Jean's POV—
—kinabukasan— Ala singko pa lang nagising na ko para makapag prepare ako ng mas mahabang oras. Nagluto na agad ako ng breakfast ko at nagpainit ng tubig para sa pampaligo ko. Nagtimpla muna ako ng kape para mainitan man lang ang sikmura ko. Habang nagkakape ay nagdesisyon na kong isabay ang pagkain ng breakfast. Ng matapos ay naligo na ko agad. 6:00 am na kaya dali dali na din akong nagbihis at nag ayos ng sarili. Kinakabahan ako, Yun ang nararamdaman ko ngayon! “Lord guide me! And you too mommy! Sana mabait ang magiging boss ko!” kausap ko sa hangin. Saktong ala siyete ay dumaan na si kuya Dickson dali dali akong lumabas at nilock ang bahay. Sumakay na ko sa loob at nakangiti itong binati ako. “Good morning Jean! Are you ready?” tanong sa akin ni kuya. “Good morning kuya Dickson! And yes I'm ready!” masiglang ani ko. “How are you feeling?”tanong niya. “A little bit nervous i guess?” sagot ko naman. “Well that's normal you know! Every first timer knows that feeling! Don't worry you got this Jean" pampalubag loob niyang ani. “Thank you for cheering me up kuya! I hope everything goes well today!” sabi ko. “Oh it will be Jean. And oh by the way your going to the 15th floor. Just go straight to that floor and you will see your ate Edna there!" Ani ni kuya. “Ok kuya noted! Thank you” Sagot ko. At nagpatuloy na ito sa pagdadrive. Nakatanaw lang ako sa labas at ang daming naglalakihang building! Wow! Maya maya pa ay tumigil na ito sa tapat ng isang mataas na building at ang laki talaga non!! Nakakalula kung pagmamasdan mo! Bumaba na kami at pinakita ni kuya dickson ang I'd niya sa guard. Kaya pinapasok na kami. Dito din kase siya ng wowork ibang department lang. Iniwan na niya ko sa may elevator at pinindot ko na yun sa 15th floor. Tumingin ako sa oras at malapit na mag 7:30! Umandar na pataas ang elevator at di nagtagal ay tumunog na ito hudyat na nandito na ko. Lumabas ako mula doon at dineretso ang hallway na sinabi ni kuya dickson! Pansin ko namang may mga nakatingin sa akin. Nahiya tuloy ako! Maya maya pa ay lumabas na si ate Edna at tinawag ako! “Hi Jean good morning! This way! Come over here!” tawag sa akin ni ate Edna. Lumapit ako sa kinaroroonan nito at niyakap ako. “Good morning ate Edna! Kinakabahan ako!” sabi ko sa kaniya. “Wag ka kabahan! Mabait ang boss ko! Halika na at pumasok na tayo!” aya sa akin ni ate Edna. Kumatok muna ito tyaka binuksan ang pinto. Pumasok kami doon at wow! Ang ganda ng loob ng opisina! Napaka manly ng interior! At mabango! Ang linis din at mukang nasa ayos lahat ng gamit! “Excuse me sir, ahm this is Miss Jean Salazar my cousin!” pagpapakilala sa akin ni ate. Nakatalikod ito at mukang nakatanaw sa bintana habang may hawak siguro na kape? Ang lapad ng likod nito at halatang matangkad din kahit nakaupo lang. Maya maya pa ay humarap na ito sa amin! “Good morning Miss Jean Salazar! Remember me?” Sarkastikong sabi nito. Halos manigas sa kinatatayuan ko! At parang gusto ko na lang bumuka ang lupa at lumubog dito! Di ako makapag salita dahil parang walang lumabas na boses sa lalamunan ko, pinagpapawisan ako kahit ang lamig naman sa loob! “Edna pipi ba tong pinsan mo? Why is she not talking?” nagsalita siyang muli. “Po? No sir! Baka po kinakabahan lang! Uyy Jean! Kinakausap ka ni sir!” siniko ako ni ate. Napakurap naman ako at tumikhim bago nagsalita. “Huh? Ah, ehemmm. G-good m-morning sir! I'm Jean Salazar sir! Nice to meet y-you!” Ay! Jusko day!! Nauutal akong magsalita! Lord!! Bakit naman ganito!! “Jean this is Mr. Sandrex Del Fuego owner and the CEO of this company! Also my boss! And starting today you will work for him too. So maiwan ko muna kayong dalawa. Excuse me sir! Jean wag ka kabahan! Kaya mo yan! Fight lang!” sabi ni ate. At tuluyan na itong lumabas ng opisina ni sir Sandrex at naiwan na lang kaming dalawa. “You can sit down Ms. Salazar baka sabihin mo wala akong manners?” pilyong ani ni sir Sandrex “Po? si-sige po sir. t-thank you!” utal-utal pa rin ang pananalita ko. “So Miss Salazar, alam kong nagulat ka sa nalaman mo! Right? Na ang gago palang nakabungguan mo kahapon ay ang magiging boss mo ngayon!” ani ni sir “S-sir! I ahm—” “Sssshhhhh... Miss salazar don't worry I don't mix personal matters in my business!” sabi ni Sir. *Lord!! Please gawin mo na kong invisible ngayon!!* Binubulong ko to sa sarili ko habang nakatingin ako sa supladong lalaki na to! Aba? Malay ko bang siya pala ang magiging boss ko! Tadhana nga naman oo! Pabalik balik pa tong maglakad sa harap ko at biglang tumigil at lumapit sa kinauupuan ko! Hinawakan nito ang magkabilang armrest ng upuan at inilapit ang muka sa akin! Na halos na aamoy ko na ang mabango nitong hininga at ang pabango nito na alam kong mamahalin! Ang lapit ng muka niya na halos ilang dangkal na lang ay lalapat na ang matangos niyang ilong sa ilong ko! Grabe! Lord! Please ibuka mo na talaga ang lupa! Now na! “Afraid of what I'm going to do Miss Salazar? Look straight into my eyes! And tell me what you said yesterday!” Halos pabulong na sabi nito sa husky na tono ng boses! Palagay ba neto pano ko magsasalita! Eh mukang pag nagsalita ako eh lalapat din pati labi ko sa kanya! The hell! Umalis ito sa harap ko at natatawang umupo sa swivel chair niya! “Look at you Miss Salazar! Ang tapang tapang mo kahapon ah? Bakit di ka makapagsalita ngayon?” natatawang ani niya. “Excuse me lang sir huh! With all due respect! Wala po ba akong gagawin dito sa opisina nyo?” iniba ko ang usapan. “Why? You want to do something with me here Miss Salazar? Well go on! I have my room here. And there's a big bed there also!” pilyong ani niya. “aba bast—” “Hep! Hep! Hep! Miss Salazar baka nakakalimutan mo kung nasaan ka ngayon? At kung sinong kaharap mo?” pigil niya sa sasabihin ko. “I know where I am sir! But you don't have the right to insult me!” matigas kong ani. “Oh really? But you're the first to insult me yesterday right?” seryusong ani niya. “Akala ko po ba you don't mix personal matters in your business sir?? Eh bakit mukang di pa kayo maka move on sa nangyare?” bwelta ko naman. Nakita kong natahimik ito at tumitig sa akin! Pinagsaklob nito ang dalawang palad at pinatong yun sa lamesa. Oh bakit? Anu na namang masama sa sinabi ko?? Ang hirap intindinhin ng isang to ah! Bulong ko sa sarili ko. “You're right I don't! Pero sa nakikita ko sayo imbes na magpakumbaba ka at humingi ng sorry ikaw pa ang matapang Miss Salazar!” seryusong ani niya. “Pero hindi ko po kasalanan yung kahapon sir. At i-isa pa hihingi na nga po ako ng sorry pero pinigilan niyo kong magsalita kanina" maalumanay kong ani. “Is that so? Well you know what they say, action speaks louder than words! So if you really are sorry! Show me!” Sabi ni sir Sandrex. “Po? What do you mean by show you sir?” naguguluhan kong tanong sa kaniya. “You need to do what I tell you! From now on you're not just my secretary but also my personal alalay!” -Sir Sandrex “Oh no sir! That won't do! Secretary po ang inapplyan ko at hindi P.A ninyo!” “Oh okay! Kung ayaw mo ng pinagagawa ko. you can leave now! And tell edna that I reject you! Easy as that!” -Sir Sandrex sandrex “What? But sir I i ahm—” “No more if's and but's Miss Salazar, it's either my way or the highway!!” -Sir Sandrex *Lord kanina pa talaga ko humihiling sayo! Sinusubukan po ng lalaking to ang pasensya ko! Gusto mo pala ng P.A huh! Okay! Papayag na ko! Kung di ko lang talaga kailangan ng trabaho na to! At ayaw ko ding mapahiya kay ate Edna! Aalis na talaga ko! sige! Gawin mo kong P.A mo Mr. Del fuego! At gagawin kong napakasaya ng buhay mo! Hahaha! Humanda ka!* “What now?? Bakit natahimik ka? Anung iniisip mo? Don't tell me aalis kana?” -Sir Sandrex “No sir! I'll accept the offer! As your new secretary and your personal alalay!” “Really? Oh okay! You can start your training with Edna! You can go now Miss Salazar!” Sir Sandrex. “Okay sir thank you so much!!” Halos nanggigil kong sabi dito at kita kong pinipigilan nitong matawa! Mokong na to! Humanda ka talaga sa akin! Ako si Jean Salazar papayag na apihin lang?? No! Never! At lumabas na ko ng opisina nito at hinanap ko na si ate Edna para magpaturo ng mga gagawen ko.*Sandrex POV- Lumabas na si Miss Salazar ng opisina ko at halata kong asar na asar siya sa mga sinabi ko. Patikim pa lang yan. At di pa tayo nagsisimula. Tingnan ko kung hanggang saan ka dadalhin ng pagsusungit mo. Tinawagan ko si Edna sa intercom at sinabi kong ipagtimpla ako ng kape. Pero gusto ko ay si Miss Salazar ang gagawa nun. Naririnig kong natataranta ito sa pagtatanong kay Edna kung anung timpla ang gusto ko. Mag ilang minuto pa ang lumipas at may kumatok na sa pinto ko. "Come in" maiksing sabi ko. Bumukas iyon at niluwa nun si Miss Salazar at dala ang kape na pinapakuha ko, halatang nangangatal pa ito dahil naririnig ko ang tunog ng tasa sa kamay niya. "Here's your coffee s-sir!" Kinakabahan niyang ani. "Drink it Miss Salazar!" Utos ko sa kaniya. At kita kong napatigil ito at napatingin sa akin at nakakunot ang noo. "What sir? No thanks sir! Nakainom na po ako ng kape!" Sagot lamang niya. "Do as I say Ms. Salazar! Drink that coffee now!" Utos ko sa
*Jean's POV 01:00 pm na at nagbabalikan na ang mga empleyado sa loob. Nakita kong papalapit na si ate Edna at may kasama itong isa pang babae maganda ito at matangkad din mukang sopistikada.“Oh Jean ok ka lang ba talaga? Here binilhan kita ng pagkain baka magutom ka kase eh” ani ni ate Edna. “Nako sana eh di kana nag abala pa ate Edna okay lang ako” nahihiyang ani ko. At biglang nagsalita ang babaeng kasama ni ate Edna.“Is she the one who will replace you Edna? Well she's not that pretty compare to me but it's okay though!” maarteng sabi niya. At tiningnan ako nito mula ulo hanggang paa na para bang ineeksamin nito ang buong katawan ko at napatigil ito pagdating sa may dibdib ko!“Ahm, by the way Jean this is Sarah Lincoln head of the accounting department here. And Sarah this is my cousin Jean Salazar and yes! She's the one who will replace me here!” pagpapakilala ni ate Edna sa kasama niya"Nice to meet you Miss Sarah”Sabi ko dito at nilahad ang palad ko para makipag kamay.
3RD POV New York Katulad ng kanyang nakasanayan ay maaga siyang pumasok ng company hindi pwede sa kanya ang salitang "late" he hates it. He's literally the man who's willing to do everything just to be on time always (7:30 am New York times) nasa loob na siya ng opisina at siya pa lang ang tao sa loob because it's still so early he grab on his pen and started to sign the paper's his secretary left the other day Maya maya ay may kumatok na sa opisina niya tanda na may pumasok ng empleyado "Come in" he said. At bumukas iyon at nakita niya si Edna ang sekretarya niya. "Good morning sir Sandrex" Edna said. "Good morning, so what's the agenda for today Edna?" Sandrex ask. "Sir I already send it to your email kagabi pa po sir" Edna said to her boss. "Oh? Is that so? Well I will open it later can you please bring me coffee? Thank you Edna" Sandrex said. "Right away sir!" Edna said and walk out of his office. Lumabas na ito at sinarado ang pinto he continued
Philippines *Jean's POV Sumapit ang ala singko ng hapon at nagsarado na kami ng shop, nakita ko namang nakabantay na sa labas si George. 'Ang mokong daig pa ang may sinusundo at hinahatid na jowa,' bulong ko sa sarili ko. Lumabas na kaming tatlo ng shop at nilock na iyon ni Ma'am Sandra. "Oh pano? See you tomorrow Jean and Cindy! Have fun tonight okay? Bagong sweldo kayong dalawa kaya i enjoy niyo yan!" ani ni Ma'am Sandra. "Thank you po Ma'am Sandra, tiyaka sa incentives po na binigay niyo sa amin ni Cindy!" pagpapasalamat ko. "Oo nga po Ma'am Sandra! Parang kalahati po ng sweldo namin itong incentives ah! Thank you po" nagpasalamat rin si Cindy. "Ano ba kayo? Deserved niyo yan! Kase dahil sa inyo kaya lage tayong madaming customer sa milktea shop! Ipagpatuloy niyo lang yan!" masayang ani ni Ma'am Sandra At biglang bumusina si George kaya natawa kami dito. "Oh ayan na ang boyfriend mo! Este bestfriend mo pala Jean! Iniintay ka na! Oh siya lumakad na kayo at ba
3rd POV Nagtungo na si Jean sa kwarto niya at nahiga Maya maya ay tumunog ang messenger niya Kinuha niya ang cellphone at nakita niyang si ate Edna niya ang tumatawag. 2nd cousin niya ito sa mother side niya. 1st cousin ng mommy niya ang daddy ng kanyang ate Edna. "Hi ate Edna! Good morning sayo!" bati ni Jean "Hello Jean! Good evening naman sayo!" Pabalik na bati rin ni Edna. "Bakit gusto mo daw ako makausap ate Edna? May kailangan ka ba?" Tanong ni Jean "Oo Jean, you want to work here in New York? don't worry about everything ang company na ang bahala sa lahat ng expenses mo!" Sabi ni Edna mula sa kabilang linya. Nabigla naman ako sa offer nito sa akin at di agad ako nakasagot "Hoy Jean, ano na? alam ko nabigla ka pero magandang offer na to! Mas malaki ang kikitain mo dito! Mas makakaipon ka ng mabilis para makapag patayo ka ng gusto mong restaurant!" ani ni Edna. "Kung sakali ba ate Edna anong magiging trabaho ko diyan?" Tanong ni Jean. "Secretary! Ikaw k
*Jean's POV Dumating na ang araw ng pag alis ko saya at lungkot ang nararamdaman ko ngayon! Syempre kinakabahan din sa mga mangyayare Hinatid ako nina Lola at George sa airport at present din si Ma'am Sandra at Cindy! Ngsarado talaga sila para ihatid lang ako. "Apo mag iingat ka doon huh! Malamig doon pag naulan ng snow binaunan kita ng jacket sa maleta mo! Tatawag ka pag nalulungkot ka huh!" malungkot na ani ni Lola. "Miss sungit susunod agad ako doon pag naayos ko na yung problema sa hacienda okay? Wag ka magpapaligaw doon! Tiyak na maraming maiinlove sa kagandahan mo!" pagbabanta ni George. "Jean eto oh.binili ko yan kahapon! Matching bracelets isa sa akin isa sa iyo! Para lage mo ko ma aalala! Okay?" ani naman ni Cindy. "Oh eto naman sa akin, binilhan kita ng scarf malamig kase doon kaya need mo yan ginawa ko na yang lima para may pampalit ka! Ingat ka doon huh! Mamimiss ka namin Jean! Lulungkot na yung shop!" ani naman ni Ma'am Sandra. "Ano ba kayo! Wag niyo ko pa
*Continuation* "It's just two streets away from our apartment! So anytime soon ay nandon na tayo!" agaw atensyon niya sa akin. "I didn't know that you own a baked shop Max! Well of course I don't ! We just met yesterday! So is that a family business or it's just you?" usisa ko. "Well I love baking since I was a first grader! So when I enter college I enter a course that will enriched my talent so after I finished my study I decided to build my own baked shop!" sagot naman niya. "Wow! I envy you! You know what Max I also wanted to have my own restaurant! I loved cooking since I was a little so in college I chose HRM but because we're not that well in life I need to work hard first to do it!" may lungkot sa boses kong ani. "Oh why can do it Jean! I know you will! Just trust the process! Oh were here na!" sabi niya. At napatingin naman ako sa tinigilan naming tindahan malaki din naman ito at mukang maganda sa loob at amoy na amoy ko ang nilulutong tinapay dito! Ang bango!