"Uuwi na po ako." Paalam ni Vin. Napatingin naman siya bigla sa suot niyang relo ng mga oras na iyon. Alas sais na ng gabi at padilim pa lang sa labas."Dito ka na matulog." Sabi niya at pagkatapos ay nginitian ito. Nakikipagpalagayan pa lamang siya rito ng loob at hindi pa rin halos nag- sisink in sa kanyang utak ang lahat.May anak siya at halos mag- eeleven na ito. Halos maabutan na siya nito sa height. Hanggang sa mga oras na iyon ay natatawa pa rin siya sa reaksiyon ni Aya nang makita niya ito.---Halos manlaki ang mga mata ni Aya habang hawak- hawak ito sa magkabilang balikat ng madatnan niya ito sa kanilang bahay. Tinititigan nito ng mabuti ang anak niya at halos hindi makapaniwala sa kanyang nakikita.Tila ba pinaglalaruan siya.Hanggang sa hinawakan na niya ang kamay nito upang tanggalin sa pagkakahawak nito sa anak niya."Tinatakot mo naman siya masyado Aya. Kulang na lang ay magtatakbo dahil pinanlakihan mo pa talaga ng mga mata mo." Sabi niya habang natatawa at inakay ang
Nagising si Jazz dahil sa kalam ng kanyang sikmura. Nagugutom siya. Ayaw niya pa sanang bumangon dahil gusto pa niyang matulog para man lang makabawi- bawi siya sa kanyang pagod at stress.Ngunit matindi talaga ang pagkalam ng kanyang tiyan at hindi niya iyon kayang tiisin. Anong oras na ba? Tanong niya sa kanyang isip pagkatapos ay unti- unting nagmulat ng kanyang mga mata. Mabuti na lamang at may nakasabit na orasan sa silid kaya nalaman niya kung anong oras na. Nakabukas na rin ang ilaw, tanda na may pumasok doon at nagbukas nito.At nakakumot na rin siya ng mga oras na iyon e hindi naman siya nagkumot kanina nang mahiga siya dahil basta na lamang niyang ibinagsak ang sarili niya sa malambot na kama upang makapagpahinga.Hindi niya nga namalayan na paghiga na paghiga niya pala sa kama ay nakatulog na siya kaagad. Ni ang kumain o ni ang magpalit ng damit ay hindi na niya nagawa pa dahil sa labis na pagod na naramdaman niya kanina. Naghalo- halo kase ang pagod, stress at gutom kaya
Napahilamos siya nang tumunog ang alarm clock. Inabot niya ito at pagkatapos ay padabog na pinatay ito.Hindi pa siya nakakatulog ngunit tumunog na ito, umaga na pala. Hindi niya inaasahang hindi siya makakatulog ng buong magdamag dahil lang sa kaiisip ng mga bagay- bayay. Ito ang unang beses na nangyari iyon sa kanya at dahil iyon kay Jazz.Hindi kase matanggap ng ego niya na may kasama na itong iba ngayon at si Vince pa talaga samantalang ginawa nito ang lahat para maakit lang siya noon. Idagdag pa na ang laki na ng pinagbago ng itsura nito kaysa sa noon dahil mas lalong lumitaw ang kagandahan nito.Bagamat hindi niya ito pinapansin noon ay nahuhuli niya pa rin ang kanyang sariling nakatitig at nakatanaw ito lalo na kapag nakaupo ito malapit sa kanilang pool habang nag- aaral, dahil mahilig itong tumambay doon.Pero dahil na rin sa galit niya sa ina nito dahil nga sa isip niya ay ginagamit nito ang ama niya ay nakuha niyang pagtakpan ang namumuong paghanga niya noon rito. Idagdag pa
Nagising si Jazz na magaan ang kanyang pakiramdam dahil kahit papano ay nabawasan ang bigat na nararamdaman niya nang malaman niyang umuwi pa rin sa kanya ang kanyang anak sa kabila ng lahat.Alam niyang naguguluhan pa rin ito sa totoo lang at hindi pa rin ito makapaniwala. Alam din nitong napakarami nitong tanong sa isip nito. Siguro ay naiisip na nito ang dahilan kung bakit ayaw niya itong pauwiin ng Pilipinas.Kahit bata pa ito ay malawak na ang isip nito kaya alam niyang kahit bata pa ito ay marami na itong tanong sa kanyang isip.Bumangon na siya mula sa kanyang kama at dumiretso sa banyo.Pagkalabas niya nga ng banyo ay dumiretso naman siya sa pinto kung saan papunta sa veranda na nasa kanyang silid. Pagkabukas niya ng salaming pinti ay sinalubong kaagad siya ng preskong hangin. Napapikit siya. Ilang taon na rin ang lumipas nang huli niyang maranasan ang ganito. Ang tumanaw sa papasikat na araw tuwing umaga habang nagkakape, isang dekada na.Nailibot niya ang kanyang tingin sa
Maaga ngang umalis si Vince nang umagang iyon dahil may aaksikasuhin pa daw ito. Siya ay naiwang nandoon lang sa bahay nito nakatanaw muli mula sa veranda ng kanyang silid.Hinihintay niya pa ring gumising ang kanyang anak. Gusto na niyang makausap ito at masabi na rito ang lahat- lahat mula sa umpisa.Wala na siyang dapat pang ilihim rito. Maganda na rin nga iyon para naman mawala na ng tuluyan ang tinik sa lalamunan niya na napakatagal niyang itinago rito. At alam niya na pagkatapos niyang makausap ang anak niya ay mas maiintindihan na nito ang lahat kung bakit takot at ayaw niya itong pauwiin ng Pilipinas.Ilang sandali pa ay bigla na lamang may yumakap mula sa likod niya. Paglingon niya sa kanyang likod ay si Vin iyon na halos namumugto pa ang mga mata dahil siguro nabusog itong matulog kaya namugto ang mga mata nito."Good morning Vin," nakangiting bati niya rito at pagkatapos ay niyakap ito. Agad din namang yumakap ito sa kanya at binati siya ng magandang umaga.Nginitian niya
Katulad nga ng sabi niya kay Vin ay inihatid niya ito. Ginamit nila ang isang kotse ni Vince na nakaparada lang doon. Mabuti na lamang at iniiwan nito ang susi kaya nagamit nila kahit wala ang pahintulot nito .Mabuti na lamang at kahit papano ay hindi niya pa rin nakakalimutan ang mga eskinita doon kaya natunton niya pa rin ang bahay na minsan ay naging tahanan niya rin.Nang tumapat ang sasakyan sa tapat ng bahay ni Axe Finn tahimik lang siya at iginilid ang sasakyan sa tabi. Wala siyang balak bumaba, ayaw niyang magka- engkwentro sila ni Axe Finn. Ayaw niyang makipagsagutan sa harap ng anak niya mismo dahil alam niyang galit si Axe Finn sa kanya. Sino ba naman ang hindi magagalit sa pagtatago niya ng kanyang anak mula rito. Kahit sino naman siguro ay magagalit siya kung siya ang nasa sitwasyon nito ngunit hindi rin siya nito masisisi dahil kasalanan naman nito kung bakit niya itinago rito ang kanilang anak.Hinintay niya ang kanyang anak na bumaba at ibinaling na lamang sa kalsa
Hindi niya alam kung gaano siya katagal na nakaupo habang yakap- yakap ni Aya. Kanina pa din siya nito sinasabihan na okay lang at huwag na siyang umiyak ngunit hindi niya mapigil ang kanyang luha.Lalo pa siyang napaiyak nang makita niya ang picture nitong nakasabit sa dingding katabi ng kanyang Tito. Isang dekada na nang huli niyang masilayan at makita ang mukha nito.Miss na miss na niya ito, ang tawa nito ang bonding nila at higit sa lahat ay ang pag- aalaga nito sa kanya."Huwag ka ng umiyak, Jazz." Sabi ni Aya habang hinihimas nito ang likod niya. Agad naman siyang umayos ng upo at nagpunas ng kanyang luha. Inabutan naman siya ni Vin ng tissue na naka- box at hindi niya alam kung saan nito iyon kinuha.Pero dahil nga umiiyak siya ay kinuha na lamang niya iyon isa pa ay nag- uumpisa na rin namang tumulo sipon niya.Kumuha siya ng tissue at suminga sa harap nila, wala na siyang pakialam kung mandiri pa ang mga ito sa kanya.Bigla namang napatawa si Aya."Grabe ka Jazz. Ang tanda
Pagkagaling nga nila sa sementeryo ay inihatid na niya ulit sa bahay ni Axe Finn si Aya at si Vin. Ibinilin na lamang niya kay Aya na ipahatid ang anak niya ng alas- sais at sinabi niya rin rito na kapag hindi niya nahintay ang anak niya ng sinabi niyang oras ay susugod siya.Tumawa lang ito pagkatapos ay siniguro naman sa kanyang ihahatid ito kaya kampante siyang umuwi sa bahay ni Vince.Pagkarating niya nga doon ay wala pa rin si Vince. Halos tanghali na rin siyang nakauwi dahil nga medyo nagtagal sila sa sementeryo. Ang dami kase niyang naging kwento sa puntod ng yumao niyang ina. Ikwinento niya lahat rito ang mga pagsubok na pinagdaanan niya. Maging si Aya ay nakinig rin sa mga kwento niya. Pagkapasok niya nga sa kaniyang silid ay nahiga muna siya sa kama. Kumain na nga rin pala sila kanina sa isang restaurant na nadaanan nila. Yung mga nagtitinda na nasa tabi ng mga kalsada. Nabusog nga siya kase ang mga inorder niya ay ang mga putaheng matagal- tagal na talaga niyang hindi na