Chapter 4

Pumasok ng sasakyan sina Chester at ang babae, nagdrive paalis. Sinundan ko sila pero hindi ako nagpahalata.

I didn't expected this to be happened. Masyadong napaaga ang panloloko ni Chester. Pero mas ipinagpapasalamat ko iyon dahil buhay pa si daddy ngayon. At sa oras na makakuha ako sa patunayan sa panloloko niya ay tuluyan na akong makakalaya sa kanya. Magiging tahimik na kami ni daddy.

Huminto ang sasakyan ni Chester sa building na pagmamay-ari ng kaibigan niya. Lumabas ang dalawa ng sasakyan at sumakay sa ground floor elevator. 8th floor ang lalapagan nila kaya iyon din ang pinindot ko nang makarating na sila doon.

Pero hindi ko na sila naabutan nang makalapag ako. Napakaraming room ang meron sa 8th floor at hindi ko naman pwede isa-isahin ang mga iyon para lang tingnan kung nasaan si Chester.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan ang number niya. Matagal bago siya sumagot.

"Cassidy?"

"Chester, where are you? Can you please come home?" nagkunwari ako na natataranta.

"What happened?" pekeng pag-aalala. Alam kong hindi totoo ang pag-aalala sa boses niya. "Are you alright?"

"Please, umuwi ka na! Natatakot ako!" Nagtago ako sa likod ng hallway habang naghihintay kung saang room lalabas ang asawa ko.

"Alright, alright. I'll be there in 30 minutes," sagot niya sa akin at ibinaba na ang tawag.

Mula sa pinakadulo ay bumukas ang pintuan at iniluwa non si Chester, kasama ang babae niya. Ang babaeng iyon din ang babae ni Chester bago ako magpakamatay.

"You promised to stay with me today," dinig kong pagtantrums ng babae kay Chester.

Itinapat ko ang cellphone ko sa kanilang dalawa at kinunan sila ng video.

"I know, baby. Pero hindi tayo pwede mahuli ni Cassidy dahil kapag nangyari yun ay masisira ang lahat ng mga plano natin. Ilang beses na niya ako pinatawad, at kapag nahuli pa niya ako ulit ay baka makipaghiwalay na siya sa akin. Hindi pwedeng iwan niya ako hangga't hindi ko pa nalilimas ang yaman ng mga Vargas."

Naikuyom ko ang mga kamao ko sa narinig. Marami mang nagbago sa buhay ko noon at ngayon, pero kung may hindi nagbago ay si Chester iyon. Gahaman at hayup pa rin ito ngayon. Sarili pa rin ang iniisip.

Lumabas ako mula sa pinagtataguan ko at sinave ang video. Galit na galit akong naglakad papalapit sa kanila. Sabay silang nagulat at nanlaki ang mga mata nang makita ako.

"Cassidy... Anong ginagawa mo rito... Wait, it's not what you think." Akmang hahawakan ako ni Chester, pero tinabig ko ang kamay niya.

"Huwag mo ako hawakan!" Isang malakas na sampal ang ibinigay ko sa kanya. Sa takat ng babae na baka sampalin ko siya ay umatras ito palayo. "Alam ko na ang totoo, Chester. Narinig ako ang lahat ng sinabi mo!" Itinaas ko ang cellphone ko at ipinakita iyon sa kanila. "Narito ang nagpapatunay sa panloloko niyo sa akin. Na pinakasalan mo lang ako para sa pera, para makuha mo ang lahat ng meron ako. Hindi ko yun hahayaan. I will file a divorce. Magkita-kita na lang tayo sa korte."

Pumihit ako patalikod, handa na silang iwan. Pero bago ko pa maihakbang ang mga paa ko paalis ay may pumalo na sa batok ko, dahilan kung bakit ako biglang mawalan ng malay at bumagsak sa sahig.

Nang imulat ko ang mga mata ko ay ramdam ko pa rin ang sakit ng pagkakapalo sa akin. Iginalaw ko ang katawan ko, pero hindi ko iyon magawa. Sinipat ko ang buong katawan ko at doon ko lang napagtanto na nakatali pala ang buong katawan ko.

"You're awake."

Napatingin ako sa gilid at nakitang naroon si Chester sa sofa, walang damit pang itaas. Ang babae naman na kasama niya ay nababalutan ng kumot, halatang wala rin suot na damit.

"Mga walanghiya kayo!" sigaw ko sa kanilang dalawa. Ang kapal ng mga mukha nila na magtalik sa harapan ko, habang itinali nila ako rito at walang malay. "Pakawalan mo ako rito, Chester!"

"Bakit ko naman gagawin yun kung alam kong mapapahamak ako kapag nakaalis ka riyan?" sarkastiko niyang sabi habang nagsusuot ng damit. "Kung naging masunurin ka na lang kasi na asawa ay hindi iyan nangyari sayo. Kung pinakinggan mo na lamang sana ang suhesyon ng daddy mo na bigyan ako ng anak ay baka magbago pa ang isip ko at hindi ituloy ang mga plano ko."

Hindi ako makapaniwalang napatitig sa kanya. "Ikaw ang nagbigay ng idea kay daddy..."

"Ako nga," ngisi niya sakin. Ganitong-ganito ang itsura niya noong ikinulong niya rin ako sa madilim na kwarto sa mansyon. "Pero nagmatigas ka. You leave me no choice, Cassidy. Kaya sa oras na pirmahan ng daddy mo ngayon ang mga dokumento na inihanda ko ay papatayin na kita. Pagkatapos non, isusunod ko ang daddy mo."

Nagwala ako at pilit na inalis ang tali, pero sobrang higpit non. "Hayup ka! Napakahayup mo!"

Naglakad siya papalapit sa akin at nilagyan ng tape ang bibig ko. "Hayup ako at wala kang magagawa roon."

Pagkatapos magbihis ng kabit niya ay naghanda na sila sa pag-alis. Kikitain ni Chester si daddy. Kailangan ko makawala dito at pigilan iyon. Pero paano ko gagawin yun?

"I'll be back, wife. Pagbalik ko ay pag-iisipan ko kung anong gagawin ko sayo. Depende iyon kung pumirma ang daddy mo." Hinalikan ako sa pisngi ni Chester bago ito lumabas ng kwarto.

Ang akala ko ay susunod na palabas ang babae, pero nilapitan pa niya ako. "Hindi ako sigurado kung kaya kang patayin ng asawa mo kapag nakuha na niya ang gusto niya. Pero ako, kaya ko iyon..."

Nanlaki ang mga mata ko ng naglabas ng lighter ang babae at sindihan ang laylayan ng bedsheet ng kama kung nasaan ako.

"I'm just doing him a favor, Cassidy."

Mula sa maliit na apoy ay unti-unti lumalaki at sinasakot non ang buong bedsheet. Lumabas na ang babae at narinig ko ang paglock niya ng pintuan.

Hindi ko maalis ang tali. Hindi ako makasigaw. I was helpless. Wala akong magawa kundi ang umiyak na lang. Hanggang ngayon ay mahina pa rin ako. Talo pa rin ako ni Chester.

Just as I was closing my eyes in despair and quietly awaiting my fate, a familiar call came from a voice. "Fuck! Cassidy!"

This voice was particularly familiar, and a person's figure came to my mind.

No, it couldn't be him.

The voice sounded again. "Cassidy! Naririnig mo ba ako?!"

Anong ginagawa niya rito? Before I could dismiss my thoughts, there was a knock on the door.

It was really him, Mr. Guerrero!

"Cassidy!"

The door was already smashed open by him. The moment I saw him, my tears had completely lost control.

"Huwag ka matakot, ilalabas kita rito." He whispered in my ear. Inalis niya ang tape sa bibig ko. Paanong nalaman niya na nandito ako? Sinundan ba niya ako kanina?

"You shouldn't have come here!" sabi ko sa kanya at biglang napaubo sa usok dahil as lalo pa lumalaki ang apoy.

"Ikaw ang dapat hindi pumunta rito. Hindi ba't ang sabi ko sayo, kapag nakita kitang hindi pinapahalagahan ng asawa mo ay aagawin kita sa kanya?" He tried to untie the ropes trapping me. With his efforts, the ropes trapping my upper body had been untied. "I mean it, Cassidy."