I did not sleep much. I will never forget the kiss. Sebe took my first kiss just like that!
Okay, I know I can do nothing. It so happened that I could not bring it back. I let it go too.
So, it's my fault too.
What Sebe was planning or he needed from me I did not know.
When I just met him. I have not met him very well and have a kiss completely immediately? Maybe that's really it? It happened, I just forget about it.
I'll act that there's nothings happened. I can deal with it, it's not a big deal anyway as long as intact pa naman yung virginity ko sa ibaba di'ba.
Sinuklay ko nangg mga daliri ang aking buhok ng makababa ng taxi. Nasa gate na ako ngayon ng HMU. We're now wearing our daily uniform.Naiksian ako sa palda kaya nagsuot ng cycling shorts panloob.
Bago pa ako makapasok ay nagtaka ako kung bakit may nagkukumpolan sa bandang alley.Nangunot ang noo ko.Sa malayo palang alam ko nang nag-aaway.
Hindi kona dapat pansinin ang mga ganyang bagay. Wala akong makukuha diyan. Kaya tumalikod nalang ako at umalis. Pero napahinto ako ng may narinig.
Someones snorted."Wag mo akong idadamay sa kagaguhan mo Sebe. Hindi kita papatulan."
Kilala ko yun kay Damon ang malamig na boses na iyon.
"Si Sebe?" I uttered kaya napalingon ako doon. Mga kaibigan nila ang naghihila sa kanila para lang hindi nila maabot ang isa't isa. Kung kanina ay wala akong pake. Ngayon ay hinila ako papunta doon ng kung ano.
Wala sa sarili akong lumapit doon at nakipagtulakan para lang makapunta sa unahan.
"Shit!" Mura ko ng maapakan ang paa ko. Ang ayoko sa lahat ay ang inaapakan ang paa ko. Umirap ako sa babaeng nakaapak at umawang ang labi niya.
"Hala! Siya yung buhat kahapon ni Sir Sebe di ba?" Narinig kong sabi niya. Pero hindi ko na siya nilingon pa. Sayang siya sa oras.Nang nasa unahan na ako ay nagulat ako sa naabutan.
Si Sebe ay yukot ang puting t shirt at putok nag labi. Kahapon ko lang natikman ang labi na iyon at ngayon? Ganyan na ngayon? The heck Natalia!
Dalawang kaibigan ni Damon ang pumipigil sa kanya at dalawa din kay Sebe.Marahas lamang iyong tinanggal ni Sebe at inayos ang suot.
"Lalo na ako. Ayokong may katulad.Dahil wala akong katulad." Malamig na sambit ni Sebe kay Damon.
Magkasing katawan lang sila. Nag susumigaw nang kakisigan. Mag kasing tangkad din. Parang kambal sila. Si Sebe ay may hikaw. Si Damon naman ay may ahit sa kilay na bagay na bagay sa kanya.
Sobrang gwapo nila. Bakit naman sila nag aaway? Pero halos magtago ako nang mapadako ang tingin sa akin ni Damon, bakit kasi ako dito sa unahan?
Nangunot naman ang noo ni Sebe at tinignan ang tingin ni Damon, which is me.Kumalabog ang puso ko.
Nakita kong papalapit sa gawi ko si Damon.What? Pero kinwelyuhan na siya agad ni Sebe.
"Huwag mo siyang hahawakan." Sebe said with gritted teeth.Nagsisigaw naman ang mga kababaihan. Todo awat naman ang mga lalaki.
Pero masyado atang mainit ang ulo nila.Hinawi nang marahas ni Damon ang kamay niya. He smirked.
"Bakit? Sayo ba?" Damon teased. Hindi ko alam kung ano ang pinag uusapan nila.Sebe's jaw clenched.
"I kissed her, so she’s mine," " Mariin na sagot ni Sebe.
Damon chuckled and looked at me seriously. Napatingin na din sa akin si Sebe. Pate ang iba ay nagbulongan kung bakit ako?
Kahit ako naguluhan.Bakit ako? Kakarating ko lang e.Tinaas nito ang dalawang kamay. Like he's surrendered.Walang sabi itong umalis.
Halos nalimutan ko ang paghinga.
Hindi pa ako nakakakita ng nag aaway.Napapikit ako ng mariin at nagsabay na sa iba na nagsisialisan.
I have to avoid him. He's an asshole. He kissed me with out my consent. Okay na sana iyon. Iyon lang suplado siya, he's rude, and war freak pala.
Ayokong mabahidan ang marka ko dahil dito. Baka bumagsak ako nang dahil sa kanya hindi na ako nakapag focus.
Nasa hallway na ako kakatapos lang ng aming ikatlong subject sa pang hapon. Alas tres na din.Sumakit ang ulo ko dahil naka two mistakes ako out of one hundred.
Gosh! It's my first time. Dahil doon ay hiniram ko kay Prof. Lagdameo ang kanyang books upang pag aralan. Hawak hawak ko ngayon sa dalawang kamay ko habang naglalakad.Aayusin ko to. Hindi dapat akong bumagsak.
Dahil naka two mistake lang ako kanina ay excempted ako sa group work kung saan hanggang gabe pa sila matatapos.Kawawa si Kylie at Jen sa isip ko lang. Hindi kasi sila nag aral kagabi. Nag bar daw sila.I licked my lips at itinaas sa hallway ang tingin.
Fuck, wrong move. Agad akong naghanap na puwedeng lilikuan para hindi makasalubong si Sebe pero wala.
"Damn," I cursed silently. Yumuko ako nang malapit na siya sakin. Sobrang kabog ng dibdib ko at nangatog ang kalamnan ko.Pero nag bagsakan isa isa ang mga libro dahil sa pagngatal ng sistema ko.
"Shit!" Mura ko at yumuko para pulutin iyon. Pero may mga malaking kamay na ang umagaw nun at siya na ang pumulot.
"Ako na.Makikitaan ka," Madiin na sabi nito at agad akong napatayo dahil sa pamumula ng pisngi ko.Pagkatapos ay tumayo na siya at hindi pa ibinalik sa akin ang aking libro.
"Akin na," Mahinang sabi ko sabay abot.
"Ako na. Hahatid kita." Aniya sa akin kaya napailing ako. Ayoko.
"Di na. Okay lang naman ako."
I looked at him with same intensity.
Pero napadako ang tingin ko sa labi niya. Agad akong napaiwas. Fuck those lips it's distracting me.
"Are you okay?" He asked.
I nodded. "Oo naman," Sagot ko at kinuha sa kamay niya ang libro ko.Hindi na ininda ang parang kuryenteng dumaloy sa katawan ko.
I smiled awkwardly.
"Mauna na ako," Paalam ko. He bit his lips and nodded na parang napipilitan lang.Is it fine to intertain his company? Wala bang masama doon? Napabuga ako sa hangin.
I touched my chest, it was so throbbing.
Why heart?
I woke up lazily. My body aches. I feel tired, and I do not know why I am in a bad mood. If it weren't for the fact that we have a quiz on my two major subjects, I would not have entered classes."Hija. Ayos ka lang ba?" Alalang tanong ni La lagring nang hindi ko ginagalaw ang pagkain sa harap ko."Opo la. Medyo walang gana lang."Lola lagring, she raised me since I was a child. She knows me well, compared to mama. Mom only comes home once.Nasanay na rin ako, parang hindi na big deal sa akin. "Ikaw ba hija ay nadatnan na?" Biglang tanong niya na ikinagulat ko.
Bland,dull and boring. That's three words describe my life before. Pero ngayon, may rason na ako sa pag gising sa umaga. I became even more educated. Sometimes I saw Sebe at school. Even I do not know why I am like this. "What's bothering you Nat?" Tanong ni Kylie ang nagpabalik sa akin sa huwisyo ko."Fucking e
Tagaktak ang pawis ko sa noo habang nakaupo sa bleachers. Kinuha ko ang towel ko sa bag na dala at nagpunas ng pawis."Nat,Maiwan ka muna namin dito Exempted ka naman sa exam e. Library lang kami," Paalam ni Kylie sa akin kasabay niya si Jen. "Okay. Kita nalang tayo mamaya sa room?" I asked.
"Hindi mo naman kailangan na sama-" Damon cut me off immediately."Just..eat," he pointed to his ordered food at a restaurant. I thought we would just eat outside the School. But I was surprised earlier when he put me in his car."Okay."Marahan kong sabi at sinimulan na ang kumain. Ang sa kanya ay halos wala nang matira doon.Ganyan ba siya ka bilis kumain?Uminom siya sa kanyang tubig bago nagsalita."Ilang beses ko na kayong nakikita ni Sebe. Nanliligaw?"Hindi siya nakatingin nang tinanung niya ako niyan. Nakatuon sa pagkain niya ang kanyang tingin.I raised my bro
So that's it.My day became natural again. School at bahay lang.Kung dadamdamin ko kung masaya ba ako. Yes,masaya ako. Minsan may kasama siya. Minsan lalaki, minsan babae,minsan mga pinsan niya. Pero kung babae parang naiinis ako? Parang kumikirot ang puso ko. But I ignored it.Like
Damon offer to drive me home. I don't want to but in his tone you can't refuse. I don't want to do anything. I don't like it, because I can see Sebe's face in the way he looks. Nakakahiya dahil alam niyang may damdamin ako para kay Sebe. Si Sebe kaya ay ganon din sa akin? Siguro hindi. Dahil kung meron hindi magpapa engaged iyon.Sobrang sakit ng puso ko na kahit paglakad ko ay parang lutang ako.He was about to open the door of Damon's car but we were surprised when someone came out of a car right in front of us. They
"Payong kaibigan lang Nat huh? Hindi naman kasi kami ang kumokontrol ng puso mo.Hindi namang naging kayo di’ba?" tumaas ang kilay ni Kylie. We are here now inside the gym. Resting just after we practiced volleyball. In front of us are basketball players from other courses "Hindi," Simpleng sagot ko.
"Lunch?'' Napataas ang kilay ko sa lalaking naglapag ng isang plastik nang Jollibee sa mesa.I study here in my favorite spot. I stayed away from Kylie and Jenn to study well. I have two hours to study.Yesterday was like a dream for me.Although it hurts me a bit that he is reserved for others.
Sakit ng ulo at katawan ang naramdaman ko. Hindi ko maidilat nang maayos ang aking mata dahil nasisilaw sa isang liwanag.May naririnig akong pag-uusap. Minabuti kong dinggin iyon pero nanatiling nakapikit."Please give me all the receipt of her medicine and the list of healthy foods na puwede sa kanya. " Nangunot ang noo ko sa narinig. Si Rad"Sabi ko na e! She looks so pale Rad at nagsusuka siya pero ang tigas ng ulo niya." Narinig ko rin ang isang boses na alam kong kay Cassy iyon.Gumalaw ako, para hindi mabigla ang katawan.Minulat ko ang mata ko nang dahan dahan para makaadjust sa silaw. Unang namasdan ko isang bulto ng lalaking nasa harapan ko malapit sa pintuan.Nang naklaro na ay agad lumapit sa akin si Loisa at Cassy. Pero hindi sila ang tinignan ko. Nanatili kay Rad ang mga mata. Uminit agad ang mata at kumabog ang puso ko."Frix,anong pakiramdam mo? Anong gusto mong kainin?"Agad agad na tanong ni Cassy. Agad naman kumuha si Loisa ng tubig at binigay sa akin.Nanliit ang ma
"Ano? Bakit ngayon mulang sinabi sa akin na tapos na?". Sigaw ko sa cellphone.Nasa harap ako ng tukador at nagsusuklay. Alas sais na ng gabi. Tatlong araw na ang nakalilipas simula ng nagkaayos kami ni Rad. We're so fine. I'm mean, more than that. Gumigising ako bawat umaga na nakangiti at tila may mga puso sa paligid. Kung noon ay sweet at maalaga si Rad ngayon ay dumoble pa. Umuuwi siya sa unit ko pagkatapos ng mga gawain niya sa opisina. Noong isang araw ko lang din nalaman na siya pala ang COO nang Highlands Company. Isang kumpanya na nagbubuo at nagpaplano ng mga paggawa ng Hotels,Casino at mga designs nang mga uri ng rest house sa mga beaches. Ang HC kung saan mo makikitang binubuo ng mga Architects and Engineers. Ang papa niya daw ang CEO nun.Nagmura siya sa kabilang linya."Sandali lang ako doon. Hindi ako makatanggi." He said huskily sa kabilang linya. Uminit ang ulo ko sa sinabi niya. Mula pa nung umaga hindi niya sinasagot ang tawag at texts ko dahil kakagising niya
Maaga pa akong nagising ngayon. Alas syete pa lang ay naghanda na ako. Bukod sa hindi naman ako nakatulog ng maayos kagabi dahil si Rad lang ang nasa isip. Nagluto ako ng sunny side up,hotdog at adobo. Baka kung maisipan ni Rad na dito kumain mabuti na ang handa na.Pagkatapos nun ay napagpasyahan kong maligo.Naglagay ako ng lotion, pagkatapos nun ay sinuot ko na ang aking floral sleeveless top. Pinaresan ko ng black shorts. Nilugay ko lang ang mahaba kong buhok. Pinasadahan ko ng lipstick ang aking bibig at press powder ang aking pisngi.Uminit ang pisngi ko nang tignan ko sa salamin ang aking kabuuan.Gosh,masyado ko naman yatang pinaghandaan.Bumaba ako at pinaandar ang flatscreen tv.Tinignan ko ang relo na nakasabit sa dingding. Pasado alas otso na.Ilang sandali pa nakaramdam na ako ng gutom. Hindi naman sinabi ni Rad kung anong oras siya pupunta. Baka sa hapon pa iyon? Masyado ba akong excited?Pagod akong umahon sa sofa para sana kumain nalang. I'm so stupid.Pero nag buz
Kung gaano karangya ang buhay ko. Kabaliktaran naman ng buhay pag-ibig ko.Buhay pag ibig sa pamilya,at pag ibig para sa taong mahal ko.Naka tunghay ako sa kalawakan ng Kamaynilaan sa veranda ng aking unit.Hawak ang kopita ng alak, nilalaro ko yun paikot ikot sa palad. Ngayon nakatulala lamang ako doon na parang malaking hiwaga ito sakin. Love is the most powerful of all. Kung masasaktan ka dahil sa pagmamahal kahit iinom mo pa ng maraming alak ay sa huli ,mananatili pa rin ang sakit. Gosh, sobrang lalim na nang pag iisip ko.Kasalukuyan kasama ko ngayon si Loisa at Cassy. One week na din. Hindi ko alam kung bakit hindi padin ako kinocontact ni Daimos. Kung hindi siya makakauwi dito ay uuwi ako ng Isla.I missed the place. Doon kasi marerealize mo kung gaano kaganda ang kalikasan. Hindi man kasing unlad katulad dito sa Manila ay maganda naman ito sa maraming bagay. It's an ideal place for me. Kung magkaka pamilya man ako sa huli. Gusto ko doon ako titira. "Hindi naman kasi kasa
"Sure ka bang hindi ka sasama sa akin?" Tanong ko ulit kay Daimos. Nagliligpit ako ng mga gamit at damit ko. I'm leaving. Babalik ako papuntang Manila. Bukas ang birthday ni Cassy. Ngayong taon ako nangako na dadalo ng birthday niya since yung unang dalawang taon ay hindi ako nakapunta . "Susunod din naman ako doon." Aniya sa akin ni Daimos na may ginagawa sa laptop niya. Napakabait,sobra. Daimos is an ideal man of every girls. Bihira ang lalaking katulad niya. Naging best friends kami nang tatlong taon. Hindi maexplain kung paano nagsimula. Basta sa isang higlap lang. Ganon na kami e. Ang gaan ng loob ko sa kanya. Isang linggo lang ako mamamalagi si Manila. Pero depende kapag nakasunod doon si Daimos. Nabigla ako ng hapitin ako ni Daimos at yakapin ng mahigpit. He heaved a sigh. "Alam kong may magbabago kapag nakauwi kana doon. But always remember,I always love you and I'll be there for you ,okay?" Ang salitang iyon ang hindi
"R-Rad?" Sa tantiya ko ay mga alas dos na ng umaga. Ganitong oras siya pumasok? "Hmmm?" Now he's kissing my legs. Bolta boltaheng kuryente ang umatake sa sistema ko. "R-Rad? What are you doing??" Impit na saway ko nang bahagyang tumaas na ang halik niya sa taas ng hita ko. I'm only wearing my silk dress nighties and panty lace, wala akong bra. Sino ang hindi mabibigla kung magigising ka sa kalagitnaan nang napaka aga ng ganito? Amoy ko pa hanggang dito ang kanyang hininga na lalong nagpabaliw sa sistema ko. He stop on my panty. He bit and sniffed it. "Rad~" I moaned. "I love you." Anas niya sa gitna ko. Halos mapaupo na din ako sa ginagawa niya. Hahawak na sana ako sa ulo niya kaso pinigilan na niya yun. Siya ang humawak sa kamay ko upang ipirmi sa gilid ko yun. "Stay still...Don't move..." His husky voice that gave me shiver. I bit my lip and I let him. Hahayaan ko siya kung anuman ang gagawin niya. Dahil kahit m
Pagkabukas niya palang ng unit niya hindi na maipaliwanag ang kaba ko. Pagka dating namin sa sala niya hinubad niya agad ang kanyang black na t shirt galing sa likod. Umiwas ako ng tingin. Nangangatog ang kalamnan ko sa sari saring emosyon at dahil na din sa sitwasyon. Walang hiya akong tumungo sa kitchen niya. Nakaramdam ako ng pagka uhaw gusto kong uminom ng kahit ano man lang Binuksan ko ang fridge niya Ang una kong nakita ay ang fresh milk, kaya yun nalang ang binuksan ko. Kumuha ako ng baso at nilagay sa counter at binuhusan yun ng fresh milk. Ramdam ko ang pagyakap niya sa aking baywang galing sa likod. Halos mabulunan ako sa ginawa niya. Hindi ko man lang naramdamn na sumunod siya sa akin. He burried his face on my neck .Ramdam ko ang matigas niyang dibdib sa likod ko. "Rad." I uttered. "Lets talk." He said. He remained our position. Nakaharap ako sa counter nakayakap siya sa likod ko. "We're talking." I
Tatlong buwan ang nakalipas.Pinilit kong maging matapang. Gabi gabi akong umiiyak,gabi gabi akong umiinom.Hindi ako nakakakain sa tamang oras. Ang unit ko ay nagmukha nang kulungan ko.I'm so depressed. I feel so stupid.Kung maaga ko lang sana sinabi kay Rad ang tungkol doon? Ano kaya ang mangyayari? Makikipag hiwalay pa ba siya? Nagkalat ang mga bote ng alak sa sahig sa iba't ibang sulok ng unit ko. Araw araw kong inaalala ang mga sinabi ni Rad sa akin.Hindi na ako masyadong nakapasok sa eskwelahan.Ilang beses na din ni Papa akong pinangaralan kung bakit daw ba ako nagka ganito. Kung hindi pa siya umuwi nung kailan at kinausap kung sino man sa school ay hindi na sana ako tatanggapin.I took a special exam para sa aking marka.Kung hindi lang dahil kay papa ay hindi na talaga ako papasok. My friends keep on calling me. Nag aalala sila sa akin.Kung nakakain na ba ako? Dahil namayat daw ako. Maswerte ako na may kaibigan pa akong tulad nila. Nag aalala sa akin na kahit nga ako ay wa
Sabik at kaba ang aking nararamdaman. "You're enjoying here huh? Kaya hindi mo nasagot ang tawag ko?" he whispered on my ear.I bit my lowerlip."I' m sorry naka silent ang cellphone ko." Puwede bang umuwi nalang kasama niya? I need him so bad. "Uh-uh." He bit my ear.Sabay parin sa indayog ang aming katawan. He rocked me from behind! Good thing sumasayaw siya at sadyang masikip at lasing na ang nagsasayawan kaya hindi pansin ang ginagawa ni Rad."Dance baby." Dahil hindi na masyado akong naka giling dahil sa sari saring emosyon. Ang tibok ng puso ko ay labis na nagkukumahog.Parang lalabas sa dibdib ko dahil sa sobrang kaba."Rad Let's go home." I begged. I can't recognized my own voice.Marahas akong hinapit ni Rad at dinikit sa katawan niya para hindi ako mabangga ng mga nakakasalubong namin. His hand on my waist tightened tila ba gigil na gigil siya. He kissed my temple."Where's your table?" He asked."There." Tinuro ko ang pwesto ng table namin kanina.May narinig pa akong t