Novels by Bitch

I have noticed something. So I looked at Ezekiel. He was eating and didn't want to listen to what was discussed. "That's why you, Ezekiel, Be smart. Work harder." "I am Dad," Ezekiel said with emphasis, and his jaw tightened. Senyora seemed to feel Ezekiel's irritation, so she changed the conversation. "So Chloe, what are you going to say to us?" Chloe grinned widely and leaned her face towards Manuel. "I'm happy because ...." "I'm so happy because I'm already one month pregnant." The clock seemed to stop, and I couldn't take my eyes off Chloe. It was as if I saw a ghost in what I heard. It's like my heart became a glass that broke one by one. I heard every each of them. I feel the pain with every break. "Really! My God! Hija? Really?!" Senyora said in disbelief. I can't look at Manuel. I know when I look at him, my tears will fall. "Yes, Mom!" Chloe said, sobbing. I heard their laughter and praise. I couldn't follow what the senior said to Manuel. I became numb. "Wai

I wake up early to avoid someone. Last night I could hardly sleep in the room. Now my problem is how to avoid them both. This is so hard. This is what I don't want. Manuel and I have no confirmation. Ezekiel is a playboy. He's engaged. I should avoid him. I've always avoided him because I've seen how he plays with the feelings of his women. Their vacation in Manila is over, and here they are again. My hair was still wet when I left the mansion. The driver wanted to take me, but I refused. "If only I could help you, Aurora. I'll probably stop in the second semester because we're going to Manila. "Huh? Why?" I said and put down the book I was holding. "Sister and I will work there first. It's hard here. You know there are no men among us. We don't know anything about the Hacienda, so we have nothing to do with it." "We will miss you, Maribel." They have been friends for several years. Princess is sad. I immersed myself in school and activities. We were also given a thesis to do

Is there anyone in this world who cares more than me? I grew up without parents. I only have grandma and grandpa. Now, they both left me. I understand their loss. I realized that maybe now they are in heaven. I also understood how my grandmother loved my grandfather. Tears welled up in my eyes as I fixed my clothes. Grandma was buried yesterday. At the same time as her funeral, Senior and Seniora decided to adopt me. If only someone else could help me, I would have refused. For now, only I can help myself. I looked around our tiny home. My heart breaks. Too much. I can return her every day and clean it. I got into the SUV that was waiting for me. Montenegro s driver picked up—sadness, nervousness, and regret. Many people want to help me and feel sorry for me. Many friends of their grandfather and grandmother sympathized with me, especially senior Juanito. As soon as the car entered the high gate of the mansion, my chest pounded. "We're here, Aurora." The driver said to me and

"You know your fiancee is here why did you kiss me?! What if we were seen? Manuel, I don't want to ruin your relationship." I said with emphasis. He tried to stop his voice from rising. His jaw clenched, and he looked away. "We just got along, but she's not my fiancee." "Why is she always here then?" Hey! I Do not know! Why did I even ask that? He took a deep breath and turned away. "I'll tell you this evening. Let's meet at the hut." "I do not want." I immediately rejected it. "We will meet. I will make you understand everything, Aurora." I shook my head and swallowed at the seriousness of his voice. "I-I don't-" "Aurora, I didn't sleep well last night, and I won't be able to sleep later if I don't kiss you." "I-It wasn't just a kiss." "If I'm the one to follow, I will do more than that." He hung up on what he would say, and his eyes went all over me. I closed my eyes tightly and just nodded. We will talk later. I will fix what needs to be fixed. I don't want to ruin a rel

My hand trembled as I placed the bracelet made of shells on top of Lolo's coffin. My tears fell little by little, and the sobs of my grandmother prevailed around me. Many sympathized with us. On the other hand, we are facing Montenegro. Senior and Seniora, while the Montenegro brothers are on the side. Next to Manuel is Chloe. They helped us a lot to give grandpa a suitable burial. "Berny, my husband. I wanna go with you." Grandma passed out on the ground while Grandpa's coffin slowly sank. I bit my lip and held back a sob. I grabbed grandma by the arm and pulled her. "G-Grandma, that's right." Those who attended were sobbing with their grandmother's grief. "No! Your grandfather said he'd guide you! He said you would go to college in Manila. He says-" I knelt and hugged grandma when I couldn't take it anymore—tearing my heart with pain. The happy times we had with my grandfather and grandmother are still etched in my memory. Grandma's friends helped me carry her. Little by

I was annoyed because of his sympathetic attitude. But still, I feel guilty for being rude to Ezekiel. I don't like him kissing me without my consent. "Kim Aurora, Will you come with me later? It's Erik's birthday. We are all invited. Later in the evening, around six." Princes said to me while grabbing the books to carry. When I went to college, I was busy with school. "Where will that be held?" I ask. "At the Makipot Resort." I frowned because the land of Montenegro covers all the resorts. I hesitated to nod, especially since I wasn't sure if I would be allowed, especially after what had happened to me before. Montenegro's managed to imprison Domeng even though his wife begged. I remained silent and grateful for their help. "I'm going to ask for permission, Ces. Because you already know. Grandma is too strict with me now." "Aurora, Erik is the daughter of the councilor! So we are safe there. Besides, I won't go if you don't go." I sighed and took a deep breath. "Alright! I

Sakit ng ulo at katawan ang naramdaman ko. Hindi ko maidilat nang maayos ang aking mata dahil nasisilaw sa isang liwanag.May naririnig akong pag-uusap. Minabuti kong dinggin iyon pero nanatiling nakapikit."Please give me all the receipt of her medicine and the list of healthy foods na puwede sa kanya. " Nangunot ang noo ko sa narinig. Si Rad"Sabi ko na e! She looks so pale Rad at nagsusuka siya pero ang tigas ng ulo niya." Narinig ko rin ang isang boses na alam kong kay Cassy iyon.Gumalaw ako, para hindi mabigla ang katawan.Minulat ko ang mata ko nang dahan dahan para makaadjust sa silaw. Unang namasdan ko isang bulto ng lalaking nasa harapan ko malapit sa pintuan.Nang naklaro na ay agad lumapit sa akin si Loisa at Cassy. Pero hindi sila ang tinignan ko. Nanatili kay Rad ang mga mata. Uminit agad ang mata at kumabog ang puso ko."Frix,anong pakiramdam mo? Anong gusto mong kainin?"Agad agad na tanong ni Cassy. Agad naman kumuha si Loisa ng tubig at binigay sa akin.Nanliit ang ma

"Ano? Bakit ngayon mulang sinabi sa akin na tapos na?". Sigaw ko sa cellphone.Nasa harap ako ng tukador at nagsusuklay. Alas sais na ng gabi. Tatlong araw na ang nakalilipas simula ng nagkaayos kami ni Rad. We're so fine. I'm mean, more than that. Gumigising ako bawat umaga na nakangiti at tila may mga puso sa paligid. Kung noon ay sweet at maalaga si Rad ngayon ay dumoble pa. Umuuwi siya sa unit ko pagkatapos ng mga gawain niya sa opisina. Noong isang araw ko lang din nalaman na siya pala ang COO nang Highlands Company. Isang kumpanya na nagbubuo at nagpaplano ng mga paggawa ng Hotels,Casino at mga designs nang mga uri ng rest house sa mga beaches. Ang HC kung saan mo makikitang binubuo ng mga Architects and Engineers. Ang papa niya daw ang CEO nun.Nagmura siya sa kabilang linya."Sandali lang ako doon. Hindi ako makatanggi." He said huskily sa kabilang linya. Uminit ang ulo ko sa sinabi niya. Mula pa nung umaga hindi niya sinasagot ang tawag at texts ko dahil kakagising niya

Maaga pa akong nagising ngayon. Alas syete pa lang ay naghanda na ako. Bukod sa hindi naman ako nakatulog ng maayos kagabi dahil si Rad lang ang nasa isip. Nagluto ako ng sunny side up,hotdog at adobo. Baka kung maisipan ni Rad na dito kumain mabuti na ang handa na.Pagkatapos nun ay napagpasyahan kong maligo.Naglagay ako ng lotion, pagkatapos nun ay sinuot ko na ang aking floral sleeveless top. Pinaresan ko ng black shorts. Nilugay ko lang ang mahaba kong buhok. Pinasadahan ko ng lipstick ang aking bibig at press powder ang aking pisngi.Uminit ang pisngi ko nang tignan ko sa salamin ang aking kabuuan.Gosh,masyado ko naman yatang pinaghandaan.Bumaba ako at pinaandar ang flatscreen tv.Tinignan ko ang relo na nakasabit sa dingding. Pasado alas otso na.Ilang sandali pa nakaramdam na ako ng gutom. Hindi naman sinabi ni Rad kung anong oras siya pupunta. Baka sa hapon pa iyon? Masyado ba akong excited?Pagod akong umahon sa sofa para sana kumain nalang. I'm so stupid.Pero nag buz

Kung gaano karangya ang buhay ko. Kabaliktaran naman ng buhay pag-ibig ko.Buhay pag ibig sa pamilya,at pag ibig para sa taong mahal ko.Naka tunghay ako sa kalawakan ng Kamaynilaan sa veranda ng aking unit.Hawak ang kopita ng alak, nilalaro ko yun paikot ikot sa palad. Ngayon nakatulala lamang ako doon na parang malaking hiwaga ito sakin. Love is the most powerful of all. Kung masasaktan ka dahil sa pagmamahal kahit iinom mo pa ng maraming alak ay sa huli ,mananatili pa rin ang sakit. Gosh, sobrang lalim na nang pag iisip ko.Kasalukuyan kasama ko ngayon si Loisa at Cassy. One week na din. Hindi ko alam kung bakit hindi padin ako kinocontact ni Daimos. Kung hindi siya makakauwi dito ay uuwi ako ng Isla.I missed the place. Doon kasi marerealize mo kung gaano kaganda ang kalikasan. Hindi man kasing unlad katulad dito sa Manila ay maganda naman ito sa maraming bagay. It's an ideal place for me. Kung magkaka pamilya man ako sa huli. Gusto ko doon ako titira. "Hindi naman kasi kasa

"Sure ka bang hindi ka sasama sa akin?" Tanong ko ulit kay Daimos. Nagliligpit ako ng mga gamit at damit ko. I'm leaving. Babalik ako papuntang Manila. Bukas ang birthday ni Cassy. Ngayong taon ako nangako na dadalo ng birthday niya since yung unang dalawang taon ay hindi ako nakapunta . "Susunod din naman ako doon." Aniya sa akin ni Daimos na may ginagawa sa laptop niya. Napakabait,sobra. Daimos is an ideal man of every girls. Bihira ang lalaking katulad niya. Naging best friends kami nang tatlong taon. Hindi maexplain kung paano nagsimula. Basta sa isang higlap lang. Ganon na kami e. Ang gaan ng loob ko sa kanya. Isang linggo lang ako mamamalagi si Manila. Pero depende kapag nakasunod doon si Daimos. Nabigla ako ng hapitin ako ni Daimos at yakapin ng mahigpit. He heaved a sigh. "Alam kong may magbabago kapag nakauwi kana doon. But always remember,I always love you and I'll be there for you ,okay?" Ang salitang iyon ang hindi

"R-Rad?" Sa tantiya ko ay mga alas dos na ng umaga. Ganitong oras siya pumasok? "Hmmm?" Now he's kissing my legs. Bolta boltaheng kuryente ang umatake sa sistema ko. "R-Rad? What are you doing??" Impit na saway ko nang bahagyang tumaas na ang halik niya sa taas ng hita ko. I'm only wearing my silk dress nighties and panty lace, wala akong bra. Sino ang hindi mabibigla kung magigising ka sa kalagitnaan nang napaka aga ng ganito? Amoy ko pa hanggang dito ang kanyang hininga na lalong nagpabaliw sa sistema ko. He stop on my panty. He bit and sniffed it. "Rad~" I moaned. "I love you." Anas niya sa gitna ko. Halos mapaupo na din ako sa ginagawa niya. Hahawak na sana ako sa ulo niya kaso pinigilan na niya yun. Siya ang humawak sa kamay ko upang ipirmi sa gilid ko yun. "Stay still...Don't move..." His husky voice that gave me shiver. I bit my lip and I let him. Hahayaan ko siya kung anuman ang gagawin niya. Dahil kahit m

Chapter 35WakasNatapos ang bakasyon ni Santi, natapos rin ang bakasyon ko. Maraming nangyari sa nagdaang buwan. Santi was really busy. Bagong bukas ang hospital niya. He named it "Sandoval Hospital". Nakita ko kung gaano siya ka sincere bilang doktor. Libre ang check ups ,libre ang gamot. Hindi kamahalan ang singil sa mga pasyente. Marami ring proseso bago iyon nabuksan. Marami ring pinagdaanan.Sabay ang pagiging busy ni Santi ang pagiging busy ko rin. Araw araw ang alis para sa pag ensayo ng rampa para sa Victorias secret fashion show."You're going to wear the fantasy ring Ara!" Paula shriked dramatically."Bago?" I asked. Ang narinig ko lang kasi at alam ko ay Fantasy bra at fantasy wings. Wala akong alam masyado dahil more on, shoots and modelling lang kasi ako kung may kukuhang company.Perfumes, bags, accesories and etc ang aking minomodelan. Ang aking kinikita ay ang aking pinarenovate sa bahay n

Chapter 34Masakit ang buong katawan ko ng bumangon. Uminom sila kagabi, umalis si papa dahil maraming aasikasuhin. Si Ma'am Garcia, umalis rin dahil mamayang gabi, may Alumni ang batch nila kuya Santi. Dito natulog ang mga pinsan namin.As expected, our night went rough. Ang aming kwarto ay ang nasa ika'tlong palapag. Purong kristal ang nakapaligid at natatabingan lang ng makapal na kurtina.He said, this is our house. Aarte pa ba ako? Sa ka'y tagal namin nawalay sa isa't isa magpapakipot paba ako na ayoko? Mahal ko siya at di na yun mababago pa. If he will ask me to marry him why not?Hinila ko ang kumot para takpan ang aking kahubaran. Nakita ko sa mesa ang isang tray ng pagkain. May sticky note pa iyon sa gilid. I smiled widely. Kinakabahan na ako, iniisip ko palang na makakasama ko siya habang buhay, ang dami nang pumapasok na imahe sa utak ko!Naka leave raw siya ng two weeks. Kaya may mga araw pa para mag usap kami sa

Chapter 33Mainit ang araw nang nasa isang bangka na kami. Kasama namin si kuya Lance, Flor, Lara,Kathlyn ,ako at si Santi. Naghalo ang masayang emosyon sa akin. All my life,I've been afraid, pero ngayon...unti unting gumaan ang aking pagkatao sa bawat araw na dumaan.Hindi ko inaasahan na ampon si Santi. Dahil magkamukha kami at ang akala kong iisa ang aming magulang.Every life has their own stories. Every single things have their own style. Every tears has a reason. Every person has an equal.Katulad ko, bawat detalye ng paintings ko may kanya kanyang hinuhugutan. Kanya kanyang, istorya sa likod ng mga obra. Ang aking mga luha ay may libo libong rason. Ang aking ngiti ngayon ay may libo libong kahulugan.Pwede ko ba hingin sa diyos na sana...habang buhay na akong ganito? Kami? Away from judgemental people. Away from toxic. Kapayapaan lang at kasiyahan. Pareho ngayon, bawat mukha namin ay may ngiti. Nakita kong mahal na ma

Chapter 32Walang KawalaHindi ko masisisi ang kanyang pananabik dahil ako mismo ganun rin. Uhaw ang kanyang halik, uhaw ang kanyang mga haplos, uhaw rin ang kanyang katawan sa akin. Pagkatapos namin sa ilog, halos hindi ako makatayo. Sinikop niya ako sa bato,binihisan,pinaliguan at kinarga. He's topless habang pauwi kami. Nag aalala ako dahil gabi na at malamig.I felt so drained, really.Tulog na sila lola ng makauwi kami. Patay na ang ibang ilaw sa loob ng bahay. Akala ko tapos na...pero ng nagsimula si kuya Santi sa paghalik sakin nang paakyat sa ikalawang palapag...nasindihan ulit ang apoy na kakapatay lang.I kissed him back. Hindi kasing tindi ng mga halik niya sa akin dahil pagod na pagod na ako. Pakiramdam ko nasa loob ko parin siya..nararamdaman ko parin.Lasing sa kanyang mga halik nang marinig ko ang pintuan na nabuksan. Dahil nga nakadress lang ako, umangat ang dulo nun nang idispatsa niya ako sa kama. Nagulo ang

Chapter 31SinasambaI am happy for them. Wala akong ka alam alam sa mga nangyari sa kanila noon. Ang alam ko lang, hindi nakasama si Flor kay kuya papuntang abroad. Nagulat ako sa mga nalaman ngayon dahil siya pala ang papakasalan ni kuya Lance."Patawarin mo sana siya Ara. Pasensya na..." si kuya Lance. Humihingi ng tawad sakin para sa asawa. Si Flor ay nasa loob na ng bahay nila. Saglit kaming huminto rito para tingnan ang kanilang bahay. Hindi kalayuan ito sa barangay nila lola Lourdes."Kuya Lance, matagal na iyon.." nakita kong nagkatinginan si kuya at Lance. Ginulo ni kuya Lance ang aking buhok.Mahaba habang usapan pa bago kami umalis. Kasama namin sa sasakyan si lola Lourdes na emosyonal na nakatingin sakin ,ganon rin ang dalawa kong pinsan na si Lara at Kathlyn.Hapon na kami nakadating sa bahay ni lola Lourdes. Ingay ng ibon at ingay ng mga dahon na nakapaligid na mga puno sa bahay ni lola Lourd

Chapter 30SantiIlang oras lang yata ang naitulog ko. Pahirapan pa 'yun lalo na't hindi mawala sa isipan ko ang mga nangyari. Masaya ako na natatakot't sa pagbabalik ni kuya. Sa mga napag daanan ko sa mga lumipas na panahon...parang ayoko nang itulak pa palayo ulit si kuya. Lahat ng pasakit ay gusto kong gamutin sa mga oras na 'to. Gusto ko nalang namnamin ang mga yugtong ito ng buhay ko."Paula...urgent kasi. Dumating si kuya kahapon.."Ang pagtatalak ni Paula sa kabilang linya ay naputol."Ha? Ano?"Umirap ako sa kawalan. "Nandito si kuya..""Oh god! 'Yung nakikita ko sa mga magazine na may kasamang model?""O..Oo..""Bibisitahan kita pag hindi na'ko busy. Bruhilda ka talaga! Mabuti nalang maka cancel kopa yung photoshoot mo ngayon,""Thanks Paul!""Gaga! P.A.U.L.A! Paula! Hindi ko kilala si Paul!"Humalakhak ako dahil ayaw na ayaw nitong tatawagin ko sya sa kanyang pangalan. Nag