Chapter 5 (Tagos)

                                     

   I woke up lazily. My body aches. I feel tired, and I do not know why I am in a bad mood. If it weren't for the fact that we have a quiz on my two major subjects, I would not have entered classes.

 "Hija. Ayos ka lang ba?" Alalang tanong ni La lagring nang hindi ko ginagalaw ang pagkain sa harap ko.

"Opo la. Medyo walang gana lang."  

Lola lagring, she raised me since I was a child. She knows me well, compared to mama. Mom only comes home once.Nasanay na rin ako, parang hindi na big deal sa akin.

  "Ikaw ba hija ay nadatnan na?" Biglang tanong niya na ikinagulat ko.

"O-opo," She nodded at nilapag sa harap ko ang isang baso ng gatas.

"Ganon ba? Normal lang naman iyan sa mga dalaga na. Pero eto payo ko lang sayo hija. Pag ikaw nagka boyfriend. Wag papagalaw muna ang kabibe mo. Ikaw ay nadatnan na. Pwede ka nang mabuntis." Aniya sa seryosong tono habang abala sa niluluto.Napangiwi ako. 

 Lola talaga, napaka prangka.

Eleven palang ako noon ay nadatnan na ako. Ofcourse napag aralan ko na yan ang tungkol diyan.

"Wala po akong boyfriend at lalong wala pa akong planong katulad niyan. Gusto ko pa po makapag tayo ng sariling negosyo ko no," kumagat ako sa bacon at uminom ng gatas.

  

"Kailan po pala uuwi si mama? Hindi niya kasi sinasagot ang tawag ko." Tanong ko kay lola.

  "Hay hija. Alam mong busy ang mama mo lalo na ngayon na nagpapagawa iyon ng Hotel sa Isla Constancia." 

  

Even though I was feeling bad, I just went in class. I was lazy to walk to the comfort room because I was urinating and I felt sticky.

I was about to turn into a comfort room when I passed by an empty room. It reminds me of Sebe and that girl.

     Pero mali, ngayon ay si Damon.

Napataas ang kilay ko nang makitang nakahilig si Damon sa babae . Ang babae naman ay nakakulong sa magkabilang kamay ni Damon na nakatuko sa dingding.

     

 Public Display Of Affection. 

   

  Napatingin sila sa direksyon ko ng marinig nila ang yapak ng sapatos ko.

I just walked straight and stiffed. Like, I did'nt see them. Hindi naman kasi dapat pansinin ang mga ganyang bagay.

    

Bagay na kulang sa pansin kaya ano ano ang ginagawa para maka agaw pansin. So pityful. Nung makalagpas ako ay narinig ko ang hagikhik ng babae. 

     

 Pero may humawak sa braso ko bigla at padarag ako na pinaharap sa kanya.Damon look at me coldly.

     

Oh? Kanina ay enjoy na enjoy ito sa paghalik sa leeg ng babae a!' Bakit andito ito?

    

I shut up my brow. "Yes?" 

  

     

He leaned closer and I panicked dahilan kaya ako napahilig sa dingding ng isang room.

   

"Bloodstain," He said huskily  Damn shit! Langhap ko ang hininga niya.

Pero nangangatog ako.

 "Huh?" Lito kung sabi.   Pero mas nagulat ako ng may mabilis na kumuwelyo sa kanya.

   

"What are you doing?!" Madiin na kulog na boses ang kumawala kay Sebe.Nanginginig ang mga kamay na naka kuwelyo kay Damon.Sa isang marahas na hawi lamang ni Damon ay nakalas na ito.

    

Damn! Anong nangyayari?

     

Takot at sobrang kaba nag nararamdaman ko ngayon.Bakit sila nag aaway?

Damon cooly put his hands inside his pocket.Hindi ko alam kung sino ang kakampihan dahil kahit sa mukha ay parehong mala demonyo ang dalawa.

    

"Takot maagaw?"He chuckled at nagseryoso naman agad.  "May tagos siya kaya sasabihan ko lang. Don' t overract dude," Sabi ni Damon at napabaling sila sakin.

   

     

Parang namuti ang mukha ko sa narinig! Kaya pala ang lagkit ng pakiramdam ko? Kaya pala parang naiinis ako? God, I dont know! I'm not prepare! Wala akong baon na napkin!

Hindi ako nakapagsalita.

   

Napayuko na lamang ako at napakagat labi. Pag angat ko ng tingin ay nakita ko ang paalis na si Damon pero nanatili si Sebe. 

     

Umigting ang panga niya na naka tingin sa akin.

  

"Uh,aalis na ako," Sabi ko.

   

"May tagos ka," Bulgar na sabi nito. Ang ibang studyante ay napapatingin pa sa amin at umiirap sa akin. 

 Wala na.Kahit mahiya pa ako wala na akong magagawa. 

    

"Kaya ko naman." 

    

Napasinghap ako ng hubarin niya sa harap ko ang long sleeve na suot niya.May sando pala siya na itim panloob.

    

"Wrap that in your waist.Follow me."  He said seriously at lumakad na.Heck! Follow me? Saan naman?

     

Nilagay ko agad sa baywang ko ang long sleeve niya at nirolyo.Wala ako sa sarili na napasunod sa kanya.

   

Walang araw na hindi ko siya nakikita. Walang araw na hindi kami nag uusap.Nakasunod lamang ako sa kanya at may binuksan siyang isang pinto sa isang building malapit sa library.

    

Nang tignan ko ang pinto ay may nakasabit doon na "Sebe Montemayor Office." 

 May pinindot ito sa telepono at may kinausap habang ako ay nakatayo lamang sa harap ng mesa.

   

  Office niya nga ito. All white at airconditioned din. May bookshelves sa gilid at may isang pinto sa likuran na tingin ko ay banyo.So clean and neat.

    

"Please bring me a sanitary napkins and a pair of clothes. Thank you," Aniya sa kabilang linya at pinatay na iyon.I cant believe it's really happening to me. Sobrang nakakahiya.

     

Ang ganitong bagay na dapat babae lang ang nakakaalam. Parte ito sa pribado ng isang babae.

     

"Maupo ka,"may binigay na bottled juice at isang gamot.

Napataas ang kilay ko.

  

  "Huh?" 

    

  "Pain reliever. Alam kong masakit yan," Aniya sa akin.

     

Alam niya. Baka sa girlfriend niya nalaman. Na natural sa babae ang sasakit ang puson kapag may dalaw.

      

Kinuha ko agad iyon at ininom.

Ilang sandali pa ay may isang babae ang naghatid sa office ni Sebe nang isang plastik ng napkin at isang white t shirt ,jeans , at isang panty.

     

    

"Sebe,salamat talaga."  Ano nalang ang gagawin ko kapag hindi siya dumating kanina? Lalakad ako na maraming dugo ang pwet ko? 

    

"All for you." Nanindig ang balahibo ko sa sinabi niya. Agad akong pumasok sa banyo at nagpalit.

    

My heart beat like a wild animal. I'm so too much for today.