Kaswal na sumagot si Mateo ng "Oo."Gayunpaman, lubos na nabigla si Arianne. Hindi niya maiwasang maramdaman na para sa kanya ang sinabi ni Geralt. ‘Paano nga ba naisipan ni Mark na bantayan ang bawat pagpasok at paglabas sa airport? Kung iisipin niya na puro ako kinikidnap, baka gusto ng mga kidnapper ng pera o buhay ko. Tiyak na hindi ako dinala sa ibang bansa o sa isang lungsod na malayo!'Biglang natauhan si Arianne kung bakit niya naisip na may mali kina Mateo at Geralt. 'Dapat ay ginamit ni Geralt ang pagbabalik ng aking mga hikaw bilang isang dahilan upang maglabas ng ilang impormasyon kay Mark ...'Habang sumilip si Arianne sa bintana ng sasakyan upang tingnan ang ekspresyon ng mukha ni Geralt, biglang inabot ni Mateo ang kanyang kamay at isinara ang bintana ng sasakyan sa gilid ni Arianne. "Mainit sa labas, at naka-aircon kami dito."Niyakap ni Arianne ang sarili at malamig na sinabi, “Layuan mo ako! Sumasakit ang buong pagkatao ko sa pagtingin lang sa iyo!"Ang katawan n
Obviously, pinabantayan din ni Mark ang kanyang mga tauhan sa airport na ito. Gayunpaman, dahil ito ay isang mas maliit na laki ng paliparan, walang gaanong lalaki ang nakalagay doon.Bago sila bumaba ng sasakyan, nagsuot si Mateo ng isang pares ng sunglasses at face mask. Syempre, naghanda din siya ng set para kay Arianne.Sa inaasahan, tumanggi si Arianned na isuot ito at lumabas ng sasakyan. Gayunpaman, pinag-isipan na ito ni Mateo at iniabot ang syringe at gamot sa matandang babae sa upuan sa harap ng pasahero. “Aalis muna ako, isama mo siya mamaya. Mag-ingat ka."Pagkababa ni Mateo sa sasakyan at pumasok sa airport, kinuha ng driver ang syringe matapos itong punan ng gamot, handang iturok ito kay Arianne. Obviously, buong lakas niyang nakipaglaban. “Huwag mo akong hawakan!”Lumipat ang matandang babae sa likurang upuan at pilit na pinababa si Arianne. "MS. Wynn, tumigil ka na sa pagpupumiglas. Kung hindi, ikaw ang magdurusa kung kailangan kong itusok ang karayom na ito sa iy
Habang nagmamadali sila sa airport, patuloy na hinimok ni Mark si Brian na magmaneho ng mas mabilis. 'Napakalapit ko nang mahanap si Arianne, napakalapit na ibalik siya sa tabi ko...'Gayunpaman, sa kabila ng lahat, ang suwerte ay wala sa panig ni Mark. Sa kalagitnaan, ang mga kalsada ay puno ng trapiko na walang magagawa maliban kung sila ay makakalipad.Nakaramdam ng matinding pagkainip si Brian. “Sir, parang may naaksidente sa unahan, dahilan ng traffic jam na ito. Hindi ako naniniwalang makakausad tayo anumang oras sa lalong madaling panahon, at hindi rin tayo makakaatras dahil napakaraming sasakyan sa likod natin. Ano ang dapat nating gawin ngayon?”Galit na galit si Mark kaya nagbago ang kulay ng mukha niya. Bumaba siya sa kanyang sasakyan para tingnan ang sitwasyon ng traffic jam. ‘Tiyak na hindi na kami makakagalaw kahit 20 minuto pa. Hindi ako pwedeng manatili dito at maghintay!‘Pag nasa airport si Mateo, ibig sabihin, siguradong nandoon din si Arianne. Nasa harapan ko an
Gusto ni Mateo na personal na suriin ang kanyang sarili, ngunit nag-aalala rin siya na makumpleto ang repair work sa airport at kailangan niyang ipagpatuloy ang kanyang flight registration. Kumunot ang noo niya at sinabing, “Bilisan mo at huwag mong guluhin. Mas matalino siya kaysa sa inaakala mo. Kung siya ay makatakas, ito ang magiging ulo mo!"Tumango ang driver at yumuko habang patuloy na tinitiyak si Mateo. Pagkatapos, nagmamadali siyang pumunta sa washroom. Gayunpaman, bago pa man siya makarating doon ay biglang tumakbo palabas ng mag-isa ang matandang babae. "May problema tayo! Wala na siya!”Ang driver ay biglang nakaramdam ng "Buzz" sa kanyang ulo. "Ano ang sinabi mo?! Hindi siya maaaring tumayo ng maayos, kaya paano siya nawala?! Nasubukan mo na bang hanapin siya?!"Tumingin ang matandang babae sa paligid. “Buong oras ko siyang binabantayan, pero nakaka-suffocate ito sa banyo. Nang makita kong nagsusuka pa siya, lumabas ako para makalanghap ng sariwang hangin. Pero pagbali
Gayunpaman, hindi bumalik si Arianne sa unang palapag. Hindi na kaya ng utak niya na isipin iyon. Kaya naman, nang dumating ang elevator sa pinakamataas na palapag, lumabas si Arianne at napagtanto na mayroon pang mga hagdan na maaaring umakyat sa mas mataas, na hindi maabot sa pamamagitan ng elevator. Kaya naman, nauna siyang pumunta sa hagdan.Isang palapag na lang ang natitira sa hagdan, diretso sa rooftop ng hotel. Ito ay hindi isang mataas na uri ng hotel, kaya ang rooftop ay may ilang mga halaman at bulaklak lamang sa ibabaw nito, kaya hindi ito masyadong magandang tingnan.'Wala akong matatakbuhan. Ano ang dapat kong gawin ngayon…'Naglakad si Arianne sa guardrail at sumulyap. Ang hangin na tumatakas sa init ay nagtaas ng kanyang buhok na basang-basa na sa pawis. Kakaunti lang ang mga sasakyan at tao sa kalsada, ni hindi alam na itinataya ni Arianne ang kanyang buhay o tumatakas...Maya-maya pa ay naabutan ng driver si Arianne. Nang makita niya ito sa may guardrail, nagulat
“Paano biglang may nahulog mula sa building? Magkayakap ang lalaki at babae nang mahulog sila, kaya malamang pareho silang patay, di ba?""Tingnan mo kung gaano kakila-kilabot ang hitsura nila... Nahulog sila mula sa napakataas na taas, sa tingin mo ba maliligtas pa sila...?"Bawat salitang binibitawan ay parang isang matalim na kutsilyong walang awang tumutusok sa kanyang dibdib. Saglit na nahirapan pa si Mark na huminga.Lubhang umasa siya na ang lahat ng ito ay isang daya lamang ni Mateo upang maakit ang kanyang atensyon. Gayunpaman, sa sandaling makita niya ang matted black mane na basang-basa sa dagat ng dugo, tumigil siya sa kanyang mga landas. Sa sandaling iyon, ang kawalan ng pag-asa ay tumama sa kanya tulad ng isang tren at siya ay sumugod sa isang baliw na estado.Ang mga nanonood ay hindi nangahas na lumapit, kaya't nabuo na lamang nila ang isang bilog sa paligid. Pagpasok ni Mark sa inner circle, may humawak sa kanya. "Nasa kahila-hilakbot na estado sila mula sa kanilan
Nang ipasok sila ni Davy, inihain pa sila ni Mark ng high class na tsaa at may kaswal na ekspresyon sa mukha na parang walang nangyari. Gayunpaman, dahil mismo sa kanyang kalmado na pag-uugali kaya natakot ang mga magulang ni Mateo. Sila ay ganap na walang kaalam-alam kung ano talaga ang iniisip ng lalaking nasa harapan nila.Ang unang nagsalita ay si Mrs. Rodriguez. "Ginoo. Tremont, alam kong mali ang anak namin, pero... patay na siya. Kaya, nakikiusap ako sa iyo, maaari mo bang ibalik sa amin ang kanyang katawan? Basta't ibalik mo ito sa amin, gagawin namin ang anumang hilingin mo."Napakunot ang mga labi ni Mark sa isang malamig na ngiti. “Maaari mo bang ayusin ang lahat sa pamamagitan lamang ng pag-amin ng pagkakasala? Nakahiga pa rin sa ospital ang asawa ko. Sino ang nakakaalam kung kailan siya magigising, kaya paano mo ito gagawing tama? Sa palagay ko may paraan para makuha mo ang bangkay ni Mateo…”Sinadya ni Mark na itinigil ang kanyang sentensiya sa kalagitnaan para iwanan
Hindi nagtagal, dumating ang mga pulis upang maunawaan ang sitwasyon.Magiliw na inilabas ni Mark ang mga surveillance camera na mayroon siya sa kanyang opisina. Upang mapaghandaan ang kaguluhan sa araw na iyon, sinadya niyang maglagay ng mga surveillance camera sa kanyang opisina.Kahit saang anggulo, tumalon si Mrs. Rodriguez sa sarili niyang kagustuhan at simula pa lang ay hindi pa gumagalaw si Mark sa kanyang upuan sa kanyang desk. Dagdag pa, kasama ang katotohanang si G. Rodriguez ay "tahimik na kinilala" ito habang ang kanyang mga luha ay bumagsak nang walang sinasabi, itinuring ng pulisya na ito ay pagpapakamatay bago isara ang kaso.Pagkaalis ng pulis, nagtanong si G. Rodriguez na may nanginginig na boses, "Kailan ko maiuuwi ang anak ko?"Bahagyang ngumiti si Mark. “Anytime, huwag mo ring kalimutan ang bangkay ng asawa mo. Kahit na siya ay isang kumpletong gulo mula sa kanyang pagkahulog, kailangan pa rin siyang ilibing ng maayos."Walang magawang naglakad patungo sa pinto