Matapos tawagan sina Willow at Disya ay naghanda na si Via para pumuntang Sweety. Sinabi sa kaniya ni Willow na lumipat na ito sa bahay ng mga magulang nito pero sinabi niyang puwede pa rin naman iting manirahan sa bahay na tinitirahan niya roon san rancho subalit tumanggi si Willow. Walang magawa si Via ngayong araw kaya inilipat niya lang ang iilang vase sa ibang silid.Naging routine na niya sa umaga ang manuod ng mabulaklak at paglanghap nito hanggang sa maalaala niya ang si Sean.Ilang araw na niyang hindi nakikita si Sean, sobrang na-mimiss na niya ito kaya ilang beses niyang kinuha ang litrato mula sa storage sa kan’yang memory box at tinitigan lang ang picture ng binata. Hindi niya inaasahan na magiging maayos muli ang kanilang relasyon. “Kumusta si Disya?” tanong ni Tya sabay bukas ng pinto ng sasakyan pagdating nilang dalawa sa bakery. “She’s fine, pagod na pagod kasi marami silang naging kliyente,” paliwanag ni Via nang maalala ang trabaho ni Disya bilang Interior Des
Naglakad si Sean sa hallway patungo sa study room ng kan’yang ama ng walang ekspresyon ang mukha. Makikita sa kaniya ang apoy na nagtatago sa kaniyang asul na mga mata.Para ba naging isang desyerto ang Mansion na mga Reviano. Tila sadyang nagtatago ang lahat kasama ang mga kasambahay, mukhang nagtatago ito sa kani-kanilang lungga dahil maaring tensyong mangyari ngayong araw sa mansion. Simula noong dumating siya sa mansion ay wala ni isang tao siyang nakita sa loob.Dalawang beses na kumatok si Sean sa malaking pinto na nasa harapan niya. Mga asal na natutunan niya simula noong siya ay limang taong gulang. Masunurin siyang naghintay hanggang sa marinig niya ang malalim na boses ng kan’yang ama.“Pasok,” utos ni Houston Reviano. Napaigting ang kaniyang panga nang marinig ang boses nito. Pumasok siya sa kwarto at tumingin ng diretso sa padre de pamilya ng Reviano.“Umupo ka at isara ang pinto sa likod mo.” Utos ni Houston sa kan’yang anak na may matigas na boses. Sumunod si Sean sa s
Kalalabas lang ni Daren sa meeting room kasama ang iba pang Luna Star Executives. Nasa kwarto pa rin ang ilan sa mga empleyadong kasamang dumalo sa meeting, pinauna muna nila ang mga Executive para maka-tsismis. Napahinto si Hadley na pinuno ng Quality Control Division nang makita niya ang kanilang CEO.Napangiti siya nang pumunta si Sean doon. “Mukhang bumalik na si Mr. CEO,” sabi ni Hadley sa isa pang kasamahan. Mabilis na naglakad si Sean Reviano sa hall patungo sa grupo ng mga Executive na nakatayo sa harap ng meeting room. Nang makitang bumalik na ang kan’yang matalik na kaibigan, ngumiti si Daren para kumustahin ngunit tumaas ang tensyon nang nasa harapan na nila si Sean. Sa isang iglap nawala ang ngiti sa mukha ni Daren nang dumapo ang isang kamao sa kaliwang pisngi at bumagsak ang katawan nito sa sahig. Nagkaroon ng komosyon kaya nakakuha ng atensyon ang mga kalapit na empleyado ng Luna Star. Pinigilan ni Dario Leaman, isang Financial Manager na nakatayo hindi kalayuan
Tumakbo si Sean sa hallway ng ospital. Hindi niya pinansin ang ilang nurse na nagtitinginan sa kaniya.Si Via lang at ang sanggol sa sinapupunan nito ang nasa isip niya. Walang tigil na nag-vibrate ang kan’yang cellphone, nakita niya ang mensaheng ipinadala ni Tya, nakasaad doon ang lokasyon ng treatment room ng babae. Nang makita si Sean na naroroon mula sa dulo ng bulwagan, tumayo si Tya mula sa bench at naghintay hanggang makarating siya ng malapitan.“Anong nangyari?” tanong ni Sean na may nanginginig na boses. Nag-aalalang tumingin si Tya kay Sean, habang ang mga kamay nito ay nakakuyom sa kaba.“Nakita niya ang picture mo sa magasin kasama si Evelyn Madini. Maya-maya ay namutla siya at agad na umuwi kami sa bahay. Iniwan ko lang siya saglit nang makarinig ako ng sigaw at nakita ko si Via na nasa sahig at tumutulo ang dugo sa kaniyang mga binti.” Napaiyak si Tya ng maalala ang pangyayari.“Hindi pa ako nakakita ng napakaraming dugo sa tanang buhay ko. Akala ko mawawala na siy
Sobrang nasisikipan si Sean sa kwarto ni Via. Naisipan niya na ilipat ito sa isang mas malaking silid ngunit ayaw naman niyang lumabas at iwan itong mag-isa kaya ang tanging nagawa niya lang ay umupo sa tabi nito. Hinaplos ni Sean ang maputlang pisngi ni Via. Hinalikan din niya ang mukha nitong natutulog. “I’m sorry, Baby,” bulong ni Sean sa nanginginig na boses.Napayuko si Sean, hindi pinansin ang mga luhang unti-unting tumulo sa kan’yang pisngi hanggang sa kan’yang baba. Umiyak siya ng tahimik. Nasayang ang oras nila dahil sa hindi pagkakaunawaan at pati na rin sa pagiging makasarili niya. Kung bago pa lang siya pumunta sa Bicol at ipinaliwanag niya ang lahat sa babae, baka hindi siya mangyayari ito.“I’m sorry,” bulong ni Sean habang pinisil niya ang kamay nito nang mahigpit, pagkatapos ay hinalikan ang palad ng babae.Tumayo si Sean sa upuan at niyakap si Via na nakahiga. Matagal niyang ipinulupot ang kan’yang mga braso sa mahinang katawan nito.Kinain ng matinding takot ang
Lumapit si Nicko Andreson kay Sean na nakasandal sa pader malapit sa garden ng ospital. Pareho silang nakatitig sa ilaw na nagbibigay liwanag sa paligid ng kalsada. Matagal na natahimik ang dalawang lalaki at pinagmamasdan ang mga dumadaang sasakyan. Hanggang sa huli, naglabas ng sigarilyo si Nicko at inalok kay Sean na tinanggihan nman nito. Nagkibit balikat si Nicko at itinapon ang sigarilyo sa lupa. Nakuha niya ang sigarilyo sa isa sa mga tauhang dala niya. Noong una, akala ni Nicko ay magpapagaan ito ng kalooban niya subalit hindi pala. Pagkatapos ng mahabang katahimikan ay nagsalita si Nicko, “Idala mo si Via rito.” Nilagay niya ang mga kamay sa bulsa dahil nagsisimula nang maglamig ang kamay niya. “May villa ako sa private island. Manatili muna kayo roon pansamantala. Ibinigay ko ang lahat ng mga pasilidad na kailangan ni Via, kabilang na ang isang medical team.” Napatingin si Sean sa lalaking katabi niya. Hindi siya umimik, habang iniisip ang pakay ni Nicko. Bakit siya t
Ang tunog ng sumasayaw na alon ay parang musika sa tainga ni Viania. Hanggang sa hinihila siya nito sa mas malalim na panaginip. Kumurba ang ngiti sa labi niya, ramdam kung gaano kaganda ang panaginip niya noong mga oras na iyon.Sa katunayan, hindi niya napansin si Sean na nakahiga rin sa kama sa tabi niya. Hanggang sa nakita niya ang lalaki. Napatingin siya sa mukha ng lalaking mahal niya. Lumakas ang tuwa sa puso niya, parang sasabog na sa dibdib niya. Gusto niyang tumagal ang panaginip niya at ayaw na harapin ang realidad. Realidad na wala si Sean sa tabi niya. Pinulupot ni Via ang mga kamay sa baywang ni Sean. Naka-topless ito at tanging kumot lang ang bumabalot sa katawan.Ang panaginip ni Via ay naging totoo nang mahawakan niya ang mainit na balat ni Sean. Isa pa, naamoy niya ang pamilyar na pabango ng lalaki. Sinadya niyang hinawakn ang hubad na dibdib ng kasintahan, walang kahihiyang hinahalikan ang balat nito. Wala siyang pakialam kung anuman ang gawin niya sa lalaki da
Napatingin si Via kay Sean na kasalukuyang nagpapakain sa kan’ya. Matiyaga itong sumandok habang sinusubuan siya nito.Hindi ito nagrereklamo kapag siya ay mabagal sa pagnguya, o nag-aatubiling tanggapin ang pagkain na itinutok sa kan’yang bibig.Napangiti na lang ito at hindi namalayang naubos na niya ang mahigit kalahating bowl ng sopas.“Busog na ako,” sambit ni Via at napaiwas ng tingin. Ibinalik ni Sean ang stainless spoon sa porcelain bowl at inilagay ito sa mesa. Binigyan niya ng isang basong mineral water ang dalaga. Tinanggap ni Via ito nang walang pagtutol. Ngayon ay bumaling ito sa prutas na nasa mesa. Binalatan nito ang mansanas na nasa tray.Napakahusay ng mga daliri ni Sean sa pagbabalat ng prutas. Hinati niya ang prutas sa ilang piraso, saka muling ipinakain iyon kay Via. Tinitigan niya ang prutas na nasa harapan lang ng bibig niya. Ninakawan pa niya ng tingin si Sean na tahimik na nakaupo. Nang makita ang seryosong mukha ni Sean sa kan’ya ay wala siyang magawa kung
Isang oras pa lang ay nasa kwarto na si Via at nakahiga sa kama nang biglang narinig niya ang tunog ng bell, napabuntong-hininga siya at nagmamadaling buksan ang pinto pero nakita niya si Sean na nakatayo sa harapan niya kasama si Carolus na nasa bisig nito. “Mommy!” tawag ng batang paslit na may malaking asul na bilog na mga mata. Nang makita iyon, nadurog ang puso ni Via dahil sa ilang sandali ay muntik na niyang makalimutan ang kinaroroonan ng anak na naiwan sa bahay kasama ang yaya. Agad na nabaling ang mga mata ni Via sa lalaking nakahawak sa kanilang anak na may inosenteng tingin. “Sabi niya ... na-miss niya ang kan’yang ina,” sabi ni Sean habang bahagyang ibinaling ang katawan sa gilid na dahilan upang bumagsak ang ulo ni Carolus sa dibdib ng kan’yang ama, at ang mga mata ng bata ay tila mabigat na pumikit.Nagkibot-kibot ang mga talukap ni Via nang makita sa harap niya ang mag-ama. Tumikhim si Sean dahil mukhang natulala si Via at nahihirapang magsalita. “Sa tingin ko
Hinigpitan ni Via ang kaniyang scarf sa leeg dahil sa malamig na hanging nakakapanghina ng buto. Binilisan niya ang kan’yang mga hakbang habang binabagtas ang bahagyang mahangin na mga lansangan sa Manila. Siguro, uulan ngayong gabi, kaya binilisan ni Via ang lakad niya. Kadadating pa lang niya sa tapat ng gusali ng Luna Star nang biglang may bumagal na sasakyan sa gilid ng kalsada kaya napilitan siyang huminto. Napairap siya sa hangin nang makita kung sino ang nasa manibela. “Pumasok ka na sa kotse o papaluin ko ‘yang bilugang puwet mo kapag nakauwi tayo sa bahay,” sabi ng lalaki na nakasandal sa bintana at tinitigan si Via.Sa halip na sundin ang mga sinabi ni Sean ay nagpatuloy si Via sa paglalakad at hindi napigilan ng lalaki na iparada ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Walang pakialam si Sean kung makakuha man siya ng ticket sa pulis dahil para sa kan’ya, ang pag-uwi sa sutil na babae sa harapa niya ang mas mahalaga. At sa sobrang pagmamadali ay agad siyang bumaba ng sasakyan
Nilagyan ni Via ng maligamgam na tubig ang bathtub at nilagay ang bomb bath doon nang biglang narinig niya ang tunog ng pagsara ng pinto ng banyo. Lumingon saglit si Via at napanganga, tiningnan niya si Sean na parang nagtatanong kung bakit ito naroon. “Anong ginagawa mo rito?” tanong ni Via sabay tingin sa pinto. “Maliligo, of course,” sagot ni Sean na nagsimulang maghubad.Paano niya nagawang maligo at hinayaan lang si Caro na mag-isa sa labas? Hinugot ni Via ang isang tuwalya mula sa istante at isinuot ito saka nilagpasan ang kan’yang asawa ngunit ang mga braso ni Sean ay pumulupot sa kan’yang baywang kaya agad na napatigil si Via. “Binigyan ko siya ng laruan. Kaya huwag kang mag-alala, Baby,” mahinang sabi ni Sean na para bang nag-uusap sila tungkol sa isang kuting sa labas na naiwan mag-isa sa halip na sa isang sampung buwang gulang na sanggol.“Gosh! Paano kung umiyak siya, Sean? Walang nag-aalaga sa kan’ya ngayon,” protesta ni Via habang sinusubukang kumawala.Sa kasamaang
“Isekreto natin... sa lahat?” pabulong na tanong ni Via, sa harap mismo ng labi ni Sean. Dahil sa liwanag na naaninag mula sa mga gusali sa paligid kaya kumikinang ang kanilang mga basang labi.“Oo,” sambit ng lalaki na sinundan ng ungol nang dumaan ang tungki ng ilong niya sa likod mismo ng leeg ng dalaga dahilan para manginig ang katawan nito. Muling pumikit si Via nang mag-iwan ng bakas ng halik si Sean sa kan’yang sensitibong balat sa leeg. “Sean,” tawag ni Via na hindi maintindihan kung ano ang gusto ng katawan. “Yes, Baby,” sagot ni Sean habang hinihila ang bewang ni Via para magkadikit ang ibabang bahagi ng katawan nila. Napatalon si Via sa gulat nang maramdaman niyang may dumidikit sa kan’yang pagkababae na ikinatawa ni Sean ng mahina at sinadyang halikan ang labi ng babae. Noong una ay kinakantilan at tinutukso lang ni Sean ang pang-ibabang labi ni Via at kinagat-kagat ng marahan, pagkatapos ay ipinasok niya ang dila niya sa labi ng dalaga kaya medyo bumuka ang bibig ni
Napatingin si Sean sa kan’yang wrist watch. Makalipas ang labin-limang minutong paghihintay, bumaba siya ng sasakyan at nagmamadaling umakyat sa hagdanan patungo sa apartment ni Via. Sinadya niyang bagalan ang mga hakbang para mas may oras si Via sa paghahanda. Agad siyang pumasok sa corridor nang biglang huminto ang kan’yang mga hakbang at nadatnan ang isang babaeng nakasilip mula sa apartment sa tabi ng kwarto ni Via. “Ikaw ba ang manliligaw ni Viania?” bulong ng babaeng ipinakita ang kalahating mukha nito at kanang mata lang ang ipinakita habang ang kabilang parte ng katawan ay nakaharang sa pinto. Nilagay ni Sean ang hintuturo sa labi niya na para bang sinasabi niyang manahimik at agad namang tinakpan ng babae ang kaniyang bibig gamit ang isang kamay habang tumatango, saka dahan-dahang isinara muli ang pinto ng apartment. Matapos matiyak na walang nang isturbo, kumatok si Sean sa marupok na pinto ni Via. Mula sa kan’yang nakatayong posisyon, masasabi ni Sean na kadalasan ay
Tumitibok pa rin ang puso ni Via nang makabalik siya sa kan’yang silid. Hindi pa rin nawawala ang kaniyang takot. Kahit ang isang tanong ay pumasok sa kan’yang isipan; paano kung pumasok si Devan sa opisina niya? Agad na ni-lock ni Via ang pinto dahil ayaw niyang may biglang pumasok sa kaniyang opisina. Sana lang ay hindi magtanong ang kan’yang amo na si Hadley. Pagbalik sa upuan, sinubukan ni Via na mag-focus sa pagkumpleto ng mga dokumento sa computer ngunit hindi pa rin siya mapakali. Agad niyang hinanap ang AC remote para mapababa ang temperatura ng kwarto. Isang tunog ng mensahe sa kan’yang telepono ang agad na nagpagising kay Via. Umaasa siyang si Sean iyon. Sean: [Okay ka lang?] Nabato si Via ng ilang minuto nang mabasa niya ang mensahe. Nag-type siya ng ilang salita, pagkatapos ay binura muli, hindi niya sigurado kung ano ang sasabihin.Huminto ang daliri niya nang nabasa ang kaniyang tinipa ‘hindi okay’ at agad niyang ipinatong ang ulo sa mesa habang nasa tabi niya ang
Nakatuon ang tingin ni Sean sa CCTV habang naroon si Via sa screen at nagpapakita ng mga pinaggawa nito sa pribadong office ng dalaga. Blangko siyang nakatingin doon habang ang isa niyang kamay sa mesa ay gumagalaw, may ritmong parang tunog ng yapak ng kabayo. Nang makatayo si Via sa kan’yang inuupuan at lumabas ng kwarto ay agad na pinalitan ni Sean ang screen ng CCTV sa bawat corridor na kan’ang madaanan. Binati ni Via ang ilang empleyado at huminto sandali para makipag-usap. Nakikita ang bawat routine ng babae, itinuon ni Sean ang kan’yang atensyon sa trabaho sa desk at humigop ng kape habang paminsan-minsan ay sumusulyap sa screen ng CCTV. Ngayon ay lumipat si Via patungo sa pantry at sinundan ito ng mga mata ni Sean ngunit ang tasa sa kan’yang kamay ay tumigil sa harap ng kan’yang mga labi nang makita niyang may pumasok sa pantry sa likuran ng dalaga....... Nauhaw bigla si Via at nakalimutan niyang magdala ng tumblr kaninag umaga. Matapos batiin ang kaniyang seniors, pinil
Nang mag-out si Via sa kaniyang trabaho ay agad na umuwi siya sa apartment. Mabilis niyang inalagay ang mga damit niya sa loob ng kaniyang bagong bag. Tapos na ang negosyo niya rito at walang dahilan para manatili siya sa apartment ni Sean. Iniisip niya kung paano ba niya paiinitin ang sarili dahil babalik na naman siya sa apartment noon na sira ang heater.Nang ma-realize niyang nakasilid na ang lahat sa bag ay lumabas na ng kwarto si Via. Actually, gusto ni Via na magpaalam muna kay Sean via text message pero ayaw niyang istorbohin ang lalaki.Isa pa, ayaw niyang maging komportable sa apartment ng kan’yang amo. Sa hindi malamang dahilan pakiramdam niya ay sobrang mali noon na para bang sinasamantala niya ang sitwasyon. Nang makarating siya sa lobby, biglang tumunog ang phone ni Via at nakita ang pangalan ni Sean sa screen pero pinatay niya ito dahil ayaw niyang itanong ni Sean kung ano ang ginagawa niya. Sa pagmamadaling hakbang, naglakad si Via palabas.Pagdating sa apartment,
Huminto ang sasakyan sa harap mismo ng isang magarbong restaurant at may ilang sasakyan na nakaparada sa paligid. Medyo kinabahan si Via sa ng makitang nasa loob at hindi niya namamalayan na hinawakan niya ang kamay ni Sean na nakaupo sa gilid habang nakatutok ang mga mata nito sa pagtingin sa labas ng bintana. Sinulyapan ni Sean ang mga daliri ni Via na pinipisil ang kamay niya parang hindi alam ng dalaga na ang hawak na kamay niya ay kay Sean. At dahil opportunity na ito para sa kaniya agad niyang ginantihan ang pagkakahawak ni Via nang isang haplos sa daliri.“Ito ba talaga ang lugar na pupuntahan natin?” tanong ni Via habang nakatingin sa paligid. Para bang kakaiba ang feeling niya rito dahil iilan lang ang nakaparadang kotse sa parking lot na parang walang celebration na magaganap.Sinundan ni Sean ang tingin ni Via at sumagot, “Oo, ito nga ang lugar.” Nang lumingon si Via ay napagtanto niyang simula pa noong pagdating nila ay magkadikit na ang kanilang mga kamay. Namula siya a