Biglang namula si Arianne. Bakit siya naghihinala na may ibang tinutukoy si Mark? Dirty joke ba iyon? Upang maalis ang kakaibang pakiramdam, binuka niya ang kanyang bibig at kumagat sa saging. Nahirapan siyang lunukin ang pagkain. "Hindi ko ito makagat. Pwede mo ba itong ilayo? Mag-iiwan ng amoy dito ang mga prutas." Bahagyang nanlilisik ang mga mata ni Mark habang pinapanood ang medyo nanginginig na labi ni Arianne. Bigla siyang sumandal at hinalikan siya sa labi. Naririnig ni Arianne na nag-ring ang kanyang ulo. Ano ang ginagawa niya! Marami pa silang hindi nalutas na mga problema sa pagitan nila. Hindi ba naiinis ang magkaaway kapag nakikita nila anv bawat isa? Bakit niya hinalikan si Arianne "Umph ... 'Wag..." Sinubukan niyang pigilan si Mark. Pagkabukas pa lang ng bibig ni Arianne ay sinamantala na ito ni Mark. Dinikit niya ang buong katawan niya kay Arianne para mapigilan siyang manlaban. Sa pamamagitan lamang ng isang layer ng kumot sa pagitan ng kanilang mga katawan, h
Itinuwid ni Arianne ang kanyang likuran at deretsong nagtanong, "Ano ang inaasahan mong makuha na sabihin sa akin ang lahat ng ito? Nakikilala mo lang si Mark sa pamamagitan ng tatay niyo. Sa palagay ko, wala ka sa lugar para magsalita ng kahit ano tungkol sa amin. Wala kang pakialam sa relasyon namin ni Mark. Masyado kang naging tsismosa, Miss Moran." Ngumiti si Nina saka bumalik sa kanyang kwarto nang walang sinabi. Itinulak ni Arianne ang pinto at pumasok sa kwarto. Mukhang mahimbing ang tulog ni Mark kaya ang kwarto ay tahimik. Tahimik siyang nahiga na may magulong isipan. Sa tuwing may nagbabanggit ng pagbagsak ng eroplano, pakiramdam niya ay nasasakal siya ng napakabigat na pressure. Lalo niyang gustong hanapin si Mr. Sloane sa lalong madaling panahon para malaman niya ang katotohanan. Umagang umaga, nag-ayos na si Mark para lumabas. Nagmadaling lumabas ng kwarto si Nina. "Mark, lalabas din ako! Pasakayin mo ako! Tinatamad akong magmaneho." Si Arianne, nang marinig ito, a
Kinahapunan, bumalik si Mark kasama si Nina. Hindi lamang iyon, ngunit bumalik din sila nang mas maaga kaysa sa dati. Hindi pa oras para umalis mula sa trabaho si Mark. Si Mark ay palaging maselan sa trabaho; hindi siya makakauwi ng maaga maliban kung nasa ilalim ito ng mga espesyal na kalagayan. Dala-dala ni Nina ang malaki at maliliit na bag ng mga ingredients. Punong-puno rin ang mga kamay ni Mark. Pagpasok pa lang ni Nina sa pintuan ay sumigaw siya ng tulong. "Mary, halika at tulungan mo akong buhatin ang mga ito!" Dahan-dahang lumabas si Mary sa kusina. Nang makita niya ang mga ingredients, agad niyang sinabi, "Meron kami ng mga ito sa bahay. Bakit ang dami mong binili?” Ngumisi si Nina sa kanya. "Ayokong maging isang freeloader! Hindi ako magiging masaya na maging freeloader kapag magtatagal ako dito. Ito ang lahat ng mga bagay na gusto namin ni Mark, kaya gamitin lamang ang mga bagay na binili ko para sa hapunan ngayong gabi." Nang makita na walang sinabi si Mark, walang
Malumanay na ngumiti si Mark. "Hindi maayos ang pakiramdam niya. 'Wag kang magalala sa kanya at tayo na lang ang kumain." Naglagay ng ilang pagkain si Nina sa mangkok ni Mark. "Ito, subukan mo ito. Gustung-gusto mo ang pagkain na ito. Sinabihan ko ang chef mo na gawin ito. Nga pala, bakit masama ang pakiramdam ni Arianne? Mukha siyang may sakit at narinig ko na kakalabas lang niya sa ospital. Anong nangyari?" Nakasimangot si Mark. "Siya ay dumudugo nang sobra pagkatapos niyang malaglagan. Kasalanan ko ito dahil sa kapabayaan ko. Mabuti na lang at okay na siya ngayon." Inilabas ni Nina ang kanyang dila. "Mukhang nagtanong ako tungkol sa isang bagay na hindi ko dapat malaman. Pasensya na. Nga pala, kung pwede kong tanungin, bakit mo siya pinakasalan? Narinig ko mula sa tatay ko na siya ang inampon mo noon. Ang pagkakamali ng kanyang ama ang naging dahilan kung bakit nag-crash ang eroplano na pumatay sa pamilya mo. Medyo curious lang ako... Bakit mo pinili na makasama siya? Alam ko
Sa pag-iisip na ginawa ito ni Nina para kay Mark, naisip ni Arianne ang isang hindi maipaliwanag na pagnanasa na ubusin ang buong plato. Sa kanyang unang kagat, muling nabuhay ang kanyang panlasa. Ito ay medyo maanghang... Sa kanyang pangalawang kagat, hindi niya mapigilan na maramdaman ang gumuhit na isang matalim na lasa. Masyado itong maanghang! Pinaghihinalaan niya na si Nina ay isang tao na mahilig sa maanghang. Ginawa ba ito para sa mga tao? Hindi nakakagulat kung bakit hindi ito masyading nakain! "Ari, kung ikaw wala kang gagawin, maghanda ka ng isang tasa ng tsaa para kay sir..." Nang marinig na bumalik si Mary, nagpanggap si Arianne na walang nangyari at agad na umalis sa kusina. "O sige, sige, gagawin ko iyon!" Binalaan diya ni Mary nang makita niya si Arianne na papalayo. "Magdahan-dahan! Paano kung matumba ka? " Bakit niya babagalan ang galaw niya? Nag-aalab ang dila niya ngayon! Kailangan niya ng tubig! Pagbalik niya sa kanyang kwarto, unti-unting humupa an
‘Knock, knock...’Biglang may kumatok sa pintuan. Binuksan ni Arianne ang pinto, nakita niya si Nina na nakangiti sa kanya. Nang hindi naghihintay ng reaksyon mula kay Arianne, pumasok siya sa kwarto. "Si Mark ay abala at naiinip ako, sana okay lang pumunta ako dito para makipag- usap sayo!" Masasabi ba ni Arianne na hindi okay para sa kanya na pumunta dito? "Hindi, okay lang. Maupo ka. Hindi maganda ang pakiramdam ko, kaya hihiga muna ako." Pinagmasdan ni Nina si Arianne na bumalik sa kama, pagkatapos ay nakakita ng isang upuan para maupo. "Paano ka nalaglagan?" Biglang nanigas ang katawan ni Arianne habang pinipilit niyang ngumiti. "Aksidente ang nangyari." Tinikom ni Nina ang kanyang mga labi na para bang nakikiramay siya. “Aksidente? Paano… napaka pabaya mo naman. Ito ay isang buhay, kung tutuusin. Ang pamilyang Tremont ay hindi nagkulang, maliban sa pagkakaroon ng anak ni Mark sa kanyang edad. Sayang nawala ang sanggol na iyon." Si Arianne ay nawalan ng anumang
Dinampot niya ang wallet ni Mark at binuksan ito. Mayroong hindi bababa sa isang dosenang mga card sa loob. Dahil naalala niya na binanggit ni Mark ang isang black card kanina, ang kanyang mga mata ay nahulog sa isa na tumutugma sa paglalarawan na isang card na may gold inscription. Bigla siyang nakakita ng isang larawan sa wallet. Kaninong larawan ang tinatago ni Mark sa kanyang wallet na lagi niyang dala? Bago pa niya makita kung sino ang nasa litrato, biglang inagaw ni Mark ang wallet at kinuha ang black card para sa kanya. "Matulog ka na." Kinuha ni Arianne ang card at bigla siyang napataning, “Sino yung nasa picture? Ang first love mo? Sa tingin ko ito ay isang babae... pero hindi ko masyadong nakita ng maayos ang itsura…"Ang larawan ay kinunan mula sa malayo, kaya mahirap sabihin kung sino ito maliban kung tingnan niya ito ng malapitan. Nalilibang na tumingin si Mark sa kanya at tinaas ang kanyang kilay. "Oo, picture 'yan ng first love ko." Hindi na pinagpatuloy ni Ar
"Excuse me, Unc... este, pangit na palaka. Saan mo nakuha ang lakas ng loob mo? Noon, ang isang lalaki na tulad mo ay hindi sapat na para matulungan akong dalhin ang aking sapatos. Huwag mong isipin na magagawa mo ang anumang gusto mo dito dahil lamang sa mayroon kang kaunting dirty money. Siguro ilang taon bago ka makaipon ng sapat na pera para mabayaran ang isang bahay, di ba? Fine, ako ang magbabayad ng bill dahil wala pa ang pagkain at hindi ka pa nakakain. 'Wag mong isipin na makakakain ka, umalis ka na lang. Para mapanatili ang aking huling pagtitimpi ko, hindi kita sisigawan dito. Kaya't pwede mo bang pagulungin ang iyong bilog na katawan sa exit?" Tumayo ang lalaking kalbo at tumingin ng masama. "Anong sinabi mo? Ulitin mo nga? Madali akong makakahanap ng mga babaeng tulad mo sa mga nightclub na binibisita ko. Huwag kang masyadong magmagaling! Bakit ko pa dapat pagsisikapan at ubusin ang laman ng wallet ko kung maaari lamang akong magbayad ng isang $100 para sa isang buong fu
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy