Kabanata 7 Ang Pagsunod Kay Jared

“The two of us don't know each other.”

Nang marinig ito ni Samantha, isang maluwang na buntong-hininga ang kaniyang pinakawalan at nagpapasalamat siya kay Jared dahil may konsensya pa rin ito na itago ang kanilang sikreto. Magiging magulo ang sitwasyon nila kung malalaman ang nangyari kagabi.

Ngunit ilang sandali lang, muli pang nagsalita si Jared.

“It seems like she was still an amateur,” ani Jared.

Nang dahil sa sinabi nito, napataas ang kilay ni Samantha. Tila ba ang lalaking ito ay binibiro siya katulad ng ginawa niya nang gabing iyon.

“Sa tingin ko ay wala kang karapatan na i-judge ako nang ganiyan. Una sa lahat, hindi mo naman siguro ako kilala, hindi ba? Sa paanong paraan at anong patunay mo para sabihing isa lamang akong baguhan?” Tanong ni Samantha na ayaw rin magpaawat.

“Nasaktan ka ba sa sinabi ko, Ms. Madrigal?” Tanong naman ni Jared sa kanya.

‘Ano sa tingin mo?’ ani Samantha sa kanyang isip.

Si Mrs. Margaret naman ay tila napansin ang tensyon sa pagitan nilang dalawa. Nagpalipat-lipat ang tingin niya kay Samantha at Jared at saka humakbang para magpaliwanag.

“Samantha, hindi ganoon ang ibig sabihin ni Mr. Aguillar. Alam niya na bago ka lang dito kaya concerned lang siya sa mga pagsubok na maaari mong harapin sa pagpapatakbo ng art exhibition program,” sabi ni Mrs. Margaret.

“I'm glad that you understood my point perfectly, Mrs. Margaret. So, thank you for that,” sabat naman ni Jared habang ang kanyang madidilim na mga mata ay nakatuon pa rin kay Samantha. “This program has been so successful in the past and I know about this. I was expecting the same level of success in the future as well. It means, we need someone professional to ensure this one will go smoothly. Someone who will not run from the challenges.”

Nang marinig ito ni Samantha mula kay Jared, natawa siya sa sarili. Hindi naman siya tanga para hindi maintindihan kung ano ang gustong ipahiwatig ni Jared tungkol sa pagtakbo at alam niyang binibiro siya ng lalaki tungkol sa kanyang pagtakbo mula sa hotel nang gabing iyon.

“Kung gusto ni Mr. Aguillar na suriin ang kakayahan ko, masaya akong ibigay sa kanya ang aking portfolio,” sagot naman ni Samantha na wala ring balak sumuko.

Matapos ang ilang minuto, may biglang naramdamang mali si Samantha.

‘Bakit tila atat na atat akong sumali sa project na ito? Hindi ba isa rin ito sa gusto ko iwasan?’ takang tanong niya sa sarili.

Nang mapansin niya ang kanyang pagkakamali, mas lalo namang lumapad ang ngiti ni Jared na para bang isang mangangaso na kahuhuli lang ng kanyang biktima.

Nagulat naman si Mrs. Margaret nang makita si Jared na ngumiti. Kadalasan ay seryoso ito at tahimik. Inaamin niyang kaakit-akit pala kung ngumiti ang lalaki.

“Hindi ko kailangan ng portfolio mo, Ms. Madrigal,” sagot naman ni Jared na ngayon ay tumayo na couch. “Hintayin ko na lang ang resulta mula sa programa mismo.”

Pagkatapos niyang sabihin iyon, tumalikod na ito at naglakad patungo sa pinto. Mabilis naman na tumayo si Mrs. Margaret.

“Ang ibig bang sabihin nito ay tinatanggap mo na ang aking rekomendasyon, Mr. Aguillar?” Tanong niya sa lalaki.

Napahinto si Jared at nilingon si Mrs. Margaret.

“I think, Ms. Samantha Madrigal is confident with her abilities…” sambit ni Jared at sinulyapan si Samantha sa kanyang direksyon. “Let's see how she will manage this major program of ours.”

At pagkatapos sabihin iyon ni Jared, agad na siyang umalis na bigla na lamang nawala sa likod ng saradong pinto.

Natahimik ang paligid at walang nagsalita hanggang sa binasag na ni Mrs. Margaret ang katahimikan sa pamamagitan ng pagtalon nito patungo kay Samantha.

“Congratulations, Samantha!” ani nito sa masayang boses at niyakap siya nang mahigpit. “Nakakatuwa dahil pinagkatiwalaan ka sa ganito kalaking programa sa unang araw mo pa lang!”

Ang pagbati ni Mrs. Margaret sa kanya ay dapat na ikatuwa ni Samantha ngunit sa hindi maipaliwanag na dahilan, pakiramdam niya ay mas lalo siyang maiipit.

Unang araw niya pa lang sa trabaho ngunit bakit ganito kabigat agad ang kanyang pasanin?

Nang mapansin naman ng tita niya ang kanyang malungkot na reaksyon, agad itong bumitaw sa yakap at nagtatakang tumingin sa kanya.

“Bakit tila tulala ka lang, Sam?” Tanong ng tita niya sa kanya at nagpatuloy, “Ah, alam ko na. Siguro na-overwhelmed ka lang sa mga nalaman mo pero huwag kang mag-alala dahil gagabayan naman kita dito sa programa para mapatunayan mo kay Mr. Aguillar na—”

“T-Tita…” sambit ni Samantha bago pa makatapos sa sasabihin ang kanyang tita. Napakagat pa siya sa ibabang labi at saka tinitigan ang tita niya na ngayon ay puno nang pagtataka. “L-Lalabas muna ako saglit.”

“Ano? Bakit?” Tanong ng tita niya sa kanya.

“Babalik din ako agad,” sambit niya na agad kumalas sa pagkakahawak ng kanyang tita at saka lumabas ng opisina.

“Sam—”

Bago pa man maituloy ni Mrs. Margaret ang kanyang sasabihin, mabilis na nakalabas si Samantha mula sa opisina ng dean.

Kahit na anong mangyari, kailangan linawin ni Samantha ang hindi pagkakaintinidihan at siguraduhin na walang ilalabas si Jared tungkol sa nangyari sa kanilang dalawa kahit sino.

‘Where the hell is Jared?’ tanong niya sa isip at nagtataka.

Sa kalagitnaan ng paghahanap, agad naman niyang nakita si Jared na naglalakad sa unahan.

“Ayon siya!” sambit naman ni Samantha.

Mabilis siyang naglakad upang habulin si Jared ngunit sa hindi maipaliwanag na rason, mabilis rin itong maglakad.

‘My goodness! Isa rin ba siyang sprinter bukod sa pagiging CEO ng isang company? Ang bilis niyang maglakad!’ maktol ni Samantha sa isipan niya.

Nakita niya itong lumiko kaya mas binilisan niya ang kanyang mga hakbang. Gayunpaman, pagdating niya roon ay bigla siyang nalito. Mayroon lamang isang emergency stairwell at isang pasilyong diretso sa unahan.

‘Dito ba siya dumaan sa stairwell?’ ani Samantha sa isip habang nagtataka kung saan dumaan si Jared. ‘Pero bakit naman siya pupunta dito?’

Habang abala sa kakaisip at pagtataka kung saan ba talaga dumaan ang lalaki, may isang kamay ang bigla na lang umabot sa kanya, at humila sa kanyang baywang. Hinila siya nito papasok sa pinto ng stairwell.

“Ah—”

Wala na siyang pagkakataon na makasigaw dahil isang malaking kamay ang bigla na lamang tumakip sa kanyang bibig. Ang kanyang likod ay tumama sa pader nang lumapit ang isang matangkad na pigura na siyang dahilan upang makaramdam siya nang panandaliang takot hanggang sa nag-angat siya ng tingin at nakita kung sino iyon.

Isang mukha na may matalim at madilim na mga mata, matangos na ilong, kaakit-akit na manipis na labi, at may malapad na baba. Ang lahat nang ito ay sobrang pamilyar para kay Samantha. Ito rin ang parehong mukha na muntik niya na makasama buong gabi at ang tao rin na nakita niya sa loob ng opisina ng dean.

Walang iba kung hindi si Jared Aguillar.