Hindi alam ng empleyado kung paano sasagutin ang biglaang tanong ni Carmen.Dahil, nilinaw na ng boss niya na hindi sila magpapasok ng ibang bisita ngayong umaga. Kaya, alam niya na kahit sino pa ito, hindi dapat siya magpapasok sa salon ngayong araw.Kaya, sinabi niya nang nagmamadali, “Pasensya na po, madam, pero hindi na talaga kami magsisilbi sa kahit sinong customer ngayong umaga. Ang dahilan kung bakit nakatanggap ng spa treatment si Miss Elaine ay dahil may appointment na siya. Pasensya na po talaga.”Nagalit nang sobra si Carmen at parang sasabog na siya.Himala na nga na pumasok talaga siya sa isang sira-sira at lumang beauty salon. Pero, hinding-hindi niya inaasahan na susubukan talaga siyang pigilan ng empleyado na pumasok sa beauty salon!Sa sandaling ito, galit na sinabi ni Carmen, “Ayaw mo akong papasukin, tama? Naniniwala ka ba na hindi na ulit magbubukas ang beauty salon na ito sa hinaharap?”Biglang hindi na alam ng empleyado ang dapat niyang gawin.Nakikita niy
Sumagot si Carmen, “Nandito ako para kay Elaine, na pumasok para sa treatment sa beauty salon niyo kanina. May kailangan kaming pag-usapan.”Sa sandaling narinig ng boss na hindi siya pumunta dito para gumastos ng pera, dumilim agad ang ekspresyon niya, at sinabi niya sa inis, “Kung hindi ka dito pumunta para sa mga serbisyo namin, mangyaring umalis ka na agad. Kung naghahanap ka ng tao para pag-usapan ang isang pribadong bagay, dapat maghanap ka ng tamang lugar para gawin ito. Hindi ako nagbibigay ng ganitong serbisyo dito.”Tumingin si Carmen sa kanyang bodyguard, at agad naglabas ng limampung libong dolyar ang kanyang bodyguard mula sa isang maliit na suitcase at inilagay ito sa counter.Nang makita ng salon boss ang pera, bigla siyang nagkaroon ng mapagpuri at mapagpakumbabang ugali habang ngumiti siya at sinabi, “Madam, anong klaseng serbisyo ang gusto mo mula sa akin?”Sumagot nang malamig si Charlie, “Dalhin mo ako kay Elaine. Gusto kong makipag-usap nang pribado kay Elaine.
Nang maisip niya ito, binalik ni Carmen ang isang bilyong dolyar na cheque sa kanyang wallet.Naramdaman niya na mapapagsamantalahan siya kung gagastos siya ng isang bilyong dolyar para lang suholan ang isang murang babae tulad ni Elaine. Naramdaman niya na sapat na ang isang daang milyong dolyar.Kaya, nilabas niya ang kanyang checkbook at nagsulat ng isang cheque para sa isang daang milyong dolyar.Balak niyang gamitin ang isang daang milyong dolyar na cheque para akitin nang direkta si Elaine upang pilitin ni Elaine ang anak niya na idivorce si Charlie sa sandaling makauwi siya. Sa ganitong paraan, matatapos na niya ang kalahati ng misyon niya sa Aurous Hill.Pagkatapos magsulat ng cheque para sa isang daang milyong dolyar, nilabas ni Carmen ang isang Hermes silk scarf mula sa kanyang bag at nilagay ito sa sofa bago siya umupo.Sa sandaling ito, masaya pa ring nagbababad si Elaine sa bathtub.Sa totoo lang, matagal nang tapos maligo si Elaine. Ayaw niya lang lumabas nang maaga
Kumunot ang noo ni Carmen habang sinabi niya sa empleyado sa sobrang yabang na paraan, “Okay, sige. Pwede ka nang umalis. Kakausapin ko na siya ngayon.”Umalis agad ang empleyado, tila ba nakatanggap siya ng indulto, at nagmamadali niyang sinara ang pinto sa likod niya.Tinitigan nang maingat ni Elaine si Carmen bago niya tinanong nang malamig, “Hoy! Sino ka?”Sumagot nang walang pakialam si Carmen, “Hindi ka karapat-dapat na malaman kung sino ako.”Dumura si Elaine bago sinabi, “Loko! Saan nanggaling ang hayop na matandang babae na ito?! Bakit ka nagpapasikat at nagyayabang sa harap ko? Sa tingin mo ba talaga ay dakila ka dahil lang makulay ang suot mo habang may dala-dala kang pekeng Hermes bag?!”Hindi maiwasang mapasigaw nang galit si Carmen, “Anong sabi mo?! May suot akong catwalk overcoat na customized ng top designer ng Chanel para lang sakin! Ang Hermes bag ko rin ang pinakamataas at pinakamahal na limited-edition bag! Nasa limampung milyong dolyar na agad ang mga damit na
Nagulantang si Elaine, at tumingin siya kay Carmen bago niya sinabi sa hindi paniniwala, “Anong sinabi mo? Isang daang milyong dolyar ang halaga ng cheque na ito?!”Nang makita ni Carmen ang ekspresyon sa mukha ni Elaine, sinabi niya nang sarkastiko, “Tingnan mo ang ekspresyon sa mukha mo. Mukhang hindi mo pa nakikita ang mundo dati. Hindi ka pa nakakakita ng isang cash cheque mula sa Citibank dati, tama? Hinding-hindi magkakaroon ng pagkakataon ang isang katulad mo na magkaroon ng malaking cash cheque sa buong buhay mo!”Naging sobrang dilim at mapanglaw agad ang ekspresyon sa mukha ni Elaine.Akala ni Carmen na napasuko na niya si Elaine, at ngumiti siya nang kuntento.Iwinasiwas niya ang cheque sa kanyang kamay habang tumawa siya at sinabi nang mayabang, “Gusto mo ang cheque na ito? Kung gusto mo ito, makinig ka sa akin at hikayatin mo ang anak mo na idivorce si Charlie!”Biglang nagkaroon ng galit na galit at naiinis na ekspresyon si Elaine sa kanyang mukha.Hindi malaman ni
“F*ck you!” Galit na sumugod si Elaine kay Carmen bago siya direktang umupo sa tiyan ni Carmen. Mabilis na sinampal nang paulit-ulit ni Elaine ang mukha ni Carmen, “Sa sandaling ito, naisip ni Elaine noong dinala sa hospital si Jacob. Gusto niyang makuha ang cheque na natanggap ng kanyang anak bilang sa refund sa rental ng office building. Pagkatapos ibigay ni Charlie ang cheque sa kanya, mabilis niyang kinuha ang cheque para bayaran ang mga bayarin sa hospital.Sa hindi inaasahan, ang perang nakalagay sa cheque ay isang daang milyong dolyar!Sa oras na iyon, nilait siya ng cashier at binantaan pa na tatawagan ang pulis para arestuhin siya.Sa huli, galit na bumalik si Elaine kay Charlie, balak niya siyang harapin. Sa huli, nalaman niya na binili ni Charlie ang cheque sa isang funeral store, at balak niya itong sunugin bilang alay sa mga yumao niyang magulang.Balintuna, kamukhang-kamukha ng dating isang daang milyong dolyar na cheque ni Charlie ang isang daang milyong dolyar na
Nagulat ang boss ng beauty salon nang marinig niya na nag-aaway ng dalawang babae.“Hindi ba’t nag-uusap sila bilang magkaibigan? Bakit sila nag-aaway?!”Nagmamadaling sinabi ng empleyado, “Hindi ko rin alam, pero mukhang malaki ang alitan nila. Kung hindi ka pupunta doon ngayon din, natatakot ako na baka may mamatay!”Hindi maiwasang kabahan nang kaunti ng boss.Hindi pa siya tumatakas. Kung may mangyayaring mali sa sandaling ito, siguradong mahihirapan siya kung masasangkot ang mga pulis dito.Kaya, nagmamadali siyang pumunta doon para tingnan ang sitwasyon. Bago pa siya makarating, narinig na niya ang matinding away sa loob.Sumisigaw si Elaine sa kabilang bahagi ng pinto, “P*ta ka! Marahil ay hindi ako makalaban sa matabang hayop na si Jennifer, pero sa tingin mo ba talaga ay hindi kita kakayanin?!”Malianaw na lugi si Carmen, at nagngalit siya habang sinumpa niya, “Maghintay ka lang! Siguradong sisiguraduhin ko na maghihirap ka! Sisiguraduhin ko na hindi mo na makikita ang
Naisip niya, ‘Sa tingin ba ng babaeng ito ay tanga ako? Gusto niyang ibigay ko si Elaine sa kanya?! Kapag ginawa ko iyon, paano ipapaliwanag ng pamilya niya ang mga bagay-bagay kay Mr. Webb? At saka, wala akong pakialam kung paano siya napunta dito ngayong araw, pero dahil nahuli siya kasama si Elaine, kailangan ko rin siyang hulihin upang wala siyang makatagpong ibang problema dahil dinampot niya si Elaine.’Kaya, hindi pinansin ni Harold si Carmen at sinabi sa ilang binata, “Itali niya ang dalawang matandang babae na ito at kunin niyo sila!”Galit na sumigaw si Carmen nang marinig ito, “Gusto mong itali ko? Kilala mo ba kung sino ako?!”Sumagot nang nandidiri si Harold, “Wala akong pakialam kung sino ka. Sabihin mo kay Elaine kung sino ka kapag nagtrabaho na kayong dalawa sa brick factory!”Pagkatapos niyang magsalita, sinabi ni Harold sa ilang lalaki, “Gusto kong takpan niyo ang mga bibig nila!”Sumigaw na parang baliw si Carmen, “Nangahas kang hawakan ako? Ako si Carmen… mmm…”
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni
Tinikom ni Charlie ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin, pero nagpigil pa rin siya.Kahit na halos apat na raang taon na ang pinagsama-samang edad ng apat na nakakatandang tao na ito, palagi nilang itinuturing na gabay na prinsipyo ang mga salita ni Vera. Hindi pagmamalabis na sabihin na si Vera ang gabay nila sa buhay. Naniniwala sila at ginagawa nila ang kahit anong sabihin ni Vera at pinapagawa ni Vera sa kanila.Kaya, kung taliwas ang sinabi niya sa mga sinabi ni Vera, siguradong pipiliin nila na makinig kay Vera.Walang nagawa si Charlie at hinayaan na lang ang matandang babae na lumuhod at pasalamatan siya. Pagkatapos niyang tumayo, nagsalita si Charlie at sinabi, “Siya nga pala, bumaba na ba si Miss Lavor?”Sinabi ni Logan, “Mr. Wade, inutusan kami ni Miss na pangunahan ka muna sa courtyard niya pagdating mo.”Akala ni Charlie na nagmamadali sila at bababa si Vera at pagkatapos ay magkasama silang pupunta sa airport. Hindi niya inaasahan na gusto ni Vera na paakyatin
“Anong sinabi mo?!” Sumabog sa galit si Fleur sa sandaling iyon.Dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay, hindi niya pinansin ang halos lahat sa nakaraang tatlong daang taon. Sa tatlong daang taon na ito, siya ang unang tao na nagsabi sa kanya na pupugutan niya siya ng ulo.Nang marinig ni Zekeiah, na nasa kabilang linya, ang galit na sigaw ni Fleur, agad siyang natakot nang sobra, at mabilis siyang yumuko sa kabilang dulo habang humingi ng tawad, sinasabi, “British Lord, patawarin mo ako. Inuulat ko lang ang mga sinabi niya at wala akong balak na maging bastos…”Kahit na alam ni Fleur na inuulit lang ni Zekeiah ang mga sinabi sa kanya, nakaramdam pa rin siya ng galit sa puso niya.Natatakot si Zekeiah na hindi mawawala ang galit ni Fleur, kaya idinagdag niya nang mabilis, “British Lord, handa akong ibahagi ang pag-aalala mo at pumunta sa Aurous Hill sa personal para sayo. Sa sandaling iyon, susubukan ko ang lahat ng makakaya ko para alamin kung sino ang misteryosong tao na iy
Kahit na sobrang bilis na ng paglalakbay sa bilis ng halos isang libong kilometro kada oras, nababalisa pa rin si Fleur dito.Simula noong lumabas ang portrait ng master niya sa Aurous Hill, nabasag ang mentalidad niya. Nawalan siya ng kalma na dapat mayroon sa isang 400 years old na babae.Tumingin siya sa flight navigation chart sa harap niya nang mag-isa, tinitigan ang altitude at speed data, at hindi mapigilan na sabihin nang galit, “Kapag mas mabilis umunlad ang modernong teknolohiya, mas nagiging sakim ang mga hayop na ito. Dati, kayang lumipad ng Concorde ng mahigit dalawang libong kilometro sa isang oras. Ngayon, hindi man lang kayang umabot ng isang libo ang mga eroplano, at ang mga hindi ito kayang gawin ay walang sapat na layo! Nakakainis ito!”Nang makita ng isang crew member ang inis niya, mabilis siyang lumapit at sinabi nang magalang, “British Lord, kumalma ka po. Masyadong malayo ang distansya. Kahit na may Concorde tayo, mahihirapan ito. Ang pinakamalayong abot nito
Medyo nalito si Ruby. Tumingin siya nang namamangha kay Charlie, at tinanong, “Young Master Wade, bakit gusto niyang kunin ni Miss Lavor ang panganib na lumapit kay Fleur? Hindi ba’t masyado itong mapanganib?”Kalmadong sumagot si Charlie, “Mukhang medyo mapanganib ito, pero ang totoo lang ay hindi namin balak ni Miss Lavor na lumapit nang totoo kay Fleur. Ang ideya ni Miss Lavor ay gumawa ng agwat sa oras. Ayon sa pagsusuri niya, kung saan pupunta si Fleur, marahil ay umatras na ang mga miyembro ng Qing Eliminating Society, lalo na ngayong pumasok sa tahimik na yugto ang buong Qing Eliminating Society. Kaya, basta’t maayos na magagamit ang agwat ng oras na ito, mas ligtas talaga para sa amin kung saan man siya pumunta.”Sa puntong ito, hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Siya ang pinakamalaking kalaban na nakaharap ko sa buhay ko, kaya kailangan kong malaman kung ano ang hitsura ng taong ito. At saka, ang layunin niya siguro sa pagpunta sa Oskia ngayon ay pa
Pagkatapos itong sabihin, humikab si Zekeiah at sinabi, “Ah, hindi ako makatulog ng dalawa o tatlong araw. Pagkatapos marinig na ayos ka lang, bigla akong inantok at hindi ko na mabuksan ang mga mata ko. Honey, matutulog muna ako sandali. Hindi ko na talaga ito kaya.”Tinikom ni Lulu ang mga labi niya. May pagod na ekspresyon niya, pero sobrang mapag-alaga ang boses niya habang sinabi, “Okay, Honey, magpahinga ka na ngayon. Tandaan mo na buksan mo ang ‘Do Not Disturb’ mode sa cellphone mo.”“Okay!” Sumang-ayon si Zekeiah, at sinabi kay Lulu, “Honey, ibababa ko na ngayon ang tawag.”“Okay, sige.”Nang natapos ang tawag, sinabi ni Keith nang may seryosong ekspresyon, “Hindi na ito kailangan pag-isipan. Siguradong may problema kay Zekeiah.”Sinabi nang hindi nag-iisip ni Lulu, “Pa, hindi ba’t ayos lang na mag-alala si Zekeiah sa atin at gusto niyang malaman kung anong nangyayari? Hindi problema siguro na magtanong pa, tama?”Sinabi nang malamig ni Keith, “Hindi problema na magtanong
Sa kabilang dulo ng tawag, ang asawa ni Lulu, si Zekeiah, ay halos agarang sinagot ang tawag. Mukhang balisa ang boses niya habang tinanong, “Lulu, ikaw ba ito?”Humuni si Lulu bilang sagot, “Oo, ako ito.”Sa sandaling narinig niya ang boses ni Lulu, tuwang-tuwa siya at sinabi, “Lulu, ang laking ginhawa na ayos ka lang! Sinusubukan kitang tawagan sa nakaraang dalawang araw, pero hindi ako makakonekta. Nag-aalala ako nang sobra!”Sobrang kumplikado ng mga pakiramdam ni Lulu sa sandaling ito. Hindi niya man lang alam kung ang asawa niya ay isang undercover agent na nilagay ng Qing Eliminating Society sa sarili nilang bahay.Natural na hindi siya umaasa na totoo ito, pero dahil kaugnay ang buhay at kamatayan ng buong pamilya Acker, hindi siya nangahas na hindi ito seryosohin. Kaya, nagpatuloy siya ayon sa mga utos ni Charlie at sinabi, “Honey, halos hindi mo na narinig ang boses ko…”Sinabi ni Zekeiah, “May nangyari ba?!”Sumagot si Lulu, “Ilang araw lang ang nakalipas, isang napaka