Tahimik lang akong bumaba sa sasakyan at sumunod lang Damon sa kompanya niya. May agad na bumati na empleyado sa kanya ni hindi niya man lang ito pinapansin.Natigilan na lang ako ng bigla na lang siyang huminto. Napatingin naman ako sa harap ng nakita ko si Mr. Stefano at Genesis na nag-uusap papalapit sa amin. Nang nakita nila kami ay agad naman silang napahinto.Nakita ko pang napunta ang tingin ni Genesis sa 'kin tsaka ako ningitian. Ningitian ko naman ito pabalik. Naramdaman ko na lang ang kamay ni Damon at hinawakan ang kamay ko, napansin naman iyon ni Genesis at ngumiti lang.Tumingin ako kay Mr. Stefano at binati ito."Magandang araw ho Mr. Stefano," magalang na bati ko."What are you doing here?" seryosong tanong ni Damon sa kanila. Mukhang ayaw niyang makita si Genesis dahil sa tingin niya pa lang."We just discussed something here." Sagot ni Mr. Stefano kay Damon. Tinignan naman ako nito. "Pupunta ako sa bahay ng Tita Yuni mo, sasama ka?" Aniya. Nakunot naman ang noo ko sa.
Nasa kusina ako ngayon at nagluluto. Hindi pa gising ang mga bata lalo na si Damon. Napatingin ako sa oras, alas sais pa naman ng umaga. Medyo maaga pa. Ang gising ngayon ay mga taga bantay sa mansion.Nagtataka nga akong hindi ko nakita si Sawyer simula nung nakita kami sa kwarto. Eh noon pa man ay palagi siyang andito.Pagkatapos kung magluto ay pumunta muna ako sa kwarto ni Sawyer. Gusto ko lang siyang kamustahin dahil hindi kasi normal ng hindi siya nagpapakita sa 'kin. Hindi rin iyon aalis pag hindi siya nagpapaalam sa 'kin lalo na sa mga bata."Ma'am?" Napatingin ako sa likuran ng nakita ko ang kasama ni Sawyer. "Sinong hinahanap niyo ma'am?""Ah-h, si Sawyer po nasaan?" Takang tanong ko.Napakamot naman ito sa batok. "Nako ma'am, hindi ko nga alam. Kahapon rin namin hindi nakita si Sir. Nagtataka nga kami.""Sige, hahanapin ko na lang ho." Aniko tsaka nagpasalamat.Saan kaya nagpunta ang lalaking 'yon?Nang nakarating ako sa pinto ng kwarto niya ay agad ko itong kinatok pero wa
"Son!" nakangiting wika ng Ina ni Damon at lumapit pa ito tsaka humalik sa pisngi. Seryoso lang ang mukha ni Damon na nakatingin sa Ina."Anyway, andito si Eloise, dito muna siya mag-stay total may extra room naman dito, diba? Ayaw ko siyang ipapa-hotel baka may mangyaring masama sa kanya don. Wala pa naman siyang dalang bodyguards, baka ako pa ang malilintikan ng kumare ko kung may mangyaring masama sa dalagita niya." Nakangiting ani nito.Tinignan naman ni Damon si Eloise na mala anghel na nakangiti sa kanya. "How long will you stay here?""Maybe just a month? One? Or three weeks." Bumuntong hininga naman ito. "I'm really sorry, si Tita kasi pinilit ako na dito mag-stay." May pagka-hinhin na pananalita nito. Hindi ko mapigilang mainis kaloob-looban ko.Masama ang pakiramdam ko sa kanya.Tamango naman si Damon rito. Napalakpak naman ang ina niya dahil sa tuwa."Good, I need to go na. Kanina pa naghihintay ang pilot ko." Tumingin naman ito kay Damon. "Son, take care of Eloise ha?" tum
"Oh, ang demonyo na malandi andito," natatawang wika ko rito.Lumapit naman ito sa 'kin at agad akong binuhat. Napakapit tuloy ako sa balikat niya. Hindi ko mapigilang hindi napapikit kasi para akong lumulutang. Hindi ko na alam ang nangyari sa 'kin dahil tuluyan ng kinain ng dilim ang paningin ko.Napasapo ako sa ulo ko ng dahil sa sakit nito. Napatingin kaagad ako sa paligid at kwarto ito ngayon ni Damon. Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Avyx na may dala-dalang tray na naglalaman ng tubig at gamot.Kumunot naman kaagad ang noo ko dahil sa hitsura niya."Anong nangyari sa 'yo?" habang nakatingin sa buhok niya na may ketchup. Hindi niya ako sinagot at inilapag lang ang dala niya sa mini table."Naglalaro lang kami." Anito at biglang napabuntong hininga. "Mommy, gusto ko sa public school mag-aral kaso ayaw ni daddy." Reklamo niya. Hindi ko muna ito sinagot at kinuha muna ang gamot at ininum iyon. Tinginan ko naman siya habang nakakunot ang noo."Bakit ayaw ng mo daddy sa public
Unti-unting naman itong ngumiti sa 'kin."Mommy..." anito. Tumingin naman ako sa ahas nito at napaatras. Narinig ko pa itong napa bungisngis dahil sa reaksyon ko."Bakit may ahas ka?! Ilayo mo 'yan! Maka kagatin ka niyan, Avyx!" Singhal ko rito pero tumawa lang ito."Mommy, this is Max, my pet. Gift sa 'kin ni lolo nung three years old pa kami. Takot kasi sina Azriel at Axciel sa ahas kaya ako na lang ang binigyan ni lolo. Now, look at him! Max's is really cute!" Itinaas pa nito ang ahas kaya napaatras ulit ako. Nakita ko pang lumabas ang dila nito. "Sabay kaming lumaki ni Max, Mommy. And Max is a corn snake, he's not poisonous.""H-hindi ka ba natatakot?" Takot na tanong ko. Umiling naman ito kaagad."No, Mommy."Nagpakawala naman ako ng hininga."Sige, pumasok ka na sa loob. Sabay na tayong maghapunan." Lalapit na sana ito sa 'kin pero agad ko itong pinatigil. "H-huwag kang lalapit sa 'kin! Doon ka nga, basta, huwag kang lalapit sa 'kin...maawa ka naman..." pahina ang boses ko.Tina
Paggising ko ay agad akong pumunta sa banyo para maligo. Kailangan kong maligo dahil ayaw kung makita nila na ganito ang hitsura ko lalo na sa mga bata. Malapit na pa lang mag alas dyes kaya binilisan ko ang galaw ko papunta sa kusina medyo nagugutom na rin ako.Wala akong nakita ni-isang tao pag labas ko. Hindi ko alam kung saan sila nagpunta kaya mag-isa na lang akong kumain. Sunday ngayon kaya wala sina Nay Ema. Dapat nandito si Damon at wala 'yong pasok.Napabuntong-hininga na lang ako ng nakita ko ang mga pinggan na hindi pa nahuhugasan. Bago pa lang itong ginamit kaya sigurado akong ito ang pinagkainan nila kaninang umaga. Hindi na lang ako ng reklamo at hinugasan na lang ito.Napatingin na lang ako sa likod ng narinig ko ang boses ni Avyx. Nakita ko naman itong dala-dala ang aso niya."Mommy."Lumapit naman ako dito at hinalikan ang noo nito."Nasaan ang mga kapatid mo?" aniko."Nasa pool mommy, naglalaro sila kasama ang mga dogs." Aniya."Ikaw? Bakit ka nandito?" takang tanong
Magdadalawang araw ng hindi ko nakita si Damon sa bahay. Siya kasi ang pinabantay ng Nanay niya kay Eloise sa hospital. Simula nung nangyari ay napapansin kung lumalayo na si Axciel at Azriel dahil sa ginawa ko raw na pagtulak kay Eloise sa hagdan. Pilit kung ipinaliwanag sa kanila ang lahat pero ayaw nilang maniwala sa 'kin.Hindi ko mapigilang masaktan kasi parang ako na ang masama dito. Naawa na ako sa sarili ko. Gusto kung umalis pero may parte sa puso ko na pumupigil."Tres."Napatingin kaagad ako kay Sawyer ng nakita ko itong hawak-hawak si Sabrina. Hindi ko alam kung pati si Sawyer ay naniwala sa kasinungalingan ni Eloise."S-sawyer...""Mabuti pang kumain ka muna. Hindi magugustuhan ni Damon na makita kang ganyan."Pero agad akong umiling-iling sa sinabi niya."Sawyer, n-naniwala ka ba na kaya kung gawin ang bagay na 'yon?" hindi ko alam dahil nasasaktan ako ng hindi ito sumagot. Isa lang ang ibig sabihin nun. Napabuntong-hininga naman ito at mariin niya akong tinignan."Don't
Napatingin ako ng pinto ng pumasok si Genesis na may dala-dalang tray. Lumapit naman ito at umupo sa kama. Ningitian niya naman ako."You good?"Ngumiti naman ako pabalik sa kanya at tumango. "Okay naman. Salamat sa pagkain.""Hm, eat now. Do you want to go outside? Para naman mainitan ka. Ilang araw ka ng hindi lumalabas sa condo.""Pag-iisipan ko." Tumango na lang man ito.Kumain na ako at nakatingin lang si Genesis sa 'kin. Simula nang andito ako sa condo niya ay ganito ang bungad sa tuwing gigising ako. Paglulutuan niya ako ng agahan at tatanungin kung kamusta na ang pakiramdam ko.May plano akong umuwi sa probinsya pero hindi ko alam kung kailan.Palagi kung iniisip si Damon pero mas nangingibabaw ang isip ko na mag-alala sa mga bata. Lalo na sina Sebastian at Sabrina.Natigilan ako sa pagkain ng tumunog ang cellphone ko. Si Genesis na ang tumingin don at napabuntong-hininga. Siya na rin ang nagpatay sa phone.Simula nung umalis ako ay palagi na ring tumawag at nag-text sa 'kin s
Gabi na akong matapos mag impake ng mga gamit ko at sa mga bata. Nasa kwarto lahat ang mga maleta. Napatingin ako sa oras at alas kaka three lang ng umaga. Alam kung maagang aalis si Tres para umuwi sa probinsya nila. Hindi man lang ako nakatulog dahil sa pag impake. Wala siyang alam na sasama kami sa kanya. Wala rin naman akong balak ipaalam sa kanya dahil alam kung hindi ito papayag.Kaninang ala dos ko pa pina gising ang mga bata para hindi kami maiwan ni Tres. Dali dali akong pumunta sa kwarto ng mga bata ng nakita ko na si Tres na lumabas sa kwarto niya habang hatak hatak nito ang maleta. Nang makarating kami sa labas ay nakahanda na ang sasakyan. Hindi na rin ako nagdadalawang isip na pumasok sa sasakyan. Kita ko ang gulat na reaksyon niya habang sinundan kami ng tingin papasok sa sasakyan."Hindi ka pa sasakay?""H-ha?""Get in. Malayo pa ang ba-byahe natin." Aniko. Pinigilan kung mapangiti sa reaksyon niya. "B-bakit saan ba kayo pupunta?""Kung saan ka pupunta, d'on rin kami
Napasapo ako sa noo ko ng napatingin sa batang lalaki na may buhat-buhat itong bata. Inosente naman itong napatingin sa ‘kin.“Sir, si Ate Tres ho ba okay lang? Pwede niyo po ba akong dalhin sa kanya? Gusto ko lang tingnan ang kalagayan niya, kung pwede lang. Nagmamakaawa po ako.”“Sino ‘yan?” tukoy ko sa batang babaeng buhat niya.Nasaan ba ang mga magulang nila? Kaano ano sila ni sa babaeng iyon? “Kapatid ko ho. Si Sabrina at ako naman ho si Sebastian.” naramdaman ko na lang ang saya ng boses nito habang binigkas ang pangalan niya. Hindi ko na lang iyon pinansin at tumango.“Let’s go. Sumama kayo sa bahay. Sa bahay na lang kayo maghihintay kay T-tres. Kung okay ang sa ‘yo.” Dali dali naman itong tumango sa sinabi ko. Agad ko namang binuksan ang sasakyan at pinapasok kaagad. Napansin kung gaano niya ka alaga sa kapatid niya. Narinig ko pa itong ma binulong sa kapatid na para bang pinatahan.Nang makarating kami sa mansyon ay aga ko silang pinababa at ipinabantay ni Sawyer. Kita ko n
Hindi ko mapigilan napapikit sa mga mata ko ng nakita ang pinapahanap ko kahapon at ngayon lang dumating. I looked at my secretary and gave him a glare. Agad rumehistro ang kabadong mukha nito dahil sa ginawa ko.Nagpakawala ako ng hininga at pilit na pinakalma ang sarili dahil baka may magawa akong masama dito."I told you na hahanapin mo kaagad ito. You were supposed to give this to me yesterday!"Nakita ko itong napaigtad sa sigaw ko. "S-sir, wala ka ho d-dito kahapon. S-sinabi sa 'kin ni Saine na umuwi ka ng maaga k-kahapon—""Edi hatid mo sa bahay!" Putol ko dito.Nakita ko itong napayuko sa sinabi ko. Binato ko naman sa kanya ang mga papelis at nagkalat iyon sa sahig."Gave it to Saine. Sumama ka sa kanya. Kayo ang gagawa niyan and give that to me after as soon as possible! Ayaw kung trabahuin iyan dahil sunod sunod na ang schedule ko sa meeting!""Y-yes sir.""Now, get out!" Sigaw ko. Dali dali naman itong lumabas at napabuga ako ng hangin dahil sa inis na naramdaman.Unang bes
“Mom, where are we going?” tanong ni Axciel ng makapasok kaagad ito sa passenger seat. Galit namang tinignan ni Tres ang anak at tumingin sa likod. Nakita naman kaagad ni Axciel si Ching na nakangisi ng mapang-asar sa kay Axciel at palihim na binelatan.“Why are you here?!” inis na tanong ni Axciel dito. Inirapan naman ito ni Ching at pinag krus ang dalawang braso. Ginagaya gaya pa nito ang tanong at sinamaan ng tingin ang binata. “Hindi mo sinama si Ching kahapon sa lunch?” may halong galit na tono ni Tres. Sumama naman ang mukha ni Axciel. “She’s the one who didn’t come!”Tumaas naman kaagad ang kilay ni Ching. “Malamang! Binantaan mo akong sasabunutan mo ako!” singit nito. Kinuha pa nito ang cellphone at binuksan ang recorder. “Oh ito may ebidensya ako! Ni record ko kaya ang conversation natin!” pli-nay naman ito.“Nagpapaturo lang naman ako ng math eh! Bukas na kasi ipapasa.” Rinig nila sa record nito.“No! Ano bang ginawa mo habang tinuturuan kayo ng guro niyo, ha?!”“Nakinig!
Maaga akong nag luto para makakain kaagad ang mga bata. Papasok pa kasi sila. Lalo na si Savvy ay kailangan ko pang asikasuhin ng maayos. Ayaw niya kasing pumunta sa skwelahan kung hindi ako nagbabantay sa labas ng room niya o di kaya ang Daddy niya. Kaka-pasok niya lang sa skwelahan, grade four. Home schooled kasi siya ng dalawang taon kasi iyon ang gusto ni Damon. Pero ngayon ang pumapasok na talaga."Mom."Napatingin naman ako kay Sebastian na kakagising lang. Ang gulo-gulo pa ng buhok niya. Wala na akong masabi sa mga anak ko dahil silang apat ay mas matangkad pa kaysa sa 'kin. "Kakain ka na?" Umupo naman ito. Lumapit naman ako sa kanya at hinalikan ang pisngi nito."Hintayin ko na lang sila.""Mabuti pang puntahan mo sila, para magka sabay-sabay na kayo." Aniko. Tumango naman ito at bumalik sa taas para gisingin ang mga kapatid. Ipinagpatuloy ko naman ang pagluluto. Naramdaman ko na lang na may yumakap sa likod ko at alam ko na kaagad kung sino 'yon. Ibinaon pa nito ang mukha
"Genesis!" Nakangiting sigaw kong nakita ko itong may kausap. Napatingin naman ito kaagad sa gawi ko at ngumiti."Tres."Lumapit naman ako sa kanya pero aakmang yayakap sana ako ay bigla na lang may pumigil sa 'kin. Eh, sino pa edi ang asawa kung praning. Walang ibang ginawa kundi panay sama ng tingin kay Genesis simula nung kasal.Pangalawang kasal namin ngayon ni Damon at sa dito sa kumpanya namin ni Damon ginanap. Taray, may share na ako sa kumpanya ng asawa ko.Ngayon naman ay mga ka-business partner ni Damon sa kumpanya na ang mga bisita namin. Hindi nakapunta si Genesis nung kasal sa probinsya dahil may inaasikaso. Buti't nakapunta siya ngayon."Congratulations." Anito."Salamat, nga pala amusta?" Nakangiting sabi ko.Hindi niya ako sinagot dahil napunta ang tingin niya kay Damon na ang sama pa rin ng tingin. Hinampas ko naman ito sa braso."Ano ba? Kulang na lang kakainin mo ng buo 'yong tao," reklamo ko sa kanya."I don't like him," daritsahang sagot nito. Napatawa naman si Ge
Napalingon na lang ako sa pinto ng narinig ang sigaw ni Sabrina. Sumunod naman dito ang apat niyang kapatid na nakasuot na ng tuxedo. Kasal na namin ngayon ni Damon. Dalawang araw na kaming hindi nagkikita dahil ayaw ni Tatay-lalong lalo na si Nanay na magkita kami ni Damon bago ang kasal.Sumunod lang naman ako sa pamahiin nila. Wala na naman akong magagawa baka ipatigil pa ang kasal namin. "Punta ka muna kay lola. Minimake-upan pa si mommy." Aniko. Yumuko naman ako konti para halikan ang noo nito.Lumapit naman siya kay Nanay at binuhat tsaka inupo sa sofa."Mommy, gusto ko rin make-up."Napatawa naman ako konti. "Sige, pagkatapos ni mommy."Pinagpatuloy naman ang pag-make-up sa 'kin. Nakikinig lang ako sa mga bata habang panay kwento nito nung nangyari sa kanila kahapon. Wala na atang araw na hindi nila ikwenento sa 'kin pag-naglalaro sila sa labas. Panay tanong din sa 'kin nila Axciel kung pwede ba rin silang make-upan. Si Sebastian naman ang nagsabi rito na hindi kasi babakla s
Maaga akong nagising para makapagluto ng agahan. Napatingin naman ako sa orasan at malapit ng mag alas siete. Mukhang tapos na ata mag-agahan ang mga bata at si Nanay ang nagpakain sa kanila. Napatingin naman ako sa kwarto at wala na rin si Damon. Pumunta muna ako sa banyo at nagbihis bago lumabas.Ipina-renovate kasi ni Tatay ang buong bahay kaya medyo maluwag-luwag na ang bahay. May sariling kwarto na a ng mga bata dito at kwarto namin ni Damon.Pagpasok ko lang sa kusina ay nakita ko si Damon na nagluluto, pero bago ako tuluyang makalapit sa kanya ay napa-akto akong naduduwal. Parang gusto kung sumuka dahil sa amoy ng niluto niya."Are you okay?" lalapit sana ako kay Damon pero pinalayo ko kaagad ito. Ang mabahong amoy ng niluto niya ay parang dumikit rin sa kanya.Sinamaan ko naman ito ng tingin."Anong ba 'yang niluto mo?! Amoy imbornal!" reklamo ko.Hindi naman itong makapaniwalang tumingin sa 'kin. "That's your favorite! Shanghai! Don't you want to eat shanghai?""Paano ako kak
"Let's go?" napatingin kaagad ako kay Damon at tumango. Binigyan niya naman ako ng ngiti bago iginiya papasok sa sasakyan. Mag-iisang linggo na naming hindi nakita ang mga bata dahil nasa probinsya sila ngayon at doon kasama nila Nanay, mas gusto kasi nilang magbakasyon don kaysa dito sa syudad. Bumalik lang kami ni Damon sa mansyon para kunin ang mga gamit at ilipat sa bago naming bahay. Bagong bahay. Bumili ng bagong bahay si Damon. Dalawang taon na ang nakalipas simula nung nangyari ay hanggang ngayon ay hindi pa rin namin makakalimutan. Kaya bumili si Damon ng bagong bahay para makalimutan na namin ang lahat. Sa nangyari noon ay hindi namin makakalimutan pero hindi na iyon mauulit pa. Dahil wala ng gugulo sa 'min. Wala na. Nang makarating kami sa probinsya namin ay hindi muna kami pumunta sa bahay, dumiretso kami sa cementeryo para may bibisitahin. Hinawakan ni Damon ang kamay ko bago kami pumunta sa dalawang puntod. Nilagay ko naman isa-isa sa puntod nila ang bulaklak na dal