Nagmadali ding sumugod si Eloise at ang mga mata niya ay puno ng pagkabahala. "Ms. Vera, bakit ka biglang tumakbo sa kalsada? Delikado yun! Ayos ka lang ba?" Nang marinig ito, nahimasmasan na siya nang tuluyan. Umiling siya at sinabi, "May iniisip ako kanina. Salamat, aalis na ako." Pakiramdam ni Eloise at Sean na parang kakaiba ang inaasal ni Madeline at medyo nag-alala sila, pero kaagad na nakasakay ng taxi si Madeline sa may tabi ng kalsada. Bumaba siya ng kotse nang makarating siya sa gusali ng Whitmab Corporation. Habang nasa daan, kanina pa iniisip ni Madeline ang narinig niya kanina. Di kaya? 'Siguradong walang kinalaman sa akin ang libingang ipinakita sa akin ni Jeremy nitong nakaraan. 'Ayaw na ayaw niya sa akin. Bakit niya ako gagawan ng libingan, at mababaliw pa siya sa kakahanap ng abo ko?' Tahimik na inisip ni Madeline habang naglalakad siya patungo sa pinto. Sa sandaling papasok na siya, isang malakas na amoy ng pabango ang bigla niyang naamoy. Tapos tinamaan
Arogante niyang tinuro si Madeline pagkatapos itong sabihin. Ngunit sa sandaling iabot niya ang kanyang kamay, walang pake siyang dinaanan ni Jeremy at sa halip ay dumiretso ito kay Madeline. "Cousin Jeremy?" Tinitigan ni Yvonne Yalemen si Jeremy na di man lang siya tinignan. Tinignan ni Jeremy ang kape na natapon sa sahig at nag-aalalang tinignan si Madeline. "Ayos ka lang ba? Napaso ka ba?" Ngumiti si Madeline. "Di naman ito masyadong mainit, pero…" Huminto siya at tinignan ang babae na medo nagbago ang mukha. "Nabangga ako ng babaeng ito nang dalawang beses. Medyo masakit ang balikat ko." "..." Siguro hindi inasahan ni Yvonne na sasabihin ito ni Madeline kay Jeremy. Nagmukha siyang nahihiya at sumagot, "Cousin Jeremy, di ko siya nabangga. Siya ang nakabangga sa akin!" Habang sinasabi ito, galit niyang tinitigan si Madeline. "Gusto kong isalba ang dignidad mo sa harap ng pinsan ko pero mukhang ayaw mo na talagang magtrabaho dito. Cousin Jeremy, sisantehin mo dapat siya
Nakatanggap si Jeremy ng tawag mula kay Mrs. Whitman sa sandaling matapos ang kanyang afternoon meeting. "Jeremy, nagbalik na si Yvonne. Bumalik ka sa bahay para sa welcome reception. Pumunta ka dapat. Siya ang nag-iisa mong pinsan!" Nang hindi binibigyan si Jeremy ng pagkakataong tumanggi, ibinaba ni Mrs. Whitman ang linya. Ayaw ni Jeremy na magsayang ng oras sa pakikisalamuha sa mga walang kwentang tao, pero sinabi ni Madeline na sasamahan niya si Jeremy. Sa sandaling ito, nakaparada ang kotse ni Jeremy habang naglalakad si Madeline sa gate para hintayin si Jeremy. Doon niya biglang narinig ang panungutya ni Mrs. Whitman sa bahay. "Huwag mong isipin na siya si Madeline dahil lang sa kamukha niya yun. Ang babaeng ito ay talagang mas mahirap banggain. Di ko alam kung anong nangyari kay Jeremy, lagi niyang pinapakinggan ang lahat ng sinasabi ng p*kpok na yun!" "Alam ko nang masamang balita anh babaeng ito sa unang pagkakita ko sa kanya. Aunty, sinadya niya akong banggain kanin
Kalmado ang tono ni Old Master Whitman. Walang-dudang natukoy niya na ang taong nasa harap niya ay si Madeline. Malinaw na sigurado siya. Medyo nagulat si Madeline, pero nanatili siyang kalmado. "Grandpa, mabubuhay ka nang matagal. Atsaka, di talaga ako si Madeline." Ngumiti si Old Master Whitman, ngunit ang kanyang kulay abong kilay ay kumunot nang malungkot. "Madeline, gusto mo ba akong, ang matandang ito, na mamatay nang di mapayapa?" "..." Walang masabi si Madeline. "Sinabi nila sa akin na namatay ka sa engagement ceremony ni Jeremy at Meredith. Ang bagay na ito ay laging nasa isip ko." Bumuntong hininga si Old Master Whitman. "Isa kang mabuting bata na mailap dumating. Si Jeremy ang di alam kung paano ka pahalagahan. Di kita sisisihan na pinili mong bumalik sa ganitong paraan, pero umaasa ako na lalayo ka kay Felipe." Napaalala ng mga salita ni Old Master Whitman ang nakaraan ni Felipe na sinabi nito sa kanya. Seryoso niyang tinignan niya ang matanda sa harao niya
Pinigilan niya kaagad ang kanyang damdamin at ngumiti. "Jeremy, gustong magpahinga ni Grandpa. Bumalik na tayo." Nakatuon ang titig ni Jeremy nang maigi sa panghahamak sa mga mata ni Madeline. Bahagya siyang tumango. "Okay." Pagbalik nila, naligo si Madeline para pakalmahin ang kanyang sarili. 'Mukhang talagang nabuking ni Grandpa ang tunay kong pagkatao at pinaalalahanan ako na lumayo kay Felipe. 'Di kaya may naimbestigahan na si Grandpa nang palihim? 'Kailangan kong bilisan. 'Kapag pinatagal ko pa, mabubuking na ako nu Jeremy. 'Kahit anong mangyari, di mababa ang IQ niya.' Nitong gabi, dahan-dahang idinilat ni Madeline ang kanyang mata nang makatulog si Jeremy. Nang dahan-dahang inalis ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Jeremy, pumunta siya sa study nito gamit ng liwanag ng buwan. Pagkatapos itong pagmasdan sa loob ng ilang araw, sigurado si Madeline na ang study ni Jeremy ay walang nakalagay na security system. Binuksan niya ang mga ilaw at tinignan ang mga
Dumiretso su Jeremy sa study at nakita ang liwanag na nanggagaling sa kwarto mula sa malayo. Lumalim bigla ang titig niya nang kusang bumagal ang paglalakad niya. Nang marating niya ang pintuan ng study at papasok na, lumabas si Madeline habang hawak si Jackson. Nagulat si Madeline nang makita niya s Jeremy. "Jeremy, bakit gising ka rin?" Ngumiti siya. "Ihahatid ko na muna si Jack sa kanyang kwarto para matulog." Di nagtanong si Jeremy at tumango na lang. Nang makita si Madeline na tumalikod at dinala si Jackson pabalik, nanatili ang titig niya sandali bago siya tumalikod at pumunta sa study. Nang ihatid ni Madeline si Jackson pabalik ng kwarto nito, bumulong siya, "Jack, maipapangako mo ba kay Mommy na di mo sasabihin kay dad ang nangyari kanina lang?" Kumurap ang malinaw at malaking mata ni Jackson nang dalawang beses at tumango. "Makikinig si Jack kay Mommy at di ko sasabihin kay Dad." "Salamat Jack." Hinaplos ni Madeline ang ulo ng bata at malambing na hinalikan ang
"Anong problema? Bakit ka kinakabahan?" Ang mahina at malalim na boses ng lalaki ay dumaan sa kanyang tainga na parang red wine. Biglang inalis ni Madeline ang kanyang nasa isip. Sa dilim, isang ngisi ang lumitaw sa sulok ng kanyang labi. "Wala yun. Bilga lang akong may naisip na nakakatawang biro," Walang pake niyang sinabi, pero nag-aalab ang kanyang mga mata. 'Tama, isa itong biro. Isang napakalaking biro. 'Siguro nga pwede niyang mahalin ang kahit na sinong babae sa mundo, pero hindi niya ako kailanman mamahalin.' Sa susunod na araw ay bumangon si Madeline nang maaga para maghanda ng almusal para kay Jackson, tapos hinatid niya ito sa kindergarten kasama si Jeremy. Malinaw na mas mabuti na ang kalagayan ni Jackson ngayon kaysa noon. Di pa nakakita si Madeline ng isang batang naging ms masaya nang wala ang tunay nilang ina. Anong klaseng demonyo si Meredith na nagawa niyang sirain ang kanyang sariling dugo at laman sa puntong maapektuhan na ang isipan nito? Sa Whit
Biglang lumingon si Yvonne nang marinig niya ang sinabi ni Madeline at nakita niya ang isang surveillance camera. Kaagad na nawala ang kumpiyansa ni Yvonne. Mukhang hiyang-hiya siya. Dumaan ang malamig na mata ni Jeremy sa mukha ni Yvonne. "Wag mong hahayaang makita kitang malapit kay Vera." Nanginig si Yvonne sa takot. "Jez, ako ay…" "Layas." "..." Di masaya dito si Yvonne, pero nakita niya ang mga empleyadong nagbubulungan sa tabi habang nakatingin sa kanya. Bigla niyang naramdamang umiinit ang kanyang pisngi. Tinitigan niya nang masama si Madeline bago galit na tumakbo palayo. Lumapit si Jeremy kay Madeline, ang lamig sa kanyang mata ay kaagad na nawala. "Sinaktan ka ba niya?" Umiling si Madeline at kalmadong ngumiti. "Ayos lang ako." Mukhang napanatag si Jeremy nang marinig ito. Bahagya nitong hinawakan ang kamay niya at naglakad papasok sa elevator. "Napagod ka ba sa kakalakad buong umaga?" "Nawala ang lahat ng pagod ko nang makita kita." Ngumiti si Madeline.
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si