Sinabi lang ni Jasmine ang totoo. Sa tingin niya talaga na ang bagong chairman ng Emgrand Group ay isang misteryosong lalaki.Dahil, nakuha niya ang isang grupo na may halagang mas mataas pa sa isang daang bilyon dahil gusto niya. Bukod dito, hindi niya pinakita ang mukha niya sa buong proseso. Mukhang ang kanyang buong kayamanan ay mas engrande pa sa Emgrand Group.Kung ikukumpara, ang pamilya Moore ay nagmumukhang walang gaanong halaga.Gayunpaman, hindi niya napagtanto na ang chairman ng Emgrand Group ay nakaupo ngayon sa upuan ng pasahero.Si Charlie, sa kabilang dako, ay isang lalaki na hindi gustong magpasikat hangga’t posible. Kahit na sumasagot siya kay Jasmine, kailanman ay hindi niya ibinunyag sa kanya ang kahit anong impormasyon tungkol sa kanyang pagkakakilanlan.Sa isang mabilis ngunit tuloy-tuloy na bilis, dumating sila sa isang maliit na hardin malapit sa ilog sa ilang minuto lang. Ang hardin ay elegante at payapa. Sa labas, mukha itong luma at krudo, gayunpaman, it
Tumingin ang matandang lalaki kay Travis bago nilapag ang isang simpleng kahon na gawa sa kahoy sa lamesa. Sa loob ng kahon ay isang krimson na pulang jade, mukhang isang sinaunang kayamanan. Sa sandaling binuksan ang kahon, naramdaman ng lahat na tila ba ang lobby ay napuno ng isang bakas ng mainit na enerhiya.Umilaw ang mata ng lahat.Humarap si Jasmine kay Quilt. “Tito Quilt, ano sa tingin mo?”Tinitigan ito ni Quilt at tumango. “Sa tingin ko ay totoo ito. Mukhang ang Bloody Jade ay nagmula sa Zhou dynasty. Mukhang binasbasan din ito ng isang sobrang makapangyarihan na monghe!”Tumango si Jasmine at humarap kay Charlie. “Ano sa tingin mo, Mr. Wade?”Si Charlie naman, sa kabilang dako, ay sumimangot sa pandidiri. “Peke ito…”Tumitig nang galit si Quilt sa kanya. “Isa ka lang bata, sino ang nagbigay sa’yo ng karapatan na magsinungaling sa harap ng maraming tao?”Si Matthew Gibson, ang matandang lalaki na nakaupo sa tabi ni Travis, ay binuksan ang kanyang mga mata at tinitigan
”Syempre! Sabihin mo lang ang nasa isip mo!” Humagikgik si Quilt. “Gusto kong makita kung paano ka magsinungaling na parang balasubas sa iba!”Nagkibit balikat si Charlie. “Hindi ko gustong ilantad kayo, pero kung gusto niyo, bastos naman kapag hindi ko kayo pinansin.”“Ilantad? Sinasabi mo na may hindi kami napansin?” Tumawa ang kalmadong si Matthew Gibson.”Sumulyap sa kanya si Charlie at tumawa. “Siya ang pinaka tanga sa inyong lahat…”“Gusto mo bang mamatay, bata?” Nagalit si Matthew.“Totoo ang jade, walang mali.” Pagkatapos at idinagdag ni Charlie, “Pero hindi ito isang bloody jade mula sa Zhou dynasty, o binasbasan ng isang makapangyarihang monghe. Ito ay isa lamang dekalidad na nephrite, ngunit ang halaga nito ay nasa limampung libo sa pinakamataas.”“Kalokohan. Hindi mo ba nakikita na kulay pula ang jade!?” Binulyaw ni Quilt.Nagpatuloy si Charlie na tila ba hindi siya nagambala. “Ang pulang kulay ay dahil nasira ito ng mga mineral na may potassium permanganate. Sa ting
Galit na ngayon si Charlie. “Sa tingin mo ba ay makakatakas ka dito kung hindi ka magsasalita, taba? Ipapaalam ko lang, ito ang Aurous! Hindi mo ba alam na ang mga tao sa kwartong ito ay makapangyarihan sa lugar na ito? Kaya ka nilang ipapatay at ipatapon sa kanal kung sasabihin nila! Pinapayuhan kita na sabihin mo ang totoo ngayon na, kung hindi, hindi mo maililigtas ang sarili mo!”Alam ni Jasmine na minamanipula siya ni Charlie, kaya, naglabas siya ng isang istriktong ekspresyon at nakisama. “Ang pamilya Moore ay medyo makapangyarihan. Kung may gustong mang-scam sa amin, siguradong tuturuan namin siya ng magandang leksyon. Dahil, kung pakakawalan namin siya, ang reputasyon namin ay masisira sa mga mata ng publiko!”Nagulat nang sobra ang matabang lalaki. Alam niya na ang mga Moore ay mayroon ngang labis na kapangyarihan sa lugar na ito. Kung gagalitin niya pa si Jasmine Moore, siguradong mamamatay siya sa Aurous!Nagpa-panic, desperado siyang humarap kay Quilt. “Quilt, tulungan m
Walang pagbabago ang ekspresyon ni Jasmine habang nakaupo sila sa kotse.Nainis siya nang sobra sa katotohanang may walang kwentang tampalasan sa kanyang pamilya. Bukod dito, ang mas nakakainis ay ang katotohanan na sinubukan siyang lokohin ni Tito Quilt sa harap ng maraming tagalabas.Kung naloko siya ngayon na magbigay ng pera, tatakas si Tito Quilt dala-dala ang lahat ng pera. Mapapahiya nang sobra si Jasmine kapag nadiskubre niya na niloko siya pagkatapos mawala ang malaking kayamanan na pag-aari ng pamilya Moore!Mabuti nalang, nandoon si Charlie at niligtas siya, tinulungan siyang maiwasan ang pagkawala ng kayamanan ng pamilya niya.Naglabas si Jasmine ng bank card mula sa kahon ng guwantes sa kanyang kotse bago niya ito ibinigay kay Charlie. “Mr. Wade, mayroong humigit-kumulang na isang milyong dolyar sa card na ito. Ang passcode ay anim na ‘eights’. Mangyaring tanggapin mo ito bilang paraan ng aking pasasalamat.”Hindi maiwasang magbuntong hininga ni Jasmine habang nagsasa
Naramdaman ni Charlie na talagang wala na siyang magagawa sa oras na ito. Kababasag lang ni Jacob ng Yuhuchun vase, pero, sa sandaling lumabas siya ng bahay, sinamantala ng matandang lalaki ang pag-alis niya upang tumakas at pumunta muli sa Antique Street.Kaugalian niya na ito. Hindi siya matututo sa kamalian niya.Tumawa si Jacob habang tinanong niya sila sa misteryosong tono, “Ang ibig kong sabihin ay ang mga celadon cups na ito ay may halagang kalahating milyong dolyar! Bakit hindi niyo hulaan kung magkano ko sila binili?”Sandaling nag-alangan si Claire bago sumagot, “Tatlong daang libong dolyar?”“Hindi! Hulaan mo ulit!” Sinabi ni Jacob habang iwinasiwas niya ang kanyang kamay.“Dalawang daang libong dolyar?”“Hindi rin!”Sumulyap si Charlie sa pares ng celadon cups sa kamay ng kanyang biyenan na lalaki at agad nalaman na ang mga tasa ay peke at may halaga lamang ilang daang dolyar.Sa sandaling iyon, ngumiti si Jacob habang sinabi niya nang sabik, “Haha! Binili ko ito sa
Ang sumunod na araw ay sabado na.Dinala ni Jacob si Charlie palabas ng bahay at maagang silang nagmaneho papunta sa Antique Street. Mukhang presko at masigla ang matandang lalaki, nang lumabas sila sa kotse, iwinasiwas ni Jacob ang kanyang kamay kay Charlie at sinabi, “Tara! Ipapakita ko sa’yo kung paano pumili ng isang magandang bagay!” Pagkatapos, naglakad silang dalawa sa kalye ng Antique Street. Kailangan maglakad nang mabilis ni Charlie upang mahabol si Jacob. Gayunpaman, patuloy siyang tumingin sa paligid habang naglalakad siya sa kalye. Dahil sabado na, mas maraming tao ang naglalakad sa Antique Street kumpara sa karaniwan.Maraming tao sa magkabilang kanto ng kalye ng Antique Street dahil maraming mga nagbebenta na lumalabas upang itayo ang kanilang pwesto sa sabado at linggo, kaya, ang buong kalye ay puno.Maraming nagbebenta ang naglalagay lang ng plastic sa lapag habang binabati nila ang mga bisita at mga mamimili upang tingnan ang iba’t ibang uri ng antigo at jade na n
”Boss, sa tingin ko ay mali ang nalabas ko na bote ng wine dahil nagmadali ako palabas ng bahay ngayon.”“Ah, mali ang nalabas mong bote ngayon?” Ngumiti si Charlie habang pumulot siya ng isa pang bote ng wine na nababalot ng putik. Pinunasan niya ang putik gamit ang kanyang kamay bago niya ito itapat sa araw. Pagkatapos tingnan, sinabi ni Charlie, “Paano naman ang bote na ito? Mukhang ang bote ng wine na ito ay gawa sa Suzhou.”Totoo nga, mayroong isang helera ng maliliit na letra na nakasulat sa ilalim ng bote.“Made by Suzhou Craft Factory.”“Hindi ko alam ang nakasulat diyan dahil hindi ako marunong magbasa,” ngumisi ang may-ari ng pwesto habang sumagot siya. Pagkatapos, pinahid niya ang talampakan niya sa papel na nilangisan, pinapakita na tila ba hindi siya interesado na makipag negosyo sa kanila.Nagalit si Jacob at nainis nang makita na naloko siya.Sinunggaban ang may-ari ng pwesto, galit siyang sumigaw sa kanya.“Sinungaling! Ibalik mo ang pera ko!”“Anong pera ang ti
“Ano bang alam mo?!” Tumingin nang mapanghamak si Jacob sa kanya, pagkatapos ay sinabi kay Charlie, “Siya nga pala, Charlie, malapit nang magsagawa ng isang ancient calligraphy and painting exhibition ang Calligraphy and Painting Association. Sobrang taas ng mga pamantayan ng ancient calligraphy and painting exhibition na ito. Sobrang suportado rin ang siyudad dito, kaya malaking kilos siguro ito para sa bansa natin! Marahil ay imbitahin pa namin ang Central Oskia Media para magbigay ng kumpletong ulat sa buong event!”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Sobrang laking event nito? Hindi maituturing na base ang Aurous Hill para sa calligraphy at painting, kaya hindi ba’t masyadong puwersahan na gawin ang napakalaking event dito?”Sinabi ni Jacob, “Hindi mahalaga kung hindi ang Aurous Hill ang base para sa calligraphy at painting. Ayos lang ito basta’t kayang ipakita ng Aurous Hill ang mga magagandang calligraphy at painting, kaya nangongolekta kami ngayon ng mga likha ng mga sikat na a
Samantala, gabi na sa Aurous Hill.Naghanda na ng hapunan si Elaine at inimbita sina Charlie at Claire sa lamesa. Sa parehong oras, hindi niya mapigilang magreklamo, “Alas otso na, kaya bakit wala pa rin sa bahay ang g*gong iyon, si Jacob? Nasaan na kaya siya ngayon!”Sinabi nang kaswal ni Charlie, “Ma, si Papa na ang vice president ng Calligraphy and Painting Association, kaya siguradong abala siya. Sana ay maging maunawain ka.”Sinabi nang mapanghamak ni Elaine, “Bakit ako magiging maunawain sa kanya? Sa tingin mo ba ay wala akong alam sa abilidad niya? Sa tingin ko ay bulag ang taong namamahala sa Calligraphy and Painting Association para hayaan siyang maging vice president!”Habang nagsasalita siya, binuksan ni Jacob ang pinto at pumasok.Mabilis siyang binati ni Claire at sinabi, “Pa, maghugas ka na ng kamay at maghapunan tayo!”Tinanong nang kaswal ni Jacob, “Anong klaseng mga pagkain ang mayroon? May karne ba?”Nanumpa si Elaine at sinabi, “May takip, gusto mo bang nguyai
Sa gabing iyon, umupo si Mr. Chardon sa sahig ng kanyang pansamantalang bahay habang naka-krus ang mga paa. Mukhang nagme-meditate siya habang nakapikit ang mga mata, pero sa totoo lang, kinakalkula niya kung kailan siya aalis para pumunta sa Aurous Hill.Bigla siyang nakatanggap ng isang notification sa kanyang cellphone, at ang British Lord pala ang gustong kumausap sa kanya.Binuksan niya agad ang cellphone niya, pumasok sa espesyal na software, at kumonekta sa British Lord.Narinig ang malamig na boses ng British Lord sa cellphone, “Mr. Chardon, sinabihan kita na pumunta sa Aurous Hill para hanapin ang anak ni Curtis Wade. Bakit hindi ka pa pumupunta?”Mabilis na nagpaliwanag si Mr. Chardon, “British Lord, may ilang ideya ako, at gusto kong i-report ang mga ito sayo!”Sinabi nang malamig ng British Lord, “Sabihin mo!”Sinabi nang magalang ni Mr. Chardon, “British Lord, noon pa man ay pakiramdam ko na marahil ay nasa Eastcliff si Vera, kaya naghahanap ako ng mga bakas tungkol
Tumingin si Mr. Chardon kay Samadius, na umabante agad at sinabi sa hindi matitinag na tono, “Ferris, may mahalagang gawain si Mr. Chardon na kailangan niyang gawin, kaya walang pwedeng pumigil o antalain siya! Sinabi na sa akin ni Mr. Chardon ang gusto niyong malaman, at sasabihin ko sa inyo ang bawat salita mamaya!”Pagkatapos itong sabihin, “Hayaan mong sabihin ko ito nang maaga. Kung may kahit sinong mag-aantala sa mahalagang gawin ni Mr. Chardon, hindi magkakaroon ng pagkakataon ang taong iyon na malaman ang paraan para sa pagpapahaba ng buhay!”Mayroong takot na ekspresyon ang lahat sa kanilang mukha, at wala nang naglakas-loob na magtanong.Si Ferris, na tinawag sa pangalan, ay nabalisa rin at sinabi, “Maging ligtas sana ang biyahe mo, Mr. Chardon!”Kumilos agad ang lahat at sinabi nang sabay-sabay, “Paalam, Mr. Chardon!”Hinimas ni Mr. Chardon ang mahabang balbas niya at naglakad palayo nang mahinhin. Nang ihahatid na siya palabas ng lahat, sinabi ni Mr. Chardon nang hindi
Pagkatapos itong sabihin, nagtanong ulit si Samadius, “Master Coldie, may karaniwang bakas ka ba tungkol sa babaeng ito? Halimbawa, saan siya maaaring magtago?”Umiling si Mr. Chardon at sinabi, “Hindi ko alam kung nasaan siya, pero sa tingin ko ay malaki ang posibilidad na nasa Oskia siya. Kaya, mas mabuti kung makakagawa ka ng isang grupo ng mga disipulo mo at hayaan silang maglakbay sa buong bansa para hanapin siya!”Tumango si Samadius at sinabi, “Walang problema, aayusin ko na ang lahat ngayon din!”Tumango nang bahagya si Mr. Chardon at sinabi, “Okay, kung gano’n, iiwan ko na sayo ang bagay na ito. Tandaan mo na ipaalam mo agad sa akin kung may nadiskubre kang kahit anong bakas.”“Opo, Master Coldie!” Sumang-ayon nang mabilis si Samadius. Pagkatapos ay tinanong niya si Mr. Chardon, “Siya nga pala, Master Coldie, mga junior ko ang mga taong naghihintay sa labas. Kung matuturo mo sa akin sa hinaharap ang paraan para humaba ang buhay, maaari ko rin ba itong ibahagi sa kanila? Mg
Nang marinig ni Mr. Chardon ang sabik na pagpapahayag ng katapatan ni Samadius, tumango siya at ngumiti nang kuntento. Ang lahat ay nangyayari ayon sa planong direksyon niya.Para kay Mr. Chardon, kailanman ay hindi siya naging isang mabuting tao. Bukod sa pagsisikap nang walang reklamo sa harap ng British Lord, kahit kailan ay hindi niya naabot ang pinakapangunahing kabutihang-asal ng ‘pagtupad ng pangako niya’ pagdating sa iba.Sa totoo lang, naisip niyang gamitin ang mga koneksyon at resources ng Cohmer Temple para hanapin si Vera noong una siyang dumating sa Eastcliff, pero pagkatapos itong pag-isipan nang mabuti, naramdaman niya na hindi sulit na ibunyag ang tunay niyang pagkakakilanlan para lang pagsamantalahan ang Cohmer Temple.Kahit hindi na banggitin kung matutulungan ba siya ng Cohmer Temple na makahanap ng mga bakas tungkol kay Vera, pero kung ang balita na buhay pa rin ang isang Taoist priest na ipinanganak sa 19th century at nag-ensayo ng Taoism sa Cohmer Temple ng dek
Tumango si Mr. Chardon, bumuntong hininga, at sinabi, “156 years old na ako ngayong taon.”“156 years old?” Sinabi ni Samadius habang may mapaghangad na tingin sa kanyang mukha, “Hindi ka man lang mukhang 156 years old…”Sinabi nang kalmado ni Mr. Chardon, “Ito ang mga benepisyo pagkatapos ma-master ang Reiki. Tatlong siglo na akong nabubuhay; ang 19th, 20th, at 21st century. Hindi na ako magkakaroon ng pagsisisi sa buhay kung aabot ako ng 22nd century.”Nabigla si Samadius. Lumuhod ulit siya at yumuko sa harap ni Mr. Chardon habang nagmakaawa, “Master Coldie, pakiusap at ituro mo sana sa ako ang paraan ng pagpapahaba ng buhay! Kung papayag ka, handa akong sundan ka sa buong buhay ko para magamit mo! Susundin ko ang lahat ng hiling mo nang walang pag-aatubili!”Mahigit pitumpung taon na simula noong pumasok si Samadius sa Taoist Sect, at sa sandaling ito, nasa parehong estado siya ni Mr. Chardon noong unang umalis siya sa Cohmer Temple.Buong araw siyang nag-eensayo ng Taoism at g
Sa mga nagdaang taon, bumalik siya nang ilang beses sa Oskia gamit ang iba’t ibang pagkakakilanlan, pero kahit kailan ay hindi siya bumalik sa Cohmer Temple.Ito ay dahil ayaw niyang malaman ng mga disipulo niya sa Cohmer Temple na nadiskubre na niya ang paraan ng mahabang buhay.Sa opinyon niya, dumaan siya sa lahat ng uri ng paghihirap bago siya sa wakas nakapasok sa landas ng Taoism, kaya hindi dapat malaman ng kahit sinong nakakakilala sa kanya ang sikreto na ito, kasama na ang mga tao sa Cohmer Temple.Pinili niyang pumunta sa Cohmer Temple ngayong araw dahil wala siyang mahanap na kahit anong bakas tungkol sa kinaroroonan ni Vera pagkatapos ng mahabang panahon.Patuloy siyang inuudyok ng British Lord na pumunta sa Aurous Hill. Kaya niyang antalain ito ng tatlo hanggang limang araw pero hindi tatlo hanggang limang buwan. Ayon sa ugali ng British Lord, siguradong bibigyan niya siya ng dalawa o tatlong araw na lang, kaya walang nagawa si Mr. Chardon kundi humanap ng mga katulong
Sinundan ni Mr. Chardon ang binatang Taoist priest sa reception hall sa middle yard ng Cohmer Temple. Ito ang reception room sa Cohmer Temple na ginagamit para aliwin ang mga abbot at overseer mula sa ibang Taoist temple o peregrino na may malaking ambag sa Taoist temple.Pagkatapos sabihan si Mr. Chardon na maghintay dito, nagmamadaling tumakbo ang binatang Taoist priest para i-report ito sa kanyang master.Sa Cohmer Temple, karamihan ng tao na nananatili sa front yard nang matagal ay ang mga junior Taoist priest na may medyo mababang kwalipikasyon, kaya naatasan sila na panatilihin ang kaayusan ng mga turista at mga mananampalataya sa yard habang naglilinis, inaayos ang mga istatwa ng templo, at inaayos ang mga alay.Kaya, kung gustong i-report ng binatang Taoist priest ang balita sa overseer, kailangan patong-patong ang daan ng mensahe, at ang dami ng antas ng paglilipat ay higit sa inaasahan ng binatang Taoist priest.Makalipas ang dalawampung minuto, isang matandang lalaki na