CHAPTER 20

ZENNARA

“Nasa loob lang siya kung nais niyo ay kausapin niyo siya. Huwag kang umasa na tutulungan kita. Empleyado lang niya ako kaya wala rin naman akong kapangyarihan na tulungan ka. At kahit meron pa HINDI ko gagawin.” nakangiti na sabi ko sa kanta.

Nakita ko ang galit sa mga mata niya ng sabihin ko ‘yon.

“Alam mo ba kung bakit ayaw ko?” nakangiti na tanong ko sa kanya.

“Bakit?”

“Dahil mas gusto ko na paghirapan niyo kung ano man ang nais niyo. Hindi na ako ang Zen na puppet niyo na susunod na lang sa lahat ng nais niyo. Siguro nga masyado kong pinanghawakan ang salitang utang na loob kaya ko sinunod ang lahat ng nais niyo noon. Pero simula nang itapon niyo ako ay wala na ang Zen na ginawa niyong laruan.” may diin na bulong ko sa tainga niya.

“Wala ka nga talagang utang na loob!” galit na sambit niya.

“Bayad na ako sa inyo at kung gugustuhin ko ay puwede ko kayong ipakulong dahil sa ginawa niyo sa akin noon. Doon ko napatunayan na wala nga talaga kayong pagmamahal sa akin. Dahil kin