Ipinikit ni Mark ang kanyang mga mata sa dalawang masusing spotlight na tumatama sa kanyang mukha. “May ginawa bang pagtataksil si Alejandro? Nakagawa ba siya ng pang-aabuso sa tahanan? O nagkasala ba siya sa kanya o nakagawa ng anumang matinding kawalang-katarungan sa kanya?”Dahan-dahang umiling si Arianne. "Hindi ata? Ang nagawa lang niyang mali ay hindi siya minahal noon...? Iyon lang; Wala akong natatandaan na kapansin-pansing salungatan. Binili pa siya ni Alejandro ng limitadong edisyong sports car, alam mo na—$300,000 at lahat! Sa palagay ko sa wakas ay napukaw niya ang pagmamahal ni Alejandro. Ibig kong sabihin, kung ang mga hayop ay maaaring bumuo ng tunay, taos-pusong mga ugnayan sa ibang mga nilalang na nakakasama nila, ano pa ang masasabi natin tungkol sa ating mga tao? Ang pagtitiyaga ni Melanie ay nagdala sa kanya hanggang sa araw na ito nang sa wakas ay mahal niya siya, para lamang gumuho at sumuko ang kanyang pananampalataya. Ibinaba niya ang kanyang paa at nagpasya; h
Dahil hindi, umiling si Arianne. "Hindi, hindi ko siya nakikita kahit saan. Dapat magpakita siya bago magsimula ang kasal, di ba? Ang parehong mga pamilya ay kailangang magpakita sa oras na iyon, hindi ba?"Sabi ni Robin, napatigil, "I... don't think she's coming."Nagulat si Arianne. “Bakit ganun?”Mahigpit na isinara ni Robin ang tela ng kanyang damit. “Because she’s made it blatant and clear na hindi niya ako gusto—no, she hates me. When Syl told her about our wedding, she said, ‘Y’all already registered yourselves as married anyway; what’s the big fat point?’ She thinks our wedding is unnecessary. She thinks my family pressured Sylvain to planning one, because we somehow want stupid material things like a house or a car or whatever fancy-schmancy things only she can cook up,” she fumed. “Sinabi niya kay Syl ang lahat ng ito sa telepono. Akala niya tulog na ako, pero narinig ko lahat. Ang kasal ay palaging ideya ni Syl-hindi ng aking pamilya.“To be frank, Arianne, I hate his mo
Si Mrs. Cox ang unang naka-recover mula sa masamang pagkabigla. Gamit ang nakapraktis na ngiti, nilapitan niya si Ursula at nag-anyaya, “Ah, nanay ni Sylvain! Kakasimula pa lang ng kasal—impeccable ang timing mo. Sabay tayong maupo."Bago pa mahawakan ng kamay ni Mrs. Cox si Ursula, hinampas ito ng huli. Sa hangin ng kataasan na ipinatawag niya, ipinahayag ni Ursula, “Huwag mo akong hawakan! Masyado akong ‘inferior’ sa iginagalang mong pamilya, innit? Kung talagang nagsinungaling kayo tungkol sa in-law mo, hindi mo pa sisimulan ang kasal bago ako nandito, hindi ba? Miss me with that disgusting, fake-a** nicey-nice act, if you be sooooo kind!”Si Ursula ay malakas at matinis. Halos lahat ay narinig siya, at ang unang batch ng susurrus ay sumali sa silid.Si Mrs Cox, sa kanyang kaibuturan, ay isang babaeng manipis ang balat na pinahahalagahan ang kanyang mukha; ito ang pinakamalaking impetus sa likod ng kanyang maalab na antagonismo laban sa relasyon nina Sylvain at Robin, pagkatapos
Paano makakabangon ang sinuman sa kanila mula sa imbroglio na ito?Mayroon bang anumang paraan upang ayusin ang nasira?Paano niya magagawang makalimutan ng kanyang mga magulang ang napakaraming obloquy na sumisira sa kanilang imahe ngayon? Ang kanyang ina, lalo na—ang kanyang ina na payat ang balat, na nagmamalasakit sa kanyang mukha nang higit sa lahat, na pagkatapos ay dumanas ng matinding kahihiyan sa mismong araw ng kasal ng kanyang anak na babae.Ang liwanag sa dulo ng lagusan—ang liwanag na inaasam-asam niya—ay muli nang masakit na hindi niya maabot ng alam ng Diyos kung gaano katagal.Pipilitin siya ng mga magulang niya. Pipilitin nila siyang makipaghiwalay sa kanya, upang hindi na muling pumasok sa sambahayan ng Trudeau.Ang kanyang ulo ay hindi titigil sa pag-imagine nito—isang milyong paraan upang mapilitan at pilitin at hilingin ng kanyang mga magulang na iwan niya si Sylvain. Pagkatapos, sa malayong bahagi ng mga naghihirap na pag-iisip na ito, ay si Ursula Siebeech-J
Biglang naalerto si Arianne. "Ano ang plano mong gawin? Ngayong natapon na ang gatas, dapat muna nating linisin ang gulo. Umalis na si Robin—pinaplano mo bang tingnan niya ang kalagayan mo ngayon? Naiintindihan ko kung ano ang iyong pinagdadaanan; Ako rin ay lubos na naguguluhan sa sandaling ito. Iyon ang dahilan kung bakit dapat kang bumalik sa bahay, alalahanin ang iyong mga naiisip, at tulungan si Robin na gumawa ng magandang trabaho para sa libing ng kanyang ama. Ikaw ang manugang ng Coxs at ang tanging lalaki sa pamilya ngayon, kaya kailangan mong gawin ang lahat ng ito sa iyong sarili; ang kanilang mga kamag-anak ay makikita lamang at hindi gaanong pakinabang. Tungkol naman sa isyu sa pagitan mo at ng iyong ina... Pag-usapan natin iyan pagkatapos nito. Dapat kang tumuon sa pagmamaneho nang ligtas, habang ako ay pumupunta sa iyong bahay upang tingnan kung mayroong anumang foul play na kasangkot. I’m positive na kung ito lang ang meron, hindi sana namatay si Robin.”Bagama't balak
Nang sabihin sa kanila ng doktor ang totoo tungkol sa mga tabletas, parehong nagulat sina Arianne at Sylvain. ‘Yung mga antidepressant talaga?! Si Robin ay lumalaban sa depresyon, ngunit walang nakakaalam tungkol dito habang tahimik siyang umiinom ng kanyang mga gamot!’Nanginginig ang kamay ni Sylvain habang hawak ang bote. "I'm such an idiot... Bakit hindi ko alam na may sakit siya...?"'Napakahirap ba ng aming relasyon sa kanya na siya ay dumaranas ng depresyon? Kung hindi ako nagpumilit na makasama siya, nagpumilit na tumanggap ng mga pagpapala para sa isang kasal na hindi magtatapos nang maayos, at sa halip ay sumuko ng marami, mas maaga, iba ba ang mga bagay? Lahat ng ito ay dahil sa akin! Patuloy ko siyang hinahabol at ngayon ako ang naging dahilan ng kanyang pagkamatay!'Pagkalabas ng ospital, walang ideya si Arianne kung ano ang dapat niyang sabihin sa puntong iyon. ‘Yung lahat ay may katuturan ngayon. Tumalon si Robin sa tore dahil na-depress siya.’Nanatiling tahimik si
"Tulog, Tulog, Tutok." Tumakbo si Smore at tumayo sa harap ni Arianne. “Mommy, sabi ni Lola pwede na akong pumasok sa school. Totoo ba yan? ito ba?”Itinaas ni Arianne ang kanyang kamay at tinapik ang ulo ng batang lalaki. "Oo, papasok ka na sa paaralan mula sa susunod na buwan. Tatlong taong gulang ka na sa isang kisap-mata, bakit parang tumatanda na ako bigla...?"Pinandilatan siya ni Mark ng mata bago umakyat sa taas. “Bilisan mo at maligo ka. Direkta kang nahiga sa sopa nang umuwi ka."Kaswal na dinampot ni Arianne ang isang unan at ibinato kay Mark. “Ano ‘yung biglaang pagmumukha ng disgust? Nasira na ba ang relasyon natin? Ano ang nangyari sa oras na niyakap mo ako at tinawag akong "baby"? Lahat ba ng lalaki ay nagbabago ng kanilang pagkatao kasabay ng pagtanggal nila ng kanilang mga damit?!”Ang mabilis na reflexes ni Mark ay nakatulong sa kanya na mahuli ang paparating na unan. Napatingin siya kay Arianne na may pagtataka. “Kailan pa kita niyakap... At tinawag kang “baby”?
Nang makita siya ni Ursula, saglit na nagulantang ang kanyang mga mata nang matuwid siya sa pagkakaupo dahil sa konsensya. “Ikaw… Paano ka nakapasok dito? Tapos ka na ba sa lahat? Sigurado akong maraming bagay na dapat hawakan sa Coxs."Hindi naman galit na galit si Sylvain dahil nailabas na niya ang lahat ng kawalan at galit sa pamamagitan ng pagsigaw ng mag-isa noong nakaraang gabi. Sa halip, naglakad siya patungo kay Ursula at inihagis sa kanyang harapan ang isang debit card. “Ito lang ang pera na nasa akin na maaari kong itabi—kunin mo. Mula ngayon, hindi na tayo magkamag-anak, kaya huwag na huwag mong banggitin na anak mo ako sa kahit na sino. Wala akong nanay na katulad mo."Sinulyapan ni Ursula ang debit card sa coffee table at ngumisi. “Si Robin ang nagdesisyong mamatay, ano ang kinalaman nito sa akin? Isa pa, ang tatay niya ang inatake sa puso at namatay dahil palagi siyang may sakit, pero ipinipilit mo rin iyon sa akin? Kung ganoon ang kaso, talagang mahina ang pamilyang iy