Kabanata 198

“Pinupuntahan ka pa ba ni Alodia sa planta?” I asked in the middle of our conversation.

Paalis na si Russel, pasado alas syete na nang umaga. Medyo tinanghali ako ng gising sa sarap ng tulog namin, ganoon din siya. Ang mahalaga'y walang kaso kung anong oras siya pumasok. These days, I'm practicing my morning mood because it's been a week and the weather remains dewy. Gustong-gusto ko ang lamig na dala ng umaga, lalo na kapag mahamog pa. I used to read books in that kind of weather when I was younger. Tumatambay pa ako noon sa terasa ng bahay para magbasa ng libro kapag maaga pa, bago pumasok sa eskwela.

“Yeah. She was there yesterday,” aniya sa mahinahong tono.

Nanliit ang mga mata ko. “Kinulit ka na naman?”

“I already explained, though.”

“Bakit ba kasi nagkagano'n ang kapatid niya?” kunot-noong tanong ko. “Kaya naghihinala ang mga 'yon dahil sumabay pa talaga sa isyu.”

“I don't know and that's the truth. Kung ako ang gagawa ng ganoon, sisiguraduhin kong hindi na sila maglalakas-loob