KABANATA 38 I ANG KATOTOHANAN SA MGA LUMANG TELEPONO

Naglakad si Sean sa hallway patungo sa study room ng kan’yang ama ng walang ekspresyon ang mukha. Makikita sa kaniya ang apoy na nagtatago sa kaniyang asul na mga mata.

Para ba naging isang desyerto ang Mansion na mga Reviano. Tila sadyang nagtatago ang lahat kasama ang mga kasambahay, mukhang nagtatago ito sa kani-kanilang lungga dahil maaring tensyong mangyari ngayong araw sa mansion. Simula noong dumating siya sa mansion ay wala ni isang tao siyang nakita sa loob.

Dalawang beses na kumatok si Sean sa malaking pinto na nasa harapan niya. Mga asal na natutunan niya simula noong siya ay limang taong gulang. Masunurin siyang naghintay hanggang sa marinig niya ang malalim na boses ng kan’yang ama.

“Pasok,” utos ni Houston Reviano.

Napaigting ang kaniyang panga nang marinig ang boses nito. Pumasok siya sa kwarto at tumingin ng diretso sa padre de pamilya ng Reviano.

“Umupo ka at isara ang pinto sa likod mo.”

Utos ni Houston sa kan’yang anak na may matigas na boses. Sumunod si Sean sa s