Kabanata 2 Ang Pagtakas Ni Samantha

“Damn it, damn it!”

Mahinang napamura si Samantha habang napapahilamos siya sa mukha. Hindi niya lubos maisip na ang plano niyang kalimutan ang pagkasawi ay bigla lamang lumala.

Ngayon, nakaupo na siya sa loob ng taxi nang mabilis niyang lisanin ang hotel sa loob lamang ng ilang segundo matapos niyang malaman na maling tao pala ang nakuha niya.

Pakiramdam niya ay nilamon na siya sa sobrang hiya kaya naman ay hindi na siyang nakapagpaalam kay Jared. Ngunit hindi umalis si Samantha nang hindi nag-iiwan ng bakas. Nag-iwan siya ng pera sa ibabaw ng mesa para kay Jared bilang kanyang paghingi ng pasensya dahil pinagkamalan niya ito na isang gigolo.

Ngunit naisip niya kung bakit kaya siya nag-iwan ng pera kay Jared kung hindi niya naman nagamit ang serbisyo nito.

“Gaga ka talaga, Samantha! Hindi mo man lang naisip na malaking pera ang nawala sa 'yo dahil binigyan mo nang sobra ang ginang na 'yon!” aniya sa sarili at halos maiyak na sa loob-loob niya.

Kahit pa man hindi niya nagamit ang lalaking ibinigay sa kanya ng ginang, kailangan niya pa rin ibigay ang buong bayad, at pati na rin ang karagdagang bayad na ayon sa ginang ay nagkasakit ang alaga niya dahil sa kakahintay sa kanya nang matagal.

Noong una ay sinubukan ni Samantha na makipagnegosasyon sa ginang ngunit nagbanta ito na ikakalat ang kanyang buong impormasyon kaya sa huli ay napilitan siyang magbayad na lang at halos maubos niya na ang kanyang tinatagong ipon.

“Ma'am, nandito na po tayo,” sabat ng taxi driver na siyang nagpabalik sa huwisyo ni Samantha.

“Salamat po, Manong,” sagot niya naman sa driver.

Agad na siyang bumaba ng taxi at pumasok sa loob ng bahay niya habang nagngangalit pa rin ang mga ngipin dahil ang isip niya ay nasa bank account niya na walang laman.

“Kasalanan itong lahat ni Jared. Bakit ba kasi pumayag siyang sumama sa 'kin!” galit niyang sabi sa sarili.

“Sino si Jared?”

May bigla na lamang nagsalita mula sa madilim na parte ng bahay na siyang gumulat kay Samantha kaya naman napatalon siya.

“What the hell!?” aniya bilang reaksyon dahil sa gulat.

Agad siyang lumingon at nakita ang isang matangkad na lalaki na nakatayo habang ang mga kamay nito ay nasa loob ng bulsa na suot niyang hoodie jacket. Ang tila madilim na mga mata nito ay nakatuon na sa kanya.

“Kyle!?” singhal niya nang makilala ito.

Si Kyle Ramos ay isang gwapong binatilyo na ngayon ay matamang sinusuri si Samantha. Siya ay ang kababatang kaibigan ng kapatid ni Samantha at anak ng may-ari nitong attic room na inuupahan niya.

“Saan ka galing?” Tanong ni Kyle sa malamig na tono kaya naman hindi maiwasang matakot nang kaonti ni Samantha.

“S-Sa ano…” nauutal na sambit niya at agad na iniba ang paksa. “Kanina ka pa ba nandito?”

Bigla namang napapikit si Kyle dahil sa sinabi niya.

“Ako ang nagtatanong sa 'yo pero bakit mo naman ako sinagot ng tanong din?” ani Kyle sa kanya habang papalapit ito. “Bigla kang nawala pagkatapos ng engagement party ni Patrick at ang akala ko ay masama ang pakiramdam mo pero malalaman ko na kakauwi mo lang pala. Ngayon sagutin mo ako, saan ka ba nanggaling?”

Ang pagbuhos ng mga tanong ni Kyle sa kanya ay siyang nagpangiti nang bahagya kay Samantha.

Sa gabing ito rin pala ang engagement party ni Patrick, ang pinsan ni Kyle at ang long-time crush ni Samantha. Ang sakit na naramdaman niya na makita si Patrick sa stage kasama ang ibang babae ay hindi na nakayanan ni Samantha kaya siya umalis nang maaga at kitain ang gigolo na nirentahan niya.

Subalit sino ba ang mag-aakala na ang lahat nang 'yon ay magugulo nang dahil sa lalaking nagngangalang Jared? At malinaw rin para kay Samantha na hindi niya pwedeng sabihin kay Kyle ang gulong ito.

Pagkatapos niyang may mapagtanto, bigla na lamang niyang sinuntok nang mahina si Kyle sa braso nito.

“You looked so worried, huh?” aniya sa nagbibirong tono.

“Tsk, ano bang iniisip mo. Nagtatanong lang naman ako,” sagot naman ni Kyle na agad ibinaling ang tingin sa ibang direksyon. “Kung hindi lang dahil sa maraming nagtatanong kung nasaan ka, bakit naman ako mangingialam?”

Natawa naman si Samantha sa kanyang isip dahil sa pagiging maaalalahanin nito ngunit nahihiyang aminin sa kanya.

“Oo na, naniniwala na ako sa 'yo, Kyle,” sagot niya na may kasamang mahinang tawa. Hinaplos pa niya ang ulo nito at saka ginulo ang bangs ni Kyle. “Sasabihin ko sa 'yo ang istorya bukas pero sa ngayon ay magpapahinga muna ako.”

Nang dahil sa paggulo ng buhok ni Kyle, agad niyang inalis ang kamay ni Samantha at nagsalita.

“If you are not interested in telling me about it, then that's fine, but don't you ever mess up my hair,” reklamo nito at nagsimulang maglakad pero huminto muna para muling magsalita kay Samantha. “Just don't forget that it's your first day tomorrow of being a teacher at the university.”

Pagkatapos ay bigla na lamang ibinagsak ang pinto kaya napangiwi si Samantha.

“Bakit ang sungit-sungit niya na ngayon na lumaki na siya?” aniya sa sarili at nagpatuloy, “Hindi bale, basta ang mahalaga ay tapos na ang gulo sa gabing ito.”

Isang mahinang pagbuntong-hininga ang kanyang pinakawalan pagkatapos. Ayon kay Kyle, bukas ay ang pinaka-importanteng araw na hindi niya pwedeng palampasin kaya nagdesisyon si Samantha na huwag na mag-isip masyado sa mga bagay-bagay at agad na umakyat sa kama.

Ngunit ang hindi niya alam, hindi pa tapos ang lahat nang gano'n lang. Nang dahil sa ginawa niyang pagtakbo palabas sa hotel room na walang paalam, maraming grupo ng mga lalaki na nakasuot ng itim na suit ay nagtipon sa labas ng kwarto dahil sa utos ng kanilang boss.

“Mr. CEO,” sambit ng isang lalaki na may suot na puting damit at dark sunglasses.

Ang lalaking ito ay ang personal assistant at isa sa mga kinatawan ng mga lalaking nakaitim na suit sa labas.

Dahil sa pagtawag, ang lalaking nakasuot ng isang panggabing robe na nagpapakita ng kanyang atletikong pangangatawan ay bigla na lamang lumingon. Ang lalaking ito ay walang iba kung hindi si Jared.

“Calix,” tawag niya sa lalaki habang may hawak na wine sa kamay at habang nakadekwatro ang mga paa.

“Yes, Boss?” ani Calix at bahagyang iniyuko ang ulo nito bilang respeto.

“Alam ko na narinig mo na ang nangyari,” sambit naman nang diretso ni Jared. Ipinaliwanag niya na sa cellphone ang lahat kanina kaya hindi na siya nagpaligoy-ligoy pa.

“Tama po, Boss,” sagot naman ni Calix.

Tumayo si Jared mula sa kanyang inuupuan saka naglakad patungo sa malaking bintana ng hotel. Kita niya ang kanyang repleksyon sa salamin lalo na ang kama kung saan siya at si Samantha ay masigasig na nag-rambulan kanina lang.

Nang makita niya ang imahe na 'yon, biglang lumamig ang timpla ng kanyang mukha.

“It doesn't matter how it takes, I want you to find the girl that was with me tonight,” aniya habang mahigpit na hinawakan ang wine glass na ngayon ay matamang nakatitig kay Calix. “And also, I don't accept failure.”

Nang marinig ang malamig at banta sa boses ni Jared, alam ni Calix na seryoso ang boss niya.

“Copy, Boss,” mabilis na tugon niya sa lalaki.

Agad lumabas si Calix habang dala-dala ang utos ni Jared na ngayon ay inutusan ang mga kasamahang tauhan na mangalap ng impormasyon tungkol sa babaeng bumastos sa kanilang amo.

Samantala, napatitig naman si Jared sa pera na ngayon ay nasa palad niya, at siyang iniwan ni Samantha dahil sa guilt na naramdaman nito.

“Ang pag-insulto mo sa 'kin ay sa tingin mo matatakasan mo, Samantha Madrigal?”