CHAPTER 22

ZENNARA

“Okay lang naman ako, hindi mo ako kailangan na bantayan dito. Hindi ko nga alam kung bakit mo pa ako dinala dito eh okay lang naman ako,” sabi ko kay Jetro.

“Just rest,” sabi niya sa akin at hinalikan ang noo ko.

“Ikaw rin, magpahinga ka na.”

“Dito lang ako sa tabi mo. hihintayin ko ang test results mo.”

“Jet, okay lang naman ako.”

“No, you’re not okay. Paano na lang kung may tubig na sa baga mo? Alam mo ba ang possible na mangyayari sa ‘yo? You scared me, akala ko mawawala ka na sa akin.” sabi niya sa akin.

Hinawakan ko ang kamay ng kaibigan ko.

“Hindi naman ako mawawala sa ‘yo.” sabi ko sa kanya.

“Simula ngayon ay umiwas ka na sa tubig.”

“Umiwas? Baka naman mamatay ako kapag umiwas ako,” pabiro na sabi ko sa kanya.

“Iba naman kasi ang ibig kong sabihin. Umiwas ka na sa pool o sa dagat. Hindi sa tubig inumin,” sabi niya at nakikita ko pa rin na nag-aalala siya sa akin.

“Sorry po, alam ko naman na nag-aalala ka. Hindi na po mauulit, kahit ako ay takot din. Natakot ako hindi p