Dear Arianne,
Can I befriend you?
Khaella
Natawa nga ako eh, dahil sa buong gabi ng kakaisip ko sa kanya at kakaisip ko sa pag gawa ng sulat, e tanging yun lang ang nasulat ko sa papel. Buti nalang malakas ang appeal ng Gahala niyo kaya maya maya may reply na din. Sabi niya "Oo, pwede mo naman ako maging kaibigan"
At doon nagsimula ang pagkakaroon ko ng first love. Nalaman ko lang na first love na pala yun nung nagkaroon naman ako ng secondlove. Basta magulo pero iexplain ko sainyo later. So ito na nga, kaibigan ko na siya, ang saya ko nun, magkasama kami kumain pag recess, naglalaro din kami ng chinese garter kahit di naman talaga ako marunong nun, nag aagawan pa kami ng tanong ng titser para sagutin, yung feeling ba na magtataas ka ng kamay at magtataas din siya tapos sabay na magkakatingnan kayo na hindi niyo naman hiniling sa isa't isa, basta ang saya, kahit ganun araw araw, hindi nakakasawa. Mas dumagdag pa ang kaligayahan ko nung binigyan niya ako ng sulat, HAHAAHA, sobrang saya ko nuon.Dear Khaella,
People come and go, I'm always in the air. And memories stay forever.
Arianne
Di exactly na ganyan yung sulat niya pero the meaning still the same. Halos 20 years na kasi ang nakalipas kaya medyo nakalimutan ko na din. Binibigyan ko siya ng regalo pag birthday niya lalo na nung grade 5 niya binigyan ko siya ng necklace, tuwang tuwa siya ng nakita ko siya at sinabi niya pa sa mama niya. Siya naman sinusulutan niya ako pag birthday ko. Ngunit nagbago ang lahat at grabe parang naguho ako. Unang araw sa klase namin, grade 6 na kami, lahat daw ng line of 9 ang grade sa report card ay sa section 1. Tinanong niya ako kung ano grades ko, alala ko nun 87 lang ata ako nun, tiningnan ko sa card ko, pag lingon ko sakanya, patalikod na siya sa akin at paalis na. They were two that was sent to section 1, ako sa section 3 lang. So now I was left alone and being lone. I sent her letters so many times, I even gave the letters to her classmate to give to her but the fact that she didn't reply to me anymore f*cking hurt me. I don't know what got through her mind na bigla na lang bula na naglaho ang lahat. Kung sana naman kasi sinagot ko yung pinatanong niya sa kaibigan namin nung Grade 5 kami na kung crush ko ba daw siya, eh sana pinapansin pa siguro niya ako ngayon. Kaso hindi eh mali ako, nanahimik lang kasi ko nun. Halos lahat na ng nasa batch namin ang nakasaksi ng pagmamahal ko sakanya kaso wala eh ganun talaga siguro.
Nung bata ako may nakita akong commercial sa tv, isang commercial ng gel sa tv, naastigan ako sa buhok nung lalaki dun sobra yung spike hair ba. Gustong gusto ko magkaroon ng ganung buhok kaso takot na takot ako mag sabi nun kina mama dahil alam ko hindi sila papayag. Nung nagsusulatan nga kami ni Arianne, nakita nila yung mga inedit ko na liham kay Arianne, galit na galit sila sakin dahil bakit daw nagsusulat ako ng ganun sa babae. Si Arianne? Di lang naman siya ang babaeng nagustuhan ko at dahil dun mas nakilala ko pa ang sarili ko ng mabuti at nalalaman kung ano talaga ako.
Pero sa kahit nagkakagusto ako sa babae, let's come to think na nandyan parin ang mga hindrances sa pag out and loud mo kaya nakakagawa tayo ng mga hindi natin alam na magagawa pala natin. Nakapagflirt ako ng isang bisexual na lalaki na kaklase ni Lynn. Ewan ko ba kung ano pumasok sa utak ko at nakipagflirt ako dun sa bayot na lalaki na yun kesa kay Lynn na lang sana. Hindi pa umaabot sa pagiging second year highschool, naging kami ni Reymund na yun. Isa siyang bassist ng banda, habang ako walang talent hahaha kundi mag lyric lyric composing lang sa isang notebook. I thought being committed with him is the worse day than being out pero may mas worst pa pala dun. Yun ay yung mawalan ka ng dignidad at pagkatao dahil sa isang issue. Binigay sakin ni reymund ang tatlong condom, ako naman si tanga para hindi makita ng mga tao sa paligid agad agad kong pinasok sa bag hanggang mag uwian nakalimutan ko ng ibalik sakanya. Pagdating sa bahay, ako si tanga nga naman diba, binuksan ko yun tapos
Oo nga pala kasama si Lynn sa tumakbong Miss Intramurals at si Hilberto bilang Mister Intramurals. Sila ang tumakbo para sa klase namin. Kung nakita niyo lang ang kagandahan ni Lynn nung sa mga oras na rumarampa na siya, sigaw kami ng sigaw ng mga kaklase ko. Napainlab na naman niya ako. Tinanaw ko ang manliligaw niya, proud na proud naman siya rito akala mo sinagot na. At sa kagandahang palad din ay sinungkit nila ang Best in Athletic Attire, Best in Summer Attire, at Best in Talent. Sila din ang tinaguriang Miss and Mister Intramurals sa taong 2008-2009. Bale, walang nangyaring maganda sa Intramurals ko dahil di naman ako sumasali sa laro, gusto ko sana basketball kaso hindi rin naman ako nakakahawak ng bola dun dahil puro lalaki ang naglalaro. Alam mo naman kapag basketball ang pinag-usapan sa iskul namin, palaging boys ang bida. Buti na lang may mga kasama akong na ibang baitang, pinapanuod ang mga naglalaro. Sabay kami kumain ng mga snack namin. Mga ganung bagay. Nung medyo na
Feel mo ba magheadbang na halos iumpog mo na sarili mong ulo sa pader?O gusto mo o feel mo magmosh nalang palagi sa higaan mo o sa sahig, yung bang tatalon ka lang ng tatalon kasabay ng tugtug ng mga pilantik ng drumstuck? Or somewhat like gusto mong pumunta ng isla na mag isa at damdamin ang kapayapaan ng paligid na walang problemang iniisip? I always do. I always did. Ginagawa ko ito. Pero ano bang gagawin ko dapat? Sapagkat lahat ng mga bagay na nakapaligid sa akin na ayaw ko na balikan ay palagi pa rin lumalapit para isipin. Kailangan ko yata tumakbo ng milya milyang layo para lang umalis sa lugar ng puro laman ng toxic na mga pangyayari. O baka kailangan ko lang talagang suntukin na naman ang pader para tanging sakit sa kamay ko na lang ang aking iintindihin hindi ang sakit na kinikimkim. Anyway advice ko lang, the more expectation they had brings you more criticisms if you fail. So wag mo ipakitang magaling ka, wag mong ipakitang kaya mo dahil kahit ano namang ipakita
Oo nga pala kasama si Lynn sa tumakbong Miss Intramurals at si Hilberto bilang Mister Intramurals. Sila ang tumakbo para sa klase namin. Kung nakita niyo lang ang kagandahan ni Lynn nung sa mga oras na rumarampa na siya, sigaw kami ng sigaw ng mga kaklase ko. Napainlab na naman niya ako. Tinanaw ko ang manliligaw niya, proud na proud naman siya rito akala mo sinagot na. At sa kagandahang palad din ay sinungkit nila ang Best in Athletic Attire, Best in Summer Attire, at Best in Talent. Sila din ang tinaguriang Miss and Mister Intramurals sa taong 2008-2009. Bale, walang nangyaring maganda sa Intramurals ko dahil di naman ako sumasali sa laro, gusto ko sana basketball kaso hindi rin naman ako nakakahawak ng bola dun dahil puro lalaki ang naglalaro. Alam mo naman kapag basketball ang pinag-usapan sa iskul namin, palaging boys ang bida. Buti na lang may mga kasama akong na ibang baitang, pinapanuod ang mga naglalaro. Sabay kami kumain ng mga snack namin. Mga ganung bagay. Nung medyo na
Pero sa kahit nagkakagusto ako sa babae, let's come to think na nandyan parin ang mga hindrances sa pag out and loud mo kaya nakakagawa tayo ng mga hindi natin alam na magagawa pala natin. Nakapagflirt ako ng isang bisexual na lalaki na kaklase ni Lynn. Ewan ko ba kung ano pumasok sa utak ko at nakipagflirt ako dun sa bayot na lalaki na yun kesa kay Lynn na lang sana. Hindi pa umaabot sa pagiging second year highschool, naging kami ni Reymund na yun. Isa siyang bassist ng banda, habang ako walang talent hahaha kundi mag lyric lyric composing lang sa isang notebook. I thought being committed with him is the worse day than being out pero may mas worst pa pala dun. Yun ay yung mawalan ka ng dignidad at pagkatao dahil sa isang issue. Binigay sakin ni reymund ang tatlong condom, ako naman si tanga para hindi makita ng mga tao sa paligid agad agad kong pinasok sa bag hanggang mag uwian nakalimutan ko ng ibalik sakanya. Pagdating sa bahay, ako si tanga nga naman diba, binuksan ko yun tapos
Highschool nun, sa catholic school ako pinapasok ng pamilya ko. Para sakin, hindi ko man makikita si Arianne ok lang dahil gayunpaman naisip ko magkakaroon ako ng bagong mga kaibigan. Takot na takot ako magpalda nun promise para kasing nababawasan appeal ko pero nacarry ko naman siya hanggang fourth year. Ito na yung kwentong highschool ko, first year highschool ako nun, may isang babae na nakipagkaibigan sakin, ang pangalan niya ay Lynn. Magkaibang section kami nun pero lagi ko siyang pinupuntahan pakatapos kong magtoothbrush pag lunch, wala lang nagkwekwentuhan lang tapos minsan magkasabay kami magsnack pag hapon. Pinagtatawanan pa nga ako ng mga yun pati mga kaklase niya kapag P.E. subject namin kasi pagnakasuot kasi kami ng mga sectionmates ko dapat nakatuck in, eh hindi daw bagay sakin dahil sa matangkad ako, hahahaaha... Anyway, dahil sa sobrang naging close ko si Lynn, parang nakakaramdam ako ng kakaibang feelings dito, yung bang ganun sa naramdaman ko kay
Feel mo ba magheadbang na halos iumpog mo na sarili mong ulo sa pader?O gusto mo o feel mo magmosh nalang palagi sa higaan mo o sa sahig, yung bang tatalon ka lang ng tatalon kasabay ng tugtug ng mga pilantik ng drumstuck? Or somewhat like gusto mong pumunta ng isla na mag isa at damdamin ang kapayapaan ng paligid na walang problemang iniisip? I always do. I always did. Ginagawa ko ito. Pero ano bang gagawin ko dapat? Sapagkat lahat ng mga bagay na nakapaligid sa akin na ayaw ko na balikan ay palagi pa rin lumalapit para isipin. Kailangan ko yata tumakbo ng milya milyang layo para lang umalis sa lugar ng puro laman ng toxic na mga pangyayari. O baka kailangan ko lang talagang suntukin na naman ang pader para tanging sakit sa kamay ko na lang ang aking iintindihin hindi ang sakit na kinikimkim. Anyway advice ko lang, the more expectation they had brings you more criticisms if you fail. So wag mo ipakitang magaling ka, wag mong ipakitang kaya mo dahil kahit ano namang ipakita