JEWEL 01

CITRINE:

" The life of Berilo Fuerte, my Dad was, in so many ways, exceptional. He contributed a lot in this industry, He was also the founder of Brilyantes Fuertes Jewelries Inc. or simply known to be BFJ Inc. gave many opportunities to our fellow employees a bright future ahead by giving them livelihood.

He as much as anyone in our history brought this country a little bit closer to our highest ideals. He was truly a passionate man to the point there is no family when it comes to his achievements, A person who can be ruthless to her own blood just to prove that being him, A Berilo Fuerte is a sucessor and a legend to this industry. You did a great job Dad but you can rest now."

Nagtaasan ang lahat ng kilay ng mga naroon sa loob ng church upang makiramay sa kanyang mga huling sinabi sa eulogy speech para sa kanyang ama. It was his burial day.

She didn't prepare for her Eulogy but she didn't care enough atleast she had an eulogy speech for her father.

"Thank you," Isang maiksing pasasalamat bago siya bumaba ng stage bago sinimulan ng funeral services na kanyang inarkila na ibaba ang kabaong ng kanyang ama.

Sinalubong siya ng kanyang assistant na si Elizabeth upang kunin ang microphone na nasa kanyang kamay. Taas-noo siyang bumalik sa mga nakaupong tao. Sinalubong siya ng kanyang ninang nang siya ay makababa.

"Iha, I don't think you prepared much for your father's Eulogy." Her beloved godmother knew her well na hindi talaga siya magsasalita ng maganda para sa kanyang ama.

"Elizabeth didn't prepare it well, should I fire her?" She asked her godmother with a straight face. Umismid lamang ang kanyang ninang bago ito humalik sa kanyang pisngi.

"I know, You're grieving my dear but please have a decency will you?" Sabi pa nito. She silently smirked as if she was really grieving. She chose not to respond to avoid more conversation and discussion. She had nothing to prove to anyone oh how grief she was going through.

Technically, At the age of 24, A young adult, A billionaire and A successor. She, Primrose Citrine Brilliantes was officially an orphan. Kung kaya't wala na siyang dapat na i-please na tao.

She was known to be a fierce and elegant young woman, na normal na ang kanyang pag-uugali sa mga taong nakakakilala sa kanya including her Ninang Celestine. The only friend that her father trusted and the one who also there in her entire life when she was growing up.

She loved her father but she was really not a showy type of person who will cling too much to a relative one. Her father raised her well to be an independent, strong and not to trust anyone woman. When he said TRUST it means, She was trained to enhance her mind to evaluate someone's worth bago niya ibigay ang kalahati ng kanyang tiwala.

She was trained to opressed her emotions at any time, any where and any place. No one should see her true emotions through her own eyes. Hindi niya alam kung ugali na niya ito or sadyang ganito lang siya pinalaki ng kanyang ama.

She never felt her dad being a father to her but a good trainer. Kahit keilan ay hindi niya naranasan ang normal na pamilya lalo na at wala siyang nakagisnang ina sa kanyang paglaki. Hindi niya malaman kung dahil ba hindi siya magawa mahalin ng kanyang ama dahil sa tuwing nakikita siya nito ay naalala nito na siya ang naging dahilan nang maagang pagkawala ng kanyang ina dahil inuluwal siya nito sa mundong ito. or dahil nagiwan ang ina niya ng isang anak na babae na hindi nito mapapakinabangan sa naiwan nitong negosyo. Ang pinakasikat na na kumoanya itong mula sa mga kayamanan na matatagpuan sa minahan . Ang mga dyamanteng hilig ng mga milyonaryo at maging ang mga mahihrap. Ang mga alahas na kumikinang sa mata ng maraming kababaihan. at gintong pinagaagawa ng mga kalalakihan.

Ang Brilyantes Fuertes Jewelries Inc. Ang tanging iniwan na kanyang ama sa mundo ito. Ang pinalago at pinaghirapan nitong kumpanya na naging daan upang matamasa niya ang pinakamarangya pamummuhay.

(You'll see my worth in the end Dad..) Isang natatanging bigkas ng pangako sa kanyang isipan habang pinapanood ang kabaong nito na ipasok sa nitso sa loob ng marangyang museleo nila sa isang sikat na cemetery sa Manila. Sa wakas ay natupad na ang hiling nito na itabi sa puntod ng kanyang ina ang katawan nito.

"Thank you for coming, I'll see you at the company." Marahang paalam niya habang suot ang malaking bangles na sunglasses nito ng humarap siya sa mga nakiramay na shareholders ng kanilang kumpanya.

She knew that all of them were not in totally grief, Nakikiramay lang ang ilan sa mga ito for formality. Marami ang mga nagtataas ng kilay sa kanya ngayon dahil ngayong wala na ang kanyang ama ay siya ang napipintong papalit sa naiwang nitong pwesto. Ang susunod na presidente ng kumpanyang BFJ Inc.

Akmang maglalakad na sana siya ng mapansin niya sa hindi kalayuan ng kanilang museleo ay maraming nag-aabang na mga reporters sa kanyang paglabas upang magbigay ng pahayag para sa napipintong pagpasok niya sa naiwang kumpanya ng kanyang ama.

"Iha, I know you had a lot on your plate in these past few days. Why don't you take a vacation for a while?" Narinig niya ngunit hindi niya nilingon ang kanyang Tito Albert, Her dad's confidant, and also the vice president of the company.

"No, It's not the time to take a vacation Tito Albert, We'll continue the meeting de abanse tomorrow." She said bluntly.

"Are you sur-" Sasagot pa sana ito ng hindi na niya in-entertain ang sasabihin pa nito at nilingon ang kanyang assistant na si Elizabeth.

"Eliza, I'm aware as much as you are aware that no reporters are allowed here. Bakit nakalusot ang mga yan?" Mataray na tanong niya sa kanyang Assistant. Nakita niya ang pagkataranta nito ng ibuka niya ang kanyang bibig.

"Get them out," sabi pa niya dito habang mabilis na naglalakad papalabas ng museleyo at pumasok sa itim na mercedez na naghihintay sa kanyang harapan.

Naghintay pa siya ng ilang minuto bago niya sinyesan ang driver nito na idrive na iyon. Pagkapasok ng kanyang assistant ay agad namang pinaandar ng kotse na iyon.

Pinitik niya ang kanyang mga daliri sa ere upang bigyan ng senyales ang kanyang assitant na basahin sa harap niya ang susunod na schedule niya para sa araw na iyon. "Ma'am, The ADC 7 would like to conduct an interview with you, "

"Cancel it," Maiksing sagot niya.

"Ha? Eh Ma'am-" aniya ni Elizabeth ngunit natigil lamang ito sa sasabihin ng napatingin siya sa kanyang assitant.

"You can't question my decision Elizabeth, Can you?" Balik-tanong niya dito. Hindi naman siya galit sadya lang kinatatatakutan siya palagi ng kanyang assistant dahil sobrang unpredictable ng kanyang paguugali.

"Y-yes Ma'am,"

"Next,"

"Dinner with your Tito Albert Maniego at 7pm"

"Cancel it." Muli niyang sambit niya dito na mukhang natuto naman ang kanyang assistant at mabilis na binuro sa tablet nito ang nakasulat.

"Next-"