Labis na nagulantang si Clinton sa biglaang reaksyon ni Mr. Kee at nainis nang sobra, pero habang pinapanood pa rin siya ng mga kaklase niya, tiniis niya ito at naghanap ng ibang tao. Ngayon, tinawagan niya ang direktor sa sangay ng pulisya ng distrito.Naalala niya malapit ang taong ito sa kanyang ama.Nang may sumagot sa tawag niya, agad siyang nagsimula, “Hi, Mr. Kent, ako ito, si Clinton, Clinton Tucker. May problema ako sa redevelopment zone…”Inilarawan niya muli ang nangyari.Ang lalaki sa kabilang linya ay awkward na nilinis ang kanyang lalamunan at sinabi, “Clinton, siya ay tauhan ni Bill, at si Bill ay tauhan ni Don Albert, sa tingin ko ay hindi ka dapat masangkot sa bagay na ito.”Tinanong nang nalilito ni Clinton, “Wala ka bang gustong gawin tungkol dito?”“Alam mo dapat ang katayuan ni Don Albert sa siyudad na ‘to, wala ito sa kontrol ko.”Kaunting nabulabog si Clinton sa sagot niya at sinabi nang kabado, “Pwede mo ba siyang kausapin saglit?”Tumawa nang marahan
Habang lumingon ang lalaking may peklat sa mukha at nakita si Charlie, nalito siya sa una, pagkatapos biglang nag-iba ang ekspresyon niya! Siya ay sobrang nagulat at mabilis na lumuhod sa sahig!Bago pa kumalma ang iba, tinapon ng lalaking may peklat sa mukha ang kutsilyo, sinampal ang kanyang sarili, at iniyak, “Mr. Wade, patawarin mo ako! Hindi ko alam na nandito ka pala, talagang humihingi ako ng tawad!”Nagulantang si Charlie sa biglang pagbabago ng reaksyon. “Kilala mo ako?”Tumango nang sagana ang lalaking may peklat at sinabi, “Opo, Mr. Wade, boss ko si Bill, nakita kita noong isang araw sa Heaven Springs…”Biglang naliwanagan si Charlie.Nakakainteres.Si Bill, ang tauhan ni Don Albert, ang nagpahirap kina Gerald at Harold sa Heaven Springs noong isang araw. Ang lalaking ito ay tauhan ni Bill.Hindi nakapagtataka na takot siya sa kanya.Kahit ang mga binti ni Don Albert ay nanlambot nang makita si Charlie, lalo na ang tauhan ng kanyang tauhan...Ang lahat ay nagulat sa
Labis na nausea si Claire sa hanay ng kakaibang pangyayari na nangyari ngayong araw.Una ay ang karera. Bakit dalawang beses na mas mabilis ang BMW 520 ni Charlie kaysa sa 540 ni Clinton?Pangalawa, ang sinaunang painting na may halagang daang-daang libong dolyar!Pangatlo, paano at bakit kilala ni Charlie ang mga tao sa underworld? Sila rin ay magalang at may respeto sa kanya.Sa daan pauwi, nagbigay si Charlie ng ilang paliwanag sa mga pangyayari.Una, ang BMW 520 ay isang test drive na kotse na binago ng showroom upang ang mga bibili ay maniwala na ang modelo ay sobrang bilis.Walang masyadong alam si Claire sa mga kotse, kaya pinaniwalaan niya siya.Pangalawa, ipinaliwanag niya ang tungkol sa painting sa restaurant, binili niya ito sa mababang presyo mula sa kanyang kakilala at binigay itong regalo kay Douglas bilang tanda ng pagkakaibigan.Gayunpaman, ang bagay tungkol sa lalaking may peklat sa mukha ay mahirap ipaliwanag. Kailangan niyang humanap ng isang matibay at kapan
Kumunot ang noo ni Claire sa pagkalito. Dito ba nagreserba si Charlie para sa kanilang anibersaryo ngayong gabi?Hindi niya maiwasang itanong nang naghihinala, “Hindi ka nagsisinungaling, tama?”Masayang tumawa nang marahan si Charlie. “Syempre, hindi!”Pagkatapos, nagpatuloy iya, “Nagreserba ako ilang araw na ang nakalipas. Pumasok tayo at tingan mo kung hindi ka naniniwala sa’kin.”Umiling si Claire. Kailanman ay hindi siya niloko ni Charlie kahit isang beses sa loob ng tatlong taon nilang pagsasama, lalo na sa isang importanteng araw tulad ngayong araw. Kaya sinabi niya, “Hindi, naniniwala ako sa’yo.”Lumingon siya nang mausisa at tinanong, “Nagreserba ka ba ng puwesto sa Sky Garden? May isang VIP na lalaki na nireserba ang buong lugar na ito para ngayong araw, tama?”Mabilis na nagpaliwanag si Charlie, “Ang puwesto na nireserba ko ay katabi ng Sky Garden, nagkataon na pwede nating makita ang loob ng hardin. Pwede nating silipin kung sino ang nagreserba ng lugar mamaya! Ano sa
Hindi napansin ni Julie ang biglang pagbabago sa ekspresyon ni claire. Hinila niya ang lalaki sa tabi niya at may mayabang na ngiti sa kanyang mukha habang sinabi, “Hayaan mong ipakilala ko sa iyo ang aking asawa, si Kyle!”Pagkatapos, pinuri niya, “Siya ang young master ng pamilya Sullivan at ang tagapagmana ng kayamanan ng kanyang pamilya na may halagang daang-daang milyong dolyar!”Tumango nang magalang si Claire.Si Charlie naman, sa kabilang banda, ay tumingin nang naiinis sa magnobyo.Dinala niya ang asawa niya rito para sa kanilang anibersaryo ng kasal, sinong nakakaalam na may nakakainis na tanga na lilitaw sa daan nila!Nagpatuloy si Julie sa mayabang na tono, “Ah, siya nga pala, ang asawa ko ay isang platinum member, kaya maraming siyang benepisyo at pribilehiyo dito. Sa tingin ko ay normal suita lang ang kayang makuha ni Charlie, tama? Bakit hindi niyo hayaan si Kyle na pataasin kayo sa luxury suite?”Tatanggihan na ni Claire ang kanilang alok nang biglang humagikgik s
”Sa panahon ng unang taon mo sa kolehiyo, ayon sa mga talaan, pumasok ka sa iba’t ibang kuwarto ng hotel na hindi bababa sa isang daang beses kasama ang walong magkakaibang lalaki, kabilang sina Brett Cooley, Jack Pierce, and Austin Cannon.”Namutla ang mukha ni Julie, ang kanyang mga mata at bibig ay napanganga sa sobrang gulat. Sinabi niya nang galit, “Ano ang pinagsasabi mo! Idedemanda kita paninirang puri!”Sa kabilang dako, malalim na kulubot ang namumuo sa noo ni Kyle. Siya ay halatang nagulat at na-trauma.Nagsimula ulit si Charlie, “Aba, magaling ang isang ‘to. Mayroong kaunting beses na pumasok sa hotel room kasama ang dalawang lalaki, sina Ben Decker at Jay Decker, sa parehong oras. Sila ay magkapatid, hindi ba? Nag-threesome ba kayo?”Tumili sa takot si Julie, “Manahimik ka! Manahimik ka! Ang lahat ng ito ay kalokohan!”Hindi siya pinansin ni Charlie at nagpatuloy, “At saka, sa pangalawang taon mo sa kolehiyo, mayroon kang sugar daddy. Siya ang vice president ng Herolut
Ang mukha ni Kyle ay sobrang berde at pangit, pinipigilan ang kanyang pagsabog.Sa wakas naramdaman na niya kung paano siya lokohin ng kanyang asawa nang paulit-ulit.Kalunan, hindi na niya ito napigilan at sinimulang sampalin si Julie nang malakas habang minumura, “Asong babae! Matagal ka na palang nagsisinungaling sa’kin! Niloko mo ako! Papatayin kita, p*ta! Papatayin kita!”Si Julie ay sumigaw sa sakit at umiyak nang malakas, ang kanyang buhok ay lumilipad kung saan-saan.Sinigaw ni Kyle habang sinasampal siya, “Gusto ko ng divorce ngayon na! Hindi ka makakakuha kahit singko sa akin! Kung hindi, hahanap ako ng tao para pawalain ang mga magulang mo at ang kapatid mong lalaki sa mundong ‘to!”Talagang nawasak si Julie!Sinubukan niya, sa kahit anong paraan, na makasal sa pamilya Sullivan at sa wakas ay nagtagumpay siya. Matagal na niyang pangarap na maging asawa ng isang mayamang lalaki, ngunit ngayon, talagang nasira ang pangarap niya!Ang lahat ng ito ay dahil kay Charlie Wad
Habang magulong alon ang dumadaloy sa kanyang nalilitong utak, ang elevator ay dumating na sa pinakataas na palapag ng Shangri-La Hotel.Isang waiter na nakatayo sa tabi ng pinto ang yumuko nang magalang at sinabi nang nakangiti, “Ms. Wilson, sa ngalan ng aming Shangri-La Hotel, gusto kong ipahayag ang aking taos-pusong pagbati sa iyo at kay Mr. Wade para sa inyong anibersaryo ng kasal ngayong gabi.”Iwinasiwas ni Charlie ang kanyang kamay at sinabi, “Sige, makakaalis ka na!”Ang lahat ng mga tauhan ay tumango at umalis.Sa isang iglap, sina Claire at Charlie na lamang ang natira sa walang laman ng Sky Garden.Naramdaman ni Claire na para bang siya ay nasa isang matamis na panaginip.Sa harap niya ay ang isang malawak na lugar na may marangyang dekorasyon.Ang marikit na crystal chandelier na nakasabit sa kisame, nagbibigay ng maliwanag at malinaw na kinang na ipinapakita ang elegante at payapang paligid ng Sky Garden.Ang malambot ng tunog ng mga piano na umaalingawngaw sa Sky
Tumingin si Mr. Chardon kay Samadius, na umabante agad at sinabi sa hindi matitinag na tono, “Ferris, may mahalagang gawain si Mr. Chardon na kailangan niyang gawin, kaya walang pwedeng pumigil o antalain siya! Sinabi na sa akin ni Mr. Chardon ang gusto niyong malaman, at sasabihin ko sa inyo ang bawat salita mamaya!”Pagkatapos itong sabihin, “Hayaan mong sabihin ko ito nang maaga. Kung may kahit sinong mag-aantala sa mahalagang gawin ni Mr. Chardon, hindi magkakaroon ng pagkakataon ang taong iyon na malaman ang paraan para sa pagpapahaba ng buhay!”Mayroong takot na ekspresyon ang lahat sa kanilang mukha, at wala nang naglakas-loob na magtanong.Si Ferris, na tinawag sa pangalan, ay nabalisa rin at sinabi, “Maging ligtas sana ang biyahe mo, Mr. Chardon!”Kumilos agad ang lahat at sinabi nang sabay-sabay, “Paalam, Mr. Chardon!”Hinimas ni Mr. Chardon ang mahabang balbas niya at naglakad palayo nang mahinhin. Nang ihahatid na siya palabas ng lahat, sinabi ni Mr. Chardon nang hindi
Pagkatapos itong sabihin, nagtanong ulit si Samadius, “Master Coldie, may karaniwang bakas ka ba tungkol sa babaeng ito? Halimbawa, saan siya maaaring magtago?”Umiling si Mr. Chardon at sinabi, “Hindi ko alam kung nasaan siya, pero sa tingin ko ay malaki ang posibilidad na nasa Oskia siya. Kaya, mas mabuti kung makakagawa ka ng isang grupo ng mga disipulo mo at hayaan silang maglakbay sa buong bansa para hanapin siya!”Tumango si Samadius at sinabi, “Walang problema, aayusin ko na ang lahat ngayon din!”Tumango nang bahagya si Mr. Chardon at sinabi, “Okay, kung gano’n, iiwan ko na sayo ang bagay na ito. Tandaan mo na ipaalam mo agad sa akin kung may nadiskubre kang kahit anong bakas.”“Opo, Master Coldie!” Sumang-ayon nang mabilis si Samadius. Pagkatapos ay tinanong niya si Mr. Chardon, “Siya nga pala, Master Coldie, mga junior ko ang mga taong naghihintay sa labas. Kung matuturo mo sa akin sa hinaharap ang paraan para humaba ang buhay, maaari ko rin ba itong ibahagi sa kanila? Mg
Nang marinig ni Mr. Chardon ang sabik na pagpapahayag ng katapatan ni Samadius, tumango siya at ngumiti nang kuntento. Ang lahat ay nangyayari ayon sa planong direksyon niya.Para kay Mr. Chardon, kailanman ay hindi siya naging isang mabuting tao. Bukod sa pagsisikap nang walang reklamo sa harap ng British Lord, kahit kailan ay hindi niya naabot ang pinakapangunahing kabutihang-asal ng ‘pagtupad ng pangako niya’ pagdating sa iba.Sa totoo lang, naisip niyang gamitin ang mga koneksyon at resources ng Cohmer Temple para hanapin si Vera noong una siyang dumating sa Eastcliff, pero pagkatapos itong pag-isipan nang mabuti, naramdaman niya na hindi sulit na ibunyag ang tunay niyang pagkakakilanlan para lang pagsamantalahan ang Cohmer Temple.Kahit hindi na banggitin kung matutulungan ba siya ng Cohmer Temple na makahanap ng mga bakas tungkol kay Vera, pero kung ang balita na buhay pa rin ang isang Taoist priest na ipinanganak sa 19th century at nag-ensayo ng Taoism sa Cohmer Temple ng dek
Tumango si Mr. Chardon, bumuntong hininga, at sinabi, “156 years old na ako ngayong taon.”“156 years old?” Sinabi ni Samadius habang may mapaghangad na tingin sa kanyang mukha, “Hindi ka man lang mukhang 156 years old…”Sinabi nang kalmado ni Mr. Chardon, “Ito ang mga benepisyo pagkatapos ma-master ang Reiki. Tatlong siglo na akong nabubuhay; ang 19th, 20th, at 21st century. Hindi na ako magkakaroon ng pagsisisi sa buhay kung aabot ako ng 22nd century.”Nabigla si Samadius. Lumuhod ulit siya at yumuko sa harap ni Mr. Chardon habang nagmakaawa, “Master Coldie, pakiusap at ituro mo sana sa ako ang paraan ng pagpapahaba ng buhay! Kung papayag ka, handa akong sundan ka sa buong buhay ko para magamit mo! Susundin ko ang lahat ng hiling mo nang walang pag-aatubili!”Mahigit pitumpung taon na simula noong pumasok si Samadius sa Taoist Sect, at sa sandaling ito, nasa parehong estado siya ni Mr. Chardon noong unang umalis siya sa Cohmer Temple.Buong araw siyang nag-eensayo ng Taoism at g
Sa mga nagdaang taon, bumalik siya nang ilang beses sa Oskia gamit ang iba’t ibang pagkakakilanlan, pero kahit kailan ay hindi siya bumalik sa Cohmer Temple.Ito ay dahil ayaw niyang malaman ng mga disipulo niya sa Cohmer Temple na nadiskubre na niya ang paraan ng mahabang buhay.Sa opinyon niya, dumaan siya sa lahat ng uri ng paghihirap bago siya sa wakas nakapasok sa landas ng Taoism, kaya hindi dapat malaman ng kahit sinong nakakakilala sa kanya ang sikreto na ito, kasama na ang mga tao sa Cohmer Temple.Pinili niyang pumunta sa Cohmer Temple ngayong araw dahil wala siyang mahanap na kahit anong bakas tungkol sa kinaroroonan ni Vera pagkatapos ng mahabang panahon.Patuloy siyang inuudyok ng British Lord na pumunta sa Aurous Hill. Kaya niyang antalain ito ng tatlo hanggang limang araw pero hindi tatlo hanggang limang buwan. Ayon sa ugali ng British Lord, siguradong bibigyan niya siya ng dalawa o tatlong araw na lang, kaya walang nagawa si Mr. Chardon kundi humanap ng mga katulong
Sinundan ni Mr. Chardon ang binatang Taoist priest sa reception hall sa middle yard ng Cohmer Temple. Ito ang reception room sa Cohmer Temple na ginagamit para aliwin ang mga abbot at overseer mula sa ibang Taoist temple o peregrino na may malaking ambag sa Taoist temple.Pagkatapos sabihan si Mr. Chardon na maghintay dito, nagmamadaling tumakbo ang binatang Taoist priest para i-report ito sa kanyang master.Sa Cohmer Temple, karamihan ng tao na nananatili sa front yard nang matagal ay ang mga junior Taoist priest na may medyo mababang kwalipikasyon, kaya naatasan sila na panatilihin ang kaayusan ng mga turista at mga mananampalataya sa yard habang naglilinis, inaayos ang mga istatwa ng templo, at inaayos ang mga alay.Kaya, kung gustong i-report ng binatang Taoist priest ang balita sa overseer, kailangan patong-patong ang daan ng mensahe, at ang dami ng antas ng paglilipat ay higit sa inaasahan ng binatang Taoist priest.Makalipas ang dalawampung minuto, isang matandang lalaki na
Kahit na may parehong titulo ang Taoist at Buddhist abbot, may sobrang magkaibang gampanin sila. Ang Buddhist abbot ang may pinakamataas na posisyon at kapangyarihan sa templto at siya ang namamahala sa mga gawain ng templo, habang ang pangunahing responsibilidad ng Taoist abbot ay ipangaral ang mga banal na kasulatan. Ang Taoist abbot ay parang isang senior professor sa Taoist temple, pero ang taong may pinakamataas na kapangyarihan sa pamamahala ay ang overseer.Si Mr. Chardon, na may suot na Taoist robe, ay tumingala sa gate ng Cohmer Temple nang ilang sandali, pagkatapos ay pumasok sa gate.Ang buong Cohmer Temple ay nahahati sa tatlong courtyard, na tinatawag na front, middle, at back. Bukas lang ang front yard sa mga mananampalataya at peregrino. May ilang hall dito, lalo na ang Trinity Hall, na inilaan para sa Three Supreme Gods ng Taoism.Ang middle at back yard ay ang mga panloob na lugar ng Cohmer Temple kung saan nakatira at nag-aaral ng Taoism ang mga abbot at ang mga di
Sinabi nang seryoso ni Jacob, “Zachary, ayokong magtunog magaspang, pero dapat mahalin mo ang kahit anong trabaho na kukunin mo. Kung gusto mo ang antique business, dapat ay may etika ka ng isang propesyonal.”Tumango si Zachary at sinabi, “Hindi ba’t ito ay dahil gusto ko munang kumita ng ilang pera? Hindi pa huli para sa akin na paunlarin ang etika ko ng isang propesyonal pagkatapos kong kumita ng ilang pera. Dahil, hindi ba’t may kasabihan na dapat bumili ang isang tao ng ticket pagkatapos sumakay sa bus?”Kumulot ang mga labi ni Jacob sa panghahamak, tumingin sa stall ni Zachary, umiling, at sinabi, “Oh, mas lalo kang paatras kapag nagtatrabaho ka. Nakikita ko na peke ang bawat bagay sa stall mo.”“Oo, tama ka.” Sinabi nang masigasig ni Zachary, “Mr. Jacob, matalas talaga ang paningin mo para sa mga produkto. Hindi makakatakas sa mga mata mo ang mga magagandang bagay, at gano’n din para sa mga peke.”Ngumiti si Jacob, pinulot ang Thunderstrike wood sa gitna ng stall, tiningnan
Hindi niya mapigilang isipin, ‘Mukhang hindi ko kayang itapon ang antique business na ito. Kalahati ng kasiyahan ko ay galing sa lugar na ito… Pwede akong pumunta dito at magsaya paminsan-minsan kung hindi ako abala sa trabaho ko kay Don Albert sa hinaharap.’Masayang gumagawa ng plano si Zachary sa kanyang isipan nang isang pamilyar at malugod na boses na may halong bakas ng sorpresa ang narinig niya, “Oh, Zachary, kailan ka bumalik para magtayo ulit ng isang stall?”Tumingin si Zachary at sinabi nang may magalang na ekspresyon, “Oh, Mr. Jacob! Medyo matagal na kitang hindi nakikita!”Ang taong nagsalita ay walang iba kundi ang biyenan na lalaki ni Charlie, si Jacob.Kahit na si Jacob na ang vice president ng Calligraphy and Painting Association, ang pagmamahal niya para sa mga antique ay gano’n pa rin tulad ng dati.Kailan lang, hindi maayos ang pakiramdam niya pagkatapos niyang matalo sa pag-ibig, kaya medyo matagal siyang hindi pumunta dito.Bumalik nang kaunti ang kalooban n