Home / Romance / BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1) / Chapter 6 (Hypnotize)

Share

Chapter 6 (Hypnotize)

Author: Bitch
last update Huling Na-update: 2020-08-28 10:24:15

                                             

                                         

     

   Bland,dull and boring. That's three words describe my life before. Pero ngayon, may rason na ako sa pag gising sa umaga.

  I became even more educated. Sometimes I saw Sebe at school. Even I do not know why I am like this.

   

 "What's bothering you Nat?" Tanong ni Kylie ang nagpabalik sa akin sa huwisyo ko.

 "Fucking earth to fucking Natalia!!" Jen exclaimed and took her shot. 

An earbreaking sounds filled my ears. Assorted colors from the disco light and people dancing and swaying anywhere on the dancefloor that seem to accompany the dancing and whatever obscenity the people are doing there.

 "Nothing," Sabi ko at sumimsim sa blue boracay ko na inumin.Nandito kami sa Alcobar. Somwhere near sa aming School. 

 "Really? I think you're not.Tell me what's bothering you," she asked.

    

Should I tell her? Nothing's wrong right? I know these past few days I've been lack of thoughts. 

I seem to be competing with the famous geniuses of our generation because my brain and body are beaten by my studies and reading books. Sabi nga ni Jen kulang nalang ako nang eye glass para maging nerd. 

 "Come on Nat! What friends are for?" Hikayat pa sakin ni Jen and she clunged her arms sa lalaking katabi niya.

 Seriously? Kakakilala niya lang dito e. What a bitch friend of mine.I rolled my eyes with annoyance. And ofcourse hindi ako tanga para mag open up na may ibang kasama.

   

Less talk, less mistake. Ika nga.

    

"Some other time," Sabay sulyap ko sa katabi ni Jen na halos sa akin lang ang tingin. Such an ass. Si Jen ang katabi pero sa akin nakatingin huh? Really?

   

"It's about Sebe's right?" Napapitlag ako ng lumapit lalo sa akin si Kylie at bumulong. I can smell her sweet scent.

  Damn, she's really an observant. 

"How did you know?" I whispered back. Sapat lang para magkarinigan kami kahit maingay sa dancefloor.

 Hindi ko deninay. Dahil mas lalo siyang magdododa pag hindi ko pa sinabi.

"I saw you.And I saw how he looks at you," She shrugged.

    

"But we dont know yet.Ano ba ang nararamdaman mo pag nandiyan siya?" She asked. 

 I pouted. Hindi ito ang tamang lugar at oras para usapan ang ganitong bahay. Ang Bar ay kasalungat na lugar para pag usapan ito.

    

"Lets talk about it some other time," I An excuse para hindi na dugtungan ni Kylie ang pag uusisa.

   

In our circle of friends Kylie is my closest. I know, I'm not the type to be sweet or you'll immediately find emotion. I'm used to this. I mean, myself. Like what they say I'm cold and stiffed.

I guess since my dad died, I have lost my cheerfulness and sweetness. 

"Let's dance!" Hindi na ako nagprotesta nang tumayo narin si Kylie and she smiled at me. 

"Come on!" Anyaya niya kaya napatayo narin ako dahil nauna na ang dalawa.

This is not our first time here. A few times as well. I used to drink only mild drinks. There is only a limit to my drinking.

I limit myself of course. I dont want to look like stupid because of too much intoxication.

I joined them on the dance floor. and for a while, I forgot being me.  We're laughing and giggling at the same time.

   

 "Woah! Nice one Natalia!" Sigaw ni Jen. Kaya napatawa ako.Damn. I enjoyed this one.

But all that was thrown away when I saw above a bulk of the man shouting in elegance.

His dark piercing eyes were all on me. Like I'm the only one dancing here on the dance floor. He was holding a cup of wine in his hand leaning against the railing on the second floor of the Bar.But my gaze shifted to the girl beside him.

Wearing a red sweetheart dress and have a beautiful face. Her arms clinging in Sebe firmed arms. My breathing suddenly tightened so I looked away. So, did he also go to the bar with another woman? 

  Ano pa ba ang aasahan sa isang Sebe? Rich and handsome fuckboy of our School? Ano nga ba ang aasahan ko? Nawala ang gana kong sumayaw kaya umexcuse ako kina Kylie na mag comfort room muna ako.Marami akong kakilala na nakasalubong at bumabati sa akin.

 I will never forget Sebe with a woman. Why am I hurting? Do I have a right to feel this? The corner of my eye warmed up because of the tears.

"Fuck!" I cursed and looked up. It should not be like this. I dont deserve this kind of pain .  

 Pero sa pagtingala kong iyon ay ang pag angat ko ng tingin sa lalaking seryosong nakatingin sa akin.Nakatayo mismo sa harapan ko.

 He's wearing a gray v neck t shirt and a black jeans. Bakat na bakat ang kisig ng katawan niya.His both hands inside his pocket. His wroth pair of eyes lingered on me.

   

 What a perfect timing!Napatigil ako sa paglalakad at bahagyang bumagal iyon. He violently breathed out.

    

"Why are you here?" He asked nang lumebel na ang aming distansya.

Nangunot ang noo ko sa klaseng tanong niya. 

   

 "To enjoy,"I mocked and smirked a bit.  "Bakit sayo ba ito?" Hindi ko alam kung bakit ko ito nadugtong. Fuck.

   

He immediately shifted his gaze on me like he's surprise by  my sudden burst out.Kahit ako ay hindi ko alam.

 "You're tipsy.Stop drinking,"  Mariin na sabi nito sa akin.

  

 "Like you care?" E kanina nga e may babae kang kasama at ngayon eto yung pinagsasabi mo sa akin? Damn you. 

  Madiin at impit kung tinikom ang bibig ko na hindi ko madugtong iyon. Umiwas ako ng tingin.

 "Uh mauna na ako.Sorry," Pambawi kong sinabi.Bago pa makaalis hinawakan na nito ang aking braso.

"Uuwi kana. Hahatid kita,"   I can feel the warmth from his body.

   

"May kasama ako. No need. Hindi mo ako obligasyon."  His jaw clenched again from what I have said. 

   

"Nakakahiya sa kasama mo," Dugtong ko. Wala na akong pake kung anuman ang isipin niya.

"Were not a thing.Kakilala ko lang siya," he explained. Pero hinawi ko ang kamay niya at tiningnan siya.

  

 "Wala na ako doon Sebe. Wala naman akong pakealam kung sino man ang mga nakakasama mo," My voice suddenly croaked.

   

Nangilid ang luha ko. Bakit ang sakit? Ang sakit makitang may kasama siyang iba? Bakit?Sebe cursed as he saw my expressions.

   

"Fuck!I'm sorry. Why are you cryin?" Napasinghap ako sa tanong niya at agad agad na pinunasan ang aking pisngi.

   

Damn it!

   

"W-wala. Gusto ko lang umuwi." 

    

But immediately he pulled me closer for a hug.Gusto kong magmura! 

   

"I'm sorry," He said again. "Ayaw mo ba? Hindi na mauulit."Tumango ako bigla. Parang tanga akong tumango.

  

He snuzzled my hair and sniffed on it.

Sometimes his hug comforted me.

I feel different in the middle of his arm. My heart beats differently when we are so close. Why are we like this? Silence enveloped us when he drove me home.

I just texted Jen that I had already gone home. I didn't bother to look at Sebe even though I knew he was staring straight at me.

Until he stopped outside the gate of our house he also did not speak. I squeezed my hand .

    

 "Thank you," I broke the silence and smiled. He bit his lips and nodded. 

"Labas na ako," Sabi ko sabay turo sa pinto.

    

Pero sumenyas ang kamay niya sa akin.

"Come here,"  He commanded and tapped his lap. 

   

What does he mean? Will I sit on his lap? What do you think Nat? Top one ka di'ba? Don't be stupid. I moved to sit on his lap. Is he really like this. My system shook when I sat there. His lips rose sideways .

 "Are you mad?" 

He suddenly asked, cupping my face. Hinilig niya ang noo sa aking noo. Langhap na langhap ko ang hininga niya na amoy whiskey. Nanindig ang balahibo ko sa aming posisyon.

Bakit ako magagalit? My right ba ako?

"No," Sagot ko.

    

"Talaga?" 

  I nodded. "Talaga," I confirmed.

    

He bit his lips and just one move he kissed my forehead. Napapikit ako ng mariin. Sobrang tumatambol ang puso ko. Gosh, Am I flirting?

Bumaba ang halik niya sa aking ilong and gave me a peck there. 

   

Ilang sandali pa ay bumaba ang halik niya sa aking labi.. Damn..Sobrang lambot ng labi niya na tila masarap kagatin iyon. Ramdam ko ang galaw sa labi ko iyon. 

    

"Open your mouth," He said between his kisses.

After a while his kiss dropped to my lips .. Damn..His lips were so soft that it seemed delicious to bite. I could feel the movement on my lips.

"Open your mouth," He said between his kisses.

I also seemed to be hypnotized by what he said and my lips spat out. i felt him smirked as he claimed my lips again.

I almost moaned when his little tongue entered my mouth.

His tongue explored my mouth. He tasted every side of it. Its tongue also teases my tongue .   

    I moaned sweetly.I can feel  his hands wrapped on my body. Sobrang dikit na namin.Ayoko man na aminin pero gusto ko ang init na binibigay nito sa akin. 

  Hindi ko alam kung bakit napunta ako sa ganitong punto. Pero ayokong itulad ang sarili ko sa mga babaeng nalilink kay Sebe.

 Kung ano man ang kahihinatnan nito,ng nararamdaman ko sa kanya . Wala na akong pakealam.He sucked my lowerlip.

   

 "Fuck," He cursed. "Pasok kana. Habang kaya ko pa." 

    

Napangiti ako habang nakatitig kami sa isa't isa. Ang isang halik na gusto niyang tapusin pero nasundan pa. Naorasan bago ako nakalabas ng kotse niya. Halos mamantal ang aking labi at leeg dahil sa kakakagat nito. Hindi ko malimot ang gabing ito. 

Kaugnay na kabanata

  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Chapter 7 (I Don't Bite)

    Tagaktak ang pawis ko sa noo habang nakaupo sa bleachers. Kinuha ko ang towel ko sa bag na dala at nagpunas ng pawis."Nat,Maiwan ka muna namin dito Exempted ka naman sa exam e. Library lang kami," Paalam ni Kylie sa akin kasabay niya si Jen. "Okay. Kita nalang tayo mamaya sa room?" I asked.

    Huling Na-update : 2020-08-28
  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Chapter 8 (Nineteen)

    "Hindi mo naman kailangan na sama-" Damon cut me off immediately."Just..eat," he pointed to his ordered food at a restaurant. I thought we would just eat outside the School. But I was surprised earlier when he put me in his car."Okay."Marahan kong sabi at sinimulan na ang kumain. Ang sa kanya ay halos wala nang matira doon.Ganyan ba siya ka bilis kumain?Uminom siya sa kanyang tubig bago nagsalita."Ilang beses ko na kayong nakikita ni Sebe. Nanliligaw?"Hindi siya nakatingin nang tinanung niya ako niyan. Nakatuon sa pagkain niya ang kanyang tingin.I raised my bro

    Huling Na-update : 2020-08-29
  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Chapter 9 (Engaged)

    So that's it.My day became natural again. School at bahay lang.Kung dadamdamin ko kung masaya ba ako. Yes,masaya ako. Minsan may kasama siya. Minsan lalaki, minsan babae,minsan mga pinsan niya. Pero kung babae parang naiinis ako? Parang kumikirot ang puso ko. But I ignored it.Like

    Huling Na-update : 2020-08-29
  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Chapter 10 ( Feelings)

    Damon offer to drive me home. I don't want to but in his tone you can't refuse. I don't want to do anything. I don't like it, because I can see Sebe's face in the way he looks. Nakakahiya dahil alam niyang may damdamin ako para kay Sebe. Si Sebe kaya ay ganon din sa akin? Siguro hindi. Dahil kung meron hindi magpapa engaged iyon.Sobrang sakit ng puso ko na kahit paglakad ko ay parang lutang ako.He was about to open the door of Damon's car but we were surprised when someone came out of a car right in front of us. They

    Huling Na-update : 2020-08-29
  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Chapter 11 (I love you)

    "Payong kaibigan lang Nat huh? Hindi naman kasi kami ang kumokontrol ng puso mo.Hindi namang naging kayo di’ba?" tumaas ang kilay ni Kylie. We are here now inside the gym. Resting just after we practiced volleyball. In front of us are basketball players from other courses "Hindi," Simpleng sagot ko.

    Huling Na-update : 2020-08-29
  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Chapter 12 (Eli)

    "Lunch?'' Napataas ang kilay ko sa lalaking naglapag ng isang plastik nang Jollibee sa mesa.I study here in my favorite spot. I stayed away from Kylie and Jenn to study well. I have two hours to study.Yesterday was like a dream for me.Although it hurts me a bit that he is reserved for others.

    Huling Na-update : 2020-09-03
  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Chapter 13 (Too Close)

    Elizabeth Lee. In terms of posture and speech you know she's powerful. Even the look in her eyes seemed powerful as well.I wanted to push Sebe but I couldn't do it because I was so nervous. So I got up immediately. She looked at me and went back to Sebe. when Sebe stood up he lazily faced Eli. "What's brought you here?" Malamig na tanong niya at hinila ako palapit sa kanya. Nakita ko ang pagtalim ng tingin sa akin ni Eli .

    Huling Na-update : 2020-09-03
  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Chapter 14 (Leaving)

    Isang linggo narin mula iyong nangyari sa office niya.I dont know.Hindi na kami masyadong nagkikita. Nakonsensya ba siya dahil sa nangyari? Dahil nabitin? Really,ganon? It's bothering. I'm not a fool to not feel that. He is always in his office. I never saw him again. Kylie sighed and sat down beside me."Did you hear about it?" She asked.

    Huling Na-update : 2020-09-06

Pinakabagong kabanata

  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   End

    Sakit ng ulo at katawan ang naramdaman ko. Hindi ko maidilat nang maayos ang aking mata dahil nasisilaw sa isang liwanag.May naririnig akong pag-uusap. Minabuti kong dinggin iyon pero nanatiling nakapikit."Please give me all the receipt of her medicine and the list of healthy foods na puwede sa kanya. " Nangunot ang noo ko sa narinig. Si Rad"Sabi ko na e! She looks so pale Rad at nagsusuka siya pero ang tigas ng ulo niya." Narinig ko rin ang isang boses na alam kong kay Cassy iyon.Gumalaw ako, para hindi mabigla ang katawan.Minulat ko ang mata ko nang dahan dahan para makaadjust sa silaw. Unang namasdan ko isang bulto ng lalaking nasa harapan ko malapit sa pintuan.Nang naklaro na ay agad lumapit sa akin si Loisa at Cassy. Pero hindi sila ang tinignan ko. Nanatili kay Rad ang mga mata. Uminit agad ang mata at kumabog ang puso ko."Frix,anong pakiramdam mo? Anong gusto mong kainin?"Agad agad na tanong ni Cassy. Agad naman kumuha si Loisa ng tubig at binigay sa akin.Nanliit ang ma

  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Black

    "Ano? Bakit ngayon mulang sinabi sa akin na tapos na?". Sigaw ko sa cellphone.Nasa harap ako ng tukador at nagsusuklay. Alas sais na ng gabi. Tatlong araw na ang nakalilipas simula ng nagkaayos kami ni Rad. We're so fine. I'm mean, more than that. Gumigising ako bawat umaga na nakangiti at tila may mga puso sa paligid. Kung noon ay sweet at maalaga si Rad ngayon ay dumoble pa. Umuuwi siya sa unit ko pagkatapos ng mga gawain niya sa opisina. Noong isang araw ko lang din nalaman na siya pala ang COO nang Highlands Company. Isang kumpanya na nagbubuo at nagpaplano ng mga paggawa ng Hotels,Casino at mga designs nang mga uri ng rest house sa mga beaches. Ang HC kung saan mo makikitang binubuo ng mga Architects and Engineers. Ang papa niya daw ang CEO nun.Nagmura siya sa kabilang linya."Sandali lang ako doon. Hindi ako makatanggi." He said huskily sa kabilang linya. Uminit ang ulo ko sa sinabi niya. Mula pa nung umaga hindi niya sinasagot ang tawag at texts ko dahil kakagising niya

  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Emerald

    Maaga pa akong nagising ngayon. Alas syete pa lang ay naghanda na ako. Bukod sa hindi naman ako nakatulog ng maayos kagabi dahil si Rad lang ang nasa isip. Nagluto ako ng sunny side up,hotdog at adobo. Baka kung maisipan ni Rad na dito kumain mabuti na ang handa na.Pagkatapos nun ay napagpasyahan kong maligo.Naglagay ako ng lotion, pagkatapos nun ay sinuot ko na ang aking floral sleeveless top. Pinaresan ko ng black shorts. Nilugay ko lang ang mahaba kong buhok. Pinasadahan ko ng lipstick ang aking bibig at press powder ang aking pisngi.Uminit ang pisngi ko nang tignan ko sa salamin ang aking kabuuan.Gosh,masyado ko naman yatang pinaghandaan.Bumaba ako at pinaandar ang flatscreen tv.Tinignan ko ang relo na nakasabit sa dingding. Pasado alas otso na.Ilang sandali pa nakaramdam na ako ng gutom. Hindi naman sinabi ni Rad kung anong oras siya pupunta. Baka sa hapon pa iyon? Masyado ba akong excited?Pagod akong umahon sa sofa para sana kumain nalang. I'm so stupid.Pero nag buz

  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Kaliwanagan

    Kung gaano karangya ang buhay ko. Kabaliktaran naman ng buhay pag-ibig ko.Buhay pag ibig sa pamilya,at pag ibig para sa taong mahal ko.Naka tunghay ako sa kalawakan ng Kamaynilaan sa veranda ng aking unit.Hawak ang kopita ng alak, nilalaro ko yun paikot ikot sa palad. Ngayon nakatulala lamang ako doon na parang malaking hiwaga ito sakin. Love is the most powerful of all. Kung masasaktan ka dahil sa pagmamahal kahit iinom mo pa ng maraming alak ay sa huli ,mananatili pa rin ang sakit. Gosh, sobrang lalim na nang pag iisip ko.Kasalukuyan kasama ko ngayon si Loisa at Cassy. One week na din. Hindi ko alam kung bakit hindi padin ako kinocontact ni Daimos. Kung hindi siya makakauwi dito ay uuwi ako ng Isla.I missed the place. Doon kasi marerealize mo kung gaano kaganda ang kalikasan. Hindi man kasing unlad katulad dito sa Manila ay maganda naman ito sa maraming bagay. It's an ideal place for me. Kung magkaka pamilya man ako sa huli. Gusto ko doon ako titira. "Hindi naman kasi kasa

  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Isla

    "Sure ka bang hindi ka sasama sa akin?" Tanong ko ulit kay Daimos. Nagliligpit ako ng mga gamit at damit ko. I'm leaving. Babalik ako papuntang Manila. Bukas ang birthday ni Cassy. Ngayong taon ako nangako na dadalo ng birthday niya since yung unang dalawang taon ay hindi ako nakapunta . "Susunod din naman ako doon." Aniya sa akin ni Daimos na may ginagawa sa laptop niya. Napakabait,sobra. Daimos is an ideal man of every girls. Bihira ang lalaking katulad niya. Naging best friends kami nang tatlong taon. Hindi maexplain kung paano nagsimula. Basta sa isang higlap lang. Ganon na kami e. Ang gaan ng loob ko sa kanya. Isang linggo lang ako mamamalagi si Manila. Pero depende kapag nakasunod doon si Daimos. Nabigla ako ng hapitin ako ni Daimos at yakapin ng mahigpit. He heaved a sigh. "Alam kong may magbabago kapag nakauwi kana doon. But always remember,I always love you and I'll be there for you ,okay?" Ang salitang iyon ang hindi

  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Fuck You

    "R-Rad?" Sa tantiya ko ay mga alas dos na ng umaga. Ganitong oras siya pumasok? "Hmmm?" Now he's kissing my legs. Bolta boltaheng kuryente ang umatake sa sistema ko. "R-Rad? What are you doing??" Impit na saway ko nang bahagyang tumaas na ang halik niya sa taas ng hita ko. I'm only wearing my silk dress nighties and panty lace, wala akong bra. Sino ang hindi mabibigla kung magigising ka sa kalagitnaan nang napaka aga ng ganito? Amoy ko pa hanggang dito ang kanyang hininga na lalong nagpabaliw sa sistema ko. He stop on my panty. He bit and sniffed it. "Rad~" I moaned. "I love you." Anas niya sa gitna ko. Halos mapaupo na din ako sa ginagawa niya. Hahawak na sana ako sa ulo niya kaso pinigilan na niya yun. Siya ang humawak sa kamay ko upang ipirmi sa gilid ko yun. "Stay still...Don't move..." His husky voice that gave me shiver. I bit my lip and I let him. Hahayaan ko siya kung anuman ang gagawin niya. Dahil kahit m

  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Palawan

    Pagkabukas niya palang ng unit niya hindi na maipaliwanag ang kaba ko. Pagka dating namin sa sala niya hinubad niya agad ang kanyang black na t shirt galing sa likod. Umiwas ako ng tingin. Nangangatog ang kalamnan ko sa sari saring emosyon at dahil na din sa sitwasyon. Walang hiya akong tumungo sa kitchen niya. Nakaramdam ako ng pagka uhaw gusto kong uminom ng kahit ano man lang Binuksan ko ang fridge niya Ang una kong nakita ay ang fresh milk, kaya yun nalang ang binuksan ko. Kumuha ako ng baso at nilagay sa counter at binuhusan yun ng fresh milk. Ramdam ko ang pagyakap niya sa aking baywang galing sa likod. Halos mabulunan ako sa ginawa niya. Hindi ko man lang naramdamn na sumunod siya sa akin. He burried his face on my neck .Ramdam ko ang matigas niyang dibdib sa likod ko. "Rad." I uttered. "Lets talk." He said. He remained our position. Nakaharap ako sa counter nakayakap siya sa likod ko. "We're talking." I

  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Home

    Tatlong buwan ang nakalipas.Pinilit kong maging matapang. Gabi gabi akong umiiyak,gabi gabi akong umiinom.Hindi ako nakakakain sa tamang oras. Ang unit ko ay nagmukha nang kulungan ko.I'm so depressed. I feel so stupid.Kung maaga ko lang sana sinabi kay Rad ang tungkol doon? Ano kaya ang mangyayari? Makikipag hiwalay pa ba siya? Nagkalat ang mga bote ng alak sa sahig sa iba't ibang sulok ng unit ko. Araw araw kong inaalala ang mga sinabi ni Rad sa akin.Hindi na ako masyadong nakapasok sa eskwelahan.Ilang beses na din ni Papa akong pinangaralan kung bakit daw ba ako nagka ganito. Kung hindi pa siya umuwi nung kailan at kinausap kung sino man sa school ay hindi na sana ako tatanggapin.I took a special exam para sa aking marka.Kung hindi lang dahil kay papa ay hindi na talaga ako papasok. My friends keep on calling me. Nag aalala sila sa akin.Kung nakakain na ba ako? Dahil namayat daw ako. Maswerte ako na may kaibigan pa akong tulad nila. Nag aalala sa akin na kahit nga ako ay wa

  • BROKEN (MONTEMAYOR SERIES1)   Crying

    Sabik at kaba ang aking nararamdaman. "You're enjoying here huh? Kaya hindi mo nasagot ang tawag ko?" he whispered on my ear.I bit my lowerlip."I' m sorry naka silent ang cellphone ko." Puwede bang umuwi nalang kasama niya? I need him so bad. "Uh-uh." He bit my ear.Sabay parin sa indayog ang aming katawan. He rocked me from behind! Good thing sumasayaw siya at sadyang masikip at lasing na ang nagsasayawan kaya hindi pansin ang ginagawa ni Rad."Dance baby." Dahil hindi na masyado akong naka giling dahil sa sari saring emosyon. Ang tibok ng puso ko ay labis na nagkukumahog.Parang lalabas sa dibdib ko dahil sa sobrang kaba."Rad Let's go home." I begged. I can't recognized my own voice.Marahas akong hinapit ni Rad at dinikit sa katawan niya para hindi ako mabangga ng mga nakakasalubong namin. His hand on my waist tightened tila ba gigil na gigil siya. He kissed my temple."Where's your table?" He asked."There." Tinuro ko ang pwesto ng table namin kanina.May narinig pa akong t

DMCA.com Protection Status