HAPPY VALENTINES DAY SIOBABIES..!! SANA MASAYA ANG MGA BULAKLAK N'YO, ESTE MASAYA KAYO SA MGA BULAKLAK NA NATANGGAP N'YO 😂😂😂
NALIE ATHALIA...Nasa sasakyan na sila ngunit nakatulala pa rin s'ya at hindi nagsasalita. Wala s'yang ibang ginawa kundi ang matulala. Sino ba ang hindi? Eh ang inaasahan n'ya na nagkaroon s'ya ng kaso kaya pinadalhan s'ya ng subpoena ay hindi pala totoo."Baby are you mad at me?" ang boses ni Adrian ang nagpabalik sa kan'yang diwa na umabot na yata hanggang sa North Pole."Saan mo ako dadalhin?" imbes na sagutin ang tanong nito ay tinanong n'ya din ang binata. Seryoso ang kan'yang mukha pati na ang boses para itago ang kan'yang kilig na nararamdaman ng mga oras na iyon.Hindi n'ya alam kung paano nagawa ni Adrian ang makawala sa babaeng pakakasalan nito na nandoon din sa korte kanina. Ngunit hindi n'ya na iyon iisipin pa, bahala na kung mahusgahan s'yang mang-aagaw, ang mahalaga ay magkasama na sila ni Adrian ngayon."Itatanan na kita para hindi ka na makakawala pa sa akin. Ang hirap mo kayang hanapin, hmmm!" sagot ng binata sa kan'ya na nakausli pa ang labi na parang bata. Ito ang
NALIE ATHALIA...True to his word, kinabukasan ay idinaos ang isang engrandeng kasalan sa kanilang private resort na pag-aari nila ni Adrian.Hindi n'ya alam na may ganito silang resort na nakapangalan sa kanilang dalawa ng binata. Marami pang surpresa sa kan'ya ang binata na nagpawindang sa kan'yang buong sistema.Kagabi bago sila nakatulog ay marami silang pinag-usapan ng kasintahan. Ipinaliwanag sa kan'ya ni Adrian ang lahat-lahat at pati na ang mga bagay na hindi nasabi sa kan'ya ni Black Lily ay kay Adrian n'ya nalaman.Humingi s'ya ng tawad sa binata at ganon din ito. Nangako sila sa isat-isa na simula ng nagdaang gabi ay wala na silang itatago pa sa isat-isa. Magiging mag-asawa na sila kaya kailangan na magiging honest sila sa bawat isa at walang sekreto."Hi, can I come in?" ang boses ng isang babae ang pumukaw sa tahimik na silid na kinaroroonan n'ya kung saan ay inaayusan s'ya ng tatlong make-up artist na nakatalaga na mag-aayos sa kan'ya.Nang lingunin n'ya ito ay nakita n'
NALIE ATHALIA...Naging matagumpay ang kanilang kasal ni Adrian. Lahat ay masaya lalo na silang apat ng kanilang mga anak. Parang kailan lang ay nakikipaglaban pa s'ya sa buhay ngunit ngayon ay larawan na sila ng isang masayang pamilya.Sobrang mahal s'ya ng nasa itaas dahil hindi s'ya nito pinabayaan. Dumaan man s'ya sa mga mahihirap na pagsubok sa buhay ngunit nalampasan n'ya naman lahat at naging malakas at matapang para sa mga susunod pang pagsubok na ibibigay sa kan'ya.Binigyan din s'ya ng lalaki na tanggap s'ya at totoong nagmamahal sa kan'ya. Who would have thought na mamahalin s'ya ni Adrian sa kabila ng kan'yang nakaraan kasama na ang katotohanan na kasal na s'ya sa iba dati."What are you thinking wife?" pukaw sa kan'ya ng asawa. Nakayapos sa bewang n'ya ang braso nito habang karga-karga naman sa kabilang braso ang kanilang prinsesa na halos hindi na maalis sa pagkakayakap sa leeg ng ama nito."I'm happy," nakangiting sagot n'ya rito. "Ako ba ang dahilan ng kasiyahan na ya
KHAIRO ALONSO..."Fvck! Damn it!" malutong na mura n'ya sabay sipa sa isang upoan na nasa kan'yang harapan. Napatungo s'ya sa sahig habang ang isip ay nasa kay Dominique.Reese Dominique El Frio is her childhood love hanggang ngayon ngunit tanging isang matalik na kaibigan lamang ang turing nito sa kan'ya.Kailanman ay hindi s'ya nagtangka na ligawan o kahit magpalipad hangin man lang sa dalaga dahil natatakot s'ya na baka masira ang pagkakaibigan nila at lumayo ito sa kan'ya.Kaya nagtiis na lamang s'ya na lihim itong mamahalin. Minsan ay parang nadedemonyo na s'yang sabihin dito ang kan'yang nararamdaman at kung kailan na nagkaroon na s'ya ng lakas ng loob para magtapat sa babaeng matagal n'ya ng minamahal ay doon naman at dumating ang lalaking nagpapatibok ng puso nito.He was hurt and totally in a big messed ng malaman n'yang ikakasal na si Dominique kay attorney Montero. Ngunit kahit gaano pa s'yang nasaktan ay never n'yang ipinakita sa kahit na kanino ang totoong nararamdaman n'y
CONNOR CAYDEN..."I'm not dad! Ayokong may kasama sa bahay, ayokong may bodyguard na sunod ng sunod sa akin! Fvck! I'm not a kid anymore dad, I can handle myself!" mariing pagtanggi n'ya sa kagustohan ng kan'yang ama.Hindi n'ya alam kung bakit pinagdidiinan nito ang pagkakaroon n'ya ng bodyguard. He knows how to protect himself and for fvcking sake, he is no longer a kid. He knows how to fight kung may magtatangka man sa kan'ya."Connor Cayden! Sa ayaw at sa gusto mo ay magkakaroon ka ng bodyguard! Ang that's my order!" nangangalaiti sa galit na sagot ng kan'yang ama. Lihim n'yang naikuyom ang kan'yang mga kamao habang nagtatagis ang mga bagang.Ayaw na ayaw n'yang may ibang tao na nakamasid sa kan'yang mga galaw sa lahat ng oras dahil pakiramdam n'ya ay nasasakal s'ya. Simula ng magkaisip s'ya ay namulat na s'ya na may mga bodyguards kaya sakal na sakal na s'ya sa presensya ng mga ito.Nag-aral s'ya ng lahat ng mga self defense at paggamit ng lahat ng uri ng mga baril. Pati ang pagig
CONNOR CAYDEN..."Saan ka pupunta Henry?" hindi magkandauga na tanong n'ya kay Henry ng makita na tumayo ang pinsan."Aalis na! Bakit? Gusto mong dito na lang ako sa opisina mo? Well, hindi ko gusto na kasama ka Connor. Uuwi ako para makita ang bubuwit ko," sagot ng pinsan sa kan'ya at agad na tumalikod patungo sa pinto."Ikaw? Anong tinutunganga mo d'yan? Sundan mo ang lalaking iyon. S'ya ang nagdala sayo dito kaya s'ya ang sundan mo!" taboy n'ya sa babae. Akala nya ay susunod ito sa kan'ya ngunit nagulat s'ya ng umiling ito."Ayoko ser! Sabi ni senyora Caitlin ay mananatili ako sa tabi mo ngayon, bukas at magpakailanman!" sagot nito sa kan'ya na ikinaakyat ng dugo sa kan'yang ulo Sahil sa inis."I don't need you here kaya umalis ka na bago pa kita ipakaladkad sa mga security guards," galit na singhal n'ya rito."I'm sorry ser but I need you today and tomorrow is anader day. Katunog yon ng kasabihan ser na; " an apple a day is seven apple a week," nakangising sagot nito sa kan'ya. A
CONNOR CAYDEN..."Anong gagawin mo sa gunting na yan? Put it down and don't touch my things!" galit na singhal n'ya sa babae. Umusli ang labi nito na parang bata na pinagbawalan ng nanay na maglaro sa labas."Ang damot naman! Para hihiram lang ng gunting eh," pabulong-bulong na sabi nito sa gilid ngunit hindi n'ya na lang pinansin.Matutuyoan s'ya ng dugo kapag ito ang kaharap n'ya kaya para iwas stroke ay itinuon n'ya na lang ang kan'yang atensyon sa kan'yang trabaho."Doon ka sa labas! Huwag ka dito sa loob ng opisina ko dahil naririndi ako sa hitsura mo!" taboy n'ya sa babae ngunit hindi ito natinag, bagkus ay naupo ito sa sofa habang hawak ang papel na nakuha sa kan'yang mesa.Hindi s'ya nito pinansin at ang mga kamay nito ay busy sa kakalikot sa papel na hawak. Hindi n'ya alam kung ano ang ginagawa nito sa papel ngunit para matahimik na din s'ya ay pinabayaan n'ya na lang ito at nagsimula ng buklatin ang mga natitirang folder sa ibabaw ng kan'yang mesa.Ang iba ay nasa sahig nag
CONNOR CAYDEN..."Aray ko namam ser, magdahan-dahan naman kayo! Hindi n'yo naman ako kailangang pwersahin, sasama ako ng buong ganda at matiwasay ser," angal ng babae habang kinakaladkad n'ya ito.Mula sa elevator hanggang sa dumating sila sa lobby ng kan'yang kompanya sa baba ay hatak-hatak n'ya pa rin ito na may kasamang panggigil at inis.Nakababa na sila at pinagtitinginan sila ng mga empleyado n'ya sa lobby ngunit wala doon ang kan'yang atensyon. Ang gusto n'ya lang ay ang makaalis na sa lugar na iyon at hindi na makikita pa ang babae.Sirang-sira ang kan'yang araw dahil sa babae na bigla na lamang sumulpot sa kan'yang opisina.Pagdating sa labas ay binitiwan n'ya ito at galit na hinarap. Nakita n'yang napangiwi ito habang hinahaplos ang braso nito kung saan ay hawak na hawak n'ya kanina habang hinahatak ito pababa."You! Stay away from me and leave me alone!" matigas at malamig na sabi n'ya rito habang dinuduro at agad na tinalikuran ang babae at iniwan na nakatayo sa isang sulo
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick