"Ang iyong minamahal na babae ay minsang umibig sa akin sa loob ng tatlong taon," mahinahong sagot ni Alejandro. “Nakuha ko rin siya. Bago mo ginawa. Minsan, mag-isa lang ako sa paningin niya. Pero ngayon, ikaw na lang sa mata niya. Hindi ko lang matanggap. Bata pa ako at hangal, at paghihiganti lang ang naiisip ko. Hindi ko talaga pinansin ang babaeng kasama ko sa kama. Isisi sa panghihinayang. Wala namang masama kung gugustuhin mong makabawi, di ba?"Ang mga salitang "babae na kasama sa aking kama" ay muling nagpagalit kay Jackson. Hindi ba’t diretso niyang sinabi sa kanya na may ibang nakitulog sa kanyang asawa noon? Mabuti sana kung hindi napag-usapan ang bagay na iyon, ngunit nakakasakit na marinig ito. “Bumabawi? Hah! Sa tingin mo ba deserve mo yan? Siya at ako ay maaaring hindi kailanman nasangkot kung hindi mo sinira ang kanyang pamilya at pinatay ang kanyang ama. Para sa kanya, mas maganda kung hindi mo na ipapakita ang iyong mukha sa harap niya. At gayunpaman, ikaw ay sapat
Naglabas si Alejandro ng isang baso ng alak na walang laman at nagsalin ng isang baso para kay Mark. "Maupo ka."Tiningnan ni Mark si Jackson at naglakad papunta sa upuan na walang ekspresyon ang mukha. “Mark, siya si Ethan. Siya ay umamin. Pinatay niya rin si Lynn,” sabi ni Jackso.Hindi mapakali si Alejandro na magpaliwanag. Bukod dito, hindi mahalaga kung pinatay niya si Lynn o kung ginawa ito ni Don Smith. Ito ay hindi isang malaking pagkakaiba. "Narito ba kayong dalawa sa isang krusada laban sa akin?""Napakaswerte mo, Ethan," mahinahong sabi ni Mark. “Medyo matapang ka rin. Dahil buhay ka, dapat mong itali ang iyong buntot at manatili sa grid. Bakit ka bumalik? Gusto mo bang mamatay muli? O naisip mo ba na wala akong magawa laban sa iyo, ngayong nasa iyo na ang mga Smith bilang insurance?"Ngumuso si Alejandro. “Hindi ko naisip na ganoon. Gayunpaman, pinadali ng pagkakakilanlan ni Alejandro ang lahat para sa akin at napigilan kayong dalawa na gawin ang anumang gusto ninyo sa
Nakikita ni Mark ang determinasyon ni Alejandro at lumubog ang kanyang puso. “Hindi ako pwedeng lumayo. Si Jackson ang matalik kong kaibigan. Hindi ako pwedeng walang gawin kung may kinalaman siya dito. Dahil dito, huwag mo akong sisihin. Matatalo kita sa pagsang-ayon ni Arianne."Hindi pa tapos ang party, pero umalis pa rin sina Jackson at Mark. Binigyan nila ng pera si Janice at ang isa pang babae, pagkatapos ay sinabihan silang sumakay ng taksi pauwi nang mag-isa.Ito ay hindi isang ganap na walang bunga na pagsisikap sa pagkakataong ito. At least, na-confirm na nila na si Alejandro si Ethan. Sa kasamaang-palad, naging handa si Alejandro, kaya nabigo silang makakuha ng anumang matibay na ebidensiya upang maipahayag ang kanyang pagkakakilanlan at ipadala siya sa bilangguan. Ito ay magiging isang mahabang labanan, at ito ay nagsisimula pa lamang.Si Jackson ay nasa taas ng kanyang init ng ulo. “Ano ba ang gusto niya? Gusto ba niyang ilayo sa akin ang babae ko? Kalimutan mo na!"Na
Alam ni Arianne na ang party ay magaganap ngayong gabi. Gayunpaman, dahil kakaalis lang ni Helen, wala na siyang oras para mag-isip ng iba pa. Medyo kalmado pa siya bago niya nakita ang picture na iyon, pero nang makita niya ang picture ni Mark na hawak si Janice, nanigas siya. Hindi niya alam na ang ka-date ni Mark sa gabi ay si Janice. Base sa larawan, nasa taas sila ng hagdan sa isang liblib na sulok. Silang lahat ay nag-iisa, at ang kanilang paninindigan ay tila napakalapit...Patuloy niyang inaalo ang sarili na kailangan niyang magtiwala kay Mark. Sinabi niya sa kanya ang tungkol dito kanina, hindi ba? Hindi niya dapat siya pagdudahan... Pero bakit sa lahat ng tao si Janice? May ideya siya sa background ni Janice. Siya ay ipinanganak mula sa isang mahirap na pamilya at kalalabas lamang sa lipunan. Gayunpaman, ang mga damit ni Janice ay hindi itinuturing na mura. Hindi niya kayang bayaran ang mga ito, batay sa kanyang pinansiyal na estado. Siya ay hindi mapalagay.Hindi alintana,
Galit na galit si Tiffany at halos maluha-luha nang makita niya si Jackson na umakyat sa itaas. “Ganito ba ang ugali niya kapag may ipinapaliwanag siya? Maniniwala ka ba sa kanya, Ari? Pasado eleven na ng gabi pero walang nangyari? Bakit naman magkakaroon ng masamang balak si Alejandro? Bakit tinago sa akin ni Jackson na may kasama siyang ibang babae sa ball? Maiintindihan ko na hindi niya ako maisasama dahil sa pagbubuntis ko, pero paano naman ikaw? Bakit hindi ka rin sinama ni Mark? Talaga bang naniniwala tayo sa mga kasinungalingan na ito?”Masyadong magulo ang isip ni Arianne. Hindi niya ito masyadong iisipin kung wala si Janice doon. Nagkataon lang ba talaga? Bago niya ayusin ang kanyang mental situation, tinipon niya ang kanyang mga iniisip at itinapon ang kanyang mga hinala para aliwin si Tiffany. “Tiffany, hindi magsisinungaling si Mark. Malamang ay may mga dahilan si Jackson para magsinungaling sayo. Hintayin natin na bumalik siya at tanungin siya, okay? Pakalmahin mo ang iyo
Ang sumunod na text message ni Mark ay may kasamang stubbornness. "Kung hindi ka agad pumunta dito, pupunta ako diyan."Hindi siya papasukin ni Arianne sa guest room dahil iyon ang magigising kay Tiffany. Wala siyang magawa kaya nag-tiptoe siya palabas ng guest room at pumasok sa kwarto ni Mark. "Anong gusto mong sabihin?"Pagkatapos niyang magsalita ay hinawakan siya ni Mark sa braso at inihagis siya sa kama habang nakapatong si Mark sa kanya. Natatakot siya na baka magising si Smore mula sa ingay, kaya hindi na siya nagpumiglas ngunit galit na galit siya. Napaungol siya at nagtanong, "Anong ginagawa mo?!"Para bang inilalabas ni Mark ang kanyang pagkadismaya habang sinasabing, “Sinususpetyahan mo ba ako? Hmm? Hindi ba ito ang pinakamahusay na patunay? Sa tingin mo ba ay gagawin ko ito sa ibang babae?"Isinara ni Arianne ang labi at nanatiling tahimik. Akala niya ay ipapaliwanag niya ang lahat, ngunit sino ang nakakaalam na ito ay hahantong sa parehong paraan.Iyon ang dahilan ka
Walang nakatulog ng mahimbing sa gabing iyon, lalo na si Jackson dahil hindi niya kayang makatulog nang wala si Tiffany sa tabi niya.Kinaumagahan, akala niya nakauwi na si Tiffany nang marinig niyang may kumakatok sa pinto. Medyo nilakasan niya ang kanyang loob at binuksan ang pinto, doon niya napagtanto na si Summer pala ang kumakatok. Isang bakas ng pagkabigo ang makikita sa kanyang mga mata nang sabihin niya, "Bakit ka nandito?"Dinala ni Summer ang ilang nutritional products para sa mga buntis. Glowing ang kanyang mukha at siya ay mukhang masaya. “Syempre nandito ako para makita ang manugang ko at ang apo ko. Nasaan si Tiffany? Hindi pa ba siya gising? Hindi na kayo bumibisita sa akin tuwing weekend, kaya ako na lang ang pumupunta sa inyo."Isa ba itong lose streak? Wala na si Tiffany pero bigla namang lumitaw si Summer. Medyo nanlumo si Jackson habang sinasabi niyang, “Wala siya dito. Kasama niya si Arianne."Alam ni Summer na may mali base sa emosyon ni Jackson at pabulong n
Galit na galit si Don Smith na namula ang mukha niya. “Aalis kaya siya kung hindi siya nagalit sayo? Sa tingin mo ba hindi ko alam ang sinusubukan mong gawin? Magkasama tayo ngayon at kailangan mong makinig sa akin kahit na ayaw mo!"Tama ang mga sinabi ni Don Smith. May reaksyon si Alejandro pero ito ay puno ng sarcasm. "Hindi mo ba alam kung bakit siya umalis? Iniisip niya na ako ang pumatay kay Lynn. Ang babaeng iniligtas niya ay namatay, kaya iniisip niya na isa akong malupit na lalaki, iyon ang dahilan. Gusto mo bang kunin ko siya at sabihin sa kanya na ikaw ang pumatay sa babaeng iyon? Hindi kaya masisira nito ang imahe niya sayo bilang isang mabait na lolo? Hmm?”Hindi nakaimik si Don Smith at nag-alangan siya bago sumagot. "Iyon lang ba talaga ang dahilan?"Tumaas ang isang kilay ni Alejandro at nanatili siyang. Napabuntong-hininga si Don Smith bago niya sinabi, "Tatawagan ko siya."Sa lalong madaling panahon, ang tawag ay konektado na. Inilagay ng matanda sa speaker mode a
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy