Share
Kabanata 132
“Hindi ko 'yan magagawa sa anak ko!” Malakas na lumapat ang mga palad ni Tita Chime sa mesa nang hampasin niya iyon. Ang mga kamay niya'y nanginginig dala ng galit at ang mga mata'y namumula dulot ng nagbabadyang luha.
“This is why we're asking you, Madame,” mahinahong anas ni Arcel. Hawak niya ang puting papel kung saan niya isinusulat ang statements ni Tita Chime.Sa babasaging mesang nasa gitna ay doon naman nakapatong ang mga dokumentong dala nila, kasama ang mga larawang mula sa CCTV ng hospital, kuha mula sa iba't ibang parte. Kalmado siyang pumasok sa silid ni Venus at kalalabas lang ng nars sa mga sandaling iyon. Halos kalahating oras ang lumipas bago siya lumabas. Sa mga larawan ay kita ang pagtakbo niya na mukhang nagmamadaling umalis.“How dare you accuse me!” nanggagalaiting sigaw ni Tita Chime.Arcel frustratingly shut his eyes. He's been composing himself for hours now. Nasasayang ang oras dahil hindi nila makausap nang maayos ang iRelated chapters
Beyond The Lines Kabanata 133
That night, someone emailed me. He wants to set a commission with me which I immediately replied to. Since any day will be fine with the client, ako na ang nag-ayos ng schedule. I'll be meeting him tomorrow in the morning before going back to Senior's house. And of course, kasama ko pa rin si Russel papunta roon. Heck, hindi ko yata kakayaning magtungo roon mag-isa sa sobrang sungit sa akin ng Senior. Baka nasa gate pa lang ako, bulyawan na ako no'n. “Who?” Russel asked after I told him about the email. Mula sa screen ng aking cellphone ay bumaling ako sa kanilang dalawa. Alias is sitting on his flat tummy while they're playing. Patawa-tawa ang anak ko sa mumunting galaw ng kaniyang ama. Russel would then act like he's trying to frighten Alias by playing dead. At ang aming anak, imbes na matakot ay natutuwa pa. Sapilitang bubuklatin ni Alias ang mga mata ni Russel sabay hahagalpak ng tawa. “A client,” I answered as I continued on my thing.Inilipat ko
Beyond The Lines Kabanata 134
Ito ang pangalawang beses na binisita ni Tita Chime si Venus. Nang makarating kami ni Russel sa mansion ay naroon na siya. Samantala, mukhang seryosong nakaantabay sa kaniya si Arcel dahil ilang segundo rin lamang ang pagitan ng pagdating namin. Hindi gaya kahapon na may dalawang lalaking nakatambay sa bakuran ay mag-isa lang si Arcel ngayon. Dala pa rin niya ang mga dokumentong nagpapatunay na si Tita Chime nga ang gumawa no'n kay Venus. Talaga ngang dedicated siya sa trabaho niya. Halatang aburido ang Senior nang sunod-sunod kaming dumating. Inaasahan na niya ang madalas na pagbisita namin ngunit mukhang masama pa rin ang loob niya sa mga apo base sa ipinakikitang ekspresyon. Ako man ay nahihiya na ring magpabalik-balik dito ngunit wala namang ibang mapupuntahan si Venus. Hindi naman puwede sa bahay namin dahil sentro iyon. Mahirap na, baka mamalayan na lang namin, tambak na ang media sa labas. Senior Clausen's mansion holds the tightest security that's why Venus is safe h
Beyond The Lines Kabanata 135
“What do you want?” kunot-noong tanong ko kay Alodia.Paalis na kami ngayon. Ililipat na si Venus sa ibang bahay at ayon sa narinig ko, she will be sent to Daimler's property; malayo sa karahasan at malayo sa kaniyang ina. Hangga't hindi nareresolba ang kaso at hangga't nagmamatigas si Tita Chime ay hindi siya puwedeng lumapit kay Venus. Ilang beses siyang nakiusap sa akin pero wala naman akong maitutulong sa kaniya. It's her daughter who decided. Ni ayaw siyang makasama ni Venus kahit ilang minuto lang. Her daughter is in legal age and she has the right to decide for her own. Sa bagay na iyan ay hindi puwedeng magpumilit si Tita Chime. Nakasakay na si Venus sa kotse ni Daimler. She's fine now. Wala na siyang ibang sakit na nararamdaman. May tapal pa rin ang kabilang pisngi niya pero hindi na raw ito humahapdi kapag natatamaan ng hangin. We are all gathered here at the mansion's front yard. Magkatabi lang ang sasakyan nina Daimler at Russel samantalang nasa bandang un
Beyond The Lines Kabanata 136
The investigation went on and on. Walang balak si Venus na ipatigil ang imbestigasyon sa kaniyang ina kahit pa nitong mga nakaraang araw ay nabalitaan naming nagtangkang tumakas si Tita Chime dahilan para pwersahan na itong kunin ni Arcel. Dinala ito sa istasyon nila at doon ipagpapatuloy ang interrogation. Kung tutuusin ay masyadong maluwag si Tita Chime sa sitwasyon. Sa katiting na respeto sa kaniya ni Venus, kahit papaano'y hindi ito nagsasampa ng kaso laban sa kaniya.Subalit bagama't walang kaso ay nakiusap si Venus na paimbestigahan ang kaniyang ina upang malaman ang totoo. At kapag dumating ang araw na malinawan na kaming lahat, saka pa lamang magdedesisyon si Venus sa susunod na gagawin. Kung mapatunayan mang may kasalanan nga si Tita Chime, ani Venus ay hindi siya magdadalawang-isip na ipakulong ang sariling nina. At kung wala naman, babalik sa dati ang lahat, sa normal na takbo ng buhay nila. Inihatid ako ni Russel pabalik sa bahay pagkatapos kong dalawin si
Beyond The Lines Kabanata 137
“Hindi pumasok?” Nakapamaywang si Euckleen nang tanawin niya ang entrance ng shop. Basa pa ang buhok at kasusuklay lamang nito. Naka-ternong jersey at sukbit na ang itim na backpack na ginagamit sa mga lakad niya. Ang tinutukoy yata niya ay si Blythe.“Hindi, eh. Sinundo ni Alodia kahapon,” sagot ko.“Sinong Alodia?”Napatingin na rin ako sa entrance nang may sasakyang pumasok doon. Ngunit tila nahawa ako sa pagkadismaya ni Kleen nang malamang hindi si Blythe ang dumating. Nito ko lang napagtanto na inihahatid ng kotse si Blythe sa tuwing pumapasok. Kung relative niya si Alodia, malamang nga'y may kaya sila sa buhay. Marahil ay may sarili siyang driver. Ngunit ang tanong, bakit siya nagtatrabaho rito? “Tinawag niyang ate si Alodia. Maybe her sister?” walang kasiguraduhang tugon ko. Nangunot ang mga kilay ni Kleen habang animo'y nag-iisip nang malalim. Ang tingin niya'y hindi matanggal-tanggal sa bukana na para bang tinatalunton ang daan patungo s
Beyond The Lines Kabanata 138
I am drying my hair using the cotton towel when my phone suddenly beeped. Isang mensahe ang pumasok na hindi ko kaagad pinagtuunan ng pansin. Nagpatuloy ako sa pagpupunas ng aking buhok. Tinalunton ko ang mga tumutulong tubig sa balikat ko. Muling tumunog ang cellphone at nagpasya na akong damputin iyon. Kasabay ng gulat ay nasapo ko ang aking noo. It's a message from my client! Dahil sa dalas ng pagkakaabala ko ay nakalimutan ko nang nag-set nga pala ako ng araw ng meeting namin! I sighed as I composed my reply:I'm sorry for the late response and delayed appointment, Mr. Ellion. Please do proceed to our meeting place. I'll be coming right now.Bago ako umalis ay hinanap ko si Alias. I found him in the front yard, playing with Ruan. Talaga ngang napapadalas ang pagpunta ni Ruan dito. Saglit kong binuhat si Alias. Pinunasan ko ang pawis sa kaniyang noo.“Aalis ako, Ruan. Pasabi na lang kay Nanay na may tatagpuin akong client.” He
Beyond The Lines Kabanata 139
Ang kaangasan ni Theo ay tila nabawasan nang mag-insist si Russel na maupo na kami. Animo'y nagpipigil ito ng inis at idinaan na lang sa pagbuntong-hininga. Naupo kaming tatlo. Magkatabi kami ni Russel at si Theo naman ay nasa harap namin. He formally sat with his rugged face while Russel beside me is cooly sitting with his crossed legs. Kulang na lang ay idikit ni Russel ang upuan ko sa kaniya sa sobrang lapit namin sa isa't isa. Ang braso niya'y nakaakbay sa sandalan ng aking upuan na tila may gustong patunayan sa lalaking kaharap namin.Palihim kong pinagmasdan si Theo. Mukhang nalilito siya sa kung anong dapat sabihin. Hindi niya lubos inasahang makikita niya si Russel sa sandaling ito. Ngayong tuluyan ko na siyang nakita'y pansin ko ang pagkakahawig niya kay Denise. Mula sa kilay hanggang sa hugis ng mukha ay hindi niya maitatago ang dugong nananalaytay sa kaniya. Walang duda, isa nga siyang Lewisham.If he's really Denise' brother, I think it's so lame to
Beyond The Lines Kabanata 140
An awkward silence stretched between me and Olive. We're alone together here in the garden. Nagdidilig siya ng mga halaman samantalang pinaaarawan ko muna si Alias bago ako magtungo sa Art Gallery ni Eiser. I know that my son's old enough for this but I can't just get over with the things I used to do. Baby pa rin naman si Alias sa paningin ko at mananatili siyang baby ko kahit unti-unti na siyang lumalaki. Kanina ko pa napapansin ang pananahimik ni Olive mula pa sa hapag-kainan. Ang lahat ay tahimik na nag-almusal at alam kong hindi lang ako ang nakapansin nito. “Mama's going outside. You wanna come, hmm?” I brushed my son's hair. Olive remained silent. Nakatutok siya sa pagdidilig ngunit mababanaag ang lumbay sa kaniyang mga mata. It's probably because of Ruan.“Butterfly!” Alias exclaimed while his little hand is in the air.I chuckled. Nilapitan namin ang paru-paro at gaya ng usual reaction ay agad itong lumipad palayo.My son clapped
Latest chapter
