Chapter 7: Battle of Teasing

*Sandrex POV-

Lumabas na si Miss Salazar ng opisina ko at halata kong asar na asar siya sa mga sinabi ko.

Patikim pa lang yan. At di pa tayo nagsisimula. Tingnan ko kung hanggang saan ka dadalhin ng pagsusungit mo.

Tinawagan ko si Edna sa intercom at sinabi kong ipagtimpla ako ng kape. Pero gusto ko ay si Miss Salazar ang gagawa nun. Naririnig kong natataranta ito sa pagtatanong kay Edna kung anung timpla ang gusto ko.

Mag ilang minuto pa ang lumipas at may kumatok na sa pinto ko.

"Come in" maiksing sabi ko.

Bumukas iyon at niluwa nun si Miss Salazar at dala ang kape na pinapakuha ko, halatang nangangatal pa ito dahil naririnig ko ang tunog ng tasa sa kamay niya.

"Here's your coffee s-sir!" Kinakabahan niyang ani.

"Drink it Miss Salazar!" Utos ko sa kaniya.

At kita kong napatigil ito at napatingin sa akin at nakakunot ang noo.

"What sir? No thanks sir! Nakainom na po ako ng kape!" Sagot lamang niya.

"Do as I say Ms. Salazar! Drink that coffee now!" Utos ko sa kaniya.

Nakita ko namang nagulat ito sa pagsigaw ko at pilit nilapat sa bibig niya ang tasa ng kape.

"Ubusin mo yan Miss Salazar! At ikuha mo ko ng bago ulit!" Utos ko ulit sa kaniya.

Muli itong napasulyap sa akin at parang di makapaniwala sa sinabi ko, magkasalubong na ang kilay niya ngayon pero maganda pa din naman.

"Po sir?? Are you making fun of me? Papainom niyo to sa akin tapos papakuhanin niyo ko ng bago?? Anu yun sir?? Pinagtitripan nyo ba ko?" Maulamanay niyang ani pero may gigil na sa kaniyang boses.

"Watch your mouth Miss Salazar! Boss mo ko! Kaya gagawin mo lahat ng sasabihin ko or else di kita tatanggapin sa company ko!" Matigas kong ani sa kaniya.

Namumula na ito sa galit at kita kong parang naluluha na din ito. You made it your self lady! Kung di ka kase nagsungit di to mangyayare sayo!

"Okay sir! I will get you a new one," maikling sagot lamang niya.

At inubos nito ang kape sa tasa at umalis na sa loob ng opisina ko. Ang cute niya magdabog. Parang bata, Tsk. anu ba naman tong na iisip ko.

Inayos ko na ang laptop ko at nagsimula ng magtype at natatawa pa din ako sa babaeng yun.

*Jean's POV-

At ang walanghiyang lalaki na yun! Sinusubukan talaga ang pasensya ko! Unang araw ko pa lang to talaga! Pagkalabas ko ng opisina niya ay nakita ako ni ate Edna at nagtaka ito na dala ko ulit ang tasa.

"Oh? What happened Jean? Bakit dala mo ulit yan? Di ba nagustuhan ni sir ang timpla mo? Sana pala ako na lang ang nagtimpla." Ani ni ate Edna

"O-okay lang ate edna. Sa akin niya kase pinainom yung dinala ko eh. Napaka bait ng boss natin no? Biruin mo pinaubos sa akin tong kape na dapat siya ang iinom! At ngayon pinapakuha ulit ako ng bago!" Sarcastic kong ani.

"Ganon ba? Sinusubukan ka lang nun Jean! Kaya mo yan! Diba si Jean Salazar ka ng Batangas? Go lang!" Pagpapalakas loob sa akin ni ate.

Ngumiti lang ako dito at nagdiretso ng pantry para magtimpla ng kape. Akala niya siguro titiklop na ko huh! Never! At nagtimpla na ko ng kape at dinamihan ko talaga ang ground coffee. Para pumait ang lasa. Kasing pait ng ugali niya!

Pagkatapos ko magtimpla ay kumatok na ulit ako sa opisina niya.

"Come in!" Rinig kong ani ni sir.

Pumasok ako at pinilit kong ngumiti dito. Kahit sa isip ko ay gusto ko ng ibuhos ang kape na dala ko. Inilapag ko iyon sa mesa niya at ininom naman nito iyon at narinig kong naubo ito.

"What the hell? What coffee is this Miss Salazar? Bakit ang pait nito! Nananadya ka ba huh!" Galit niyang sigaw sa akin.

"Po? Hindi po sir ah. Sorry po baka po napadami lang ang lagay ko ng kape. Gusto niyo po bang itimpla ko ulit kayo ng bago?" Kunwaring tanong ko sa kaniy.

At gusto ko na talagang humalakhak sa mga oras na to! One point Jean!

"No! Just take it away now! And get out of my office!" Galit niyang ani.

At kinuha ko ang tasa at lumabas ng opisina niya! Kahit ganon ka pa ka suplado di ka uubra sa akin!

Bumalik ako sa pantry at nilagay ko ang tasa doon! At dito ako tumawa ng tumawa! Shit sakit na ng tiyan ko sa katatawa! Muli akong bumalik sa pwesto ni ate Edna at pinagpatuloy ang ginagawa ko kanina!

*Galing mo talaga! Jean Salazar ng Batangas!*

Bulong ko sa sarili ko at napapangiti ako.

*Sandrex POV-

Sumapit ang lunch break at nagpasiya muna akong lumabas ng opisina. Naglalakad na ko ng mapansin kong busy pa din si Miss Salazar sa pinag aaralan niya. Lumapit ako dito at nagsalita.

"Ehemmm Miss Salazar. Wag mo masiyadong sipagan sa trabaho nagpapakitang gilas ka na agad eh first day mo pa lang." Natatawang ani ko.

Di ako nito pinapansin at tuloy lang sa pagtype sa keyboard ng computer. Dinededma ako neto huh!

"Miss Salazar, I’m speaking to you! it's lunch time already! Are you not planning to eat? Anu ka nag dadiet?" Ani kong muli.

Hindi na naman ako neto pinansin at sobrang focus nito sa monitor at tuloy pa din sa pag type ang buhok nito ay nakalaylay sa magkabilang side ng balikat nito kaya minabuti kong hawiin iyong nasa kanang side niyang buhok nagulat naman ito at may tinanggal sa tenga niya.

"Nakakagulat naman po kayo sir! Kanina pa po ba kayo diyan? Sorry po ah. May sinasabi po ba kayo? Naka airpods po kase ako alam niyo na nag mumusic para po ganahan ako mag aral" sunod sunod niyang sabi.

What the heck? Kaya pala kanina pa ko salita ng salita at di niya ko pinapansin ay dahil may nakapasak sa mga tenga niya. Unbelievable.

"Huh? Ahm, no! Kararating ko lang dito! Why are you still here? Di ka ba mag lulunch?" Tanong ko sa kaniya.

"Busog pa po ako sir! Actually habang tinuturuan po ako ni ate Edna eh kumakain ako kaya po sa afternoon break na lang po siguro ako kakain, kayo po? Bakit po andito pa kayo? Magpapabili po ba kayo ng lunch?" Tanong niya pabalik sa akin.

"No! sa restaurant ako kakain nakita lang kase kitang mag isa dito kaya nilapitan kita" maiksing sagot ko.

"Ay oh? Concern yan? Hala ka sir! Wag mo sabihing naiinlove ka na agad sa akin! First day ko pa lang dito huh!" Pabirong ani niya.

"Huh? what are you talking about?? I’m just curious why you're still here! Don't give it another meaning Miss Salazar ! Ang weird mo!" Inis komg ani.

"Defensive siya oh! I’m just kidding sir! Napaka seryoso niyo naman pala. Paminsan minsan tumawa din po kayo huh! Mabilis kayong tatanda niyan." Natatawang ani niya.

"What ever! You really are impossible Miss Salazar! Diyan ka na nga! Bago pa ko mawalan ng ganang kumain dahil sayo!" Inis kong ani.

At naglakad na ko sa hallway pero narinig kong sumigaw pa ito

"Ingat ka po sir huh! Dahan dahan ka po sa pagsubo para di ka mabulunan sana!" Sigaw niya.

What?? Di ko alam kung nagpapa alala ba siya or sinasabi niyang mabulunan sana ko? That woman is crazy. Kahit siya na lang yata ang babae sa mundo ay di ko siya gugustuhin! Para siyang may bipolar! Kanina alam kong galit siya sa pinagawa ko! Ngayon naman parang walang nangyaree? Aaaaahhhhh. Woman. Di mo talaga alam kung anu nasa isip nila!

Sumakay na ko ng elevator at bumaba sa ground floor nagpunta ako sa parking lot at nagpunta sa sasakyan ko at sumakay doon. At pinaandar ko na.

*Jean's POV-

Pagka alis ni sir Sandrex ay humagalpak na lang ako ng tawa. Para akong timang! Buti na lang ako lang ang tao dito sa opisina dahil nag lalunch silang lahat. Paano ba yan! Jean Salazar two points. Haaaayyy . Ang sarap asarin ng lalaking yun!

Kararating lang daw niya kanina. Sa totoo lang naririnig ko naman talaga ang mga sinasabi niya kanina pa! Iniignore ko lang dahil galit pa din ako sa pinag gagawa niya sa akin! Di naman talaga naka on ang airpods ko!

Akala mo sir Sandrex huh! Mapupuno ang araw araw mo ng pang aasar galing sa akin! Tapos ginawa mo pa kong personal assistant mo! Ay este alalay mo pala. Good luck to you na lang talaga! Mawawala yang pagka suplado mo dahil sa akin! Di ka uubra!

Nagpunta muna ako ng pantry para kumuha ng biscuits at juice ang swerte ng mga empleyado dito ang daming foods na pwedeng kainin pero malas nila may suplado silang boss. Bumalik na ko sa cubicle ko at naupo muna sandali sumandal ako sa upuan at kumain ng biscuit at di ko talaga mapigilang mapatawa!

Yung reaksyon niya talaga kanina nung sinabi kong baka naiinlove na siya sa akin! Grabe. Para siyang batang nahihiyang umamin sa crush niya! Sy nako sir Sandrex! At kinuha ko ang juice at iniinom iyon!

"Miss Salazar! Baka mabulunan ka sana." Biglang may nagsalita sa likod ko.

At muntik ko ng mapabuga ang iniinom ko dahil sa gulat ko! Napalingon ako sa likod ko at nakita kong nakatayo ito doon!

"Kanina pa kayo diyan sir??" Tanong ko.

"Hindi naman! May nakalimutan kase ako kaya bunalik agad ako at nakita kitang tumatawa mag isa ngayon ko talaga napapatunayang baka nga bipolar ka Miss Salazar. Magpatingin ka sa psychiatrist minsan okay?" Pilyong ani ni sir.

Di agad ako nakaimik sa sinabi nito at inayos ko ang pag kakupo ko at pilit nilunok ang biscuit na nasa bibig ko at nagsalita.

"I'm not bipolar sir! At tyaka masama po bang tumawa mag isa? Grabe po kayo sa akin huh!" Inis kong ani.

"Mas grabe ka Miss Salazar. Alam mo kahit ikaw na lang talaga ang natitirang babae sa mundo! Hinding hindi talaga kita gugustuhin! Ang hirap mo intindihin!" Ani ni sir.

"Well same here sir. Kahit po kayo na lang din ang natitirang lalaki sa mundo! Never ever. Ako magkakgusto sa inyo! Dahil napaka suplado niyo po!" Diretsong ani ko.

"Is that so? You know what Miss Salazar ituloy mo na yang kinakain mo and I will just get my cellphone in my office!" Sabi niya.

At naglakad na ito papasok sa opisina niya at pansin kong nagpipigil itong matawa! Ang mokong na yun talaga. Basta basta na lang sumusulpot sa likod ko.

Lumabas na ulit ito ng opisina niya at nagdire diretso na papuntang elevator at di na ko pinansin ako naman ay nagpatuloy na sa ginagawa ko para matapos ko na agad ito bago mag uwian mamayang hapon.