“เออๆๆไว้เจอกันมึง”ไอ้เทลเอ่ยลาไอ้ปอนและพวกมันก็ยกมือโบกลากัน พรึบ“อึกๆๆๆ”ผมไม่ได้ยกมือลาไอ้ปอนแต่ผมกลับยกกระป๋องเบียร์ขึ้นกระดกแทน ไอ้ปอนมันก็มองผมสักพักและเดินออกจากห้องนี้ไปอย่างเงียบๆหลงเหลือไว้แค่ผมกับไอ้เทล เราสามคนสนิทกันมากตั้งแต่มอปลายแหละ ที่จริงไอ้เทลเป็นเพื่อนผมมาก่อนพอผมเจอไอ้ปอนและเอามันมาอยู่ด้วยมันก็ได้รู้จักไอ้เทลที่เป็นเพื่อนผมอยู่ก่อนแล้ว“เป็นห่าอะไรของมึง?”ไอ้เทลเอ่ยขึ้นพลางหยิบกระป๋องเบียร์ขึ้นมาเปิดกระดกดื่มบ้าง ผมก็มองหน้ามันมันเป็นเพื่อนที่ผมจะคุยกับมันได้ทุกเรื่อง เพราะไอ้เทลมันไม่ได้เป็นคนปากสว่าง มันไม่ให้เพื่อนกับเพื่อนต้องผิดใจกันหรอก“มึงเคยมีอะไรกับผู้หญิงไหมวะ?”“ห๊ะ!….มึงคิดอะไรไม่ดีกับกูป่ะเนี่ย?”ไอ้เทลว่าอย่างหวาดระแวงพลางยกมือของมันขึ้นมาปิดหน้าอกของมัน ผมก็ชักสีหน้าเบื่อหน่ายใส่มัน“กูไม่ได้ชอบผู้ชายด้วยกันสัส!”ผมเอ่ยบอกมันไป ไอ้เทลก็ผ่อนลมหายใจออกมาอย่างยาวเหยียดอย่างโล่งใจ“ผู้ชายบ้าที่ไหนไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงบ้างวะ…ถ้าไม่ได้เป็นเกย์อ่ะ?”ไอ้เทลว่า ผมก็พยักหน้าเห็นด้วยกับมันเพราะผมเองก็มีอะไรกับผู้หญิงแค่คนเดียวคือยี่หวาเท่านั้น“แล้วมึงเคยมีอ
โรงพยาบาล W20:00น.ยี่หวา หวันยิหวา….“เอ่อนี่…ยี่หวา!“คะ?”ฉันหันไปมองพี่ปอนที่เอ่ยเรียกฉันในขณะที่เราทั้งคู่กำลังจะเดินถึงห้องพักผู้ป่วยของสิบทิศกันแล้ว“พี่ถามอะไรยี่หวาหน่อยสิ?”“อะไรคะ?”“ทำไมต้องทำหน้าซีเรียสขนาดนี้ด้วย^_^”ฉันเอ่ยถามพี่ปอนไปอย่างสงสัยเพราะสีหน้าของพี่ปอนดูจริงจังและเหมือนคิดอะไรอยู่ตลอดเวลาจริงๆซึ่งแปลกไปจากทุกทีมาก ตลอดระยะทางที่เรานั่งรถกันมาพี่ปอนก็เอาแต่เงียบไม่ยอมพูดยอมจาเหมือนเขาคิดอะไรอยู่คนเดียว“ยี่หวาชอบไอ้เคใช่ไหม?”พี่ปอนเอ่ยขึ้นเสียงจริงจังและสีหน้าเข้มตึง“พี่ปอน?”ฉันเรียกพี่ปอนเสียงแผ่วเบาพลางทำสีหน้าตกใจกับคำถามที่พี่ปอนถามฉัน เมื่อคืนพี่เคก็ถามคำถามที่ทำให้ฉันแปลกใจและตกใจคนหนึ่งแล้ว นี่พี่ปอนมาอีกคนแล้ว มันเรื่องอะไรกันเนี่ยทำไมทุกคนต้องมาถามแบบนี้กับฉัน“ถามอะไรคะเนี่ย….พี่เคกับยี่หวาไม่มีทางเกินคำว่าเพื่อนพี่ชาย…กับน้องสาวเพื่อนไปได้หรอกค่ะ^_^”“เพราะเรามันจนใช่ไหม?”พี่ปอนเอ่ยขึ้นทำให้ฉันมองหน้าเขาอย่างแปลกใจพลางกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก หัวใจของฉันเต้นรัวเพราะกลัวความลับที่ฉันกับพี่เคปิดบังมาตลอดจะถูกพี่ปอนจับได้“ยี่หวาเลยคิดว่า…ตัวเองไม่
“หึ….พี่รู้ว่ายี่หวา…คิดยังไงกับไอ้เค…และพี่ก็คิดว่าพี่ก็รู้ว่าไอ้เคคิดยังไงกับน้องสาวคนสวยของพี่…”พี่ปอนเอ่ยออกมาคำพูดของเขาทำให้ฉันมองหน้าเขาอย่างงุนงงและสงสัยฉันขมวดคิ้วจนมันจะพันกันอย่างไม่เข้าใจเรื่องที่พี่ปอนกำลังพูดอยู่“และถ้ามัน…ยังไม่ยอมทำอะไรที่มันชัดเจนแบบนี้…ต่อให้มันมีบุญคุณกับพี่ขนาดไหน…พี่ก็ไม่ปล่อยมันแน่!”พี่ปอนเอ่ยขึ้นแววตาของเขาแข็งกร้าวน้ำเสียงที่จริงจังของเขาทำให้ฉันรู้สึกหวั่นใจขึ้นมา“เราเข้าไปเยี่ยมสิบทิศกันดีกว่า^_^”พี่ปอนเอ่ยขึ้นเขาเปลี่ยนสีหน้าและน้ำเสียงทันทีทำให้ฉันงงหนักเข้าไปอีกแต่ก็ถามอะไรเขาไม่ได้เพราะพี่ปอนจับมือฉันเดินเข้ามาในห้องพักฟื้นของสิบทิศแล้วพรึบ“สิบทิศ!”ทันทีที่ฉันเข้ามาถึงยังในห้องพักฟื้นที่ทางโรงพยาบาลเพิ่งจะจัดย้ายร่างของสิบทิศออกมาจากห้องไอซียูเข้ามาพักที่ห้องพักฟื้นได้เพียงไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็น ใบหน้าที่เคยหล่อใสตอนนี้กลับบวมปูดดวงตาดำคล้ำเขียวช้ำริมฝีปากแตกจนต้องเย็บหลายสิบเข็มทำให้เขาพูดหรือขยับปากไม่ได้ช่วงคอของเขามีเฝือกอ่อนพยุงไว้เพราะเห็นว่ากระดูกคอเคลื่อนซี่โครงหักสองซี่ดีที่ไม่ทิ่มเข้าปอดไม่งั้น สิบทิศคงจะเหลือแ
20นาทีต่อมาร้านบุฟเฟต์ชาบู…..พรึบ“พอไหมคะ?”“พอแล้ว^_^”พี่ปอนเอ่ยขึ้นในขณะที่ฉันเป็นคนเดินไปตักหมูและพวกกุ้งมาให้พี่ปอนที่คอยนั่งเอาหมูจุ่มหม้อชาบูให้ฉันอยู่ แหมเป็นพี่ที่แสนดีจังเลยเนอะ^_^พรึบ“อ่ะ…พี่จุ่มไว้ให้แล้ว^_^”“ขอบคุณค่ะ^_^”ฉันเอ่ยขอบคุณพี่ปอนไปที่เขาคีบหมูเด้งลงบนจานเปล่าของฉันเพื่อให้ฉันได้กินก่อน ฉันก็ยิ้มและเริ่มลงมือทานหมูจุ่มอย่างเอร็ดอร่อยของดีๆของแพงๆแบบนี้ต้องกินให้อิ่มและคุ้ม(ฝั่งสีแดง…)(เจ้าของฉายา boxer king)(ราชามวยที่ไม่มีใครโค่นเขาคนนี้ลงได้เลยสักคน!)(พีเค…ไตรนภพ)“กรี๊ดดดดดดดพี่เค!!!”“พี่เคหล่อมาก”“แกเลือดกำเดาไหล!”“ก็ดูซิกแพคของพี่เขาสิ…น่าเอามือไปลูบไล้..คงจะแข็งน่าดู”ฉันหันไปมองยังผู้หญิงที่อยู่มหาลัยเดียวกันกับฉันแต่คนละคณะกำลังยืนกรี๊ดกร๊าดอยู่ที่หน้าโทรทัศน์จอแบนขนาดใหญ่ที่แขวนติดข้างผนังที่อยู่สูงให้คนที่นั่งอยู่ไกลอย่างฉันได้มองเห็นพี่เคที่อยู่ในจอโทรทัศน์ จริงด้วยวันนี้เขาหล่อจัง^_^(และวันนี้…คู่แข่งของ…พีเคก็คือ….)(หมานหมัดตะปูๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)(วันนี้เป็นที่รู้ดีกันอยู่แล้ว…..ว่าถ้าใครคนใดคนหนึ่งในสองคนนี้ชนะ….)(ผู้ชนะจะได้รับสัญญาเซ็นโดยตร
สองวันต่อมาวันเสาร์วันเดินทาง…..ลานเกียร์คณะวิศวกรรมศาสตร์….07:30น.ยี่หวา หวันยิหวา……พรึบ“เอาอะไรไปบ้างอ่ะ…ยี่หวา…?”เสียงหวานใสของใยไหมเอ่ยขึ้น ฉันก็หันไปยิ้มให้เธอในขณะที่ตรวจเช็คของในกระเป๋าสะพายของฉันเรียบร้อยแล้ว “ก็ชุดนักศึกษาสองชุด….ชุดลำลองสามชุด^_^”ฉันตอบใยไหมไปพลางยิ้มร่าให้เธอไปด้วย“แล้วบิกินีล่ะ?”ใยไหมว่าพลางทำสีหน้ายับยู่ยี่“เราไม่มีของแพงๆแบบนั้นหรอก”ฉันว่าพลางยิ้มบางๆให้ใยไหมไป เธอก็ยื่นมือมาจับไหล่ฉันและแสยะยิ้มขึ้นมาอย่างมีเลศนัยให้ฉัน“ไม่ต้องห่วง….ฉันเตรียมมาให้เธอแล้ว^_^”ใยไหมว่าพลางตบมือลงไปบนกระเป๋าเดินทางใบแพงสีชมพูของเธอ“เพราะทุกคนต้องมี…ฉันแอบได้ยินมาว่า…พอรับน้องวันแรกเสร็จวันที่สองพี่ๆปีสองและพี่ปีสามจะปล่อยให้ปีหนึ่งทุกคนเล่นน้ำและใช้ชีวิตอย่างได้สบายเหมือนไปเที่ยวเลยล่ะ”ใยไหมว่าอย่างตื่นเต้นสีหน้าของเธอดูเร้าใจมากอ่ะ แต่เธอไปแอบรู้มาได้ไง ฉันนี่แอบถามพี่ปอนตั้งนานแหนะว่าจะได้ลงเล่นน้ำทะเลด้วยเหรอเปล่า“จะดีเหรอ…เธอจะสิ้นเปลืองกับเรามากเกินไปรึเปล่า?”“สิ้นเปลืองอะไรกันยี่หวา….เราเป็นเพื่อนกันนะ^_^”ใยไหมว่าพลางยิ้มหวานให้ฉันอย่างจริงใจ ฉันก็ยิ้มหวา
พรึบ“น้องๆครับ…ขอให้น้องๆนั่งกับพี่รหัสของตัวเองนะครับ…”“อะไรอ่ะ….!”ใยไหมเอ่ยขึ้นใบหน้าของเธอดูหงุดหงิดเพราะพี่รหัสของเธอเป็นพี่ผู้หญิงที่สวยหวานมากๆเลยล่ะ“น้องใยไหมจ๊ะ?”“อะไรคะ?”ใยไหมเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าพี่แก้วหวานพี่ปีสองที่เป็นพี่รหัสของเธออย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นักผิดกับพี่แก้วหวานที่ยิ้มหวานพิมพ์ใจให้ใยไหม “สวัสดีค่ะ”ฉันยกมือขึ้นไหว้พี่แก้วหวานอย่างเคารพ“สวัสดีจ๊ะ…น้องยี่หวา^_^”พี่แก้วหวานยกมือขึ้นรับไหว้ฉันก่อนจะมองมาที่ป้ายชื่อที่แขวนคอฉันอยู่เพื่อดูชื่อฉันว่าชื่ออะไร ฉันก็ยิ้มบางๆให้เธอ“ไปนั่งกับพี่ที่ด้านหน้าจ๊ะ”“เห้อ….เอ่อๆเดี๋ยวตามไปค่ะ!”ใยไหมกดเสียงต่ำทำหน้าบูดบึ้ง พี่แก้วหวานก็ยิ้มให้เธอและยกมือโบกลาฉันก่อนจะเดินกลับไปยังด้านหน้าที่เธอเพิ่งจะเดินมา“เซ็ง…ไม่มีพี่รหัสเป็นผู้ชาย….ไม่งั้นนะ…ฉันจะนั่งตักให้ถึงชลบุรีไปเลย”ใยไหมว่าพลางทำหน้าเบื่อหน่ายก่อนจะลุกขึ้นยืน ฉันก็ลุกออกมาจากที่นั่งหลีกทางเธอออกมายืนตรงทางเดินเพื่อให้ใยไหมเดินออกมาได้สะดวกขึ้น“เจอกันที่โน้นนะ..หวังว่าฉันจะได้นอนห้องเดียวกับเธอ”“จ๊ะ….เราก็หวังเหมือนกัน…เจอกันนะ”ฉันบอกเธอและยิ้มให้ใยไหมพลางยกมือขึ้
หลายชั่วโมงต่อมา…รีสอร์ตAจังหวัดชลบุรี….ยี่หวา หวันยิหวา….“น้องๆเอากระเป๋าไปเก็บและอีกครึ่งชั่วโมงลงมาที่นี้เข้าใจไหมคะ…”“ไม่ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้านะ…ใส่ชุดนักศึกษานี้แหละ”“และก็อีกอย่าง….ป้ายชื่อ…ห้ามลืมเด็ดขาด”พี่ปีสองเอ่ยขึ้นทันทีที่พวกเราเด็กปีหนึ่งเดินลงรถบัสกันมาหมดแล้ว ฉันก็หันไปมองรอบๆเพื่อมองหาร่างของพี่เคที่ตอนนี้หายไปแล้วทั้งๆที่เมื่อกี้เขายังเดินตามหลังฉันมาอยู่เลยนะตอนที่เดินลงรถน่ะพรึบ“ป่ะ!!”ใยไหมเดินเข้ามาหาฉันที่ยืนรอกระเป๋าอยู่ทำให้ฉันต้องเลิกมองหาร่างของพี่เคทันทีเพื่อไม่ให้เป็นที่สนใจแก่คนอื่นๆ“จ้า…”ฉันพยักหน้าตอบเธอไปก่อนที่เราสองคนจะยกกระเป๋าที่หนักอึ้งของพวกเราสองคนเดินไปรวมตัวกับปีหนึ่งคนอื่นๆ“ผู้หญิงพักห้องพักห้องละสองคนนะคะ…จับคู่กันได้แล้วมาเอากุญแจที่พี่เลย…..”“ส่วนผู้ชาย….ตามพี่ผู้ชายทางด้านนั้นไปเลยค่ะ….”สิ้นเสียงของพี่ปีสองฉันกับใยไหมก็จับมือกันเดินไปเอากุญแจห้องพักกับพี่ผู้หญิงปีสองพรึบ“คู่กันนะ?”“ค่ะ^_^”ฉันเป็นคนตอบพี่ปีสองไปเธอก็ยิ้มให้ฉันและหยิบกุญแจห้องพักให้ฉัน และฉันกับใยไหมก็พากันเดินออกมาจากที่ตรงนั้นมุ่งหน้าไปยังตามทางเดินที่เด็กผู้หญ
20นาทีต่อมาตึกๆๆๆๆๆๆๆ“เร็ว!!!”“ชักช้าอยู่ได้!!!”เสียงเข้มของพี่เคเจ้าเก่าเจ้าเดิมเฮดว๊ากสุดหล่อและสุดโหดประจำคณะวิศวะเอ่ยเรียกปีหนึ่งมารวมตัวกันที่ลานว่างของรีสอร์ตแห่งนี้ที่ฉันได้ยินใยไหมบอกว่ารุ่นพี่ปีสามสั่งปิดที่นี้ให้พวกเรามารับร้องกันโดยเฉพาะเลยนะ“จัดแถว!!!”พี่เคตะโกนเสียงเข้ม ฉันกับใยไหมที่เพิ่งเดินออกมาเมื่อได้ยินเสียงลงว๊ากของพี่เฮดว๊ากแล้วจึงต้องรีบออกวิ่งทันทีแทนที่จะเดินเอื่อยๆตึกๆๆๆๆๆพวกเราเด็กปีหนึ่งวิ่งมาจากทั่วทุกสารทิศอย่างไวและจัดแถวตอนเรียงหนึ่งตามเลขรหัสของตัวเองเสร็จภายในหนึ่งนาทีโดยแต่ละแถวจะแถวเรียงยาวยี่สิบคนฉันอยู่ลำดับกลางๆของแถว“วันนี้!!”“พวกคุณคงทราบกันดีอยู่แล้วว่า!!”“พวกเรามาทำอะไรกันที่นี้!!”พี่เคตะโกนเสียงเข้มวันนี้เขาหล่อจัง เขายืนอยู่บนโต๊ะตัวใหญ่ที่อยู่สูงเหนือศีรษะของพวกเราทำให้ฉันมองเห็นเขาได้ชัดเจนเหมือนตอนที่ฉันนั่งนั้นแหละ โดยด้านล่างมีพี่ว๊ากและพี่เฮดว๊ากเกือบยี่สิบคนยืนเอามือไขว้หลังในท่าพักกันอย่างเงียบๆทุกคนทำหน้าตาเข้มขรึมหนึ่งในนั้นมีพี่ชายของฉันยืนอยู่ด้วย พี่เคอยู่ในเสื้อช็อปสีแดงกางเกงยีนส์สีดำเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือแว่นกันแดดเล
“นอน….”พีเคว่าพลางกดร่างของหวันยิหวาให้นอนหงายลงไปบนที่นอนตามเดิม ตามด้วยร่างกายของพีเคที่ขึ้นคร่อมร่างเล็กของหวันยิหวาทันที เขาใช้ขาแกร่งทั้งสองข้างของเขาแทรกกลางหว่างขาของหวันยิหวาและออกแรงดันให้เธออ้าขาออกเพื่อเขาจะได้แทรกกลางหว่างขาของเธอได้ง่ายขึ้น พรึบ“อื้อออ…มันจะใส่ได้เหรอคะ…”“เถอะนะ…นอนเฉยๆ”พีเคเอ่ยบอกหวันยิหวาไปในขณะที่เขาได้จับลำกายใหญ่ของเขาถูเสียดสีไปกับเนินสามเหลี่ยมของเธออย่างช้าๆก่อนจะค่อยๆจับลำกายใหญ่ของเขามาถูเสียดสีไปกับใจกลางร่องสวาทของเธอเพื่อเรียกน้ำหวานให้ไหลนองออกมามากขึ้นเพื่อการสอดใส่ที่ง่ายขึ้น ร่างบางสั่นสะท้านไปทั้งร่างขาทั้งสองข้างของเธอสั่นระริกด้วยความเจ็บเมื่อพีเคค่อยๆกดปลายลำกายใหญ่ของเขาเข้าไปในร่องสวาทของเธออย่างช้าๆเพื่อให้ด้านในของเธอคุ้นชินกับลำกายใหญ่ของเขาแต่เป็นเขาเองที่กับเสียวซ่านเมื่อด้านในของหวันยิหวาตอดรัดลำกายใหญ่ของเขาถี่รัวและเส้นทางด้านในก็คับแน่นจนเขาต้องเงยหน้าซีดปากอย่างเสียวซ่าน“อย่าเกร็ง…ฉันก็เจ็บ..”พีเคเอ่ยบอกหวันยิหวาไป เพราะเขาสอดใส่ลำกายของเขายังไปไม่สุดลำเพราะด้านในของเธอถูกห่อหุ้มด้วยเหยื่อพรหมจรรย์ ทำให้พีเคต้องค่อยๆถอ
“หึ…เดี๋ยวฉันจะเปิดให้เธอดู…และทำตามนะ..รู้ไหม?”“ค่ะ…”หวันยิหวารับคำง่ายๆก่อนจะมองพีเคที่เอื้อมมือไปกดแป้นพิมพ์ของคอมพิวเตอร์เพื่อหาวีดีโอหนังผู้ใหญ่ เขาพิมพ์มันแปปหนึ่งพอเจอเรื่องที่ถูกใจก็กดเปิดดูทันที“ดูนะ…”พีเคเอ่ยบอกหวันยิหวาและเขาก็ขยับตัวมานอนมองร่างของหวันยิหวาที่เกือบเปลือยเปล่า หวันยิหวาก็ตั้งอกตั้งใจดู ในจอคอมพิวเตอร์สี่เหลี่ยมกำลังฉายภาพวิดีโอเคลื่อนไหวของผู้หญิงเปลือยที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวแพงในห้องนั่งเล่น โดยที่มือข้างหนึ่งของเธอลูบไล้ไปตามหน้าอกอวบอิ่มของเธอที่พลางใช้นิ้วเกี่ยยอดปทุมถันสีดำของเธอที่มีจุกใหญ่และขนาดใหญ่กว่าของหวันยิหวา และผู้หญิงคนนั้นก็ค่อยๆอ้าขาออกเผยให้เห็นเนื้อโหนกนูนที่มีขนนุ่มปกคลุมแต่ของหวันยิหวาไม่มี“เธอคงยังเด็ก….ก็เลยยังไม่มีเหมือนของเขานะ..แต่ฉันชอบแบบนี้มากกว่านะ…มองอวบอูมดีกว่า”พีเคว่าทำให้หวันยิหวาแอบยิ้มออกมา เธอค่อยๆอ้าขาตามแบบผู้หญิงในจอคอมพิวเตอร์และเธอก็ค่อยๆลูบปลายนิ้วชี้ไปกับสีข้างของกลีบกุหลาบงามก่อนจะส่งปลายนิ้วลูบไล้ไปตรงกลางร่องสวาทของเธอที่เธอเขี่ยทำไหลน้ำสีเหนียวเยิ้มก็ไหลซึมออกมาจนติดปลายนิ้วของหวันยิหวาแจ๊ะๆๆๆ“อื้ออ”หวันยิ
“อ๊ะๆๆๆๆเสียวหัว…เหมือนน้ำจะแตกแล้ว…”พีเคตะโกนเสียงดังออกมาเขามีความรู้สึกเหมือนตอนที่เขาเริ่มช่วยตัวเองครั้งแรกมันเสียวซ่านไปทั่วทั้งลำกายใหญ่น้ำเริ่มปริออกมาจากตรงรอยแยกและไม่นานร่างของพีเคก็สั่นสะท้านชักกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเต็มช่องปากของหวันยิหวา“อึก…”หวันยิหวาที่ลิ้นของเธอรับรู้ถึงรสชาติที่ฝาดแต่พออยู่ไปสักพักก็เป็นรสชาติหวานออกมา น้ำสีขาวขุ่นไหลทะลักออกมาจากช่องปากของเธอ พีเคปล่อยศีรษะของหวันยิหวาให้เป็นอิสระก่อนที่เขาจะถอดถอนลำกายใหญ่ของเขาออกมาจากช่องปากของหวันยิหวาเขานอนหอบหายใจถี่รัวลำกายใหญ่กระตุกไปมาน้ำสีขาวขุ่นยังคงติดอยู่ตรงรอยแยกของส่วนปลายลำกายใหญ่“แผล๊บๆๆ”หวันยิหวายื่นปลายลิ้นเลียไปตามริมฝีปากของเธอเองเพื่อชิมรสชาติและดื่มกินนำ้สีขาวขุ่นที่พุ่งออกมาจากเจ้าโลกยักษ์ของพีเค ทำให้เธอรู้สึกว่ามันอร่อยทั้งหวานทั้งหอมทั้งมันส์…“มานี่สิ….ขอดูของเธอหน่อย…”พีเคว่าก่อนที่เขาจะยันตัวลุกขึ้นนั่งและจับร่างของหวันยิหวามานอนหนุนหมอนแทนที่เขา เธอก็ว่าง่ายยอมทำตามคำสั่งของพีเค“อื้อออ…”“จับตรงนี้…เสียวไหม…”พีเคเอ่ยถามหวันยิหวาไปในขณะที่เขายื่นมือทั้งสองข้างไปบีบคลึงเต้านม
พรึบ “อย่างงั้นแหละครับ….ค่อยๆแบบนี้..” “เด็กดี….”พีเคกระซิบเสียงกระเส่าเมื่อเขาจับทาบทับมือของหวันยิหวาให้รูดขึ้นรูดลงไปกับขนาดกำลายของเขาที่เธอยิ่งรูดขึ้นลงเท่าไหร่มันก็เหมือนจะขยายตัวใหญ่ขึ้นเเข็งขึ้นและดูน่ากลัวขึ้น พรึบ “พี่ขอดูหัวนมหน่อยนะ….ว่าหัวนมของยี่หวาสีอะไร..”พีเคว่าและไม่ได้รอให้คนร่างเล็กเอ่ยอนุญาตเขาก็จับชายเสื้อยืดของเธอถลกขึ้นทำให้เขามองเห็นเอวคอดหน้าท้องที่แบนราบจนมาหยุดอยู่ที่หน้าอกหน้าใจที่เริ่มแข็งของเธอเพราะเธอใกล้จะแตกเนื้อสาวเข้าไปทุกที พรึบ “หัวนมสีชมพูซะด้วย….”พีเคว่าพลางใช้ปลายนิ้วของเขาเขี่ยไปมากับยอดปทุมถันสีชมพูสดของเด็กอายุสิบห้าที่เริ่มรู้จักความเสียวร่างเล็กสั่นสะท้านทำให้พีเคเริ่มขยับใบหน้าหล่อกดปลายจมูกโด่งซุกไซ้ไปกับซอกคอของหวันยิหวาที่เธอนอนทำหน้าเหยเกอย่างเสียวซ่านและรู้สึกว่าที่ความเป็นสาวของเธอจะเริ่มเปียกแฉะมือเล็กก็ยังคงทำตามที่พีเคจับให้รูดขึ้นรูดลงไปกับลำกายใหญ่จนเธอเริ่มรู้สึกว่ามันเริ่มแข็งขึ้นและอุ่นขึ้นเรื่อยๆ “ยี่หวา….ทำให้พี่แบบนั้นได้ไหม?”พีเคละใบหน้าหล่อกระซิบเสียงกระเส่าไปที่ข้างหูของหวันยิหวาพลางชี้นิ้วไปที่หน้าจอคอม
ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งครั้งแรกของหวันยิหวากับพีเค….. “อ๊าๆๆๆๆๆ” “อื้ออออ…” “อ๊าาาาาห์….”เด็กหนุ่มที่วัยแตกเนื้อหนุ่มได้ร้องครวญครางออกมาเมื่อเขาได้ใช้มือหนานุ่มของเขากำเจ้าลำกายใหญ่ของเขาอยู่พลางรูดอุ้งมือขึ้นลงตามแรงอารมณ์ สายตาคู่คมนัยน์ตาสีดำก็จับจ้องไปยังหน้าจอคอมพิวเตอร์ของตัวเองด้วยแววตาหวานเยิ้มเฉอะแฉะ วัยแตกเนื้อหนุ่มที่เริ่มฝันเปียกเริ่มรู้จักวิธีการช่วยตัวเองอย่างพีเคหนุ่มสิบเจ็ดหน้าตาดีที่มีลำกายที่ใหญ่โตเกิดอายุ เขาทำหน้าเหยเกเมื่อเขาเร่งมือของเขาให้เร็วขึ้นเพื่อสำเร็จความใคร่ให้ตัวเองน้ำตรงกลางส่วนรอยแยกเริ่มไหลซึมออกมาความเสียวแล่นไปทั่วทั้งปลายลำกายใหญ่ แต่แล้วความฝันของเขาก็ต้องเกือบดับลง เมื่อมีร่างเล็กของน้องสาวเพื่อนที่ร่วมอาศัยอยู่ในบ้านของเขาที่เขาเช่าให้เด็กกำพร้าทั้งสองคนได้อยู่ นานๆครั้งเขาถึงจะมานอนที่บ้านนี้ร่วมกับเพื่อนเขาสักครั้งในครั้งนี้ที่เขามาเพราะต้องมาอยู่เป็นเพื่อน หวันยิหวาน้องสาวของเพื่อนสนิทของเขา “พะพี่เค?”หวันยิหวามองหน้าพีเคตาใส ทำให้พีเคที่หาผ้าอะไรมาปิดเจ้าโลกของตัวเองไม่ทันแล้วจึงจับมันตั้งตระหง่านท้าทายสายตาเด็กสาววัยแรกรุ่นอย่างหวั
ภัตตาคารหรูใจกลางเมืองDชั้นที่3ยี่หวา หวันยิหวา19:30น.พรึบ“สวยมาก…ยี่หวา^_^”เสียงเอ่ยชมฉันดังขึ้นมาจากใยไหมที่เธอช่วยฉันแต่งหน้าทำผมและเสื้อผ้านี้เธอก็เป็นคนหามาให้ฉันเสร็จสรรพ ตอนนี้ผมของฉันที่เคยยาวตรงได้ถูกดัดเป็นลอนใหญ่มัดรวบไว้ด้านหลังเป็นหางม้าใบหน้าของฉันแต่งเติมให้เป็นสาวสวยหวานริมฝีปากสีชมพูของฉันถูกแต่งเติมด้วยลิปกลอสแค่นั้นแก้มที่อมชมพูของฉันก็ถูกปัดแก้มสีชมพูอ่อนๆนิดหนึ่งเสื้อผ้าที่ฉันใส่เป็นชุดเดรสสีขาวกระโปรงยาวเลยหัวเข่าแขนสั้นเป็นแขนกระปุกดูเป็นลุคใสๆน่ารักๆ“คุณพ่อของเธอจะชอบฉันไหม?”ฉันเอ่ยถามใยไหมไปในขณะที่เราสองคนเดินเคียงคู่กันเดินไปตามทางเดินของร้านอาหารหรูแห่งนี้ ซึ่งที่นี้มีทั้งหมดสามชั้นเป็นตึกที่ถูกสร้างอยู่ใจกลางเมืองกรุงและชั้นที่เราสองคนจะไปคือชั้นสามนั่นคือชั้นระดับลูกค้าวีไอพีเท่านั้น“ชอบสิ^_^”“ทำไมท่านจะต้องไม่ชอบเธอด้วย?”ใยไหมว่าพลางหันมาขมวดคิ้วมองฉันอย่างพินิจพิจารณา“ก็ดูที่พี่เคพูดออกสื่อไปสิ…ว่าเขาหนีตามฉัน”ฉันบอกใยไหมไปอย่างกังวลใจกับคำพูดที่พี่เคพูดออกสื่อว่าเขาหนีตามฉันตั้งแต่อายุสิบเจ็ด“อืม…ก็จริงนะว่าคุณพ่อของฉันก็รู้จักเธอในรายการสดที
ขณะเดียวกัน….บริษัทส่งออกอะไหล่รถยนตร์สำนักงานใหญ่ห้องท่านประธานบริษัท…พรึบ“ผู้หญิงที่ชื่อหวันยิหวานี่คือใครกัน?”ชายร่างท้วมที่ใส่สูทเต็มยศเอ่ยขึ้นพลางตบมือลงไปบนโต๊ะทำงานของเขา“แฟนคุณหนูครับ”ชายหนุ่มชุดดำที่อายุอ่อนกว่ามากเอ่ยขึ้นทำให้ผู้เป็นนายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานขนาดใหญ่หันขวับมองลูกน้องตาเขียดปัด“ฉันรู้แล้ว…ว่าผู้หญิงคนนั้นคือแฟนไอ้เค!”กมลภพเอ่ยขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ทำให้ชายชุดดำก้มหน้าลงอย่างเกรงกลัวผู้เป็นนายทันที“ไอ้ลูกเวร…รักผู้หญิงมากกว่าพ่อ!”กมลภพว่าพลางเบะปากเล็กน้อยอย่างน้อยใจลูกชายตัวเองที่หนีออกจากบ้านไปตั้งแต่อายุสิบเจ็ดและไม่ยอมกลับบ้านมาหาเขาอีกเลย“คุณหนูหนีตามผู้หญิงไปจริงๆอย่างที่ให้สัมภาษณ์เหรอครับท่าน?”“อยากรู้มากไหม?”“นิดหน่อยครับ…คุณหนูหล่อเหลาขนาดนี้…แฟนคุณหนูต้องสวยสง่ามากแน่ๆเลยครับ”“หึ…ฉันจะตอบแกและให้เงินเดือนสามเดือนกับแก”“จริงเหรอครับ…ท่านใจดีจังจะให้เงินเดือนล่วงหน้ากับผมด้วย”“และพอแกรับเงินเสร็จแกก็ไม่ต้องมาทำงานที่นี้อีกเลย!!”กมลภพเอ่ยเสียงเขียวพลางผ่อนลมหายใจออกฟุดฟิดๆอย่างไม่พอใจสายตาก็จับจ้องไปที่หน้าของพีเคที่อยู่ในโทรทัศน์จอแบนหรูข
สถานีโทรทัศน์มีชื่อเสียงติดอันดับหนึ่งระดับประเทศ…ห้องรายการสัมภาษณ์สด…. สัมภาษณ์พีเค ไตรนภพ นักมวยชื่อดังแห่งยุคนี้…นักข่าวหนึ่ง:ทำไมคุณพีเคที่ชนะจากเวที boxer star ถึงได้สละสิทธิ์การไปแข่งที่ประเทศอังกฤษล่ะค่ะ?พีเค ไตรนภพ:(ยิ้มมุมปาก)ผมคิดว่าที่นั้นไม่ใช่จุดสูงสุดในชีวิตของผมนักข่าวหนึ่ง:ไม่ใช่จุดสูงสุดในชีวิตหรือหน้าที่การงานคะนักข่าวหนึ่ง:เพราะคุณพีเคเป็นนักมวยมืออาชีพการชกมวยของคุณก็เป็นที่น่าเกรงขามในหมู่นักมวยด้วยกันพีเค ไตรนภพ:ครับ..ผมทราบดีและการที่ผมได้เข้าสู่วงการมวยก็เพราะตอนอายุสิบเจ็ด…ผมเป็นเด็กใจแตกครับนักข่าวหนึ่ง:เด็กใจแตกเหรอคะ?(ทำหน้าตกใจมาก)พีเค ไตรนภพ:(ยิ้มมุมปากอย่างเขินอายก่อนจะมองเลยไปยังที่นั่งคนดู)ครับใจแตกหนีออกจากบ้านไปอยู่กับผู้หญิงครับนักข่าวหนึ่ง:(อ้าปากค้าง)ไม่อยากจะเชื่อเลยนะคะว่าผู้ชายนิ่งๆอย่างคุณพีเคนี่จะหนีตามผู้หญิงนักข่าวหนึ่ง:ผู้หญิงคนนั้นต้องสวยมากเลยใช่ไหมคะพีเค ไตรนภพ:ก็น่ารักในแบบของเธอแหละครับพีเค ไตรนภพ:แบบที่โดนใจผมนักข่าวหนึ่ง:ดิฉันนี่ตื่นเต้นมากเลยนะคะ ว่าจะได้สัมภาษณ์กับนักมวยอาชีพอย่างคุณพีเคที่มีชื่อเสียงร่ำลือว่าหน้านิ
พรึบ“ทีนี้….ยี่หวา…จะตกลงเป็นแฟนกับพี่ได้รึยัง…ครับ!”พี่เคเอ่ยออกมาพลางยิ้มแหยๆให้ฉัน เพราะเขาไม่เคยพูดครับกับฉัน ทำให้หัวใจดวงน้อยๆของฉันพองโตขึ้นมาพรึบ“หัวใจของพี่…มันเรียกร้องหาแต่…หวันยิหวา…หวันยิหวา….คนเดียวเลยนะ”พี่เคว่าพลางจับมือฉันไปวางแนบบนหน้าอกข้างซ้ายของเขาที่ตอนนี้หัวใจของเขาได้เต้นรัวแรงไม่รู้ว่าเกิดจากการที่เขาเพิ่งไปวิ่งรอบสนามมาและยังมาต่อสก๊อตจั้มอีกหรือเพราะมันเรียกร้องหาแต่ฉันเหมือนที่พี่เคบอกจริงๆกันแน่“รู้ไหม…ว่าทำไมพี่ไม่เคยมีแฟน…?”พี่เคเอ่ยขึ้น ทำให้ฉันมองหน้าเขาอย่างสนใจในคำพูดของเขา“ไม่รู้ค่ะ….”ฉันตอบเขาไปอย่างไม่รู้จริงๆเพราะตั้งแต่ฉันรู้จักเขามา เขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนนอกจากใยไหมที่ตอนแรกฉันนึกว่าเขาจะจีบใยไหมซะอีกพี่เคยิ้มเขินอายให้ฉันก่อนจะยื่นมือหนาของเขามาจับแก้มของฉันและใช้ปลายนิ้วโป้งลูบแก้มของฉันอย่างแผ่วเบาและยิ้มอ่อนโยนให้ฉัน“เพราะพี่มีเมียแล้วไง…”พี่เคว่าเสียงนุ่มนวลแววตาที่เคยแข็งกร้าวของเขาตอนนี้มันกลับเป็นทั้งอ่อนโยนและอ่อนหวานจนฉันต้องเม้มปากเป็นเส้นตรงเพราะน้ำตาแห่งความดีใจของฉันมันกำลังจะไหลรินออกมาพรึบ“ร้องไห้ทำไมครับ?”“