CHAPTER III

Pero sa kahit nagkakagusto ako sa babae, let's come to think na nandyan parin ang mga hindrances sa pag out and loud mo kaya nakakagawa tayo ng mga hindi natin alam na magagawa pala natin. Nakapagflirt ako ng isang bisexual na lalaki na kaklase ni Lynn. Ewan ko ba kung ano pumasok sa utak ko at nakipagflirt ako dun sa bayot na lalaki na yun kesa kay Lynn na lang sana. Hindi pa umaabot sa pagiging second year highschool, naging kami ni Reymund na yun. Isa siyang bassist ng banda, habang ako walang talent hahaha kundi mag lyric lyric composing lang sa isang notebook. I thought being committed with him is the worse day than being out pero may mas worst pa pala dun. Yun ay yung mawalan ka ng dignidad at pagkatao dahil sa isang issue. Binigay sakin ni reymund ang tatlong condom, ako naman si tanga para hindi makita ng mga tao sa paligid agad agad kong pinasok sa bag hanggang mag uwian nakalimutan ko ng ibalik sakanya. Pagdating sa bahay, ako si tanga nga naman diba, binuksan ko yun tapos pinaglaruan, dahil sa katangahaan ko, wala pa nga lang ibang basurahan kundi nasa labas ng kwarto, ginawa ko binalik ko agad sa pinaglagyan ng condom ito at nilagay uli sa bag. Kinaumagahan, pumasok na ako. Nakalimutan kong ibalik kay reymund ang condom! Oh my God! P.E. subject na namin, kailangan namin pumunta sa hall para sa practice namin sa stage performance sa december. 

"Khaella!, Did you bring cellphone?"

"No, why?"

"Sir Bo is having an inspection"

"I remember that fcking condom!Ohmy!"

...

"Everyone, please go back to your room and we will discuss something!"

(Everyone was already outside the room)

"Who's bag is this?" pointing to my bag

"Sir, that's mine." I said.

Sir Bo was frustrated and feels down about me. He told the teachers about it and also the Principal. I explained the truth to them but I know they will think the other side of the thing. Pinatawag ang magulang ko at kinausap sila, pero hindi ko alam ang pinag usapan nila. Oh diba? Ang pilyo kasi naming mga kabatchmate ko may mga ganun ng nalalaman. Nung nalaman nga yun ng mga nagkakacrush saknya na ibang grade level, galit na galit sakin at nandidiri pero I swear virgin pa ako that time until that time came na may nangyari na. It was December everyone was wearing their shirts and pants for the stage performances. Half day lang pasukan namin nun then after that uwian na, reymund and I decided to drink. We get drunk and something happened. But that's the thing I really never forgive. After that, nasa away bati stage nalang kami hanggang nauwi sa puntong break up. Yun ang kadahilanan kumbakit naging 76 ako sa math at hindi ako naging merit awardee. Kada quarter kasi ay may recognition day sa skwelahan namin para parangalan ang mga may line of 8 as merit awardees, mga line of 9 as honor awardees, at yung mga pinakamalinis na classroom, pinakagloom na lalaki at babae, pinakabehave na klase at pinakamapagbigay na klase. Mayroong sinasabing award na "most solidarity class" o pinakamapagbigay na klase dahil mayroon sa aming skwelahan na tinatawag na solidarity fund. Ito yung magbibigay ka ng pera voluntarily para ang malilikom ditong pera ay pinambibili ng bigas at pagkain at binibigay sa mga less fortunate o sa mga pamilya ng nagsisikad-sikad din --- ito yung bicycle na tatlo ang gulong na parang tricycle. So yun nga parang umikot yung pagkasecondyear highschool ko kay Reymund. Second heart break ko yun pero di ko alam kung bakit di gaano ganun kasakit, siguro kasi ganun talaga ako katanga o dahil Lynn helped me moved on. Palagi niya ako tinetext at tinatawagan that summer kaya parang nakarecover naman din ako dahil sa crush kong si Lynn. Ako ay isang third year na. Para malaman mo kung sino mga kaklase mo, kailangan mong pumunta sa information office at hanapin ang pangalan mo sa listahan na nakapaskil sa board. Ooooh yes! Kaklase ko si Lynn uli tulad nung 2nd year highschool. Tulad ng dati, nagtsitsismisan kami pagnasa linya na sa flag ceremony, magtsitsismisan, magkwekwentuhan tungkol sa kung ano ang kalagayan habang papunta sa paaralan. Simula sa mga bagay na napapansin sa pagsakay hanggang pati mga bagay tungkol sa crush niya. Gusto gusto kong pakinggan mga kwento niya kahit sirang plaka na siya kung magkwento. Ano magagawa mo eh crush ko si Lynn eh kaya di ako magsasawang pakinggan siya araw-araw. Kaso hindi nga lang kami magkatabi sa klassroom dahil nasa may tabi ako ng pintuan nakaupo, habang siya nasa kabilang side ng bintana sa may pangalawang column sa third row sa malapit sa harap ng blackboard. Sa first row nila walang nakaupo kasi puro sira ang silya ngunit tinitiis ko yun. Kaya kapag sa oras ng individual work o I.W., pumupunta ako sa first row na yun at dun gumagawa kasama niya pati ang mga kaibigan namin. Ang individual work ay oras ng paggawa ng mga binigay na activities ng mga guro sa iba't ibang subject. Ito kumbaga ay nagsisilbing homework sa amin para daw kapag umuwi ng bahay ay yun ang oras para sa pamilya. So yun na nga, pumupunta ako dun sa first row, minsan di ako bumabalik sa upuan ko kasi gusto ko pang makasama siya. Minsan absent si Betty yung kaklase namin na katabi niya, kaya minsan nagpapaunahan kami ni Paris umupo dun. Si Paris ay isa sa mga kaibigan namin na katabi ko sa upuan. Eh diba may mga schedule time ang subjects namin? Buti nalang ang chemistry ang unang subject kapag M-W-F kasi napapapayag ko ang guro namin sa agham na yun na mismong class adviser namin. Kaya ang liga-ligaya ng lunes ko palagi. Subalit hindi araw araw maligaya. Dumating ang araw na binalita niya sa akin ang pangliligaw sa kanya ng isa naming kabatchmate, hindi namin kaklase. Pinupuntahan daw siya nito sa bahay niya kapag gabi o sabado na nakamotor kasama ang mga kaibigan nito. Mabait naman sana yung lalaking yun, maangas pumorma, marunong sumayaw kaso may mga issue din yun eh tulad ng nawawala sa mabuting landas kasi balita ko sa mga kaibigan nun na nagmamarijuana sila. Hindi ko nga lang alam kung bakit nakapagtapos yung ng sekondarya. Ang sakit pala kapag kinukuwento sa'yo ng crush mo kapag nililigawan na siya hindi lang dahil hindi mo masabi na nagseselos ka pero dahil din hindi pwede mag out dahil nasa catholic school ka. Yung dating ngiti sa mga labi ko napalitan ng kalungkutan. Buti nalang may kaibigan kami na may mga topak na talagang patatawanin ka. Sila yung mga kakaibigan namin na naglalaro ng counter-strike kapag tanghali. Dahil sa ayaw ko naman makain ako ng kalungkutan, sumama ako sa mga kaibigan kong ito. Masaya naman pala mag counter-strike, yun nga lang sobrang init pag papuntang computershop. Pero ayos lang yung para sa amin yung tipong yun na yung tanghalian namin. Kinakain na nga namin ang baon naming lunch kapag recess time, 9:45 am tapos pag oras na ng tanghalian, agad na kaming magtotoothbrush, aalis ng skwelahan at maglalaro ng counter-strike habang nag frefriendster din. Ganito kami palagi hanggang nabago dahil sa Intramurals.