nila si Austin sa labas na naghihintay kay Khelowna. Agad itong lumapit kay Dr. Khe. Tumiim bagang naman si Max nang mapansin kung paano hawakan ni Dr. Austin si Khelowna sa kamay. Agad siyang lumingon kay Director Jhon.“Allowed ba ang mga doktor dito na magkaroon ng relasyon sa kasamahan nila?”Napahinto si Khelowna at napatingin kay Max. Hindi niya alam kung bakit tinatanong yun ng ex-husband niya.“Yes, Mr. Linae, why?” takang sagot ng director. Wala namang batas ang hospital nila na bawal makipagrelasyon ang isang doctor sa kapwa doctor.“Tss..” He hissed and glared at his ex-wife before exiting.Sinamaan rin ng tingin ni Khelowna ang dating asawa niya na papalayo na ngayon sa kaniya. At saka siya humarap kay Dr. Austin na nakatitig lang sa kaniya habang nakatingin siya kay Max.“May nararamdaman ka pa ba sa kaniya?”“Oo. Galit.” Sagot ni Khelowna at naunang maglakad pabalik sa office niya. Pagdating niya doon, na
Panakaw-nakaw ang pagbisita ni Khelowna kay Chicago. Late na rin siyang umuuwi para lang matignan at malapitan niya ang anak niya dahil alam niyang wala si Max.She was being cautious dahil ayaw niyang maudlot pa ang plano niya na itakas si Chicago sa hospital.Nakamonitor rin siya sa kalagayan ng anak kaya alam niyang malapit ng gumaling ito. In fact, kaya ng tumayo ni Chicago at makalakad. Kaya ilang araw na lang ang hintayin, pwede na siyang e released.Matapos ang dalawang linggo, nagtataka at naninibago si Khelowna na hindi na siya ginugulo o pinapansin ni Max.Nakikita pa rin niya ito sa hospital pero tuwing nagtatagpo ang landas nila, nakikita niyang iniiwas ni Max ang paningin niya.Nagtataka siya ng husto pero hindi niya na yun pinansin. Mas nagpapasalamat pa siya doon.Alas onse na ng gabi ng bisitahin niya ang anak niya. Natutulog na si Chicago, nagising lang nang maramdaman ang presensya niya.“Hi baby.. I’m sorry, did I wake you up?”“Dr. Khe?” gulat na sabi nito. Umupo s
Hello everyone, salamat po sa pagbabasa ng story ni Max. You can read my other stories too if you like. Completed na po sila lahat. List of my stories.-The Lust Love-His Personal Affair -Love In Mistake -Ang Makasalanang Asawa-Shade Of Lust[-Shein Family-] -Binili Ako ng CEO (Book1)- Mr. Shein and Lorelay -Pag-aari Ako ng CEO (Book2) -Asawa Ako ng CEO - (Second Gen: Rico Shein) -Binihag Ako ng CEO - (Second Gen: Sico Shein) {-Connected Stories-} -Hiding The CEO's Quintuplets (Rod and March, Clarissa and Clark) -I Put A Leash On My Boss - He Tricked Me Into Becoming His Daughter's Nanny-Billionaire Ex-Husband, I Want My Baby Back-Never Tame A Beast
Years of being married with Max wasn’t easy for Khelowna. Siya ay isang doctor, isang ina, kaibigan at asawa. Kahit na may mga pagkakataon na nag-aaway sila, they always find ways to fix their misunderstanding.Hindi na sila umaabot sa puntong magaya sa iba na nauuwi sa hiwalayan. And Max made sure that Khe won’t get tired of him so day by day, mas lalo niyang minamahal at pinapahalagahan ang asawa niya. And with that, nagiging magandang ihemplo sila ng kanilang mga anak.First year college na ang triplets, si Rome ay kumuha ng kursong business ad, si Chicago naman ay gaya ng sa mama niya. Gusto niya maging isang magaling na surgeon. Si Paris naman ay hindi muna nag-enrol.She couldn’t figure out what profession she wanted to pursue. Kaya hanggang hindi pa siya nag-aaral, nasa bahay muna siya at siya ang nag-aalalaga kay Sydney na ngayon high school na.Nasa sofa siya, nakaupo at nag-s-scrol sa kaniyang social media account, pero tapos na siya sa kaniyang duty as ate. May pagkain ng na
“Hindi pa ba kayo tapos diyan sa ginagawa niyo?” taas kilay na tanong ni Khe matapos niyang makita ang dalawa na busy pa rin sa kanilang ginagawa.Napatigil si Max sa kaniyang pagpapausok at napatingin sa asawa niya. “W-Wife!” Gulat na bulalas niya.“Ginawa mong bubuyog si Dr. Smith. Tama na yang kalokohan mo Max.” Kunwari seryosong sabi ni Khelowna kahit na sa kaloob-looban niya ay natatawa na siya.Ngumuso si Max at agad na binitawan ang layang dahon ng niyog at umakbay kay Khe. “I looked pitiful, wife. Kiss me please…” Paglalambing niya.Napakurap kurap si Dr. Smith. “Pitiful my ass. Hindi ba ginawa mo ‘kong steam meat ngayon lang? Sinong mas kawawa sa atin dito?”Itinaas lang ni Max ang kaniyang middle finger at humaIik sa pisngi ni Khe. “Don’t listen to him, wife. Let’s go.” Ang sabi pa ni Max.Napahagikgik nalang si Khelowna sa tabi. “Dr. Smith, maligo ka na dahil kakain na. At ikaw Max, maghugas ka muna ng kamay para makakain tayo.”Ngumisi si Dr. Smith kay Max na siya namang ba
“Papa, come on!” Sabi ni Sydney habang hila hila ang kamay ni Max papasok sa bahay ni Dr. Smith.Ang triplets naman ay nakasunod sa dalawa habang nakatingin sa mga cellphone nila. Kapwa ito mga busy at walang pakialam sa nangyayari sa paligid, basta nakasunod lang sila kay Sydney at sa papa nila.“Baka madapa kayo!” Ang sabi ni Khelowna na nasa pinakalikuran at sinasabihan ang mga bodyguards na dahan-dahan lang sa pagdala ng mga pagkain na dinala nila ni Max.Napailing si Khe at mahinang natawa sa mga anak niya. 'How come hindi sila nadadapa kahit hindi sila nakatingin sa nilalakaran nila?' she wondered. Pagkapasok nila sa loob, nakita nila si Mina at Dr. Smith na nakatayo sa sala. Dala ni Dr. Smith si baby Melon.“Tito, can I take a look?” sabi ni Sydney na halos magningning ang mata nang makita si baby Melon na dala-dala ng kaniyang daddy.Kanina pa siya excited. “Sure baby,” tuwang tuwa na sabi ni Dr. Smith. Umupo siya sa sofa at agad na ibinaba si baby Melon para makita ni Sydney
Pagkalabas ni Max mula ng elevator, agad niyang nakita si Dr. Smith na pinagkakaguluhan ng mga doctor.Agad niya itong pinuntahan. Nang makalapit siya, narinig niyang pinapayuhan siya ng mga kapwa niya doctor na siya ay isang magiting na doctor at hindi siya kinakabahan.“Tama. Haha… Hindi dapat tayo kakabahan pagka’t nakasalalay sa atin ang buhay ng pasyente.”‘Hindi pa ba siya tapos diyan?’ tanong ni Max sa sarili niya.Natawa naman ang ibang nurses at lihim nilang kinukunan ng litrato si Dr. Smith pagka’t suntok sa buwan nilang masaksihan ang ganitong eksena.“Dr. Smith, ayos lang kayo?” tanong ng isang doctor pagkaraan ng ilang minuto.“Ako? Haha. Ayos lang ako. I am perfectly fine.” Sabi niya.“Pero namumutla ka po.”Mahinang natawa si Max. Kinuha niya ang kamay ni Dr. Smith at nilagay sa balikat niya para kaniyang maalalayan lalo’t pansin niyang medyo gumegeywang ito.“Matulog ka muna matayog at magiting na doctor.” Bulong ni Max at agad na binatukan si Dr. Smith kaya ito’y nakat
-Few months later-Nakatingin si Max kay Dr. Smith na nasa labas ng delivery room. Kasalukuyan siyang ngumunguya ng dried mango at nakaupo habang hinihintay ang balitan tungkol kay Mina.“Kung nag-aalala ka, bakit hindi ka pumasok?” aniya. Kanina pa kasi niya ito napapansin na balisa kahit na ayaw nitong sabihin.“Ayaw ni Mina.” Sabi ni Dr. Smith na mukhang kalmado kahit na nanginginig ang kamay. Kita rin ni Max ang ilang butil ng pawis na dumaosdos mula sa noo nito.“Bakit ayaw niya? You’re her fiancé at isa pa, doctor ka kaya allowed kang pumasok sa loob.”“Nahihiya siya.”Mahinang natawa si Max.“Magaling naman na OB ang inassign mo di ba?”“Yeah.”“Baka kaya nahihiya si Mina kasi alam niyang mahihimatay ka lang doon sa loob.”Sinamaan ng tingin ni Dr. Smith si Max na ngayon ay natatawa lang.Inubos ni Max ang dried mango at tumayo saka tumabi kay Dr. Smith. Huminga siya ng malalim at inakbayan ito. “No’ng ako kay Khe, nong pinapanganak niya si Sydney, nahimatay rin ako kaya naiinti
Pagdating nila ng bahay, naroon na si Max at Khelowna naghihintay. Kasama rin nila si Sydney na agad na tumakbo palapit sa mga kapatid.“Ate, mama cooked our favorite food!” Tuwang tuwa na sabi ni Sydney kay Paris.“Really? Ate is excited then." Sabi ni Paris sabay haIik sa pisngi ni Sydney. “Yes ate!!” Tumingin siya sa dalawang kuya niya. “How about you kuya Chichi and kuya Rome? Are you two excited?”Kinuha ni Chicago si Sydney at binuhat. “Yeah. We’re excited too.”Pumalakpak si Sydney. She cannot wait to dive in the table.Tumikhim naman si Max. Kaya si Rome at Chicago ay agad na dinala si Sydney sa loob ng bahay, iniwan ang mga magulang nila kasama ni Paris sa labas.Alam nilang may sasabihin ang papa nila kay Shon. Nang sila nalang ang nasa labas, agad tumingin si Paris kay Shon at tumabi siya dito.“Ma, Pa, kaibigan ko po. Si Shon.”Ngumiti si Khe, pero si Max ay nakasimangot. Kinabahan naman si Shon pero pinilit niya ang sarili niya na harapin ang dalawa.“M-Magandang araw po
ISANG KATOK ang pumukaw sa attention ni Paris. Nakadapa siya sa kama, nagbabasa ng libro at nang marinig na may tao sa labas ng kwarto niya, agad siyang tumayo at nagpunta doon.Nang buksan niya ang pinto, ang mama niya ang nakita niya.“Pwede bang pumasok?” nakangiting tanong ni Khe.Tumango siya at hinayaan si Khe na makapasok. “Anong nangyari? Bakit parang nagbibingihan kayo ng mga kapatid mo?”Nakagat ni Paris ang labi niya, iniisip kung sasabihin ba niya sa mama niya ang lahat. Nagdadalawang isip siya at baka ay iba ang isipin ng mama niya tungkol kay Shon.“Paris, anak, pwede mong sabihin kay mama ang lahat. I am your mother kaya iintindihin kita at uunawain ang anumang sasabihin mo.” Ani ni Khe nang makita na nagdadalawang isip si Paris.Napabuntong hininga si Paris at tumango.Umupo sila ng kama at agad na sinimulan ni Paris ang dahilan kung bakit sila nag-aaway ng mga kapatid niya.“Shon is a good guy mama. He’s lonely but he’s really a good guy. Hindi siya nagsisimula ng away
Nakapameywang si Rome habang nasa harapan ni Paris. "Ikaw lang yung nakita kong nagkasakit na nga pero masaya pa rin." Sabi niya habang nakakunot ang noo."Ayos lang kuya. Masaya na ako kasi okay na kami ni papa." Sabi ni Paris na nahawaan ni Max."If papa knew this, alam kong uuwi yun dito.""Kaya nga huwag niyo na sabihin kay mama at papa." Sabi niya at pumikit.First time niyang magkasakit na masaya siya. Hindi talaga siya lumayo sa papa niya kahit pa ilang ulit nitong ipaalala sa kaniya na baka mahawa siya.Hindi siya nagsabi na may lagnat siya dahil ayaw niya mag-alala ang mama at papa niya kaya heto at mga kapatid niya ang nag-aalaga sa kaniya. Naging mabuti naman ang kalagayan ni Paris bago naglunes kaya nakapasok pa rin siya sa school. Pagdating ni Paris sa skwelahan, nakita niya si Shon. Nakasuot ito ng uniform ngayon at maayos ang itsura, malayo sa pormahan nitong mukhang hindi skwelahan ang pupuntahan.Kagabi, hindi naman siya sasama dito kung hindi niya narinig ang kabila