“...”Kaagad na naramdaman ni Madeline na nakabalik na siguro si Jeremy pagkatapos makita ang biglaang pag-arte ni Naomi. Kasabay nito, naintindihan rin ni Madeline kung anong ibig sabihin ni Naomi sa 'eksperimento'. Tinulak siya ni Naomi nang mapagpanggap at umupo sa lapag para magpanggap na natumba siya. Sumigaw siya sa sakit, "Ah!" "Anong nangyari?" Narinig mula sa malayo ang gulat at nagtatakang boses ni Karen. Tahimik na nanood si Madeline habang mapang-asar siyang tinignan ni Madeline mula sa lapag. Sa kung anong dahilan, kinakabahang tumibok ang kanyang puso. Naalala niya noong kinuha ni Meredith ang pagkatao niya. Ang lalaking pinakamamahal niya at ang pamilya niya na pinakamalapit sa kanya ay nagpasya na paniwalaan ang mga kasinungalingan ni Meredith at inabandona siya. Nang natulala si Madeline, naramdaman niya ang pamilyar na yabag sa kanyang likuran. Akala ni Madeline, ang unang gagawin ni Jeremy ay ang tutulungan si Naomi na tumayo, pero sa halip, huminto
Lumingon siya. Mayroong pinto sa pagitan nila, kaya hindi niya alam kung sino ang nasa labas. "Ako to." Mahinang narinig ang boses ni Jeremy mula sa kabila ng pinto. Mabilis na sinuot ni Madeline ang kanyang mask baho binuksan ang pinto. Nang makita niya ang matangkad na lalaki sa kanyang harapan, sinubukan niya ang lahat ng makakaya niya para manatiling kalmado. "Ano yun, Mr. Whitman?" "Wag mong damdamin ang nangyari kanina. Itinaya mo ang buhay mo para iligtas si Lily, kaya ibig sabihin ay mabuti kang tao. Naniniwala ako na hindi ka manunulak ng iba nang walang dahilan." Nagulat si Madeline nang marinig niya ito. Hindi niya inaasahan na kusang pupunta rito ang lalaki para pagaanin ang loob niya. Nanatiling tahimik si Madeline nang dalawang segundo nang bigla na lang ay tumingin siya sa mga mata ni Jeremy. "Sinasabi mo ba na pinapaniwalaan mo ko pero hindi si Mrs. Whitman na pinakamamahal mo, Mr. Whitman?" "Oo," sagot ni Jeremy nang walang pag-aalinlangan. Diretsong
Biglang huminto si Madeline sa kanyang paglalakad. Noong una, nagdududa siya kung nagkamali ba siya ng dinig pero malinaw niyang nararamdaman na may humihila sa kanyang damit. “Mommy.”Narinig niya ang kaaya-ayang boses ng bata na dumaan sa kanyang tainga at kaagad na sumikip ang kanyang puso. Bumalot na naman ang sabik sa kanyang dibdib. Pinigilan niya ang sarili niya na umiyak at dahan-dahang humarap. Nang may sasabihin pa lang siya, mabilis na lumapit si Naomi. "Lily, nandito si Mommy." Hinawakan ni Naomi ang kamay ni Lily nang may mapang-ibabaw na ngiti sa kanyang mukha. *Pasensya na talaga, Quinny. Dahil siguro kamukha ng akin ang mga mata mo kaya akala ng anak ko ay ikaw ang nanay niya. Alam mo na bata pa siya at wala pang masyadong alam." Tinignan ni Madeline ang masasamang mga mata ni Naomi at nagsabi nang may lihim na kahulugan, "Hindi, sa tingin ko maraming alam si Lily at napakatalino rin niya." May lihim na kahulugan ang mga salita ni Madeline, at kasabay
"Hmph, Eveline, bakit hindi mo pa ko binubuking kung hindi ka nag-aalala tungkol dito?" Sabi niya, bigla niyang iniunat ang kanyang kamay para hawakan baba ni Madeline at pilitin siyang humarap sa kanya. "Tsk, tsk, ang pangit mo, hindi ko masikmurang tignan ka. Paano kaya nasira ang mukha mo? Sa tingin mo karma yan sa pagpatay mo kay Rye?" Dahan-dahang tinanggal ni Madeline ang kamay ni Naomi sa kanyang mukha at mayroong malagim na kinang sa kanyang malalamig na mga mata. "Kung may karma sa mundong ito, humanda ka na dahil hindi magtatagumpay ang mga masasamang tao." “Eveline—”"Naomi, wala man lang laban si Lana sa'kin tapos tingin mo kaya mo ako?" “...”Hindi na gustong magsayang ng laway ni Madeline kay Naomi. Pinulot niya ang mask at sinuot ito bago umakyat para hanapin si Eloise. Nagngitngit ang ngipin ni Naomi sa inis. Ngunit nagsilbing paalala ang mga salita ni Madeline. May nararamdaman sina Jeremy at ang dalawang bata kay Madeline, at kapag nagpatuloy ito, ma
Ngumiti si Madeline at yumuko sa tabi ni Eloise para magtanong nang pasensyoso. Tinignan ni Eloise si Naomi na may pekeng ngiti at hinawakan ang kamay ni Madeline. "M-May sasabihin ako sa'yong sikreto." "Sikreto?" Interesado si Madeline. Pero, napansin niya rin na may kakaiba sa tingin ni Eloise kay Naomi. "Mrs. Montgomery, anong sikreto ang gusto niyong sabihin sa'kin?" Tumingala si Eloise at lumapit sa tainga ni Madeline. "Hindi ang taong yun ang anak ko." Malinaw na pumasok sa tainga ni Madeline ang pahayag na ito. Nagulat siya. Hindi niya inaasahan na kahit wala siya sa katinuan at minsan ay hindi siya nakikilala, malinaw na natutukoy ni Eloise na peke si Naomi. "Totoo yun. Nagsasabi ako ng totoo," seryoso itong pinagdiinan ni Eloise. Syempre alam ni Madeline na totoo ang sinabi ni Eloise. Pero wala siyang magawa para pabagsakin si Naomi ngayon. Hindi niya pa alam kung sino si Carter at mayroon pang isang bagay na kailangan niyang isipin. Tama si Naomi. Wala siyan
Sa totoo lang, siya naman talaga si Eveline. Nakaramdam ng kirot si Madeline sa kanyang puso. Hindi niya alam kung may naramdaman rin si Eloise. Dahan-dahan siyang lumuhod sa harapan ni Eloise at hinawakan ang kanyang kamay. Nang maramdaman niya ang init ng kanyang palad, hindi niya mapigilang sabihin ang kanyang mga hinanakit kay Eloise. "Mom, ako si Eveline," mahina niyang sabi. Pakiramdam niya ay pwede lang siyang maging totoo sa harapan ni Eloise. Hindi pa tuluyang magaling si Eloise kaya hindi niya malalaman kung anong sinasabi ni Madeline. Kung kaya't may pagkakataon si Madeline na pagaanin ang bigat sa kanyang puso sa ganitong paraan. Nang marinig ito ni Eloise, mayroong kinang sa kanyang mga mata. Para bang puno ito ng pagmamahal, kamalumanayan, at kabaitan na bumugso mula sa loob niya at binalot si Madeline. Naramdaman ni Madeline ang init at hindi siya nagdalawang-isip bago ibuhos ang lahat ng kanyang mga hinanakit at katotohanan sa puso niya. "Mom, ang taong ka
Nang makita ni Madeline ang mapagbalak na ngiti ni Naomi, naramdaman niyang parang may kakaiba. Sa katotohanan, madali siyang napipigilan ni Naomi dahil masyado siyang maraming kailangang isaalang-alang. Ang kasintahan niya at pamilyang mahal na mahal niya ay ang mga kahinaan niya. Kaya ginamit ito ni Naomi para atakihin siya. Nagtingin si Naomi sa paligid at itinaas ang kanyang binti para sipain ang likod ng wheelchair ni Eloise. Nakakandado ang gulong ng wheelchair, ngunit siguro sobrang lakas ni Naomi kaya dumulas ang gulong at nagsimulang humarurot ang wheelchair. “Mom!” Tumakbo si Madeline nang walang alinlangan para pigilan ang pag-andar ng wheelchair. Tumutungo sa lawa ang wheelchair. Kapag nalaglag si Eloise, di maisip ni Madeline kung anong mangyayari. Sumugod siya at hinawakan ang hawakan ng wheelchair para hilahin ito pabalik. Mabuti na lang at hindi nahulog sa lawa si Eloise. Ngunit biglang nakaramdam si Madeline ng isang anino sa likod niya. Kasunod nit
”Baka patay na siya.” “Tsk, ang lungkot.” Nagsimulang malungkot ang napadaan para kay Madeline. Ngunit nang marinig ito ni Naomi, natuwa siya nang sobra. ‘Eveline, mabuti kung patay ka na!‘Yan ang napapala mo sa pagpatay kay Rye!’ Nagmura siya sa loob niya para ibuhos ang kanyang galit. Ngunit nang natutuwa na siya sa sarili niya, nakita niya ang ilang alon sa gitna ng lawa. Tapos biglang isang tao ang umangat mula sa lawa. Basang-basa si Madeline at itinaas niya ang kanyang kamay para ilayo ang kanyang maikling buhok sa harap ng kanyang noo. Maraming tao ang naisip na sobrang nakakaakit siya nang ginawa niya iyon. Lumingon siya habang dumidikit ang maskara niya sa kanyang balat. Walang nakakakita ng mukha ni Madeline ngunit ang malinaw at matalas niyang mata ay mukhang nakakatakot. Natulala ang mga tao sa kanyang matalas na mata. Hindi pinansin ni Madeline ang mga taong nanonood sa kanya. Tumagos sa madla ang titig niya at dumapo sa mukha ni Naomi. Tapos lumangoy siy
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si