Why is it so easy for them to love others again? Is it just like a game to love them? They fuck without any feelings attached? Is it possible?
My mind has drowned. Ever since yesterday, that scene of Sebe and the woman has never left my mind.
They fuck like nothing?
I shook my head at the thought. This morning we had no class. But we came back here to watch basketball. Same as usual, HMU still wins .
Inaayos ko ang itim na medyas ko sa puting sport shoes ko. Nagpa-practice kami ngayon ng volleyball.Nakaupo kami sa sementong bench na nasa ilalim ng bleachers at nakapaligid sa buong court.
Ingay ng ibang nagpa practice ,at tawanan ang madidinig mo dito sa loob. May nagbabasketball sa kabilang court, may nag jojogging paikot dito sa loob at may nag sistretching. Hindi na kataka taka dahil malawak ang auditorioum ng HMU.
"Nat! Ilang puntos ang nakuha mo kanina sa exam na pinagawa sa atin?" Kylie asked. Nag aayos din nang sleeve ng jersey shirt namin na kulay green. May tatak sa harap na HMU. Apelyido at numero sa likod namin. Pares nito ang isang itim na cycling shorts.
It was short but tight so as not to be seen. All women are wearing ponytails. It is wrong to loosen hair. I, on the other hand, have a messy bun. I rolled up the sleeve of my jersey to make myself comfortable .
"Ninety nine." Simpleng sagot ko sa kanya.
"Ay! Grabe! Hudas ka talaga sa talino Nat." Aniya ni Jen.
I shrugged. "Wag’ kasi puro lovelife.Para naman tumaas ang grades!" Parinig ko sa kanilang dalawa.
Tumawa si Jen. "Okay din naman ang may boyfriend a. Inspirasyon na rin. Tsaka masarap pa! Naku! Ewan ko lang kapag nakatikim ka nun Nat! Hahanap hanapin mo."
Aniya ni Jen na halos lumuwa ang mata ko. Alam kong wala na siyang V card! Dahil matagal na niya iyong nabigay sa isang lalaki! Kahit nga mag bar kami e, nag me-make out siya sa lalaking kakakikala niya lang!
Humalakhak si Kylie!
"Shit ka Jen! Ang bulgar mo! Mga virgin pa po kami! Mahiya ka! Laspag kana. Kaya ka naka seventy five sa exam e!'
Jen rolled her eyes. "What ever! Mga Virgin Mary!" She mocked.
Ano kaya ang feeling nang ganun no?' Yung nagagawa mo na . Masarap daw iyon? E parang masakit naman yata iyon. Pero nakarinig ako ng mura at tili.
"Fuck!" Sigaw ko ng natamaan ako ng bola sa ulo. Napapikit ako sa sobrang nahilo.
"God! Are you okay?" Aniya ni Kylie at hinawakan ang gilid ng ulo ko na natamaan.Napangiwi lamang ako.
"Aray!" Daing ko.Nagmura naman si Kylie.
"Kasalanan mo e! Hindi mo ba siya nakita?" Singhal nito sa lalaki na lumapit sa akin at inalalayan ako. Pinaupo ako sa bench.
"Okay lang ako," I said still my eyes shut. Kumirot ang ulo ko.
"Sorry talaga miss! I didn't saw you," Paumanhin nang isang malalim na boses.
May mga lumapit nadin na kasamahan niya sa basketball. May mga sumipol pa dahil sa mga legs namin.Bastards.
"Uminom ka muna ng tubig Nat," Sabi sakin ni Kylie.I nodded.
"What's happening here,Clinton?" Isang baritonong boses na nagmula sa likod ni Clinton daw ang narinig namin.
Tinignan ko ang jersey ng Clinton daw dahil bahagya siyang napatingin sa likod niya.
Fourteen Montemayor.
Montemayor din ang isang ito? Nung kailan ay nabangga ako ni Damon ngayon ito naman? Lapitin ba ako ng mga Montemayor?
"Sebe!" Tinanguan niya si Sebe. "Natamaan ko siya ng bola. Masakit yata ang ulo niya." Aniya ni Clinton sa harap ko.
Nangunot ang noo ni Sebe at tinignan ako.Umigting ang panga niya kaya napaiwas ako. He heaved a sigh.
"Ako na ang bahala sa kanya. Dadalhin ko siya sa clinic." Aniya bigla na ikinagulat ng lahat.
Nabingi yata ako.
"A-ah! Hindi na okay na ako," My heart hammered so fast.
"No. Pagagamot ko 'yan."
Gusto kong magprotesta.Pero huli na. Napasinghap nalang ako ng walang sabi niya akong kargahin na pang bridal style. Narinig ko ang pag mumura ng ibang kababaihan. I could imagine them rolling their eyes on me.
Napahagikhik lamang sila ni Jen at Kylie. Langhap na langhap ko mamahaling pabango niya. Halos mapapikit pa ako.
"Uhh Nakakahiya.Pwede n-naman akong maglakad siguro?" Sabi ko sa kanya. Mas mabuti pa kung lumakad nalang ako. Hindi naman kailangan na bitbitin pa ako.
"Okay lang," Simpleng sagot nito at dinala na ako patungong clinic. Napapikit ako ng makita ang reaksyon ng mga nadaanan naming mga studyante.
Pumikit ako at dinamdam ang sobrang bilis na pintig ng puso ko.Why heart? May sakit na ba ako sa puso?Dinala niya ako sa clinic at agad naman akong inasikaso ng nurse na naka assign doon.
Dampihan lang daw nang ice bag para mawala ang konting bukol .Ngumiti ako sa nurse ng matapos na siya.Binalingan nito si Sebe.
"Uh. Anything sir?" She said in a sweet tone na tila inaalay ang katawan nito kay Sebe.Pumantig ang tainga ko sa narinig at pinisil ang palad ko.
Si Sebe ay nakahilig sa pinto paharap sa akin at nakapamulsa ang dalawang kamay.
"Wala na.You can leave." Aniya sa babaeng nurse.Pumula ang pisngi ng babae. Hindi ko alam kung sa kilig or hiya? Maybe both? The girl nodded at agad inayos ang gamit at lumabas.
Kimi ang kilos ko na umahon mula sa kamang maliit dito sa clinic na isang tao lang talaga ang kasya sa kama.
I cleared my throat at inayos ang damit ko.
" Mauna na ako," I smiled to him. "Thank you." He just nodded while looking at me intently.
Bumuga siya ng hangin. "Saan kana niyan?" Napataas ang kilay ko sa tanong niya.
"Uuwi na siguro ako. Marami pa akong babasahing libro."
Paano ako makakadaan kung nasa pinto siya? Tumagilid siya ng konti para makadaan ako.
"Alis na ako," Bakit parang ayaw ko pa ang umalis?
"I'll drive you home." Halos matapilok ako sa may pinto malapit sa kanya dahil sa sinabi niya. Heck! Nabingi ba ako? Sinabi niya ba iyon?
"What?"
"Hatid na kita," He simply said and his lips rose.Ngayon ko lang napagtanto na halos hanggang baba niya lang ako. Ang kisig ng katawan niya.
I bit my lips and nodded.Wala namang masama siguro?
"Okay."
Tahimik lang kami sa buong byahe. Tinuturo ko lang sa kanya ang aming Subdivision sa SouthVille.Nang mahinto na ang sasakyan sa harap ng bahay namin ay kumalabog agad ang puso ko.
"Salamat sa paghatid," Alinlangang sabi ko at huhubadin na sana ang seatbelt ko pero naunahan na niya ako.
I stiffened, because he's so near me. Nangingiliti ang hininga niya sa aking leeg. Nakatingin lamang ako sa harap para iwas na rin. Hanggang sa nakalas pero wala ba siyang balak lumayo?
"S-Slamat ulit," Lakas loob na sambit ko kahit napakalapit niya pa din. Kaya napatingin na din ako sa kanya. Only to find out that he's staring at me.
Halos mahilo ako sa sobrang lapit niya.
"You're so beautiful," Halos pabulong na sabi nito sa akin. Halos magdugo naman ang labi ko sa kagat ko.
"Thank you."
Kanina salamat. Ngayon ,thank you? Isa lang ang meaning niyan Natalia! Ang bobo mo ngayon. He chuckled.
Napatingin din siya sa labi ko. Halos mawala ang ulirat ko ng mabilis niyang kabigin ang aking batok upang siilin ng halik! Halos lumuwa ang mata ko sa bigla niyang ginawa!
"S-Sebe," I pushed him but he only craned his neck and kissed me on different angle. Ito ba yong sabi ni Jen na masarap? Ito na ba iyon?
Halos hindi ako makahinga sa s
sobrang kabog ng dibdib ko. Unang halik ko ito!Napapikit na lamang ako at hinayaan siya. I dont know how to kiss him back. Napakapit ako sa braso niya.
But finally he ended up his kiss.He bit his lips and smiled.
"Pasensya na. Hindi libre ang paghatid ko. But now you're fully paid," He said huskily.Bigla naman akong natauhan at napakurap kurap.
"I-its my f-first kiss," I uttered out othe blue.
He looked at me warily. "Alam ko. Sa akin at ako lang." What is the meaning of this?
I did not sleep much. I will never forget the kiss. Sebe took my first kiss just like that!Okay, I know I can do nothing. It so happened that I could not bring it back. I let it go too. So, it's my fault too.What Sebe was planning or he needed from me I did not know.When I just met him. I have not met him very well and have a kiss completely immediately? Maybe that's really it? It happened, I just forget about it. I'll act that there's nothings happened. I can deal with it, it's not a big deal anyway as long as intact pa naman yung virginity ko sa ib
I woke up lazily. My body aches. I feel tired, and I do not know why I am in a bad mood. If it weren't for the fact that we have a quiz on my two major subjects, I would not have entered classes."Hija. Ayos ka lang ba?" Alalang tanong ni La lagring nang hindi ko ginagalaw ang pagkain sa harap ko."Opo la. Medyo walang gana lang."Lola lagring, she raised me since I was a child. She knows me well, compared to mama. Mom only comes home once.Nasanay na rin ako, parang hindi na big deal sa akin. "Ikaw ba hija ay nadatnan na?" Biglang tanong niya na ikinagulat ko.
Bland,dull and boring. That's three words describe my life before. Pero ngayon, may rason na ako sa pag gising sa umaga. I became even more educated. Sometimes I saw Sebe at school. Even I do not know why I am like this. "What's bothering you Nat?" Tanong ni Kylie ang nagpabalik sa akin sa huwisyo ko."Fucking e
Tagaktak ang pawis ko sa noo habang nakaupo sa bleachers. Kinuha ko ang towel ko sa bag na dala at nagpunas ng pawis."Nat,Maiwan ka muna namin dito Exempted ka naman sa exam e. Library lang kami," Paalam ni Kylie sa akin kasabay niya si Jen. "Okay. Kita nalang tayo mamaya sa room?" I asked.
"Hindi mo naman kailangan na sama-" Damon cut me off immediately."Just..eat," he pointed to his ordered food at a restaurant. I thought we would just eat outside the School. But I was surprised earlier when he put me in his car."Okay."Marahan kong sabi at sinimulan na ang kumain. Ang sa kanya ay halos wala nang matira doon.Ganyan ba siya ka bilis kumain?Uminom siya sa kanyang tubig bago nagsalita."Ilang beses ko na kayong nakikita ni Sebe. Nanliligaw?"Hindi siya nakatingin nang tinanung niya ako niyan. Nakatuon sa pagkain niya ang kanyang tingin.I raised my bro
So that's it.My day became natural again. School at bahay lang.Kung dadamdamin ko kung masaya ba ako. Yes,masaya ako. Minsan may kasama siya. Minsan lalaki, minsan babae,minsan mga pinsan niya. Pero kung babae parang naiinis ako? Parang kumikirot ang puso ko. But I ignored it.Like
Damon offer to drive me home. I don't want to but in his tone you can't refuse. I don't want to do anything. I don't like it, because I can see Sebe's face in the way he looks. Nakakahiya dahil alam niyang may damdamin ako para kay Sebe. Si Sebe kaya ay ganon din sa akin? Siguro hindi. Dahil kung meron hindi magpapa engaged iyon.Sobrang sakit ng puso ko na kahit paglakad ko ay parang lutang ako.He was about to open the door of Damon's car but we were surprised when someone came out of a car right in front of us. They
"Payong kaibigan lang Nat huh? Hindi naman kasi kami ang kumokontrol ng puso mo.Hindi namang naging kayo di’ba?" tumaas ang kilay ni Kylie. We are here now inside the gym. Resting just after we practiced volleyball. In front of us are basketball players from other courses "Hindi," Simpleng sagot ko.
Sakit ng ulo at katawan ang naramdaman ko. Hindi ko maidilat nang maayos ang aking mata dahil nasisilaw sa isang liwanag.May naririnig akong pag-uusap. Minabuti kong dinggin iyon pero nanatiling nakapikit."Please give me all the receipt of her medicine and the list of healthy foods na puwede sa kanya. " Nangunot ang noo ko sa narinig. Si Rad"Sabi ko na e! She looks so pale Rad at nagsusuka siya pero ang tigas ng ulo niya." Narinig ko rin ang isang boses na alam kong kay Cassy iyon.Gumalaw ako, para hindi mabigla ang katawan.Minulat ko ang mata ko nang dahan dahan para makaadjust sa silaw. Unang namasdan ko isang bulto ng lalaking nasa harapan ko malapit sa pintuan.Nang naklaro na ay agad lumapit sa akin si Loisa at Cassy. Pero hindi sila ang tinignan ko. Nanatili kay Rad ang mga mata. Uminit agad ang mata at kumabog ang puso ko."Frix,anong pakiramdam mo? Anong gusto mong kainin?"Agad agad na tanong ni Cassy. Agad naman kumuha si Loisa ng tubig at binigay sa akin.Nanliit ang ma
"Ano? Bakit ngayon mulang sinabi sa akin na tapos na?". Sigaw ko sa cellphone.Nasa harap ako ng tukador at nagsusuklay. Alas sais na ng gabi. Tatlong araw na ang nakalilipas simula ng nagkaayos kami ni Rad. We're so fine. I'm mean, more than that. Gumigising ako bawat umaga na nakangiti at tila may mga puso sa paligid. Kung noon ay sweet at maalaga si Rad ngayon ay dumoble pa. Umuuwi siya sa unit ko pagkatapos ng mga gawain niya sa opisina. Noong isang araw ko lang din nalaman na siya pala ang COO nang Highlands Company. Isang kumpanya na nagbubuo at nagpaplano ng mga paggawa ng Hotels,Casino at mga designs nang mga uri ng rest house sa mga beaches. Ang HC kung saan mo makikitang binubuo ng mga Architects and Engineers. Ang papa niya daw ang CEO nun.Nagmura siya sa kabilang linya."Sandali lang ako doon. Hindi ako makatanggi." He said huskily sa kabilang linya. Uminit ang ulo ko sa sinabi niya. Mula pa nung umaga hindi niya sinasagot ang tawag at texts ko dahil kakagising niya
Maaga pa akong nagising ngayon. Alas syete pa lang ay naghanda na ako. Bukod sa hindi naman ako nakatulog ng maayos kagabi dahil si Rad lang ang nasa isip. Nagluto ako ng sunny side up,hotdog at adobo. Baka kung maisipan ni Rad na dito kumain mabuti na ang handa na.Pagkatapos nun ay napagpasyahan kong maligo.Naglagay ako ng lotion, pagkatapos nun ay sinuot ko na ang aking floral sleeveless top. Pinaresan ko ng black shorts. Nilugay ko lang ang mahaba kong buhok. Pinasadahan ko ng lipstick ang aking bibig at press powder ang aking pisngi.Uminit ang pisngi ko nang tignan ko sa salamin ang aking kabuuan.Gosh,masyado ko naman yatang pinaghandaan.Bumaba ako at pinaandar ang flatscreen tv.Tinignan ko ang relo na nakasabit sa dingding. Pasado alas otso na.Ilang sandali pa nakaramdam na ako ng gutom. Hindi naman sinabi ni Rad kung anong oras siya pupunta. Baka sa hapon pa iyon? Masyado ba akong excited?Pagod akong umahon sa sofa para sana kumain nalang. I'm so stupid.Pero nag buz
Kung gaano karangya ang buhay ko. Kabaliktaran naman ng buhay pag-ibig ko.Buhay pag ibig sa pamilya,at pag ibig para sa taong mahal ko.Naka tunghay ako sa kalawakan ng Kamaynilaan sa veranda ng aking unit.Hawak ang kopita ng alak, nilalaro ko yun paikot ikot sa palad. Ngayon nakatulala lamang ako doon na parang malaking hiwaga ito sakin. Love is the most powerful of all. Kung masasaktan ka dahil sa pagmamahal kahit iinom mo pa ng maraming alak ay sa huli ,mananatili pa rin ang sakit. Gosh, sobrang lalim na nang pag iisip ko.Kasalukuyan kasama ko ngayon si Loisa at Cassy. One week na din. Hindi ko alam kung bakit hindi padin ako kinocontact ni Daimos. Kung hindi siya makakauwi dito ay uuwi ako ng Isla.I missed the place. Doon kasi marerealize mo kung gaano kaganda ang kalikasan. Hindi man kasing unlad katulad dito sa Manila ay maganda naman ito sa maraming bagay. It's an ideal place for me. Kung magkaka pamilya man ako sa huli. Gusto ko doon ako titira. "Hindi naman kasi kasa
"Sure ka bang hindi ka sasama sa akin?" Tanong ko ulit kay Daimos. Nagliligpit ako ng mga gamit at damit ko. I'm leaving. Babalik ako papuntang Manila. Bukas ang birthday ni Cassy. Ngayong taon ako nangako na dadalo ng birthday niya since yung unang dalawang taon ay hindi ako nakapunta . "Susunod din naman ako doon." Aniya sa akin ni Daimos na may ginagawa sa laptop niya. Napakabait,sobra. Daimos is an ideal man of every girls. Bihira ang lalaking katulad niya. Naging best friends kami nang tatlong taon. Hindi maexplain kung paano nagsimula. Basta sa isang higlap lang. Ganon na kami e. Ang gaan ng loob ko sa kanya. Isang linggo lang ako mamamalagi si Manila. Pero depende kapag nakasunod doon si Daimos. Nabigla ako ng hapitin ako ni Daimos at yakapin ng mahigpit. He heaved a sigh. "Alam kong may magbabago kapag nakauwi kana doon. But always remember,I always love you and I'll be there for you ,okay?" Ang salitang iyon ang hindi
"R-Rad?" Sa tantiya ko ay mga alas dos na ng umaga. Ganitong oras siya pumasok? "Hmmm?" Now he's kissing my legs. Bolta boltaheng kuryente ang umatake sa sistema ko. "R-Rad? What are you doing??" Impit na saway ko nang bahagyang tumaas na ang halik niya sa taas ng hita ko. I'm only wearing my silk dress nighties and panty lace, wala akong bra. Sino ang hindi mabibigla kung magigising ka sa kalagitnaan nang napaka aga ng ganito? Amoy ko pa hanggang dito ang kanyang hininga na lalong nagpabaliw sa sistema ko. He stop on my panty. He bit and sniffed it. "Rad~" I moaned. "I love you." Anas niya sa gitna ko. Halos mapaupo na din ako sa ginagawa niya. Hahawak na sana ako sa ulo niya kaso pinigilan na niya yun. Siya ang humawak sa kamay ko upang ipirmi sa gilid ko yun. "Stay still...Don't move..." His husky voice that gave me shiver. I bit my lip and I let him. Hahayaan ko siya kung anuman ang gagawin niya. Dahil kahit m
Pagkabukas niya palang ng unit niya hindi na maipaliwanag ang kaba ko. Pagka dating namin sa sala niya hinubad niya agad ang kanyang black na t shirt galing sa likod. Umiwas ako ng tingin. Nangangatog ang kalamnan ko sa sari saring emosyon at dahil na din sa sitwasyon. Walang hiya akong tumungo sa kitchen niya. Nakaramdam ako ng pagka uhaw gusto kong uminom ng kahit ano man lang Binuksan ko ang fridge niya Ang una kong nakita ay ang fresh milk, kaya yun nalang ang binuksan ko. Kumuha ako ng baso at nilagay sa counter at binuhusan yun ng fresh milk. Ramdam ko ang pagyakap niya sa aking baywang galing sa likod. Halos mabulunan ako sa ginawa niya. Hindi ko man lang naramdamn na sumunod siya sa akin. He burried his face on my neck .Ramdam ko ang matigas niyang dibdib sa likod ko. "Rad." I uttered. "Lets talk." He said. He remained our position. Nakaharap ako sa counter nakayakap siya sa likod ko. "We're talking." I
Tatlong buwan ang nakalipas.Pinilit kong maging matapang. Gabi gabi akong umiiyak,gabi gabi akong umiinom.Hindi ako nakakakain sa tamang oras. Ang unit ko ay nagmukha nang kulungan ko.I'm so depressed. I feel so stupid.Kung maaga ko lang sana sinabi kay Rad ang tungkol doon? Ano kaya ang mangyayari? Makikipag hiwalay pa ba siya? Nagkalat ang mga bote ng alak sa sahig sa iba't ibang sulok ng unit ko. Araw araw kong inaalala ang mga sinabi ni Rad sa akin.Hindi na ako masyadong nakapasok sa eskwelahan.Ilang beses na din ni Papa akong pinangaralan kung bakit daw ba ako nagka ganito. Kung hindi pa siya umuwi nung kailan at kinausap kung sino man sa school ay hindi na sana ako tatanggapin.I took a special exam para sa aking marka.Kung hindi lang dahil kay papa ay hindi na talaga ako papasok. My friends keep on calling me. Nag aalala sila sa akin.Kung nakakain na ba ako? Dahil namayat daw ako. Maswerte ako na may kaibigan pa akong tulad nila. Nag aalala sa akin na kahit nga ako ay wa
Sabik at kaba ang aking nararamdaman. "You're enjoying here huh? Kaya hindi mo nasagot ang tawag ko?" he whispered on my ear.I bit my lowerlip."I' m sorry naka silent ang cellphone ko." Puwede bang umuwi nalang kasama niya? I need him so bad. "Uh-uh." He bit my ear.Sabay parin sa indayog ang aming katawan. He rocked me from behind! Good thing sumasayaw siya at sadyang masikip at lasing na ang nagsasayawan kaya hindi pansin ang ginagawa ni Rad."Dance baby." Dahil hindi na masyado akong naka giling dahil sa sari saring emosyon. Ang tibok ng puso ko ay labis na nagkukumahog.Parang lalabas sa dibdib ko dahil sa sobrang kaba."Rad Let's go home." I begged. I can't recognized my own voice.Marahas akong hinapit ni Rad at dinikit sa katawan niya para hindi ako mabangga ng mga nakakasalubong namin. His hand on my waist tightened tila ba gigil na gigil siya. He kissed my temple."Where's your table?" He asked."There." Tinuro ko ang pwesto ng table namin kanina.May narinig pa akong t