Sa Tremont Estate.Natulog si Arianne hanggang sa magising siya ng kusa. Maingat siyang inalalayan ni Mary habang kabadong naglalakad."Madam, si Mr. Tremont ay nasa dining room at naghihintay siyang makapag-agahan ka. Sinabi niya na sasamahan ka niya sa prenatal examination mo mamaya."Naramdaman ni Arianne na nag-iingat si Mary. Gayunpaman, nanatili siyang tahimik nang maalala niya kung paano siya nagkamali nang dalawang beses. Mas mahusay na maging ligtas kaysa humingi ng tawad. Hindi ito ang tamang oras para magpatumpik-tumpik pa siya.Nang makaupo siya sa harap ng hapag kainan, itinulak ni Mark ang isang mangkok ng lugaw papunta sa harapam niya. "Kainin mo ito habang mainit pa."Napatingin siya sa mga hipon sa lugaw at wala siyang ganang kumain. Lahat ng mga pagkain na gusto niya dati ay nakakasuka na ngayon. Sa halip, kinaiinisan na niya ang mga pagkain na ito sa pagkakataong ito. "Ako… ayokong kainin ang mga ito. Okay lang sa akin ang simpleng lugaw."Nagulat si Mary. "Hin
Kasunod sa kanyang ilong sa bintana, ang mga mata ni Arianne ay gumala bago lumipat sa isang hintuan sa isang restawran ng Italya. "Ako ... gusto ko ng lasagna!" idineklara niya.Lasagna ?! Si Mark ay hindi pinag-uusapan, ang kanyang isip ay nagmumula sa kung gaano naaangkop ang isang ulam na magiging para sa mga buntis na kababaihan.Ang labis na pananabik sa kanyang mukha ang nagsabi ng lahat, gayunpaman. Dapat niyang aminin na mas mabuti ito kaysa sa hindi siya kumakain ng kahit ano. Sa isang buntong hininga, binalot ni Mark ang kanyang leeg ng isang scarf at bumaba mula sa kotse. “Umupo ka ng mahigpit. Kukuha ako ng isa para sa iyo. ”Hindi maiisip, si Arianne ay nasa pinakahusay na wika niya. Napangiti siya kay Mark ng isang matamis na ngiti, "Okie-dokie!"Pinanood ni Brian ang matangkad na frame ni Mark na nawala sa isang karamihan ng tao na binubuo ng matandang tao at bumuntong hininga. "Ginoo. Talagang tinatrato ka ng Tremont tulad ng isang korona na hiyas, Madam. "Ang
Nagtataka si Tiffany habang nakatingin sa lalaki ngunit ang kanyang peripheral vision ay napunta sa isang kapansin-pansin na tao: Si Bernadette Legrand, ang twenty nine years old na artist na kilala sa international scene. Natagpuan niya ang kumpanyang ito!Hinigpitan ni Aye ang kanyang kamay sa paligid ni Tiffany. “Okay, huminahon ka, Tiffany. Kumalma. Ka. Ngayon na nandito na siya, walang pagpipilian si Mr. West kundi ang magpaliwanag sayo, hindi ba? O kung hindi man, tatawid na naman siya sa linya - "Gayunpaman, hindi ugali ni Tiffany na manahimik lang sa ganitong sitwasyon. Halos masuka siya sa katotohanang naging mapagpasensya siya hanggang ngayon. Kaya niyang maipagpatuloy ang papel ng isang tagamasid habang sinusubaybayan niya ang pambababae ni Jackson. Ngunit kung nagkaroon ng lakas ng loob ang babaeng ito na lumitaw mismo sa harapan ng kanilang pintuan, papatayin niya talaga ito!Sinundan sila Tiffany palabas ng pintuan. Nag-aalala si Aye para sa kanyang kaibigan, kaya sum
Tumalikod si Tiffany at humayo. Hindi tulad ng nakaraan, ang kanyang mga mata ay tuyo sa oras na ito. Tumakbo ang luha niya nang hinihintay niya siyang umuwi…“—Di siya ang aking maybahay. Tatay ko siya! ”Huminto ang mabibigat na yapak ni Tiffany. Tiyak na siya, positibo, ganap na hindi inaasahan iyon.Humarap siya kay Jackson na may isang expression ng matinding paniniwala. Ang kanyang unang naisip ay na ito ay isa pang kasinungalingan, ngunit upang itulak ang kanyang sariling ama sa pyre ay magiging medyo masyadong walang prinsipyo, kahit para sa kanya. Iyon ay hindi binibilang ang katotohanang ito ay tunog ng napakahusay na paniniwala at pinaniwalaan. Kakatwa, nangangahulugan ito na nagsasabi ng totoo si Jackson ... tama ba?“Mistress ng tatay mo? Bakit ang mistress ng tatay mo ay patuloy na paggiling ng sarili niya sa iyo, ha? " Duda na tanong ni Tiffany. "Bakit mo siya patuloy na binibisita sa kanyang hotel? Bakit hindi siya kumuha ng buffet breakfast ng limang bituin na ho
Kinuskos ni Jackson ang tagiliran ng kanyang mga nasasakit na templo bago bumulong, “Jesus Christ, I really think you and I are not eksakto on the same IQ; ang pagtalakay sa iyo nito ay tulad ng pagtalakay sa mga patakaran sa isang sanggol. Narito, sinasabi ko lamang sa iyo ito upang pigilan ka bago ka mag-double-back sa maling ideya; Hindi kita hinihiling na makialam. Ginagawa mo ang palagi mong ginagawa, at hayaan mong hawakan ko ito, okay? Ang huling bagay na nais ko ay hilahin ka kasama sa nakakasakit na sh * tshow. "Inilibot siya ni Tiffany ng mga mata at sinagot, "Gee, salamat sa pagturo kung gaano ako katanga. Oo naman, magtapon ng mga balde sa iyong sarili, ngunit huwag balewalain ang katotohanang ako ay nagkasakit na sa buong bagay na ito, ok? Tulad ng, ang pag-iisip lamang ng aking lalaki na kasalukuyang gumagastos ng pera sa ibang mga kababaihan ay napapailing sa akin! Kung si Bernadette ay, sabihin, anak kong babae, mabuti; ang mga magulang na nagbibigay ng kagandahang-lo
Ang ekspresyon ni Arianne ay ang pariralang "seryoso ka, bruh?" mabubuhay.“Uh, Granny? Alam mo namang may fiancé si Tiffie, di ba? At hindi lamang siya kahit anong random na tao - siya ang matalik na kaibigan ni Mark. Bukod dito, hindi naman ganoong klaseng tao si Tiffie, ”rebutte niya. “Seryoso, Granny, hindi mo ba pinatulan ulit ng ganyan ang tungkol sa karakter niya, okay? Hindi mo alam ang lalim ng aming relasyon; Mahaba ang intertwining history namin ni Tiffie. Walang magiging ako ngayon kung wala siya. "Ang matandang babae ay nanatiling mapang-uyam. “Mahal, lahat ay nagsusuot ng maskara. Hindi namin alam ang totoong mukha niya! Bukod, sino ang nagmamalasakit? Ang pagiging nag-iisa kasama ang iyong tao sa isang silid mismo ay isang pulang bandila! "Nabigo sa isa pang pagtatangka na kumbinsihin ang kanyang lola, sumuko si Arianne. "Okay, fine, kung ano man. Bakit hindi ka pumunta sa pamamasyal sa likuran o gumawa ng isang cuppa sa halip na magluto ng mga teorya ng pagsasabwat
Nakita ni Aye sina Bernadette at Jackson na nakaupo sa may bintana nang maglakad sila papasok. Agad na nagbago ang kanyang ekspresyon, "Tiffany, sa palagay ko dapat na tayong umalis ..."Binaril ni Tiffany si Bernadette ng isang tingin pagkatapos ay walang galak na lumakad upang makahanap ng isang mesa at umupo, "Bakit? Wala naman akong ginagawang masama. Maaari silang maghapunan, magkakaroon kami ng sa amin. Ayos lang."Napansin ni Tanya na may isang bagay na hindi tama, "Sino ang babaeng iyon?""Isang malandi sl * t!" Sumagot si Tiffany, binaril si Bernadette ng isang masilaw, "Wala pa akong nakitang kahit sinumang walang kahihiyan sa buong buhay ko! Huwag pansinin siya. "Humahanga sa kanya si Aye na hinahangaan, “Nagagawa mo pa ring mag-ipon ng gana, pagkatapos nito? Siya nga pala… hindi ba mahirap ang pakiramdam? ”Binaligtad ni Tiffany ang kanyang buhok, “Hindi nahihiya ang sl * t. Bakit ako magiging? "Napansin ni Bernadette ang hindi magiliw na titig ni Tiffany at ngumiti
Malapit na mag-stroke si Tiffany. Hindi siya laban kay Bernadette. Ang babaeng ito ay masyadong mataas ang ranggo. Hindi pa niya nakilala ang sinumang kumilos sa gayong walang kahihiyan na schtick sa isang napakahusay na pamamaraan. Ipinaliwanag nito kung bakit si Jackson, na sanay na makitungo sa mga kababaihan, ay walang paraan sa pagtanggal sa kanya. Masyado siyang kinikilabutan!Si Bernadette ay lumabas ng banyo at bumalik sa kanyang mesa, tulad ng dati, “Nakipag-chat lang ako sa fianceé mo. Sa palagay ko galit na galit siya sa akin. Papakawalan kita para sa araw na ito. Pumunta at panatilihin ang kanyang kumpanya. May dadaluhan ako. Paalam. "Pinagmasdan siya ni Jackson na masigla habang naglalakad palayo. Pagkatapos, tumayo agad siya at naglakad papunta kay Tiffany, na nanginginig sa galit, “F * ck. Gusto niya rin ng villa! Gagawa ako sa kanya ng isang gravestone! "Si Aye at Tanya ay takot na magsalita. Parehong walang ideya sa sitwasyon.Si Jackson ay nagsuot ng isang kumpl
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy