Home / วัยรุ่น / Be mine วิศวะเถื่อน / ตอนที่ 2 Be mine วิศวะเถื่อน (ย้อนอดีต)

Share

ตอนที่ 2 Be mine วิศวะเถื่อน (ย้อนอดีต)

Author: NaLa.Sri
last update Last Updated: 2025-04-24 15:33:32

            “อื้ม!! หายใจไม่ออก” ร่างสูงจู่โจมมอบจูบอันเร่าร้อนและดูดดื่มให้กับคนตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่างบนเตียงของเขา เตียงที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัส เธอคือคนแรกในหลาย ๆ เรื่อง รวมไปถึง       ความบริสุทธิ์ของเขาเช่นกัน

            “หึ!!” เสียงหัวเราะในลำคอถูกเปล่งออกมา ตาคมจ้องมองใบหน้าสวยของหญิงสาวที่นอนครางอยู่บนเตียง

            ใบหน้าสวยเชื้อเชิญเขาจนต้องรีบถอดเสื้อผ้าของเธอออก กระทั่งร่างบางเปลือยเปล่า เผยให้เห็นหุ่นสมส่วนของเธอ ผิวขาวอมชมพูน่าสัมผัส หน้าอกคู่สวยที่กระเพื่อมตามจังหวะหายใจ ทุกอย่างบนร่างกายของเธอช่างน่าหลงใหลจนยากจะปฏิเสธ

            “ทำไม่เป็น?” ใบหน้าท้าทาย หางคิ้วข้างขวาเลิกขึ้นเป็นเชิงถาม เมื่อเห็นร่างสูงนิ่งไปชั่วขณะ ในขณะที่เธอนอนเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าเขา

            เพียงแค่ได้ยินคำสบประมาท หางตาของชายหนุ่มถึงกับกระตุก ถึงแม้ว่า เขาจะไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน แต่เขาก็พอจะมีวิธีติดตัวอยู่บ้างไม่ให้อายผู้หญิง

            “เก่งให้เหมือนปากก็แล้วกัน” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยเตือนหญิงสาว ร่างสูงถอดเสื้อยืดราคาแพงออกอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นซิกซ์แพ็กเรียงตัวสวย ผิวขาวสะอาดสะอ้าน ทุกอย่างดูเซ็กซี่จนร่างบางถึงกับลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่

            “ซี้ด!!” มือเล็กยกขึ้นลูบไล้กล้ามหน้าท้องของชายหนุ่ม เรียกเสียงครางต่ำในลำคอได้เป็นอย่างดี ตาคมจ้องมองเรือนร่างไร้ที่ติ ก่อนที่เขาจะกระโจนใส่ร่างบางที่ส่งสายตา และสีหน้าเชื้อเชิญเขา

           

            ความรู้สึกแรกที่เขาใช้มือของตัวเองสัมผัสหน้าอกของผู้หญิง มันช่างดีจนเขาไม่อาจหยุดบีบขยำได้ ร่างกายของผู้หญิงคนนี้เหมือนมีแรงดึงดูดให้เขาไม่อยากผละออกห่างจากตัวเธอ

            นิ้วร้อนเลื่อนลงมาสัมผัสที่ใจกลางสาวของคนใต้ร่าง เรียกความเสียวจนร่างบางบิดเร่าไปกับสัมผัสแปลกใหม่ที่เข้าไปในตัวเธอ

            ใบหน้าหล่อซุกไซ้ที่ซอกคอระหง กลิ่นกายหอมอ่อน ๆ ยิ่งปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนที่หลับใหลมาตลอดให้ลุกโชนขึ้น ความเป็นชายที่ขยายตัวจนปวดหนึบ

            ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบถอดกางเกงยีนราคาแพงออก และไม่ลืมหยิบถุงยางที่อยู่ด้านหลังกระเป๋ากางเกงออกมาด้วย

            ร่างกายที่พร้อมปะทะ และเขาก็ไม่ลืมใส่เครื่องป้องกันที่เพื่อนให้มา ร่างสูงจัดการใส่เครื่องป้องกันด้วยความเร็ว ปล่อยให้หญิงสาวนอนหอบด้วยความเหนื่อยเพียงแค่เขาสัมผัสไปทุกส่วนของร่างกายเธอ

            “พร้อมนะ” ความเป็นชายจ่อเข้ากลีบกุหลาบที่ปิดสนิทของหญิงสาว มีไรขนอ่อนเหมือนเด็กอนุบาลขึ้นปกคลุมบาง ๆ

            “ลีลาอยู่ได้ คนอยากใจจะขาดแล้ว” ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงผงกหัวขึ้นมาพูดกับชายหนุ่มที่ยังคงใจเย็น ต่างจากเธอที่ถูกฤทธิ์แอลกอฮอล์เล่นงานบวกกับสัมผัสของชายหนุ่มที่มอบให้ เริ่มทำให้เธอหงุดหงิดใจ

            “แม่ง!! ถ้าจะขนาดนี้ โดนมาขนาดไหนแล้ววะ” เสียงแหบทุ้มเอ่ยถามกับหญิงสาว ก่อนที่ชายหนุ่มจะตัดสินใจกระแทกความเป็นชายเข้าโพรงสาวของเธอมิดลำ

            “กรี๊ด” ร่างบางที่นอนยกขาเป็นรูปตัวเอ็มกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บ ร่างกายเหมือนฉีกขาดเพียงแค่ถูกความเป็นชายกระแทกเข้ามา ทั้งจุกและเจ็บจนน้ำตาเล็ดออกมา

            “เชี้ย!! ซิงเหรอวะ”

            “ไอ้บ้า กระแทกมาได้” ร่างบางแว้ดเสียงใส่ชายหนุ่ม เมื่อเห็นใบหน้าท่าทางกวนประสาทของเขา

            “ก็เห็นร้องขอ คิดว่า...”

            “ว่าอะไร อ๊ะ!!” เอวสอบเริ่มขยับเข้าออกช้า ๆ ตามอารมณ์ดิบของตัวเอง ตอนนี้เขาไม่อยากฟังเสียงบ่นของหญิงสาวเท่าไรนัก

             ความเป็นชายที่ปวดหนึบบวกกับสัมผัสแปลกใหม่ที่พึ่งเคยได้ลิ้มลอง เริ่มทำให้เขาติดใจกับร่องสวาทของเธอ

มือหนายกขาเรียวสวยพาดที่บ่าแกร่ง มือหนาบีบเคล้นหน้าอกคู่สวยอย่างเมามัน เอวสอบกระแทกเข้าออกอย่างแรง เรียกเสียงครางหวานจากหญิงสาวได้เป็นอย่างดี

           แรงกระแทกที่มีทั้งหมดถูกโหมเข้าใส่ร่องรักของหญิงสาวแทบไม่พัก เสียงครางสุขสมของเธอดั่งลั่นห้อง

          “เชี้ยเอ้ย!! ถุงยางแตก” ใบหน้าติดหงุดหงิดของเสือพูดกับตัวเองเบา ๆ เขารีบถอดถุงยางทิ้งทันที และกระหน่ำกระแทกเข้าออกครั้งแล้วครั้งเล่า

          “อ๊ะ” ยิ่งเสียงครางหวานของเธอเปล่งออกมาเท่าไรก็เป็นเหมือนเชื้อเพลิงเติมอารมณ์ดิบในตัวของชายหนุ่มมากเท่านั้น

          “ร้อนแรงฉิบหาย!!” คนใต้ร่างตอบรับแรงกระแทกของชายหนุ่มเป็นอย่างดี เธอแอ่นอกรับลิ้นร้อนที่กำลังละเลงยอดปทุมสวยพร้อมกับเสียงครางกระเส่า มือเล็กกำผมดกดำประกายสีน้ำเงินเพื่อระบายความเสียว

           เสียงเนื้อกระแทกเนื้อคละเคล้าไปกับเสียงครางหวาน เครื่องปรับอากาศยังคงทำงานอยู่ แต่ไม่สามารถดับไฟราคะของทั้งคู่ได้เลยสักนิด

           ร่างเปลือยเปล่าของทั้งคู่ยังคงนัวเนียกันอยู่บนเตียงยับยู่ยี่ เอวสอบยังคงกระแทกเข้าออกตามอารมณ์ดิบภายในร่างกายของตัวเอง

           “ฟัค!!” เสียงทุ้มต่ำเล็ดลอดออกมาจากลำคอหนา ตาคมจ้องมองใบหน้าเซ็กซี่ที่นอนกัดปากล่างของตัวเองพร้อมกับใช้มือบีบเคล้นหน้าอกของตัวเอง

           “ฉันใกล้แล้ว ฉันจะไม่ไหวแล้ว”

            “พร้อมกัน” แรงกระแทกทั้งหมดโหมใส่ร่างบางอีกครั้ง เมื่อไฟราคะใกล้ถึงจุดสุดท้าย แรงกระแทกหนักหน่วงครั้งสุดท้ายปลดปล่อยน้ำรักขาวขุ่นฉีดเข้าไปในโพรงสาวทุกหยด

             “กรี๊ด / อ่าส์!!”

            ไฟราคะมอดลงมีเพียงแค่เสียงเหนื่อยหอบจากหญิงสาวและชายหนุ่ม ร่างบางควานหาผ้าห่มขึ้นมาปกคลุมตัวเอง ความเหนื่อยล้าและฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอกำลังจะเคลิ้มหลับ

            “อย่ากวน ฉันจะนอน” เสียงพึมพำของร่างบางเอ่ยเตือนชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้าง ๆ มือเล็กปัดมือหนาออกจากหน้าอกคู่สวยของเธอ

            “ใครเขานอนกันเวลานี้ อ่อนว่ะ!!”

            “นี่นาย!!” เพียงแค่ได้ยินคำดูถูกจากชายหนุ่ม หญิงสาวที่กำลังจะเคลิ้มหลับไปเป็นอันต้องลืมตาตื่นขึ้นมาจ้องใบหน้าหล่อด้วยความไม่พอใจ

            ก่อนที่เธอจะผลักผ้าห่มซึ่งคลุมร่างของตัวเองออก และขึ้นคร่อมร่างสูงให้นอนอยู่ใต้ร่างของเธอแทน อารมณ์สวาทและไฟราคะเริ่มขึ้นและจบลงเกือบรุ่งสางของอีกวัน

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 3 Be mine วิศวะเถื่อน (หลอกฟัน)

    สายวันต่อมา ภายในห้องนอนคอนโดหรูที่มืดสนิทไร้แสงสอดส่องเข้ามาภายในห้อง แผ่นหลังเปลือยเปล่าของชายหนุ่มผมดำประกายสีน้ำเงินนอนคว่ำหน้าบนหมอน ด้วยความเมื่อยล้าจากกิจกรรมรักอันเร่าร้อนบนเตียงเมื่อคืนที่ผ่านมา ทำให้ชายหนุ่มหลับสนิทอยู่บนเตียงไม่ไหวติง ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอของคนที่หลับอยู่บนเตียงเป็นอันต้องย่นคิ้วเข้มเข้าหากัน เนื่องจากเสียงรบกวนจากมือถือเครื่องหรูของตัวเองที่ดังไม่หยุด ตาคมยังคงหลับตาสนิท มือหนาควานหามือถือโต๊ะข้างเตียง ก่อนกดรับสายด้วยน้ำเสียงงัวเงีย (ไอ้เสือ มึงจะแบกตัวเองมามหา’ลัยได้รึยัง) เสียงทุ้มของทรอยพูดแทรกเข้ามาทันที เมื่อรู้ว่าเพื่อนรักกดรับสาย แต่ไร้ซึ่งเสียงตอบกลับ (เสียงดังทำเชี่ยอะไรของมึง) เสียงทุ้มต่ำตอบกลับเพื่อนรักของตัวเองด้วยอาการหัวเสีย (วันนี้มีกิจกรรมรับน้องครับ ถ้ามึงมาช้าไอ้พี่มาร์คอาจจะแดกหัวมึงได้) (จะรีบไป) เสือตัดสายเพื่อนรักทันที พร้อมกับโยนมือถือลงโต๊ะข้างเตียงอย่างแรงด้วยอารมณ์หงุดหงิดจากการถูกรบกวนเวลานอน มือหนาควานหาร่างบางที่นอนอยู่ข้าง ๆ ตาคม

    Last Updated : 2025-04-24
  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 4 Be mine วิศวะเถื่อน (เมีย)

    “ปล่อยนะ!! ไอ้เถื่อน ” เสียงหวานแว้ดใส่ชายหนุ่มรุ่นน้องที่อุ้มเธอมายังสวนด้านหลังของตึกคณะที่ตอนนี้ไร้ผู้คน “ปล่อยไปแล้ว ปล่อยในด้วย” ใบหน้ากวนประสาทตอบกลับหญิงสาว เมื่อเห็นว่าเธอยังคงแว้ดเสียง และแสดงสีหน้าบึ้งตึงใส่เขาอยู่ “ไอ้บ้า!!” ใบบัวโกรธจนใบหน้าสวยแดงเถือก เธอไม่เคยเจอผู้ชายแบบนี้มาก่อนในชีวิต ผู้ชายที่ไร้ซึ่งความอ่อนโยนกับผู้หญิงอย่างผู้ชายคนนี้ “ดื้อ” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอกกับหญิงสาว น้ำเสียงและใบหน้าเรียบเฉยเหมือนผู้ใหญ่กำลังตักเตือนเด็กน้อย “ฉันรุ่นพี่นายนะ ให้เกียรติกันด้วย” “เมีย” ใบหน้าหล่อมึนตึง เมื่อได้ยินคำว่ารุ่นน้อยหลุดออกจากปากของหญิงสาวอีกครั้ง “ใครเมียนาย” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม เธอเริ่มงุนงงกับผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่แปลกมากที่สุดเท่าที่เธอเคยเจอ จู่ ๆ ก็มาบอกว่า เธอเป็นเมีย ซึ่งเป็นไปไม่ได้ เพราะเธอโสด และไม่เคยมีพันธะกับใครมาก่อน “หมามั้ง ได้กันตั้งหลายน้ำ” “เฮ้อ!! นายต้องการอะไร ว่ามา” เสียงพ่นลมหายใจดังของใบบัวถูกพ่นออกมา เธอพยายามระงับอารมณ์ของตัวเองเอาไ

    Last Updated : 2025-04-24
  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 5 Be mine วิศวะเถื่อน (ท้อง)

    “ไอ้เสืออยู่ไหน” ร่างบางเดินเข้าไปคณะวิศวกรรมด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว เพียงแค่ใบบัวก้าวขาเดินเข้าไปเสียงฮือฮาของหนุ่มวิศวะก็ดังขึ้นไม่หยุด โดยมีเพื่อนรักทั้งสองเดินตามไม่ห่าง “ทางนั้นครับ” เด็กวิศวกรรมปีหนึ่งชี้ไปยังกลุ่มของเสือที่กำลังนั่งอยู่โต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้ใหญ่ เพียงแค่เห็นตัวต้นเหตุ ร่างบางก็ไม่รอช้ารีบเดินสับขาเรียวเข้าไปหาชายหนุ่มทันที “ไอ้เสือ” เสียงแหลมเอ่ยเรียกชื่อบุคคลที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดด้วยความหงุดหงิดใจ “มาที่นี่ทำไม” เพียงแค่ได้ยินเสียงเรียกชื่อของตัวเอง เสือก็รู้ทันทีว่าใคร? ใบหน้าหล่อเหลาหันกลับไปมองหน้าใบบัวด้วยใบหน้าเรียบเฉยแฝงไปด้วยความไม่พอใจ “ทำไมฉันจะมาที่นี่ไม่ได้” ร่างบางยืนกอดอกเชิดหน้าใส่ชายหนุ่ม เธอเองไม่เข้าใจเลยสักนิดว่า ทำไมถึงมาเหยียบคณะนี้ไม่ได้ “เออใช่!! ทำไมยายใบบัวถึงมาที่นี่ไม่ได้ หรือว่าน้องเสือมีอะไรปิดบังเพื่อนพี่อยู่” ติวเตอร์ที่เห็นใบหน้าไม่สบอารมณ์ของเสือที่แสดงออกมา เมื่อเห็นใบบัวยืนอยู่ตรงหน้า ซึ่งแตกต่างจากสถานที่อื่นโดยสิ้นเชิง “หรือว่าน้องเสือแอบนัด

    Last Updated : 2025-04-24
  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 6 Be mine วิศวะเถื่อน (ปัจจุบัน)

    @ ปัจจุบัน มหา’ลัย N “พี่เสือคะ นิรินตั้งใจทำเค้กมาให้ค่ะ” เสียงหวานเอ่ยเรียกชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งที่เดินเข้ามาภายในอาคารเรียนรวมของมหา’ลัย N ด้วยใบหน้าเรียบเฉยที่แฝงไปด้วยความง่วง “น้องนิริน ไอ้เสือมันไม่ชอบกินขนมครับ” เมื่อเห็นเสือไม่ตอบรับรุ่นน้องตามมารยาท ทรอยจึงออกหน้าแทนเพื่อนรักเหมือนทุกครั้ง “แต่นิรินตั้งใจไปเรียนทำมาให้พี่เสือเลยนะคะ” นิรินเด็กสาวปีหนึ่งคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่ตามจีบเสือตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเรียนที่มหา’ลัยแห่งนี้ สร้างความรำคาญใจให้กับชายหนุ่มไม่น้อย “แต่ไอ้เสือมันไม่ชอบกินขนมหวาน ยิ่งเป็นขนมเค้กมันยิ่งไม่ชอบ” “วันนั้นนิรินเห็นพี่เสือซื้อเค้กหน้ามหา’ลัยอยู่เลยค่ะ” ใบหน้าใสซื่อของนิรินตอบกลับทรอยทันที เพราะเธอเคยเห็นเสือแวะซื้อเค้กอยู่เป็นประจำ “อ๋อ เหรอครับ ไอ้เสือไม่รับ พี่รับเองครับ” ทรอยยื่นมือไปรับกล่องเค้กมาถือเอง เรียกรอยยิ้มจากนิรินได้เป็นอย่างดี ตอบกลับทรอยด้วยเสียงหวาน “ฝากด้วยนะคะ” ร่างบางโค้งหัวให้ทรอยด้วยความนอบน้อม ก่อนที่เธอจะรีบเดินออกไปจากบริเวณนั้นด้วยความเขินอ

    Last Updated : 2025-04-24
  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 7 Be mine วิศวะเถื่อน (ผัวเด็กมันร้าย)

    หญิงสาวใบหน้าสะสวย ชุดสูทสีชมพูอ่อน กระโปรงสั้นเหนือเข่าเดินย่างก้าวเข้าไปภายในร้านอาหารแห่งหนึ่งที่เธอนัดเพื่อนรักอีกสองคนเอาไว้ “Hi เพื่อนรัก” ใบบัวเอ่ยทักทายเพื่อนรักทั้งสองที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะก่อนแล้ว ใบหน้าสวยยิ้มกว้างออกมาเพียงแค่ได้เห็นหน้าเพื่อนรักทั้งสองที่ไม่ได้เจอกันนาน “กว่าจะมาได้นะยะ” ติวเตอร์จีบปากจีบคอพูดกระแนะกระแหนเพื่อนรักของตัวเองเบา ๆ “ฉันก็มาแล้วนี่ไงยะ” ใบบัวยักไหล่ขวาขึ้นข้างเดียว ก่อนที่เธอนั้นจะทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ว่างด้านข้างเฌอ “ช่วงนี้แกสวยขึ้นปะ” เฌอหันหน้าไปมองใบบัว เธอเอ่ยชมเพื่อนรักจากใจจริง ใบบัวดูมีออร่าขึ้นเป็นกอง ความสวยของเธอไม่เป็นสองรองใคร “ฉันก็สวยมานานแล้วนะ” ใบหน้าสวยเชิดหน้าท่าทางน่าหมั่นไส้ใส่เพื่อนรักอย่างติวเตอร์ที่กำลังนั่งจีบปากจีบคอมองเพื่อนรักของตัวเอง “ข้าวยังไม่ได้แดก ฉันรู้สึกอยากจะอ้วกแล้ว” คำพูดทับถมของติวเตอร์เรียกใบหน้าใสซื่อจากใบบัวได้เป็นอย่างดี “แกท้องเหรอเตอร์” “ท้องได้ก็ดีสิยะ ฉันจะเอาลูกแห่ขอฝนสักหน่อย” ประโยคคำตอบ

    Last Updated : 2025-04-24
  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 8 Be mine วิศวะเถื่อน (หนูน้อยเมอร์ลิน)

    “สวัสดีค่ะคุณแม่น้องเมอร์ลิน วันนี้คุณพ่อไม่มาเหรอคะ” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม เมื่อเธอเจอคำถามชวนสงสัยจากคุณครูของลูกสาว “ค่ะ วันนี้คุณพ่อน้องไม่ว่างมารับ” “คุณแม่” เสียงใสของลูกสาวดังมาจากด้านในอาคารเรียน เมื่อเห็นคุณแม่ของตัวเองรอรับอยู่หน้าประตู “เมอร์ลิน อย่าวิ่งลูก” เมื่อเห็นลูกสาวตัวเล็กวิ่งตรงมาหาเธอ หัวใจดวงเล็กถึงกับเต้นระส่ำ เพราะกลัวว่าลูกสาวจะหกล้มจนเกิดแผล “เมอร์ลินคิดถึงคุณแม่มากเลยค่ะ” “แม่ก็คิดถึงหนูจ้ะ” “วันนี้คุณพ่อไปไหนคะ” ดวงตากลมโตกวาดตามองโดยรอบบริเวณ พยายามมองหาผู้เป็นพ่อที่มักจะมารับอยู่เป็นประจำ เนื่องจากภาระหน้าที่การงานของใบบัวที่มักไม่ตรงเวลา จึงทำให้หน้าที่รับส่งลูกส่วนใหญ่เป็นของเสือมากกว่า “วันนี้คุณพ่อติดธุระ” รอยยิ้มหวานประดับบนใบหน้าคุณแม่ยังสาว เพียงแค่เห็นใบหน้าของลูกก็พานนึกถึงผู้เป็นพ่อของลูก เพราะใบหน้าของเมอร์ลินละม้ายคล้ายคลึงกับผู้เป็นพ่อเกือบหมด “อ๋อ งั้นเราไปรอคุณพ่อที่บ้านกันดีกว่าค่ะ” เสียงใสของลูกสาวเอ่ยบอกกับคุณแม่ของเธอ มือเล็กจ

    Last Updated : 2025-04-24
  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 9 Be mine วิศวะเถื่อน (หึง!!)

    “เป็นอะไร?” เสียงทุ้มเอ่ยถามแม่ของลูก หลังจากที่พวกเขาพาลูกสาวตัวน้อยเข้านอนในช่วงดึกของวัน “นี่เสือ ฉันขอบอกนายเอาไว้ตรงนี้เลยนะ นายจะไปเล่นหูเล่นตากับผู้หญิงคนไหนก็ได้ แต่ไม่ใช่คุณครูโรงเรียนของเมอร์ลิน” เธอหยุดเดินและหันกลับไปมองหน้าเสือที่ยืนอยู่ตรงหน้า เพียงแค่เห็นใบหน้าใสซื่อของพ่อของลูก ใบหน้าสวยถึงกับมุ่ยหน้าด้วยความหมั่นไส้ เพราะเรื่องรักใคร่อาจจะทำพิษ จนส่งผลเสียในอนาคต และเธอก็ไม่อยากให้เกิดปัญหาตามมาจนกระทบกับลูกสาวตัวน้อย กว่าจะเลือกโรงเรียนที่ดีที่สุดให้กับลูกสาวได้ เธอต้องใช้เวลานานร่วมปี “พูดอะไร?” คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปม เสือไม่เข้าใจที่แม่ของลูกกำลังสื่อสารเลยสักนิด ใบบัวจัดเป็นผู้หญิงที่มีหลายร้อยอารมณ์ในคนเดียว จนบางครั้งเขาเองก็อยากจะตบกะโหลกเธอให้ร้าวอยู่เหมือนกัน “นายคิดว่าฉันไม่รู้รึไงว่า ครูของเมอร์ลินชอบนาย” “หึง!!” เสือยักยิ้มมุมปากด้วยความชอบใจ เมื่อเห็นใบหน้าสวยของใบบัวเริ่มแสดงความหงุดหงิดใจออกมา “ฮ่าฮ่า ฉันเนี่ยนะหึงนาย” เสียงหัวเราะเสแสร้งของใบบัวดังขึ้น หลังจากเธอได้ยินปร

    Last Updated : 2025-04-24
  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 10 Be mine วิศวะเถื่อน(กลัว ผัว ค่ะ)

    “คุณใบบัวเอายังไงดีคะ เราจะไปหาเด็กใหม่เข้าช่องจากที่ไหน” แก้วใส เลขาคนสนิทเอ่ยถามรองประธานบริษัทที่กำลังนั่งหน้าครุ่นคิดและหนักใจอยู่ที่เก้าอี้ทำงาน “เฮ้อ!!” เสียงพ่นลมหายใจของใบบัวดังขึ้น เมื่อได้ยินประโยคคำถามจากเลขาคนสนิท การหาเด็กใหม่มาปั้นเป็นนักแสดงเรื่องที่เธอคิดมาตลอดหลายวัน “แล้วไอดอลที่เราทาบทามล่ะ” ใบบัวเงยหน้าขึ้นมาสบตาเลขาคนสนิท ได้แต่ภาวนาในใจขอให้คำตอบที่เธอได้รับเป็นข่าวดี “ตอนนี้ยังไม่ตอบตกลงค่ะ” ใบหน้าหนักใจของแก้วใสเอ่ยตอบเจ้านายสาว เธอทราบดีว่า เจ้านายสาวเป็นคนจริงจังกับเรื่องงานเสมอ ถึงแม้ว่าเจ้านายสาวของเธอจะมีอายุที่ยังน้อย แต่ฝีมือของเธอเก่งกาจ และเป็นมืออาชีพพอตัวจึงสามารถลบคำสบประมาทจากบอร์ดบริหารได้ไม่ยาก “ให้เหตุผลว่าไง” “ติดเรียนค่ะ” ปกติจะเป็นหน้าที่ของแมวมองมากกว่าจะถึงมือของผู้บริหาร แต่เด็กหนุ่มคนนี้เป็นไอดอลที่ดังในโลกโซเชียลมาก และฐานะทางบ้านก็ดีพอสมควร จึงเป็นเรื่องยากที่จะโน้มน้าวให้มาร่วมงานด้วย “เรียนมหา’ลัยอะไร” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปมด้วยความสงสัย เธอแทบอยาก

    Last Updated : 2025-04-24

Latest chapter

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนพิเศษ 2 Be mine วิศวะเถื่อน

    “เสือ เอาจริงดิ” ใบหน้าสวยดูตกใจไม่น้อย เมื่อได้ยินในสิ่งที่เสือกำลังพูดออกมา เธอแทบกุมขมับด้วยซ้ำกับความดื้อของสองพ่อลูกที่ไม่ยอมห่างจากกันไปไหน “เสือแค่ไปอบรมเอง อีกอย่างวันนี้บัวก็มีประชุมสำคัญไม่ใช่เหรอ” ช่วงนี้เขาไม่มีเรียนสำคัญอะไรแล้ว นอกจากแนะนำ อบรม ประชุมสโมสร สามารถเอาลูกสาวไปมหาลัยด้วยได้สบายมาก “แต่เมอร์ลิน นั่งเล่นอยู่ในห้องทำงานของบัวได้” “ไม่ครับ เมอร์ลินจะเหงา” เสือยังค้านหัวชนฝา เขาไม่เห็นด้วยที่จะให้เมอร์ลินที่กำลังแขนเจ็บไปนั่งเล่นคนเดียวในห้องทำงานของใบบัว “เสือ!!” “เมอร์ลินจะไปกับพ่อหรือแม่ครับ” เมื่อเห็นว่าเสือยังคงหัวแข็งไม่ยอมท่าเดียว ใบบัวจึงหันไปถามลูกสาวที่กำลังนั่งดูการ์ตูนอยู่ “พ่อค่ะ” คำตอบของลูกสาว ทำให้ใบบัวถึงกับยีผมตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ ช่วงนี้เมอร์ลินติดพ่อมาก เสียงหือฮาของเหล่านักศึกษาดังขึ้น เมื่อเห็นสุดหล่อของมหาลัยอุ้มหนูน้อยน่ารักเข้าไปใต้ตึกคณะ ช่างเป็นเรื่องน่าแปลกสำหรับชายหนุ่มที่โหดแบบเสือไม่น้อย “สวัสดีค่ะ ลุงทรอย ลุงปาร์ค ลุงมิกซ์

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนพิเศษ 1 Be mine วิศวะเถื่อน

    @ หกเดือนผ่านไป การดำเนินชีวิตของใบบัวและเสือยังคงเหมือนเดิมทุกอย่าง มีลูกน้อยที่น่ารักเต็มไปด้วยเสียงเจี๊ยวจ๊าวไม่เคยได้พัก ไม่ได้สร้างความรำคาญใจให้กับเสือเลยสักนิด ตรงกันข้ามยิ่งเขาได้ยินเสียงใสของลูกสาวหัวใจกับพองโตในพัฒนาการลูกสาวอยู่ตลอด “เดี๋ยวเย็นนี้ พ่อกับแม่มารับนะครับ” หลังจากที่เคยให้สัญญากับเมอร์ลินเอาไว้ เสือและใบบัวใช้รถยนต์เพียงคันเดียว ส่งลูกสาวเสร็จ เสือก็ต้องขับไปส่งใบบัวที่บริษัทในทุกวัน “รับทราบค่ะ” ตาคมมองแผ่นหลังของเมอร์ลินที่กำลังเดินเข้าไปภายในโรงเรียนไม่ละสายตา รู้สึกโหวงเหวงภายในใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน “เสือเป็นอะไรรึเปล่า” เมื่อเห็นท่าทางที่ดูเปลี่ยนไปของเสือ ใบบัวที่จับสังเกตได้ถึงกับเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ความคิดของชายหนุ่ม “เปล่าครับ วันนี้เสือแค่รู้สึกแปลก ๆ” “ไม่มีอะไรหรอกหน่า เรารีบไปกันเถอะ เดี๋ยวสาย” เสือหันไปพยักหน้าตอบรับบัว มือหนาจับมือเล็กเดินเคียงข้างกันไปที่รถ “ไอ้เสือ วันนี้มึงทำหน้าเหมือนเมียมีชู้” ทรอยเอ่ยแซวเพื่อนรักที่นั่งทำหน้าไม่รับแขกอยู่เก้าอี้หินอ่อนหน

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 30 Be mine วิศวะเถื่อน END

    ช่วงเย็นของวันพระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า สายลมเย็นโบกพัดโชยมากระแทกใบหน้าของใบบัวและเสือที่กำลังเดินขึ้นไปบนอัฒจันทร์ข้างสนามแข่งรถขนาดใหญ่ “เรามาทำอะไรที่นี่เหรอ” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปมด้วยความสงสัย ดวงตากลมโตกวาดตามองโดยรอบสนามอันกว้างขวางมีเพียงแค่เธอและเขาสองคนเท่านั้น “มีหุ้นส่วนที่นี่แต่ใช้ชื่อบัวนะ” เสือเอ่ยบอกกับแม่ของลูก วันนี้สนามที่เขาสร้างขึ้นสำเร็จแล้ว ผู้คนมากมายเข้ามาใช้บริการที่สนามแห่งนี้จนเติบโตและกวาดรายได้มหาศาล “ชื่อบัวเป็นหุ้นส่วน ที่นี่เนี่ยนะ” เมื่อได้ยินคำตอบจากชายหนุ่ม ใบหน้าสวยที่ดูตกใจสุดขีดแทบไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเอง “ครับ” “อย่าบอกนะ ว่าที่สนามแห่งนี้ คือรายได้ที่โอนให้บัวทุกเดือน” ดวงตากลมโตเบิกตากว้างด้วยความตกใจ จำนวนเงินที่เสือโอนให้ในแต่ละเดือนเป็นจำนวนเยอะพอสมควร “ใช่ เสืออยากสร้างที่นี่เป็นของขวัญให้บัว” “ของขวัญ” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม เธอเอ่ยทบทวนประโยคคำพูดของเสือท่าทางงุนงง “ของขวัญตอบแทนที่อุ้มท้องและเลี้ยงดูเมอร์ลินอย่างดี” คำตอบของเสื

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 29 Be mine วิศวะเถื่อน (นั่นเมียกู!!)

    “คุณพ่อขา ค่อย ๆ นั่งนะคะ” เสียงใสของลูกสาวเอ่ยบอกกับผู้เป็นพ่อที่พึ่งกลับบ้าน หลังจากได้นอนดูอาการที่โรงพยาบาลสองคืนเต็ม ๆ โดยที่ใบบัวต้องฝากเมอร์ลินเอาไว้บ้านคุณตาและคุณยาย เพื่อจะได้ดูแลเสือได้สะดวกไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง แต่หลังจากที่เสือได้กลับมาพักผ่อนที่บ้านก็มักจะได้ยินเสียงใสของลูกสาวคนสวยไม่หยุด “มีลูกสาวดูแลดีขนาดนี้ พ่อเลยหายเร็ว” เสียงทุ้มละมุนเอ่ยบอกกับลูกสาวตัวเอง รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาของเสือ เขาดึงลูกสาวเข้ามากอดและหอมฟอดใหญ่ด้วยความคิดถึง “เมอร์ลินจะดูแลคุณพ่อไปจนแก่” คำพูดของเมอร์ลิน ทำให้หัวอกของคนเป็นพ่อฟูฟ่อแทบทะลุอก ดีใจไม่น้อยที่สวรรค์ส่งนางฟ้าตัวน้อยมาให้เขาดูแล “เมอร์ลินลูก” “คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ” ใบหน้าและน้ำเสียงมุ่งมั่นบ่งบอกได้ถึงความจริงใจปนไร้เดียงสาของเด็กน้อยที่กำลังนั่งยิ้มเป็นตาสระอิให้กับคุณพ่อของเธอ “วันนี้ขับรถไปส่งที่มหาลัยหน่อยสิ ปวดหัว” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอกกับใบบัวที่กำลังเดินออกมาจากห้องแต่งตัวช่วงเช้าของวัน “ปวดมากมั้ย”

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 28 Be mine วิศวะเถื่อน (ห่ามส่งโรงพยาบาล)

    “นอนกกเมียไปแล้ว โทรมาหากูทำเหี้ยอะไร” ทรอยกดรับสายจากเสือที่โทรหาเขาหลังจากที่ขอตัวกลับบ้านได้ไม่นาน “พากูไปโรงบาลที” น้ำเสียงอ่อนเพลียของเสือเอ่ยบอกกับปลายสายและคำตอบที่ได้กลับทำให้เขาอยากใช้หัวตัวเองโขกข้างฝาอีกครั้ง “มึงเป็นเชี้ยอะไร เป็นโรคขาดความรักรึไง” “ไอ้สัด!! พูดมาก รีบมารับกูเดี๋ยวนี้!!” เมื่อเห็นทรอยยังคงถามมากเสือจึงย้ำเพื่อนรักอีกครั้ง “เมีย มึงไปไหน? ” “ไอ้ทรอยกูไหว้ล่ะ รีบมารับกูก่อนที่เลือดกูจะไหลหมดตัว” “เออ ไปเดี๋ยวนี่แหละ” เมื่อได้ยินน้ำเสียงจริงจังของเสือ ทำให้ทรอยหยุดเล่นและรีบขับรถมาหาเพื่อนที่บ้านโดยมีบอสตันพี่ของใบบัวมาด้วย พวกเขาปล่อยให้ปาร์คดูแลสนามต่อเพียงลำพัง “ไอ้เสือ ใครดับกระทืบมึง” ทรอยขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของเสือ เขาเห็นเพื่อนรักนั่งรออยู่บริเวณประตูรั้วของบ้านอยู่แล้ว มือหนาของเสือใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กห้ามเลือดเอาไว้ กัดฟันข่มความเจ็บปวดที่เริ่มโจมตีเข้ามา “เมีย” “นี่มึงอย่าบอกนะ ว่าเป็นฝีมือพี่ใบบัว” ทรอยรีบพยุงเ

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 27 Be mine วิศวะเถื่อน (รอยลิปสติกของใคร?)

    ภายในสนามแข่งที่มีผู้คนมากมายรวมทั้งผู้หญิงผู้ชายรวมตัวกันอยู่ในสนามแห่งนี้ ที่กำลังมีแมตซ์สำคัญจ่อลงแข่ง เพื่อนตรวจดูความเรียบร้อยกลุ่มของเสือรวมไปถึงบอสตันออกจากห้องรับรองเดินลงมายังลานสนาม ตุบ!! เสือที่กำลังยืนมองความเรียบร้อยภายในสนามเป็นอันต้องชะงัก เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนเขาอย่างจัง “อุ๊ย!! ขอโทษค่ะ ไม่ได้ตั้งใจ คุณ.. ” หญิงสาวที่เดินชนเสือช้อนตามองใบหน้าหล่อเหลาของเสือ ใบหน้าทรงเสน่ห์และโดดเด่นเป็นที่หมายตาของสาว ๆ ในสนามไม่น้อย “ไม่เป็นไร” ชายหนุ่มตอบกลับหญิงสาวที่เดินชนตัวเองไร้เยื่อใย เสือก้มมองเสื้อของตัวเอง ใบหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ใดออกมา “จะไม่เป็นไรได้ยังไงคะ? ฉันเดินชนคุณนะ!!” เมื่อเห็นชายหนุ่มไม่มีท่าทีสนใจเธอเลยสักนิด เธอจึงพูดแย้งขึ้นมาเพราะอยากแสดงความรับผิดชอบแต่คำตอบที่ได้ยังคงเหมือนเช่นเดิม “ไม่เป็นไร” “ฉันรู้สึกผิดค่ะ เบียร์หกเปื้อนเสื้อคุณด้วย ให้ฉันซื้อคืนให้นะคะ” หญิงสาวตรงหน้ายังคงคะยั้นคะยออยากรับผิดชอบชายหนุ่มที่กำลังยืนทำหน้าเบื่อโลก “ไม่เป็นไร เดี๋ยวให

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 26 Be mine วิศวะเถื่อน (เมียใคร ใครก็รัก)

    “คัท ผ่านครับ” ภายในสตูถ่ายโฆษณาผลิตภัณฑ์ตัวหนึ่งผ่านเรียบร้อยไปด้วยดี ร่างสูงของจองอินจึงเดินเข้าไปหาใบบัวที่กำลังงุ่นง่านอยู่หน้าจอมอนิเตอร์ “พี่ใบบัว ผมขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ยครับ” จองอินเดินมาหยุดตรงหน้าของใบบัว เขาเอ่ยถามเธออย่างสุภาพและคำตอบที่ได้จากใบบัว เรียกรอยยิ้มจากจองอินได้เป็นอย่างดี “ได้สิ” “นายมีอะไรกับพี่รึเปล่า” ใบบัวเดินนำจองอินออกมานอกสตูดิโอที่รายล้อมไปด้วยสวนย่อมที่ไร้ซึ่งผู้คน “ผมชอบพี่ครับ” จองอินสารภาพความในใจของตัวเองให้ใบบัวได้ทราบอีกครั้ง แววตาและน้ำเสียงที่ดูจริงจัง ทำให้ใบบัวถึงกับพ่นลมหายใจออกมาด้วยความหนักใจ “แต่พี่มีครอบครัวแล้ว” “ครับ ข้อนี้ผมทราบดี ตอนแรกผมก็คิดว่าตัวเองยังมีความหวัง” จองอินพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดมาโดยตลอดเพียงแค่เขารู้ว่าสามีของผู้หญิงที่เขาแอบชอบยังเรียนอยู่ นั่นก็เท่ากับว่าเขายังมีสิทธิ์แต่สิ่งที่เขาคิดกับผิดมหันต์ “จองอิน นายยังต้องเจอผู้หญิงอีกเยอะ อย่ามาอะไรกับพี่เลย” ใบบัวพยายามพูดให้จองอินเข้าใจ อีกอย่างจองอินยังเด็กแยกแยะไม่ออกระหว่าง

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 25 Be mine วิศวะเถื่อน (สรุปใคร)

    “ไอ้เชี้ย ไม่อยากจะเชื่อ” หลังจากที่อาจารย์เดินออกจากห้องสอน เสียงพึมพำของปาร์คดังขึ้นเบา ๆ ซึ่งเสือและทรอยที่นั่งข้างกลับได้ยินชัดเจน “มีอะไรวะ”ทรอยเอ่ยถามปาร์คด้วยความสงสัย ใบหน้าเรียบเฉยก่อนหน้านี้ดูอึ้งไปไม่น้อย เมื่อเห็นข้อมูลในมือถือของตัวเอง “ข้อมูลคนทำ” “สรุป?” น้ำเสียงเรียบเฉยหันมาถามปาร์คด้วยความอย่างรู้ เขารอเรื่องนี้อยู่ รอเจอบุคคลที่ใส่ร้ายเมียตัวเอง “นิรินหรือไอ้จองอิน” ทรอยเองก็รอคำตอบอยู่เหมือนกันระหว่างนิรินกับจองอินใครกันแน่ที่เป็นคนทำ “ไม่ใช่ทั้งสอง” คำตอบของปาร์คสร้างความงุนงงให้กับเสือและทรอยไม่น้อย ถ้าหากไม่ใช่สองคนนี้แล้วจะเป็นใคร? “ไอ้เสือ มึงแม่ง!!ศัตรูเยอะ ฉิบหาย” “สรุปใคร” “น้องปลายฟ้าที่เราพึ่งเจอเมื่อเช้า” เพียงแค่ได้ยินชื่อบุคคลที่เป็นต้นเรื่อง พวกเขาตกใจไม่น้อยบุคคลที่ปล่อยข่าวกลับเป็นรุ่นน้องในคณะที่แทบไม่เคยได้เจอกันเลยสักครั้ง ยิ่งสร้างความแปลกใจให้กับเสือไม่น้อย เขาไม่เคยรู้จักผู้หญิงคนนี้และเขาก็มั่นใจว่าใบบัวเองก็ไม่รู้จักเธอ “ไอ

  • Be mine วิศวะเถื่อน   ตอนที่ 24 Be mine วิศวะเถื่อน (จ้างสิ)

    “คุณแม่ขา” เสียงใสของเมอร์ลินเอ่ยเรียกแม่ของตัวเองตั้งแต่เดินเข้าประตูบ้าน โดยมีคุณพ่อยังหนุ่มเดินตามระวังไม่ให้ลูกสาวล้มไม่ห่าง “ว่าไงคะ คุณสวยของแม่” เสียงหวานของคุณแม่ยังสาวเอ่ยถามลูกสาวด้วยความละมุน “วันนี้คุณพ่อซื้อเค้กร้านโปรดให้เมอร์ลินด้วย” รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าของเธอ นึกเอ็นดูใบหน้าดีใจของลูกสาวที่ได้เค้กร้านโปรดที่พ่อมักจะซื้อมาให้เป็นประจำ “น่ากินมั้ยคะ” “สุด ๆ ไปเลยค่ะ” ความสดใสในทุกวันของเธอ ป่วนจนบางครั้งถึงกับต้องรีบกุมขวับแต่ทุกความวุ่นวายของลูกคือความสุขและความบันเทิงใจของพ่อแม่ “ใช้เสียงแบบนี้พูดกับผมบ้างสิ” เมอร์ลินสนใจเค้กตรงหน้าของเธอไม่แม้จะสนใจคุณพ่อและคุณแม่ของตัวเองเลยสักนิด “จ้างสิ วางเงินมาค่ะ” ใบบัวแบมือตรงหน้าของเสือ สายตาซุกซน รอยยิ้มหวานพิมพ์ใจ หยอกล้อพ่อของลูกท่าทางน่ารัก “พอมั้ย” เสือล้วงกระเป๋ากางเกงยีนส์ของตัวเอง หยิบแบล็คการ์ดใบสีดำ วางบนมือของใบบัวด้วยใบหน้าเรียบเฉย “เฮ้ย!! ให้จริงดิ” ดวงตากลมโตเบิกตากว้าง ตกใจไม่น้อย เมื่อเห็นบัตรแบล็คก

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status