HAPPY NEW YEAR SIOBABIES ❤️ MARAMING SALAMAT SA BUONG TAON NA SUPORTA SA MGA STORIES KO.. KITA-KITA TAYO NGAYONG 2024 PARA SA MAS MARAMI PANG KWENTO NA ISUSULAT KO. HAVE A BLAST EVERYONE 🎉🎉
NALIE ATHALIA...Lahat ng kan'yang iniisip ay pilit n'yang iwinaksi sa kan'yang utak. Hindi ito ang tamang oras para magulo ang isip n'ya sa ibang bagay. May mga mas importanting bagay pa s'yang kailangang unahin kaysa mga gumugulo sa kan'yang isip ngayon."Nalie kailan n'yo balak umalis ng nanay mo?" narinig n'yang tanong ni Aling Perlita sa kan'ya."Sa mas lalong madaling panahon Aling Perlita. Kapag may pagkakataon ay aalis agad kami ni nanay dito," sagot n'ya sa ginang."Sige! Kung iyan ang plano mo ay tutulongan kita. Uuwi muna ako at lalabas ako mamaya at ako ang magbabantay kung saan kayo pwedeng dumaan. Abesohan ko din si Tomas para makatulong sa atin anak," sagot ni Aling Perlita sa kan'ya.Nagpapasalamat s'ya rito dahil sa buong pusong pagtulong ng mga ito sa kanila. Hanggang nabubuhay s'ya ay tatanawin n'yang utang na loob ang lahat ng tulong ng mga kaibigan ng kan'yang mga magulang sa kanila."Maraming salamat sa lahat ng tulong n'yo sa amin ni nanay, Aling Perlita. Ang l
NALIE ATHALIA...Dumating ang hapon, agad s'yang nag-ayos para kapag bumalik na si mang Tomas ay handa na sila ng kan'yang ina."Nay, maghanda ka na, aalis na tayo maya-maya," pagbibigay alam n'ya sa kan'yang nanay. Kahit hindi naman s'ya naintindihan nito ay kailangan n'ya pa rin na ipagbigay alam sa ina ang kailangan nilang gawin.Wala s'yang sagot na nakuha mula dito at ayos lang sa kan'ya iyon, ang mahalaga ay nasabihan n'ya ito.Inayos n'ya ang dadalhin nilang bag at sinigurado na kumpleto ang kanilang mga kakailanganin. Kinakabahan s'ya ngunit nilakasan n'ya ang kan'yang loob para sa kan'yang mga magulang.Lihim s'yang nagdadasal na sana ay walang aberya sa kanilang pagtakas mamaya.Hindi naman nagtagal ang kan'yang paghihintay at may kumatok sa kanilang pinto. Dali-dali s'yang lumabas para silipin ang nasa labas.Nakita n'ya si mang Tomas sa labas ng kanilang bahay. Agad n'yang binuksan ang pinto at pinapasok ang matanda."Mang Tomas," tawag n'ya rito."Aalis na tayo Nalie, an
NALIE ATHALIA...Malakas na kumalabog ang kan'yang puso. Akala n'ya ay mahuhuli na sila ng mga taohan ng kanilang amo. Mabuti na lang at ang anak lang pala ni mang Tomas na lalaki ang nakakita sa kanila.Inutosan daw ito ng tatay nito na pa simply silang sisilipin para masigurong ayos lang silang dalawa ng kan'yang ina. Malaki ang tulong na ibinigay ng pamilya ni mang Tomas sa kanilang pamilya at hindi n'ya alam kung paano pasasalamatan ang mga ito."Nahuli na ba tayo ng demonyo?" tanong ng kan'yang ina. Kahit wala ito sa tamang pag-iisip ay mukhang alam naman nito at naintindihan ang nangyayari sa paligid nila.Alam n'ya na kahit hindi naintindihan ng kan'yang ina ang nangyayari sa paligid ay nararamdaman nito ang tinatawag na panganib.Dahil kung hindi ay baka kanina pa ito gumawa ng ingay o eksena dahil sa mga pinagagawa n'ya rito. Ngunit hindi n'ya naringgan ang kan'yang nanay ng kahit na anong reklamo. Oo nga at noong umpisa ay naging mahirap ito lalo na ng inutosan na umakyat
NALIE ATHALIA...PRESENT..."Baby are you ok?" ang boses ni Adrian ang nagpagising sa kan'yang naglalakbay n'yang diwa. Hindi n'ya alam kung gaano na s'ya katagal sa ilalim ng shower. Ngayo n'ya lang napansin na nasa ilalim pa rin pala s'ya ng dutsa kung saan ay malayang bumabagsak ang tubig sa kan'yang hubad na katawan.Parang tubig na dumaloy sa kan'yang alaala ang lahat ng kan'yang mapait na nakaraan. Ang kan'yang mga magulang, ang buhay nila bago mangyari ang trahedya sa pamilya nila.Ang nakaraan na nagturo s'ya kan'ya kung paano lumaban at maging matapang sa pagharap sa hamon ng buhay at sa mga tao na mapanakit at mapagsamantala.Ang lahat ng kanilang nakaraan kung saan at masaya silang tatlo ng kan'yang mga magulang kahit mahirap lamang ang kanilang buhay. "I miss them, I miss them so much," naiiyak na sabi n'ya. Mabilis na pumulupot sa kan'yang hubad na katawan ang mga braso ni Adrian. Hindi n'ya man lang namalayan na nakapasok na pala ito sa loob ng banyo.Siguro ay kani
NALIE ATHALIA...."K-Kyle," nauutal na tawag n'ya sa pangalan ng kasintahan habang mahigpit na nakakapit sa mga braso nito. Hindi n'ya alam kung sisigaw s'ya o uungol sa mga oras na iyon.Nag-uumpisa pa lang sila pero para na s'yang lalagnatin dahil sa sobrang init ng kan'yang katawan gawa ni Adrian.Adrian's lips travelled from her jaw down to her neck. At dahil sa ginagawa nito ay mas lalo pang sumidhi ang kan'yang nararamdaman na init sa kan'yang katawan na binuhay ni Adrian.Ang kan'yang mga kamay ay naglakbay din mula sa batok ng binata patungo sa buhok nito at mahigpit na sumabunot sa buhok ng kasintahan ng bumaba pa sa kan'yang dibdib ang labi ng lalaki."Ohhhhh!" malakas na ungol n'ya ng walang pasabi na kinagat ni Adrian ang kaniyang naninigas na utong. Ang isang kamay nito ay umakyat sa isa n'yang dibdib at pinisil iyon kasabay ng pagsipsip ng labi nito sa isa n'ya pang korona na tayong-tayong at namumula.Halos hindi na s'ya makahinga dahil sa sobrang pagpipigil. Sobrang sa
NALIE ATHALIA...Nagising s'ya ba parang may kumikiliti sa kan'yang leeg kaya naman ay dahan-dahan n'yang iminulat ang kan'yang mga mata at si Adrian na nakasubsob ang ulo sa kan'yang leeg ang bumungad sa kan'ya."Hmmmm," wala sa sariling ungol n'ya ng sipsipin nito ang kan'yang balat. Nang marinig naman ni Adrian ang kan'yang pag-ungol ay agad itong nag-angat ng ulo at nagsalubong ang kanilang mga mata.Kita n'ya ang kislap sa mga mata nito ng makita ang kan'yang mukha. Bagay na hindi nagbago kay Adrian simula pa noong una silang magkita. May ganitong emosyon na sa mga mata ni Adrian noon pa man ngunit hindi n'ya ito binigyan ng pansin dahil ang kan'yang attention ay nasa asawa na si Lincoln."You're awake? Damn! You scared me to death baby. Huwag mo ng gawin ulit sa akin ang ganong bagay, ok? " paos ang boses na sabi nito. Nagsalubong ang kan'yang mga kilay ng marinig ang sabi ng kasintahan."M-May nangyari ba? Bakit ka nagkaganyan?" tanong n'ya at pilit na inaalala ang nangyari kan
NALIE ATHALIA..."Ohhhhh!" malakas na ungol n'ya ng bumaba ang labi ng kasintahan sa kan'yang t'yan. Halos panawan na s'ya ng ulirat sa ginagawa nito.Hindi n'ya din alam kung saan ibabaling ang kan'yang ulo. Lukot-lukot na ang kanilang bedsheets dahil sa hindi maiiwasan na paghatak n'ya para doon mangunyapit.Nakakawala sa katinuan ang ginagawa ni Adrian sa kan'ya. Pero gustong-gusto n'ya din at ayaw n'yang tumigil ito.Humantong sa kan'yang pusod ang dila ng lalaki. At nang kalikutin nito ang kan'yang pusod gamit ang dila nito ay matinis s'yang napahiyaw sabay liyad ng katawan.Pakiramdam n'ya ay nanginginig ang kan'yang buong katawan dahil sa sobrang kiliti. Nanayo din ang kan'yang mga balahibo sa batok na hindi n'ya mawari kung sa kaba ba o sa sarap.Malakas din kasi ang pagkalabog ng kan'yang dibdib ng mga oras na iyon. Awang ang mga labi habang mariin na nakapikit ang mga mata ay ninamnam n'ya ang hindi matatawarang sarap dulot ng dila ni Adrian sa kan'yang pusod ang ang kamay
NALIE ATHALIA..."Hmmmm," ungol n'ya sabay alis ng kung sino na panay ang halik sa kan'yang mukha at leeg. Antok na antok pa s'ya at gusto n'ya pang matulog."Baby wake up na, kailangan mo ng kumain," narinig n'yang sabi ng isang boses ng lalaki na walang iba kundi si Adrian."Antok pa ako," paos ang boses na sagot n'ya rito."But it's already five in the afternoon at buong araw ka ng walang kain baby. Magkakasakit ka n'yan," dagdag pa ng lalaki. Natigilan naman s'ya at nangunot ang kan'yang noo ng marinig ang sinabi nito."Five in the afternoon?" lihim na tanong n'ya sa sarili at ng napagtanto ang lahat ay mabilis s'yang bumalikwas ng bangon para lang mapangiwi ng sumigid ang kirot sa kan'yang gitna."Awwwww!" hiyaw n'ya sabay ngiwi."Hey baby, slow down," saway ng lalaki na biglang lumuhod sa kan'yang harapan. Doon lang naging malinaw sa kan'ya ang lahat ng makita ang mukha ni Adrian na puno ng pag-alala sa mga mata habang nakatunghay sa kan'ya."A-Adrian," pabulong na tawag n'ya sa
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick