Kabanata 5 Jared Aguillar

Pagkatapos ng ilang minutong katahimikan, pabirong natawa si Samantha.

“Ikaw humingi ng tulong kay Arthur?” ani Samantha kay Justine at nagpatuloy, “Mas maniniwala pa ako na pinilit ka ni Arthur na magtrabaho.”

Dahil sa kanyang biro, ang kaninang nagtataka na si Justine ay sinabayan siya ng tawa.

Dagdag pa ni Samantha, “Pagod lang ako at iyan ang totoo.”

“Salamat naman kung gano'n at maski ako ay pagod din. Matagal natapos ang engagement party kagabi,” sambit ni Justine bilang panimula sa paksa na pilit iniiwasan ni Samantha. “Oo nga pala, bakit ka umalis ng maaga kagabi?”

Nang marinig iyon ni Samantha, bigla na lang sumikip ang kanyang dibdib. Hindi niya pwedeng aminin dito na ang dahilan sa pag-alis niya ay dahil sumasakit ang puso niya na makitang ang matalik na kaibigan ay engaged na kaya siya nagdesisyon na mag-hire ng isang gigolo.

“Pagod lang talaga ako kaya umalis ako nang maaga at pagpasensyahan mo na,” sagot niya at sinubukang maging kalmado lamang ngunit bakas ang tila panghihina niya.

Pakiramdam ni Samantha ay siya na ang pinakamasamang kaibigan sa buong mundo. Ikakasal na ang kanyang best friend ngunit bigla na lamang siyang umalis nang maaga.

“Nasaan si Samantha? Si Justine!?”

Sa gitna ng pag-uusap nilang dalawa, isang matulis na boses ang bigla na lamang sumabat at hinahanap sila. Nang dahil sa tanong ng taong iyon, nakuha nito ang atensyon ni Samantha at Justine.

May ilang mga guro ang biglang dumating at pumalibot sa mesa nilang dalawa. Ang mga gurong ito ay dati nilang mga guro. Ang madilim na mukha ni Samantha ay bigla na lamang lumiwanag sa tuwa nang batiin niya ang pamilyar na mga mukha para sa kanya.

“Hello, Ma'am,” bati ni Samantha at tumayo upang magbigay ng galang sa kanila. Si Justine sa tabi niya ay ganoon din ang ginawa.

“Akalain mo 'yon, magkasama pa rin kayong dalawa!” ani ng isang guro sa pabirong tono at saka nagpatuloy, “Palaging magkadikit na parang mga selyo.”

Samantala, ang hindi inaasahang presensya ni Justine ay nakakuha ng atensyon ng lahat. Bilang isang nakababatang kapatid ni Arthur Flores at isa sa mga mataas nagtapos sa university, malinaw na si Justine ay ang sentro ng atensyon na ang ilan ay nagbibigay pa ng papuri para manatili na mabuti sa kanyang paningin.

Sa gitna ng pag-uusap, may kinuha bigla si Justine sa kanyang backpack.

“Oo nga pala, Ma'am, ito po ang kaonting regalo ni Pat para sa mga mga guro dito,” ani Justine at nagbigay ng isang mamahaling bag.

Nang dahil sa sinabing iyon ni Justine, nakuha niya ang atensyon ng lahat nang buhatin niya ang gift bag na puno ng mga mamahaling items.

“Wow, maraming salamat, Justine. Congratulations nga pala sa engagement mo kay Patrick at bagay na bagay kayong dalawa. Isang talentado at magandang painter saka isang sikat at gwapong artist!” sabi ng isa pang guro.

“Ang bait mo naman, Ma'am,” agad na sagot ni Justine sa guro na 'yon saka lumingon kay Samantha. “Tulungan mo akong ibigay ito, Sam!”

Nakangiti pa siya nang utusan niya si Samantha na para bang alam na ni Samantha kung ano ang gagawin.

Nagulat naman si Samantha. Nakabalot na lahat ng mga regalo at madali lamang iyon kunin ng mga guro. Naisip ni Samantha kung talaga bang kailangan na siya mismo ang magbigay sa kanila?

Ngunit wala siyang balak na tumanggi kaya sumunod na lamang si Samantha at inisip ito na isang tulong na rin para sa kanyang kaibigan.

“Tine, may isa pang bag. Para kanino ito?” Tanong ni Samantha nang makita na may naiwan pang isa.

“Hindi 'yan para sa 'yo kung hindi para kay Dean!” sagot ni Justine sa malakas na boses at sapat na 'yon para marinig ng ibang mga guro na siyang dahilan upang mapatingin ang mga ito kay Samantha.

Napakunot naman ang noo ni Samantha dahil hindi siya humingi ng regalo. Nagtatanong lang naman siya kung para kanino ang naiwan.

‘Sinadya ba talaga na sabihin iyon ni Justine upang akusahan siya na humihingi ng regalo?’ Tanong ni Samantha sa isip niya.

“Please, dalhin mo na 'yan sa dean at sabihin na sa akin galing,” dagdag ni Justine bago pa man makasagot si Samantha.

“Bakit hindi ikaw ang gumawa, Tine?” Tanong ni Samantha sa kanya na tila naguguluhan pa.

“Kaya ba ayaw mo akong sundin dahil galit ka na hindi kita nabigyan ng regalo? Kung ganoon, pasensya ka na. Ibibili na lang kita ng isa mamaya kasi hindi ko naman alam na dito ka rin pala magtatrabaho,” sambit ni Justine bilang paglilinaw na siyang dahilan upang mapanganga na lamang si Samantha.

“Huwag kang mag-aalala. Sabihin mo na lang sa kanya na galing iyon sa akin at isa pa, na sa gitna na ako ng pakikipag-usap kay Mrs. Irish. Maraming salamat talaga at tunay na maaasahan ka talagang kaibigan,” dagdag pa ni Justine.

Hindi na naghintay pa ng sagot si Justine mula kay Samantha at nagpatuloy na ito sa pakikipag-usap sa isa mga guro rito tungkol kay Patrick at sa iba pang mga topic.

Walang ibang pagpipilian si Samantha kaya naman ay kinuha niya ang gift bag na regalo at umalis sa opisina. Napabuntong-hininga na lamang siya nang biglang nag-replay sa isip niya ang huling mga sinabi ni Justine.

“Maaasahan na kaibigan?” sambit niya sa mapait na tono.

‘Kaibigan ba talaga o isang katulong?’ sambit niya sa isip.

Alanganin na inihakbang ni Samantha ang mga paa mula sa opisina ng mga guro para magtungo sa kanyang pupuntahan. Mabuti na lang at kilala niya ang Dean at ito ay si Mrs. Margaret, ang kaibigan ng kanyang ina at isa ring guro sa mga matataas na unibersidad.

Hindi natagalan si Samantha nang marating niya ang opisina ng dean kaya naman ngumiti siya nang malapad at kumatok sa pinto nito.

Agad namang nagbukas ang pinto at iniluwal nito si Mrs. Margaret. Tila nagulat pa ito na makita si Samantha.

“Samantha!” sambit ni Mrs. Margaret at naalala ang anak ng kanyang dating kaibigan na magsisimulang magtrabaho ngayong araw.

“Hello po, Tita,” bati ni Samantha at ipinakita ang gift bag saka nagpatuloy, “Ang regalo na ito ay mula—”

Bago pa man matapos ni Samantha ang kanyang sasabihin, bigla na lamang nawala ang ngiti sa labi niya nang mapansin ang isang pigura ng tao na nakaupo sa couch sa loob ng opisina ni Mrs. Margaret.

Ang pares ng matulis na itim na mga mata nito ay nakatuon sa kanya at animo'y tutusukin na siya na tila halos bumaon na sa kanyang kaluluwa.

“Ang taong 'yan ay... s-si Jared Aguillar!”