Chapter Six: Sakit

“MAGPAPAHINGA na muna ako at magbibihis. Ikaw ‘din magbihis kana para hindi ka sipunin.” 

Mabilis na sabi ni Stella sa kaniya at agad na pumasok sa loob ng kwarto. Napatingin siya sa orasan na nasa ding-ding at tanghali na pala kung kaya’t naligo muna siya at nag luto ng makakain. Nagluto siya ng sopas tutal ay malamig. Pumunta siya sa pinto ng kwarto nito at kakatok na sana ngunit biglang pumasok sa isip niya ang tagpo na muntik na niyang halikan ito. 

Napailing siya dahil doon at agad na winaglit iyon sa kaniyang isip at kumatok sa pinto. “Stella, nakapagluto ako ng sopas, kumain na tayo.” Ilang minutong walang sumagot sa kaniya kung kaya’t binuksan niya ang pinto at nakita niya ito na mahimbing na natutulog. Napangiti siya dahil doon at sinara nang muli ang pinto. 

Hinayaan nalang ito na matulog at kumain siya ng mag-isa. Nang matapos siyang kumain ay mahihiga sana siya sa sofa ng biglang tumunog ang kaniyang telepono na nasa lamesa. Mayroon siyang touch screen na cellphone na binili niya ng maibenta ang baka na dati niyang alaga. Napasimangot siya ng makita ang pangalan ng ama sa screen. 

“Hello Ace,” 

“Why?” walang emosyon niyang tanong dito. “Maaari ka bang pumunta dito? Andito na ang bagong baka na alagaan, wala kasing ibang maghahatid jan.” napatango siya sa sinabi nito na tila nakikita ng ama at agad na binaba ang tawag. Muli niyang chineck ang dalaga at tulog pa ito kung kaya’t umalis siya sandali upang kunin ang mga baka. 

Idinugtong niya ang kulungan ng baka sa likuran ng kaniyang sasakyan at pinaandar na iyon. Malapit lang naman ang pupuntahan niya dahil naka sasakyan siya ngunit inaabot din ng limang minuto. Kung lalakarin mo ito ay aabutin ka ng kalahating oras. Nang makarating siya sa Hacienda ay sinalubong siya ng mga bantay na pawang nakangiti sa kaniya. 

“Good afternoon, Alas!” ginantihan niya ang mga ito ng ngiti. “Good afternoon din sa inyo. Sinabi ba sa inyo ni papa kung nasaan ang kalabaw?” tanong niya na ikinatango ng dalawang bantay. “Andito Alas,” sinundan niya ang dalawang lalaki at nakita niya sa malawak na damuhan sa gilid ng mansion ng mga Del Rosario ang tatlong baka na medyo malalaki na. 

“Maraming salamat sa inyo,” nakangiti niyang sabi at bumaba sa kotse. “Walang ano ‘man Alas! Tulungan kana naming,” agad siyang umiling dahil doon. “No, I’m okay. Sige na bumalik na kayo sa trabaho niyo baka pagalitan pa kayo ng amo niyo.” Walang nagawa ang dalawa kung di ang tumango at nagpaalam sa kaniya. 

Ilang beses na niya itong ginagawa sa kaniyang buhay kung kaya’t maayos na niyang naipastol papasok sa kulungan na mga baka. “Kuya Alas!” napalingon siya sa tumawag sa kaniya at napangiti siya ng makitang tumatakbo papalapit sa kaniya si Faith. Si Faith ay anak ng kaniyang ama sa asawa nito na isang Del Rosario. Siya ay anak sa labas ng kaniyang ama na si Daniel Alcantara na nakapangasawa ng isang Del Rosario na si Talia Del Rosario. 

Kaya ganoon nalamang ang galit nito sa ama dahil pinabayaan nito ang ina hanggang sa mawala na ito ng tuluyan. Ngunit sa kabila ng galit niya sa ama ay maayos ang tunguhan nila ni Faith, maliban kay Diego at sa pamilya nito. “Kumusta ka Faith?” niyakap siya ng babae at nakangiting humiwalay dito. “Ayos naman po kuya! Ayon medyo magulo sa bahay nagyon,” malungkot na sabi nito. 

“Bakit may bago ba?” natawa si Faith dahil sa sinabi niya at pinalo ang braso nito. Napatitig siya sa kapatid sa ama. Alam niya na halos di nagkakalayo ang edad nito at ni Stella habang siya ay nasa edad bente dos na. “Kuya naman, iba to ngayon. Alam mong alam mo na kung ano ‘yon.” Napatango siya sa sinabi nito. 

“Ilang taon kana ba Faith?” biglang tanong niya na ikinakunot ng noo ng kapatid. “Kuya naman, mag didisuwenebe na ako! Kinalimutan mo agad,” napanguso ang babae dahil doon na ikinangiti niya at pinisil ang pisnge nito. Naalala niya na engrande nga pala ang kaarawan nito noong nakaraang taon. 

“Sorry naman, may naalala lang ako. O’siya maiwan na kita Faith marami pa akong aasikasuhin.” Napasimangot ang dalaga dahil doon. “Kuya naman ngayon na nga lang ulit kita nakita!” natawa siya sa sinabi nito. “Kakikita lang natin kagabi,” napatawa ng alanganin ang kapatid niya dahil doon. 

“Sabi ko nga po, hehe. Sige kuya basta may utang ka saakin ah! Sa susunod dito ka muna!” naiiling na tumango siya sa kapatid at niyakap itong muli at sumakay na sa sasakyan niya. Kumaway siya kay Faith at ganoon din ito sa kaniya. Nagpasalamat siya muli sa mga bantay na naroroon at nagmaneho na siya pauwi. 

Pagkarating niya sa bahay ay iginaya niya muna ang mga baka sa malawak na palayan na wala pang tanim dahil hindi pa niya pinapataniman at ng matapos ay umakyat na siya sa bahay at tahimik parin doon. Tulog na tulog parin ang dalaga, naisip niya na baka napagod ito dahil sa takot kanina sa kulog kung kaya’t nahiga nalamang siya sa sofa at natulog. 

*** 

Madilim na ng magising siya kung kaya’t binuhay niya ang ilaw sa buong bahay. “Tulog parin si Stella?” nagtataka niyang sabi lalo na ng makitang hindi nito ginalaw ang pagkain sa lamesa. Nagpasiya siyang pumasok mula sa kwarto nito at nilapitan ito upang gisingin. 

“Ste—Stella mainit ka!” bigla niyang sabi ng mahawakan ang braso ng dalaga. Iniharap niya ito sa kaniya at kitang-kita niya ang masamang muka nito tandan a mayroon itong mataas na lagnat. Dali-dali niyang kinuha ang first aid kit na mayroon siya sa kwartong iyon at ginamit ang thermometer. Lumabas na nasa 40 degree ang taas ng lagnat nito kung kaya’t agad niya itong ginising. 

“Stella! Stella ang taas ng lagnat mo!” napadilat ang babae at para itong lasing na nakatingin sa kaniya. “A-Alas,” hindi na nito natuloy ang sasabihin dahil tuluyan na itong nakatulog muli. “Sh*t!” nagmamadaling ininit ni Alas ang sopas na niluto niya kanina at hinanda ang gamot na maaaring ipainom sa dalaga pati narin isang plangganang tubig at isang puting bimpo. 

Nang matapos ay dali-daling pumasok sa loob ng kwarto at ginising itong upang kumain. Mabuti nalang at nagising ang dalaga’t naupo kung kaya’t sinubuan niya ito ng sopas. “Kasalanan ko ito eh!” inis na sabi ni Alas habang pinapakain si Stella. “W-Wala kang kasalanan Alas, ako.” Umiling siya sa dalaga at muling sinubuan. 

“Wag ka ng magsalita jan Stella at kumain ka ng kumain para pawisan ka,” sabi niya dito ngunit maya-maya ay nagulat siya ng bigla itong sumuka sa kaniyang damit. “Stella ayos ka lang ba?” hinahagod nito ang likod ng dalaga at hindi pinansin ang pagsuka nito sa kaniyang damit. Bigla nalamang umiyak si Stella na lalo niyang ikina-alala dito. 

“P-Patawad A-Alas! N-Nasukahan kita.” Sabi nito at hilong hilong napahiga sa unan. “N-Nahihilo ako,” iyak na sabi nito na lalong pinag-alala niya dito. “Stella dadalhin na kita sa hospital!” sabi niya ngunit umiling ang dalaga sa kaniya. 

“A-Ayaw ko sa ospital, m-maaalala ko lang sila mommy at daddy.” Iyak na sabi nito na ikinatigil ng lalaki.