Kadarating lang ni Marianne sa main entrance ng Scarlet Pinnacle Manor.Hinding-hindi niya inaakala na may napakagandang manor ni Logan sa ganitong uri ng lugar.Kahit na maraming mansyon din ng mayamang tao ang itinayo sa mga bundok ng Hong Kong, walang kayang bilhin ang buong bundok. Ang mga villa sa Steerlain Island ay wala kumpara sa exclusive villa niya.Nagmaneho ang kotse papasok sa manor at tumigil sa labas ng grand entrance ng main building ng one-story compound.Parang hotel ang lugar na ito, dinisenya ng may isang malawak na beranda para iparada ang tatlong kotse ng magkakatabi. Magkahawak-kamay si Logan at ang asawa niya habang lumaba sila sa main hall para batiin siya.Sa sandaling lumabas si Marianne sa kotse, nakita niya ang matandang mag-asawa na nakangiti nang masaya habang lumalabas sila. Nagmamadali siyang pumunta sa kanila para batiin sila at sinabi nang magalang, “Lolo, Lola, matagal na tayong hindi nagkita, pero maganda pa rin ang kalusugan niyo!”Ngumiti si
Naglakad si Vera mula sa main hall nang magaan.May isang naisip lang si Marianne nang makita niya si Vera. ‘Paano nagkaroon ng ganito kagandang babae?’Hindi naman sa minamalabis ito ni Marianne.Sa totoo lang, nakakita na si Marianne ng maraming magagandang dalaga dahil sa malanding ugali ng kanyang ama.Ang Hong Kong,, pati na rin ang mahigit kalahati ng entertainment circle ng Asia ay ang hunting ground ng kanyang ama dati. Sinong babaeng artista na nahuli sa mga iskandalo at media report ang hindi maganda?Bukod dito, noon pa man ay ang Hong Kong na ang fashion at financial center ng Aisa sa nakaraang ilang dekada. Maraming gwapo at magagandang babae mula sa buong mundo ang nagtipon-tipon sa maliit at siksikan na sulko ng siyudad na iyon, kaya matagal nang pagod at manhid ang aesthetics ni Marianne.Pero kahit gano’n, nagulat pa rin siya nang una niyang makita si Vera.Si Vera ay ang uri ng magandang babae na hindi niya pa nakikita dati.Hindi na ito sa pagiging perpekto s
Tumango si Vera sa pagsang-ayon pagkatapos itong marinig pero hindi siya sang-ayon talaga kay Marianne.Pakiramdam niya na mukhang normal ang mga sinabi ni Marianne sa unang tingin. Ang Hong Kong nga ay isang first-tier international city at mabilis ito. Puno rin ito ng tao na may kaunting lupain. Maraming tao ang nagsisikap sa buong buhay nila pero hindi man lang kayang bumili ng isang maliit na bahay na nasa 30 o 40 square meters, kaya napakaraming batang tao mula sa Hong Kong ang pumupunta sa Oskia para magpaunlad, lalo na ang specilan zone na katabi ng Hong Kong na umaakit sa napakaraming batang tao mula sa Hong Kong.Pero, alam ni vera na ang Hong Kong ay isang lugar kung saan magkasamang umiral ang paraiso at impyerno.Hindi karaniwan para sa isang mahirap pamilya na may anim o pitong miyembro na magsisikan sa isang kwarto na nasa 10 square meters lang, at may ilang tao pa na nakatira sa mga lugar kung saan hindi man lang kasya ang isang kama.Pero, may mga top tycoon din na
Sa sandaling naisip ito ni Vera, tumingin ulit siya kay Marianne, at bigla siyang ngumiti habang inasar, “Marianne, sa tingin ko ay hindi ka pumunta dito pagkatapos pumunta sa Aurous Hill mula sa Hong Kong!”Tinanong ni Marianne sa sorpresa, “Bakit mo iyan sinabi?”Tumawa si Vera at sinabi, “Parang pumunta ka para habulin ang nobyo mo sa kabila ng lahat ng pagsubok.”Mukhang tumama sa kailaliman ng puso ni MArianne ang mga parang nanunuksong salita ni Vera. Agad siyang nabalisa at nagmamadaling sinubukan na pagtakpan ito habang sinabi, “Paano… Paano nangyari iyon? Hindi pa ako nakakapunta sa Aurous Hill, at wala akong kakilala dito, lalo na ang nobyo.”Kahit na nagmamadali si Marianne na itago ang mga tunay na nararamdaman niya, nahuli na ni Vera ang pagkataranta sa ekspresyon niya.Mas lalong naging sigurado si Vera na totoo ang kanyang hula dahil sa kaunting pagbabago na ito.Kasama na ang pagkakakilanlan ni Marianne, sino pa bukod kay Charlike ang kayang ipasantabi sa isang ma
Sinabi nang nagmamadali ni Marianne, “Hindi na, Lady Carrick. Sa tingin ko ay dapat unti-unting matagpuan ng isang tao ang ganitong uri ng bagay. Kung hindi mo ito matatagpuan, ang ibig sabihin ay wala dito ang tadhana mo at palaging may tao para sayo kung maghihintay ka lang nang kaunti.”Nang mapansin ni Lady Carrick ang matatag na saloobin niya, bumuntong hininga siya nang mahina at tumango nang bahagya.Pagkatapos kumain, nagpahinga si Marianne sa Scarlet Pinnacle Manor nang ilang sandali bago siya sinamahan ni Madam Marilyn habang pumunta siya sa Aurous University para sa interview.Ngumiti nang maliwanag si Vera habang hinatid niya si Marianne sa kotse. Pagkatapos umalis ng kotse sa Scarlet Pinnacle Manor, agad nawala ang inosente at kaaya-aya na ngiti ni Vera habang tumalikod siya, at napalitan ito ng kanyang karaniwang kalmadong hitsura.Sumunod sa likod si Logan at sinabi nang magalang, “Miss, maaari ba kitang tanungin?”Nalito si Logan dahil nakikita niya na pinapangunah
Hindi nasorpresa si Vera nang puno ng pagduduad si Logan at inulat ang impormasyon kay Vera.Ngumisi lang siya at sinabi, “Malinaw na kasal si Charlie, pero inaakit niya pa rin ang mga babae kung saan-saan. Kaya niyang papuntahin si Marianne sa Aurous Hill para sa kanya pagkatapos lang ng isang pagpunta sa Hong Kong, kaya siguro ay maaakit niya rin ang ibang babae kung pupunta siya sa ibang lugar. Kung kaya mong alamin ang mga pinuntahan ni Charlie sa mga nakaraang taon, marahil ay mahahanap mo ang maraming babae na may gusto sa kanya.”Ngumiti nang nahihiya si Logan at bumuntong hininga, “Masasabi ko lang na may pambihirang karisma ang batang ito. Pero, natatakot ako na hindi magkakaroon ng positibong resulta si Marianne kung nahulog siya sa isang kasal na lalaki tulad niya.”Ngumiti nang kaunti si Vera, may naisip, at tinanong si Logan, “Kaya mo bang hanapin kung anong pagkakakilanlan ang ginamit ni Charlie at bakit siya pumunta sa Hong Kong para makipagkita kay Shawn.”“Madali i
Ipinaliwanag ni Emmett, “Ang pamilya Schulz at pamilya Wade ay naglalaban nang bukas at patago sa napakaraming taon. Mayroon pa silang sobrang pangit na relasyon sa mga unang taon. Nanguna ang pamilya Schulz sa paggawa ng Anti-Wade Alliance sa Eastcliff dati para lang labanan ang pamilya Wade. Pagkatapos, nang pumanaw nang hindi inaasahan si Curtis wade at ang asawa niya, naapektuhan nang sobra ang pamilya Wade, at ang pamilya Schulz ang naging pinakamalakas na pamilya sa Oskia at palaging nilalamangan ang pamilya Wade. Masasabi na may malaking galit sa isa’t isa ang dalawang pamilya, kaya hindi ko maintindihan kung bakit nagtatrabaho si Charlie para sa Ito-Schulz Ocean Shipping Group…”Umiling si Vera at sinabi, “Mali ang pag-iisip mo. Hindi ito sa kung bakit nagtatrabaho si Charlie para sa Ito-Schulz Ocean Shipping Group, ngunit kung nagtatrabaho ba ang Ito-Schulz Ocean Shipping Group para kay Charlie.”Hindi naiintindihan nina Logan at Emmett ang kahalagahan ng mastery ni Charlie
“Nasakop ni Charlie ang pamilya Schulz at Ten Thousand Armies?!”Natakot si Emmett nang marinig niya ito at sinabi, “Miss, ito… medyo pagmamalabis na ito, hindi ba? Mas malakas ang pamilya Schulz kumpara sa pamilya Wade, at ang lakas ng Ten Thousand Armies ay hindi masusukat ng pera. May sampu-sampung libong mercenary sila, at sinasabi na nag-invest na sila at ginawa ang sarili nilang permanenteng base sa Middle East ngayon. Paano masasakop ni Charlie ang ganitong uri ng organisasyon?!”Sinabi nang mahina ni Vera, “Ang lakas ni Charlie ay malayo sa kayang tapatan ng Ten Thousand Armies. Kung hindi, imposible para kay Charlie na mabuhay kapag inatake ng pamilya Schulz at Ten Thousand Armies ang Mount Wintry. Kahit na hindi natin alam kung ano talaga ang nangyari sa Mount Wintry sa araw na iyon, makikita natin sa mga resulta na hindi naapektuhan si Charlie sa kahit anong paraan, na sapat na para patunayan na nabigo ang pamilya Schulz at Ten Thousand Armies sa Mount Wintry sa araw na iy
Habang nagsasalita siya, unti-unting naging seryoso ang ekspresyon niya. Sinabi niya, “Leni, mangako tayo sa isa’t isa. Subukan muna nating mabuhay ngayong taon. Kung sa susunod na taon, may mangyaring himala at walang namatay sa atin, pwede kang pumunta sa Oskia at makilala ang mga magulang ko para makuha ang basbas nila. Pagkatapos, pupunta ako sa United States kasama ka.”Si Leni, na kanina pa masaya, ay biglang naging mukhang pagod. Binulong niya, “May apat na buwan pa hanggang sa susunod na taon. Natatakot ako na kahit na hindi ako mamatay sa sandaling iyon, hindi ako makakapunta sa Oskia para makita ka.”Namula ang mga mata ni Shermaine, pero ngumiti siya at sinabi, “Ayos lang. Araw-araw na lang tayo mag-video call. Online na ang lahat ngayon. Kahit ang mga korte ay may hearing sa online. Kung kailangan, pwede na lang tayo kumuha ng isang pari, at pakakasalan kita sa online.”Pinigilan ni Leni ang mga luha niya, tumango nang marahan, at ngumiti habang sinabi, “Okay, deal. Kapa
Hindi inaasahan ni Charlie na habang nagca-camping siya sa mga bundok ng Yorkshire Hill, matatagpuan niya ang dalawang batang pasyente na may cancer. Ang nagpasorpresa sa kanya ay gustong sumali ng dalawang ito sa mga clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical sa Aurous Hill, pero tinanggihan silang dalawa.Ang mas nagpahanga pa sa kanya ay ang taong ito, si Leni, ay kilala pa si Jameson.Habang iniisip ang iba ang tungkol kay Jameson, na dating pinapangunahan ang buong FDA, na kusang umalis at nagsimula ng charity sa Aurous Hill, tinanong nang mausisa ni Charlie si Leni, “Helron, sobrang pamilyar ka ba kay Jameson Smith?”Sumagot nang kalmado si Leni, “Hindi naman. Dahil, bago siya umalis, isa siyang mataas na opisyal sa United States, at ang mga taong nakakausap niya sa FDA ay mga matataas na biopharmaceutical company at mga negosyante sa buong mundo. Ang isang tao tulad ni Jameson ay kahanga-hanga kahit sa mataas na lipunan. Paano magkakaroon ng pagkakataon ang isang ordinaryong
Sinabi ni Shermaine, na nasa gilid, “Hindi naman gano’n. Ang pamamahagi ng mga pwesto para sa clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical ay hindi base sa kung sino ang may pera at kapangyarihan, ngunit kung sino ang pinaka nangangailangan ng gamot. Ang lahat ng sumali para sa clinical trial ay mga pasyente na may cancer. Halos tatlumpung porsyento sa kanila ang idineklara ng mga doktor na may anim na buwan na lang para mabuhay. May daang-daang pasyente na may advanced pancreatic cancer, at marami sa kanila ay mga bata. Ang mga taong katulad namin na nasa 20s na ay mahihirapan na makakuha ng pwesto.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Shermaine, sumali ka rin ba sa clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical?”Tumango si Shermaine at sinabi, “Oo, pero hindi ako napili. Ang pamamaraan ng pagpili ng Apothecary Pharmaceutical ay parang pagkukumpara ng mga paghihirap. Una, ikukumpara nila kung sino ang may pinakamalalang sakit, pagkatapos ay kung sino ang pinakabata, kung sinong pamilya
Ang mga kabataan na mahilig sa mga panlabas na gawain ay karaniwang bukas at masigla, at karamihan sa kanila ay palakaibigan at madaling pakisamahan. Bukod dito, ang mga kabataan na ito ay puno ng sigla kina Charlie at Vera, kaya mabilis na nag-usap nang masaya ang lahat.Sobrang laki na impluwensya ni Helron sa grupong ito, at malinaw na ginagalang siya ng lahat. Napansin ni Charlie na parang hindi siya masyadong matanda, kaya tinanong niya siya nang mausisa, “Heron, estudyante ka ba o nagtatrabaho ka na?”Tumango si Helron at sinabi, “Estudyante pa ako. Nag-aaral ako sa United States dati. Isa akong Oskian American, at bakasyon ngayon, kaya gusto kong bumalik sa Oskia para mag-hike nang kaunti at maranasan ang ganda ng bansa natin.”Nagpatuloy siya, “Karamihan sa amin ay mga estudyante sa unibersidad. Kami nila Jung, Louie Mant, ay nag-aaral sa United States. Sina Shermaine at Bobbi ay galing sa Queenston University. Sina Perry Hinskey at Jenell Looten ay galing sa Blastun Univers
Kaharap ang imbitasyon ng binatang ito na nagngangalang Helron, taimtim na pumayag si Charlie at sinabi nang nakangiti, “Kung gano’n, hindi na kami mahihiya sa inyo!”Tumawa si Helron at sinabi, “Hindi mo kailangan maging magalang nang sobra. Magkakaibigan tayo mula sa iba’t ibang lugar, ang pag-aalaga sa isa’t isa ay ang tradisyon ng mga hiker.”Pagkasabi nito, tinanong niya si Charlie, “Tol, anong pangalan mo?”Magsasalita na sana si Charlie nang ngumiti si Vera, na nasa tabi niya, at sinabi, “Charlesly Lavor ang pangalan ng boyfriend ko. Pwede mo siyang tawaging Charles!”Nagulat si Charlie. Naintindihan niya ang layunin ni Vera. Dahil, nandito sila para hintayin si Fleur. Kahit na totoong pangalan ito ni Charlie o ni Vera, siguradong pamilyar si Fleur sa kanila, kaya mas mabuti na iwasang gamitin ang totoong pangalan nila hangga’t maaari.Pero, hindi niya inaasahan na bibigyan siya ni Vera ng alias na ‘Charlesly Lavor’ at nag-isip pa ng palayaw na ‘Charles’ para sa kanya.Ini
“Sigurado ako!” Hinila ni Vera si Charlie sa tulay na bato-bato. Sa gitna ng tulay, tinuro niya ang isang basag na asul na bato at sinabi kay Charlie, “Nasira ito dahil sa isang natakot na kabayo. Ang may-ari nito ay isang mason ng bato na pumunta para magdala ng dalawang batong rebulto sa bagong mansyon ng pinuno ng Stoneridge. Nabalisa ang kabayo, nadulas, at halos bumagsak siya, at nahirapan itong umabante na tila ba baliw ito, binaliktad ang hinihila nitong kariton. Tumama ang isa sa mga rebulto sa batong ito, at nag-iwan ito ng basag dito.”Habang nagsasalita siya, nagpatuloy si Vera, “Nagkataon, sinamahan ko ang lolo ko mula sa Digerro town sa araw na iyon para batiin ang pinuno dito. Kaya, nagkataon na nakita ko ang buong pangyayari noong gumawa ng problema ang kabayo sa tulay.”Habang nakikinig si Charlie sa paglalarawan niya, hindi niya maiwasan na isipin ang eksena na sinabi niya.Sa sandaling iyon, isang babae na nasa seven o eight years old na may suot na tradisyonal na
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang