CHAPTER 18

ZENNARA

Kanina pa ako nakatitig sa kisame at hindi ako dalawin ng antok. Hindi ko alam kung bakit ako hindi makatulog. Paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko ang naging tanong sa akin kanina ni Timothy kung masaya ba daw ako.

Hindi ko maintindihan kung saan nagmula ang tanong niyang ‘yon lalo na wala namang kami noon. Bakit niya tinatanong kung masaya ako kung ang totoo ay siya naman ang masaya? Bakit ko ba iniisip ang tungkol sa bagay na ‘yon?

Pumikit na ako dahil pinipilit ko ang sarili ko na matulog na. Gusto ko ng matulog dahil may trabaho pa rin ako bukas. Marami akong kailangan na gawin. Isa pa sa problema ko ay ang nagtangka sa buhay ko.

“Sino kaya ang nag-utos sa taong ‘yon na saktan ako o patayin ako?” tanong ko sa sarili ko.

******

Kinabukasan ay maaga pa akong gumising pero laking gulat ko paglabas ko sa gate ay nakaupo si Timothy sa hood ng kanyang sasakyan.

“What are you doing here?” tanong ko sa kanya.

“Isasabay na kita,” sagot niya sa akin kaya kumunot ang noo ko.

“Why?