“Pinupuntahan ka pa ba ni Alodia sa planta?” I asked in the middle of our conversation.Paalis na si Russel, pasado alas syete na nang umaga. Medyo tinanghali ako ng gising sa sarap ng tulog namin, ganoon din siya. Ang mahalaga'y walang kaso kung anong oras siya pumasok. These days, I'm practicing my morning mood because it's been a week and the weather remains dewy. Gustong-gusto ko ang lamig na dala ng umaga, lalo na kapag mahamog pa. I used to read books in that kind of weather when I was younger. Tumatambay pa ako noon sa terasa ng bahay para magbasa ng libro kapag maaga pa, bago pumasok sa eskwela.“Yeah. She was there yesterday,” aniya sa mahinahong tono.Nanliit ang mga mata ko. “Kinulit ka na naman?”“I already explained, though.”“Bakit ba kasi nagkagano'n ang kapatid niya?” kunot-noong tanong ko. “Kaya naghihinala ang mga 'yon dahil sumabay pa talaga sa isyu.”“I don't know and that's the truth. Kung ako ang gagawa ng ganoon, sisiguraduhin kong hindi na sila maglalakas-loob
The Wedding: Behind the Scenes (you can skip this part if you want) I am busy flipping the pages of our wedding album together with my son. I'm checking what's inside one by one while Alias keeps on asking random things from what he can see.“Tito Daim!” he exclaimed, pointing Daimler's single photo. Pormal itong nakatayo habang ang mga kamay ay nakasilid sa magkabilang bulsa ng slacks. His half smile shows how cool he was with those perfectly messed hair.Parehong mukhang kalog sina Venus at Alodia, malalaki ang ngisi sa bawat larawan. The wedding theme was beige and black. Si Ma'am Navi ang nag-suggest nito. Hindi naman ako nabigo sa napili niya dahil talagang elegante tingnan, lalo na't napakaganda ng ayos.“Who's this guy, Mama?”I stopped and focused on what he's talking about.“Oh. That's Tito Jester, son. He's your papa's cousin.”Marami pa siyang itinuro, iyong mga pinsan ni Russel ang karamihan. Maging ako'y nakilala lang sila sa mismong araw ng kasal. Ilan lamang ang umatte
Dahil siguro hindi ko na masyadong inabangan ang mga araw at iniwasan kong mainip sa bawat oras, nagising na lang akong tapos na ang aking paghihintay. Sa sumunod na araw ay opisyal nang inumpisahan ang gallery. Nakadestino ito sa kaliwang bahagi ng planta kung saan katabi ng mini-park na madalas tambayan ng mga tao. That park is kinda underrated dahil nasa tagong parte ito ng lungsod. The place where we live is located at the back area of the city.May mga nagsabing hindi raw advisable na sa tagong parte ako magpatayo dahil hindi masyadong kita ng mga tao. Mas maigi raw na sa bungad para maging center of attraction ngunit ayaw ko naman sa suhestiyon nila. Una sa lahat, hindi ko ito ipatatayo para lang kumita. This will be my personal place since it's one of my biggest dreams. Bata pa lang ako'y madalas akong managinip nang gising, binubuo ko sa utak ko ang magiging kalalabasan ng pangarap ko kapag ito'y natupad.Sa madaling salita, may kitain man ako o wala, ayos lang. Ang pinakadah
Sinamahan ko si Venus sa mga workout days niya. Dito lang naman sa bahay namin kaya walang problema. We both preferred moving here than outside. Since Venus was a former model, matunog pa rin ang pangalan niya. For her to go outside is kinda risky even though wala na namang magtatangka sa buhay niya. I am talking about the gossips, media and stalkers. Might as well avoid them. Mahirap na, baka kapag namataan siyang nagwoworkout ay unahan siya ng media at kung ano-ano pang ikalat na balita. There would be possible conclusions. Madaling masasabing babalik na sa modelling si Venus kung makikita siyang nagpapaganda ulit ng katawan, bagay na iniiwasan niya. She wants a secret comeback, at least by a mild process. “May sariling gym si Daimler, right?” I asked. Halos wala pang kalahating oras, nararamdaman ko na agad ang pagod. Medyo hinihingal na ako.“Yeah but it would be really, really boring kung mag-isa lang ako roon,” she answered. Kasalukuyan siyang nasa treadmill.“Yayain mo kung ga
“Sino raw?” kunot-noong tanong ko kay Venus.“Hindi nagpakilala. Makipagkita raw ako sa kaniya ngayon. Maghihintay siya sa West View...”I stopped from chewing my food, intently looking at her. Nakatingin pa rin siya sa screen ng kaniyang cellphone, nagtataka sa kung sino ang tumawag. I didn't hear the voice of the person on the other line but their conversation lasted for at least 25 seconds in my calculation.“Lalaki?” sunod kong tanong.She slowly nodded. Nagpapalitan kami ng makahulugang tingin, parehong nag-iisip nang malalim. Hindi normal ang bilis ng tibok ng puso ko dahil sa kung ano-anong iniisip. I may not know who was the caller, I can relate to Venus as her face showed a mixture of worry and nervousness. I was exactly like this when Theo invaded my life. Just exactly as this.“Hindi ko rin makilala ang boses. It's different. Too deep. It cringes the shit out of me,” mariing anas niya. “Pero may kutob akong kalaban siya.”“What's the plan? I mean, ngayon ka pinapupunta. Ano
May mga pulis na dumating sa bahay bago pumatak ang alas sais nang gabi. They are looking for Venus and they said something came up. Dahil sa nangyaring insidente sa bahay ni Daimler, dito muna nagpalipas ng oras si Venus. At heto nga, may mga pulis na dumating, hinahanap siya para sa importantng bagay. I didn't interfere with their conversation, I remained quiet beside her as she listened to them.Ang dala nilang balita'y gumimbal sa amin.“Nagtext po si Sir Daimler. Bale, hintayin nyo na lang siyang dumating. Siya na ang magsasama sa 'yo roon.”Venus is so shocked. Ang tanging naisagot ay pagtango. Hanggang sa nakaalis ang mga pulis, wala pa rin siyang masabi.“What the hell...” she unbelievably said.“Pasok na po kayo sa loob, Ma'am. Kami na pong bahala rito,” one of our house guards politely said as he excused himself. We gave way to him. Mabilis niyang naisarado ang gate. Ayon sa mga pulis, nakuha na nila si Tiyo Banny pero may nangyaring hindi inaasahan. Bigla na lang umano bum
Malala ang lagay ni Tiyo Banny. Dalawang bala ang tumama sa katawan niya. Hindi magkandaugaga si Venus sa kakaparoo't parito, sinusubukan pa ring kontakin si Tita Chime. It's been a day. Wala pa ring kahit anong paramdam si Tita Chime. Mangiyak-ngiyak na si Venus at halatang hirap na hirap na. Kasalukuyang naka-confine si Tiyo Banny. Upang masigurong wala nang mambulabog sa kaniya ay pinabantayan siya ni Daimler sa mga tauhan. May mga palihim na nagmamanman sa labas hanggang sa loob ng hospital para mapigilan ang mga posibleng mangyari. Although this is a private hospital, they still tightened the security, not just only for Tiyo Banny but also for Venus. It's a cold morning. Nagpasya kami ni Russel na pumunta rito. Tinawagan kasi kami ni Daimler kagabi at sinabihang huwag na munang susunod at ipagpabukas na lang ang pagdalaw kaya iyon ang ginawa namin. Wala pang ilang minuto buhat nang dumating kami, may mga pumasok na pulis na kasunod lang namin. Sinadya nila rito si Tiyo Banny hin
We're having our breakfast while watching news. The first usual and common news didn't get our attention that much such as public chaos and scandals, showbiz, and other happenings. Napahinto lang ako sa pagkain nang marinig ang sunod na balita. The headline says: MARTINEO LEWISHAM, ARESTADO. Napako ang atensyon namin ni Nanay sa telebisyon habang matamang nanonood at nakikinig sa mga detalye. Naaresto siya kaninang madaling araw nang mamataan ang sasakyan niya sa likod na bahagi ng West View kung saan nangyari ang barilan. Ayon sa ulat, may mga kasama siyang tatlong armadong lalaki na pare-pareho ring nahuli dahil sa illegal possession ng firearms, kasama na rin si Theo. Kita sa video na nagulantang sila nang palibutan sila ng mga pulis at akmang aalma pa pero wala na silang nagawa nang tutukan sila ng baril.Dahan-dahang itinaas ang kanilang mga kamay at sabay-sabay ding pinatalikod at pinosasan. Matapos ay isa-isang pinasakay sa patrol car. Halo-halo ang nararamdaman ko habang naka