Welcome to Connor Cayden Carson and Inday Aruray story..!! Thank you for reading.!
CONNOR CAYDEN..."Saan ka pupunta Henry?" hindi magkandauga na tanong n'ya kay Henry ng makita na tumayo ang pinsan."Aalis na! Bakit? Gusto mong dito na lang ako sa opisina mo? Well, hindi ko gusto na kasama ka Connor. Uuwi ako para makita ang bubuwit ko," sagot ng pinsan sa kan'ya at agad na tumalikod patungo sa pinto."Ikaw? Anong tinutunganga mo d'yan? Sundan mo ang lalaking iyon. S'ya ang nagdala sayo dito kaya s'ya ang sundan mo!" taboy n'ya sa babae. Akala nya ay susunod ito sa kan'ya ngunit nagulat s'ya ng umiling ito."Ayoko ser! Sabi ni senyora Caitlin ay mananatili ako sa tabi mo ngayon, bukas at magpakailanman!" sagot nito sa kan'ya na ikinaakyat ng dugo sa kan'yang ulo Sahil sa inis."I don't need you here kaya umalis ka na bago pa kita ipakaladkad sa mga security guards," galit na singhal n'ya rito."I'm sorry ser but I need you today and tomorrow is anader day. Katunog yon ng kasabihan ser na; " an apple a day is seven apple a week," nakangising sagot nito sa kan'ya. A
CONNOR CAYDEN..."Anong gagawin mo sa gunting na yan? Put it down and don't touch my things!" galit na singhal n'ya sa babae. Umusli ang labi nito na parang bata na pinagbawalan ng nanay na maglaro sa labas."Ang damot naman! Para hihiram lang ng gunting eh," pabulong-bulong na sabi nito sa gilid ngunit hindi n'ya na lang pinansin.Matutuyoan s'ya ng dugo kapag ito ang kaharap n'ya kaya para iwas stroke ay itinuon n'ya na lang ang kan'yang atensyon sa kan'yang trabaho."Doon ka sa labas! Huwag ka dito sa loob ng opisina ko dahil naririndi ako sa hitsura mo!" taboy n'ya sa babae ngunit hindi ito natinag, bagkus ay naupo ito sa sofa habang hawak ang papel na nakuha sa kan'yang mesa.Hindi s'ya nito pinansin at ang mga kamay nito ay busy sa kakalikot sa papel na hawak. Hindi n'ya alam kung ano ang ginagawa nito sa papel ngunit para matahimik na din s'ya ay pinabayaan n'ya na lang ito at nagsimula ng buklatin ang mga natitirang folder sa ibabaw ng kan'yang mesa.Ang iba ay nasa sahig nag
CONNOR CAYDEN..."Aray ko namam ser, magdahan-dahan naman kayo! Hindi n'yo naman ako kailangang pwersahin, sasama ako ng buong ganda at matiwasay ser," angal ng babae habang kinakaladkad n'ya ito.Mula sa elevator hanggang sa dumating sila sa lobby ng kan'yang kompanya sa baba ay hatak-hatak n'ya pa rin ito na may kasamang panggigil at inis.Nakababa na sila at pinagtitinginan sila ng mga empleyado n'ya sa lobby ngunit wala doon ang kan'yang atensyon. Ang gusto n'ya lang ay ang makaalis na sa lugar na iyon at hindi na makikita pa ang babae.Sirang-sira ang kan'yang araw dahil sa babae na bigla na lamang sumulpot sa kan'yang opisina.Pagdating sa labas ay binitiwan n'ya ito at galit na hinarap. Nakita n'yang napangiwi ito habang hinahaplos ang braso nito kung saan ay hawak na hawak n'ya kanina habang hinahatak ito pababa."You! Stay away from me and leave me alone!" matigas at malamig na sabi n'ya rito habang dinuduro at agad na tinalikuran ang babae at iniwan na nakatayo sa isang sulo
CONNOR CAYDEN..."Ser galit ka pa rin ba sa akin?" nagulat s'ya ng biglang may nagsalita sa kan'yang likuran. Dahil sa sobrang inis n'ya ay lumabas muna s'ya sa garden at nagmuni-muni."Leave me alone Indeeyyy," matigas na taboy n'ya rito."Ser naman kasi ang high blood. Pwede ba cease fire muna tayo ser. Pigilan mo muna ang galit mo sa akin, at tsaka wala naman akong ginagawa na masama sayo. Ginagawa ko lang ang trabaho ko na iniutos ni senyora Caitlin," paliwanag nito sa kan'ya. Marahas s'yang humarap dito at matalim itong tinapunan ng tingin ngunit kinindatan lamang s'ya nito na ikinaigting ng kan'yang panga.Talagang hinahamon ng babaeng ito ang kan'yang pasensya at ramdam n'ya na malapit na s'yang sumabog dahil sa mga pinagagawa nito."Then tell mom that I don't need a maid here! Go back to her house at doon ka na magtrabaho. Ayokong may ibang tao na palaging nakasunod sa akin Inday—,""Indeeyyy po ser, nakalimutan n'yo na po ba? Indeeyyy po, Indeeyyy at hindi Inday," awat nito
CONNOR CAYDEN...Pagkatapos n'yang magbihis ay lumabas agad s'ya ng kwarto at deri-deritsong bumaba. Kailangan n'yang makaalis muna sa bahay n'ya ngayong gabi dahil baka hindi na s'ya abutan pa ng pagsikat ng araw bukas dahil sa sobrang kunsomisyon kay Inday este Indeeyyy pala.Aalis muna s'ya sa pamamahay n'ya para makaiwas sa krung-krung na babae na kasama n'ya ngayon na kahit anong gawin n'yang pagpapalayas ay hindi pa rin umaalis."Hoy! Ser! Saan ka pupunta? Gabi na!" narinig n'yang tanong nito ng makababa s'ya. Nilingon n'ya ito at matalim ang mga tingin na ipinukol dito."At ano naman ang pakialam mo? Kailan ka pa nagkaroon ng karapatan na tanungin ako sa mga ginagawa ko sa buhay? Pinadala ka dito ni mommy para maglinis ng bahay at pagsilbihan ako, hindi yong pakikialaman mo ang buhay ko," galit na singhal n'ya rito at agad na tinalikuran ito at iniwan."Para nagtanong lang eh! Ang suplado mo talaga ser, akala mo ba gwapo ka? Eh tanders ka na naman ah! Kulubot na nga yong itlog
CONNOR CAYDEN...Nagmaneho s'ya patungo sa bar ng kan'yang hilaw na kapatid na si Cowell. Wala sana s'yang balak na lumabas ngunit ng dahil sa babae sa bahay n'ya ay napilitan s'yang umalis ng wala sa oras. Pagod na s'ya buong maghapon sa kan'yang trabaho at mas lalo pa s'yang napagod dahil sa galit n'ya kay Indeeyyy."Fvck! Sarili kong bahay pero ako pa ang napalayas ng wala sa oras," inis na sabi n'ya at mahinang hinampas ang manibela ng kan'yang sasakyan.Kung hindi lang s'ya pinalaki ng maayos ng kan'yang mga magulang ay baka nasakal n'ya na ang babaeng iyon. Ngunit kahit anong galit n'ya rito ay hindi n'ya pa rin magawang saktan ito katulad ng ibang lalaki na parang ang bilis lang kung manakit ng babae.Pagdating n'ya sa bar ni Cowell ay agad n'yang ipinarada ang kan'yang sasakyan. Cowell is his brother pero hindi sila biological siblings. Anak si Cowell ng dati nilang kasambahay na namatay ng ipinanganak si Cowell.Wala ng pamilya ang ina nito kaya walang mapupuntahan ang bata.
CONNOR CAYDEN..."Fvck! Jesus Christ!" igting ang panga na mura n'ya habang nakatingin sa hitsura ng kan'yang bahay sa harapan. Akala n'ya ay nagbibiro lang ang babae sa sinabi nito kanina pero hindi eh. At talagang ginawa nito ang sinabi sa kan'ya sa telepono kanina.Sino ang hindi magulat kung pag-uwi mo sa sarili mong bahay ay may nakapaskil na napakalaking karatola sa gate ng iyong bahay. At literal na malaki dahil halos masakop nito ang buong gate. Hindi n'ya alam kung saan kumuha si Indeeey ng papel na ginamit nito."House for sale! Reason for sale; Hindi na inuuwian ng gurang na may-ari na maitim at kulubot ang itlog," pagbasa n'ya sa nakasulat sa malaking karatola na nakapaskil sa gate ng kan'yang bahay.Agad n'yang kinuha ang remote ng kan'yang gate at pinindot iyon. Dahan-dahan na nagbukas ang gate at wala na s'yang inaksaya na oras. Mabilis n'yang minaniubra ang sasakyan papasok sa gate ng sariling tahanan ng mabuksan iyon at mabilis na bumaba ng sasakyan."Indayyyyy este
CONNOR CAYDEN...Hindi agad s'ya nakatulog, malalim na ang gabi ngunit nakatunganga pa rin s'ya sa kan'yang kwarto.Hindi tumalab ang ininom n'ya kanina sa bar ni Cowell. Pakiramdam n'ya, pagdating n'ya sa bahay at nakita ang pinagagawa ni Indeeyyy ay nawala ang lahat ng alcohol sa kan'yang katawan.Mas nadagdagan pa ito ng maghabulan pa silang dalawa ni Indeeyyy kanina. Mahina s'yang natawa dahil pakiramdam n'ya ay naging isip bata na rin s'ya dahil sa mga pinagagawa ni Indeeyyy.Kahit anong galit n'ya ay walang epekto dito at mas lalo lang s'yang ginagalit kaya napag isip-isip n'ya na hahayaan na lamang n'ya ito at hindi na papansinin pa.S'ya ang nagmukhang isip bata dahil pinapatulan n'ya din ito sa mga kalokohan na pinagagawa sa buhay.Dahil hindi makatulog ay nagpasya s'yang lumabas ng kwarto at bumaba. Hindi n'ya alam kung nasa pamamahay n'ya pa si Indeeyyy. Hindi n'ya na ulit nakita kanina ang babae pagkatapos nilang maghabulan.Kung nasa pamamahay n'ya pa ito ay wala na din s
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick