TANYA CAMILLE... Mula sa isang madilim na silid ay inilipat s'ya ni Donna sa isang magara at komportableng kwarto. Napaka elegante nito na halos malula s'ya ng una n'ya itong makita. Hindi n'ya alam kung ano ba talaga ang trip ni Donna sa buhay pero iisa lang ang patutungohan ng lahat ng ito. Iyan ay ang saktan s'ya sa huli ay agawin si Briggs at ang anak n'ya sa kan'ya. Sa tingin n'ya sa babae ay nababaliw na ito at kung ano-ano na lang ang naiisip na gawin. Maaliwalas nga ang lugar na pinaglipatan nito sa kan'ya ngunit may isang babae na nakabantay sa kan'ya at sa tingin n'ya dito ay hindi ito basta-bastang babae lamang. Matapang ang mukha nito at parang walang kinatatakutan. At ang mas malala ay hindi n'ya ito nakita na natutulog simula ng bantayan s'ya nito. Mahigit tatlong linggo na s'ya sa poder ni Donna at sa loob ng tatlong linggo na iyon ay naging maayos ang kan'yang kalagayan. Alagang-alaga s'ya ng mga katiwala nito at alam n'ya kung bakit ganito ang trato sa kan'ya ng
TANYA CAMILLE... "Abrielle gusto kong matuto ng basic self defense. Pwede mo ba akong turuan?" walang pag-alinlangan na tanong n'ya sa babae. Kahit alam n'ya na hindi s'ya nito papansinin sa kan'yang pakiusap ngunit gusto n'ya pa ring subukan. Kung nagawa ni Abrielle ang maging matapang at palaban sa kabila ng lahat ng nangyari dito kaya n'ya ding gawin iyon. Ang kailangan n'ya lang ay lakas ng loob at determinasyon. Mahinang natawa ang babae na ikinabalik ng atensyon n'ya rito. Lumapit ito sa kan'ya at sa ganon na lang ang kan'yang pagkagulat ng mabilis na kumilos ang kamay nito at nagising na lang s'ya na sakal-sakal s'ya ni Abrielle habang nanlilisik ang mga mata nito na nakatingin sa kan'ya. Hinawakan n'ya ang kamay nito na nasa leeg n'ya at pilit na binabaklas. Nahihirapan na s'yang huminga ng mga oras na iyon ngunit pilit n'ya pa rin na binabaklas ang kamay ni Abrielle. Akala n'ya ay mamamatay na s'ya ngunit maya-maya lang ay inalis ni Abrielle ang kamay nito sa kan'yang le
TANYA CAMILLE... Madaling lumipas ang mga araw at hindi n'ya namalayan na halos magdadalawang buwan na s'yang bihag ni Donna. At sa loob ng mga panahon na iyon ay naging kaibigan n'ya si Abrielle ng pa sekreto. Tinuroan din s'ya ng babae kung paano makikipaglaban at kahit buntis s'ya ay maayos n'yang nakuha at natutunan ang lahat. Bihira s'yang binibisita ni Donna nitong nga huling araw at ayon kay Abrielle ay busy daw ito sa ibang bagay kaya mas lalo silang nagkaroon ni Abrielle ng pagkakataon para makapag ensayo. "Tanya maligo ka na at mag-ayos," utos sa kan'ya ni Abrielle. Nagsalubong ang kan'yang mga kilay ng marinig ang sinabi ng babae. "Bakit? Saan tayo pupunta?" nagtatakang tanong n'ya rito. "Not us! Only you!" "Me? Paano? I mean bakit ako lang? Hindi ka kasama?" naguguluhan na tanong n'ya rito. Lumapit ito sa kan'ya at may ibinulong. "I don't feel good today. Nakita ko ang mga taohan ni Donna sa labas na naghahanda sila at narinig ko na parang ililipat ka ni Donna sa
TANYA CAMILLE... "Bitawan n'yo ako!" pagpupumiglas n'ya sa dalawang lalaki na humahatak sa kan'ya ngunit hindi s'ya binitawan ng mga ito bagkus ay mas lalo pang humigpit ang pagkakahawak ng mga ito sa kan'yang magkabilang pulso. "Drag her!" sigaw ni Donna sa mga taohan nito. Bigla s'yang kinabahan ng marinig ang sinabi ng babae kaya kinalma n'ya ang kan'yang sarili bago nagsalita. "No! Mapapahamak ang anak ko at kung gagawin mo yan Donna ay hindi mo na magagamit ang anak ko para makuha si Briggs," matapang na sabi n'ya sa babae. Tumigil ito sa paglalakad at hinarap s'ya. Nakataas ang kilay ng babae na naglakad pabalik sa kan'yang kinaroroonan. Nang matapat ito sa kan'ya ay mahina nitong tinapik ang kan'yang pisngi at nginisihan s'ya. "Brilliant! Ang galing mong mag-isip, Tanya, napahanga mo ako pero kapag hindi ka pa rin sumunod sa mga taohan ko ng kusa, don't blame me kung dito pa lang ay papatayin na kita kasama ang anak mo. I can find another child para ipakilala kay Briggs n
TANYA CAMILLE... Hindi s'ya gumalaw sa pinagtataguan n'ya hangga't hindi umalis si Donna. Patuloy pa rin ang pagbabarilan sa lugar at sa tantya n'ya ay marami ang lumusob sa kota ni Donna. Alagad ng batas ang asawa n'ya at pati na rin ang mga pinsan nito kaya hindi malabo na ang lalaki ang dumating at kasama ang mga pinsan nito. Kahit kailan ay hindi talaga pumalya ang kan'yang asawa sa pagpapa-impress nito sa kan'ya. At dahil dito ay mas lalo n'ya pang minahal si Simon. Sinilip n'ya mula sa maliit na siwang ng dahon ng pinagkukublian na halaman kung may tao pa sa paligid ngunit wala na s'yang makita kaya naman ay dahan-dahan s'yang lumabas at ipinagpatuloy ang kan'yang pagtakas. Tinakbo n'ya ng may buong pag-iingat ang kabilang banda at matiwasay naman s'yang nakarating sa kabila. Walang katao-tao sa bahahing iyon at kay isang pintoan ang naroon kaya naman ay binuksan n'ya ito at mabilis na pumasok. Nakakatulong sa kan'ya ang inilagay ni Abrielle na parang cushion sa kan'yang t
TANYA CAMILLE... "S-Simon!" kinakabahan na tawag n'ya sa asawa ng makita ang makapal na usok ng gas. "Tanya! Run!" sigaw ng asawa ngunit hindi s'ya papayag na s'ya lang ang aalis sa lugar na ito. Pwede s'yang tumakbo pabalik sa pinasukan n'yang pinto kanina ngunit hindi n'ya gagawin iyon ng hindi kasama ang asawa. "No! Hindi ako aalis dito ng hindi ka kasama!" matigas na sagot n'ya sa lalaki. "Damn baby, don't be stubborn!" sagot nito at naririnig n'ya sa boses nito na parang hinihingal. May mga boses din s'ya ng ibang lalaki na naririnig at hinala n'ya na nagpambuno ang asawa n'ya sa mga kalaban. Nang maisip ang bagay na iyon ay dali-dali s'yang lumabas at pinigilan ang kan'yang paghinga sabay takbo sa kinaroroonan ni Simon. Sinuong n'ya ang makapal na puting usok mula sa natamaan na tangke ng gas. At ng marating ang kinaroroonan ng asawa ay ganon na lang ang kan'yang hilakbot ng makita si Simon na duguan ang mukha at pinagtutulongan ng mga taohan ni Donna. "Simon!" sigaw n'ya
TANYA CAMILLE... Nanghilakbot s'ya ng makita ang malaking apoy na bigla na lamang sumiklab. "Simon! Tumayo ka please, tulongan mo ako na ilabas ka dito," natatarantang utos n'ya sa asawa. Tinapik n'ya ang pisngi nito ng makita n'ya na ipinikit nito ang mga mata at mukhang nalawan ng ulirat. Naghanap s'ya ng pwedeng magamit para hindi sila agad-agad na masunog ng apoy ngunit wala s'yang makita kaya mas lalo s'yang nag panic. "Simon! Gumising ka! Kailangan mo kaming samahan ng anak natin palabas dito. Hindi kami aalis kung hindi ka namin kasama!" mangiyak-ngiyak na sabi n'ya rito at bahagyang niyugyog ang balikat ng lalaki. Mukhang narinig naman s'ya nito dahil agad itong nagdilat ng mga mata at nabuhayan s'ya ng loob ng makita na gumalaw ang asawa para tumayo. Agad n'ya naman itong inalalayan para mapabilis ang pagtayo nito at para hindi ito matumba. "Thank you Simon, thank you!" pasasalamat n'ya sa asawa ng makita na ginagawa din nito ang lahat para makatulong sa kan'ya na makal
TANYA CAMILLE... Nagising s'ya sa kakaibang amoy sa paligid kaya dahan-dahan n'yang iminulat ang kan'yang mga mata at bumungad sa kan'ya ang purong puti na paligid. "N-Nasaan ako?" mahinang tanong n'ya habang salubong ang kan'yang kilay. Isang gala pa ng kan'yang mga mata sa paligid at doon n'ya lang napansin ang mga IV drip na nasa lagayan nito at ang dulo ay sa kan'yang kamay. "Nasa hospital ba ako?" tanong n'ya sa sarili at agad namang nasagot ang kan'yang mga tanong ng biglang bumukas ang pinto at pumasok ang isang lalaki na doctor kasunod ang ina ni Simon. At ng maalala ang asawa ay doon na s'ya at nataranta. "Simon! Simon! Mommy nasaan ang asawa ko?" hysterical na tanong n'ya sa byenan. Dali-dali naman itong lumapit sa kan'ya at hinawakan s'ya sa balikat para pigilan ng akmang bababa s'ya sa kama. "Calm down, Tanya at baka mapaano ang anak mo," pampakalma sa kan'ya ng byenan. Natigilan naman s'ya ng maalala ang kan'yang anak sa sinapupunan. "Mommy ang anak ko? Kamusta ang
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick