Tumunog ang doorbell sa labas ngunit wala man lang pakialam si Via roon dahil busy ito sa kakakain ng kaniyang almusal.Hanggang ngayon ay naaalala pa niya kung gaano siya tratuhin ng may pag-iingat at pagmamahal ni Sean kahapon. Punong-puno ng mga tanong ang kan’yang isip, bakit ba napakabait ni Sean sa kaniya? Hinimas-himas pa nito ang tiyan niyang nagsisimula nang umumbok. Hindi lang iyon, ingat na ingat pa si Sean sa tuwing kikilos siya, para siyang itnuturing na salamin na madaling mabasag kung hindi iingatan. Sa pagkakaalam ni Via, ayaw na ni Sean sa relasyon nila at gusto pa nga nitong ipalaglag ang bata sa kaniyang sinapupunan ‘di ba?Sinabi pa nga niya na tumahimik siya at ayaw na ayaw nitong ipaalam ang relasyon nila sa mga tao. Ano ba talaga ang gustong iparating ng lalaking iyon at nakarating pa talaga ito sa Cebu.Hinding-hindi naman kasi magiging sila dahil ikakasal na rin naman si Sean. Hindi rin ito nagpaliwanag at pumasok na lang sa buhay niya ng basta-basta at ni i
Ilang beses na tumunog ang numerong idinayal ni Hilda. Ito ang pangatlong beses na tinawagan niya si Gamal ngunit sa hindi malamang dahilan hindi man lang nito sinasagot ang tawag niya. Inis na inis siya sa lalaki. Imposibleng hindi papansinin ni Gamal ang tawag niya. May nangyari kaya sa katrabaho niya? Matapos maalala ang lalaking nagnakaw ng lahat ng kan’yang mga personal na gamit kasama ang camera na pinaghirapan niyang bilhin at pagipunan ay galit siyang napaupo sa sofa.Ginagawa lang naman ang kaniyang trabaho bilang Paparazzi hindi naman iyon isang ilegal na trabaho and for God’s sake, trabaho niya ang maghanap ng tsismis tungkol sa buhay mga kilalang tao na nasa industriya!Ilang ring lang ay sa wakas sinagot na ng lalaki ang tawag niya. Hindi na niya hinintay ang pagsagot nito at nagmura siya ng malakas nang hindi binibigyang ng pagkakataon si Gamal para ipaliwanag ang sarili. “Kanina pa kita tinatawagan, pero hindi mo ako pinapansin! Alam mo bang nahihirapan ako rito! May
Simula noong tanghali ay hinintay ni Via si Sean na pumunta sa panaderya ngunit hanggang sa lumubog na ang araw ay hindi pa rin ito nagpapakita na ikinagulat niya. Sa kada tunog ng chime sa pinto ay siya ring pagtibok ng puso niya nagbabakasakaling si Sean ang pumasok sa loob ngunit nadidismaya lamang siya. “Hoy, huwag ka ngang sumimangot ng ganiyan. Natatakot ang customer dahil mukha kang mataray riyan,” siko ni Tya pagkaalis ng isa sa mga customer na may masamang tingin.Napabuntong-hininga si Via at muling ibinalik ang tingin sa bintana kung saan tanaw ang kalsada sa labas. Alam ni Tya kung bakit nakabusangot ang babae ngayon. “Malamang sa malamang nasisiguro kong busy iyon ngayon, for sure babalik siya rito bukas. Sige na, ngumiti ka na riyan bago pa man mawalan tayo ng customer ngayong araw,” masiglang saad ni Tya.Napaikot na lang ng mata si Tya dahil hindi man lang nito sinunod ang sinabi niya. Nanatili pa ring nakabusangot ang kaibigan niyang si Via.........Nagising si Vi
Matapos tawagan sina Willow at Disya ay naghanda na si Via para pumuntang Sweety. Sinabi sa kaniya ni Willow na lumipat na ito sa bahay ng mga magulang nito pero sinabi niyang puwede pa rin naman iting manirahan sa bahay na tinitirahan niya roon san rancho subalit tumanggi si Willow. Walang magawa si Via ngayong araw kaya inilipat niya lang ang iilang vase sa ibang silid.Naging routine na niya sa umaga ang manuod ng mabulaklak at paglanghap nito hanggang sa maalaala niya ang si Sean.Ilang araw na niyang hindi nakikita si Sean, sobrang na-mimiss na niya ito kaya ilang beses niyang kinuha ang litrato mula sa storage sa kan’yang memory box at tinitigan lang ang picture ng binata. Hindi niya inaasahan na magiging maayos muli ang kanilang relasyon. “Kumusta si Disya?” tanong ni Tya sabay bukas ng pinto ng sasakyan pagdating nilang dalawa sa bakery. “She’s fine, pagod na pagod kasi marami silang naging kliyente,” paliwanag ni Via nang maalala ang trabaho ni Disya bilang Interior Des
Naglakad si Sean sa hallway patungo sa study room ng kan’yang ama ng walang ekspresyon ang mukha. Makikita sa kaniya ang apoy na nagtatago sa kaniyang asul na mga mata.Para ba naging isang desyerto ang Mansion na mga Reviano. Tila sadyang nagtatago ang lahat kasama ang mga kasambahay, mukhang nagtatago ito sa kani-kanilang lungga dahil maaring tensyong mangyari ngayong araw sa mansion. Simula noong dumating siya sa mansion ay wala ni isang tao siyang nakita sa loob.Dalawang beses na kumatok si Sean sa malaking pinto na nasa harapan niya. Mga asal na natutunan niya simula noong siya ay limang taong gulang. Masunurin siyang naghintay hanggang sa marinig niya ang malalim na boses ng kan’yang ama.“Pasok,” utos ni Houston Reviano. Napaigting ang kaniyang panga nang marinig ang boses nito. Pumasok siya sa kwarto at tumingin ng diretso sa padre de pamilya ng Reviano.“Umupo ka at isara ang pinto sa likod mo.” Utos ni Houston sa kan’yang anak na may matigas na boses. Sumunod si Sean sa s
Kalalabas lang ni Daren sa meeting room kasama ang iba pang Luna Star Executives. Nasa kwarto pa rin ang ilan sa mga empleyadong kasamang dumalo sa meeting, pinauna muna nila ang mga Executive para maka-tsismis. Napahinto si Hadley na pinuno ng Quality Control Division nang makita niya ang kanilang CEO.Napangiti siya nang pumunta si Sean doon. “Mukhang bumalik na si Mr. CEO,” sabi ni Hadley sa isa pang kasamahan. Mabilis na naglakad si Sean Reviano sa hall patungo sa grupo ng mga Executive na nakatayo sa harap ng meeting room. Nang makitang bumalik na ang kan’yang matalik na kaibigan, ngumiti si Daren para kumustahin ngunit tumaas ang tensyon nang nasa harapan na nila si Sean. Sa isang iglap nawala ang ngiti sa mukha ni Daren nang dumapo ang isang kamao sa kaliwang pisngi at bumagsak ang katawan nito sa sahig. Nagkaroon ng komosyon kaya nakakuha ng atensyon ang mga kalapit na empleyado ng Luna Star. Pinigilan ni Dario Leaman, isang Financial Manager na nakatayo hindi kalayuan
Tumakbo si Sean sa hallway ng ospital. Hindi niya pinansin ang ilang nurse na nagtitinginan sa kaniya.Si Via lang at ang sanggol sa sinapupunan nito ang nasa isip niya. Walang tigil na nag-vibrate ang kan’yang cellphone, nakita niya ang mensaheng ipinadala ni Tya, nakasaad doon ang lokasyon ng treatment room ng babae. Nang makita si Sean na naroroon mula sa dulo ng bulwagan, tumayo si Tya mula sa bench at naghintay hanggang makarating siya ng malapitan.“Anong nangyari?” tanong ni Sean na may nanginginig na boses. Nag-aalalang tumingin si Tya kay Sean, habang ang mga kamay nito ay nakakuyom sa kaba.“Nakita niya ang picture mo sa magasin kasama si Evelyn Madini. Maya-maya ay namutla siya at agad na umuwi kami sa bahay. Iniwan ko lang siya saglit nang makarinig ako ng sigaw at nakita ko si Via na nasa sahig at tumutulo ang dugo sa kaniyang mga binti.” Napaiyak si Tya ng maalala ang pangyayari.“Hindi pa ako nakakita ng napakaraming dugo sa tanang buhay ko. Akala ko mawawala na siy
Sobrang nasisikipan si Sean sa kwarto ni Via. Naisipan niya na ilipat ito sa isang mas malaking silid ngunit ayaw naman niyang lumabas at iwan itong mag-isa kaya ang tanging nagawa niya lang ay umupo sa tabi nito. Hinaplos ni Sean ang maputlang pisngi ni Via. Hinalikan din niya ang mukha nitong natutulog. “I’m sorry, Baby,” bulong ni Sean sa nanginginig na boses.Napayuko si Sean, hindi pinansin ang mga luhang unti-unting tumulo sa kan’yang pisngi hanggang sa kan’yang baba. Umiyak siya ng tahimik. Nasayang ang oras nila dahil sa hindi pagkakaunawaan at pati na rin sa pagiging makasarili niya. Kung bago pa lang siya pumunta sa Bicol at ipinaliwanag niya ang lahat sa babae, baka hindi siya mangyayari ito.“I’m sorry,” bulong ni Sean habang pinisil niya ang kamay nito nang mahigpit, pagkatapos ay hinalikan ang palad ng babae.Tumayo si Sean sa upuan at niyakap si Via na nakahiga. Matagal niyang ipinulupot ang kan’yang mga braso sa mahinang katawan nito.Kinain ng matinding takot ang
Isang oras pa lang ay nasa kwarto na si Via at nakahiga sa kama nang biglang narinig niya ang tunog ng bell, napabuntong-hininga siya at nagmamadaling buksan ang pinto pero nakita niya si Sean na nakatayo sa harapan niya kasama si Carolus na nasa bisig nito. “Mommy!” tawag ng batang paslit na may malaking asul na bilog na mga mata. Nang makita iyon, nadurog ang puso ni Via dahil sa ilang sandali ay muntik na niyang makalimutan ang kinaroroonan ng anak na naiwan sa bahay kasama ang yaya. Agad na nabaling ang mga mata ni Via sa lalaking nakahawak sa kanilang anak na may inosenteng tingin. “Sabi niya ... na-miss niya ang kan’yang ina,” sabi ni Sean habang bahagyang ibinaling ang katawan sa gilid na dahilan upang bumagsak ang ulo ni Carolus sa dibdib ng kan’yang ama, at ang mga mata ng bata ay tila mabigat na pumikit.Nagkibot-kibot ang mga talukap ni Via nang makita sa harap niya ang mag-ama. Tumikhim si Sean dahil mukhang natulala si Via at nahihirapang magsalita. “Sa tingin ko
Hinigpitan ni Via ang kaniyang scarf sa leeg dahil sa malamig na hanging nakakapanghina ng buto. Binilisan niya ang kan’yang mga hakbang habang binabagtas ang bahagyang mahangin na mga lansangan sa Manila. Siguro, uulan ngayong gabi, kaya binilisan ni Via ang lakad niya. Kadadating pa lang niya sa tapat ng gusali ng Luna Star nang biglang may bumagal na sasakyan sa gilid ng kalsada kaya napilitan siyang huminto. Napairap siya sa hangin nang makita kung sino ang nasa manibela. “Pumasok ka na sa kotse o papaluin ko ‘yang bilugang puwet mo kapag nakauwi tayo sa bahay,” sabi ng lalaki na nakasandal sa bintana at tinitigan si Via.Sa halip na sundin ang mga sinabi ni Sean ay nagpatuloy si Via sa paglalakad at hindi napigilan ng lalaki na iparada ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Walang pakialam si Sean kung makakuha man siya ng ticket sa pulis dahil para sa kan’ya, ang pag-uwi sa sutil na babae sa harapa niya ang mas mahalaga. At sa sobrang pagmamadali ay agad siyang bumaba ng sasakyan
Nilagyan ni Via ng maligamgam na tubig ang bathtub at nilagay ang bomb bath doon nang biglang narinig niya ang tunog ng pagsara ng pinto ng banyo. Lumingon saglit si Via at napanganga, tiningnan niya si Sean na parang nagtatanong kung bakit ito naroon. “Anong ginagawa mo rito?” tanong ni Via sabay tingin sa pinto. “Maliligo, of course,” sagot ni Sean na nagsimulang maghubad.Paano niya nagawang maligo at hinayaan lang si Caro na mag-isa sa labas? Hinugot ni Via ang isang tuwalya mula sa istante at isinuot ito saka nilagpasan ang kan’yang asawa ngunit ang mga braso ni Sean ay pumulupot sa kan’yang baywang kaya agad na napatigil si Via. “Binigyan ko siya ng laruan. Kaya huwag kang mag-alala, Baby,” mahinang sabi ni Sean na para bang nag-uusap sila tungkol sa isang kuting sa labas na naiwan mag-isa sa halip na sa isang sampung buwang gulang na sanggol.“Gosh! Paano kung umiyak siya, Sean? Walang nag-aalaga sa kan’ya ngayon,” protesta ni Via habang sinusubukang kumawala.Sa kasamaang
“Isekreto natin... sa lahat?” pabulong na tanong ni Via, sa harap mismo ng labi ni Sean. Dahil sa liwanag na naaninag mula sa mga gusali sa paligid kaya kumikinang ang kanilang mga basang labi.“Oo,” sambit ng lalaki na sinundan ng ungol nang dumaan ang tungki ng ilong niya sa likod mismo ng leeg ng dalaga dahilan para manginig ang katawan nito. Muling pumikit si Via nang mag-iwan ng bakas ng halik si Sean sa kan’yang sensitibong balat sa leeg. “Sean,” tawag ni Via na hindi maintindihan kung ano ang gusto ng katawan. “Yes, Baby,” sagot ni Sean habang hinihila ang bewang ni Via para magkadikit ang ibabang bahagi ng katawan nila. Napatalon si Via sa gulat nang maramdaman niyang may dumidikit sa kan’yang pagkababae na ikinatawa ni Sean ng mahina at sinadyang halikan ang labi ng babae. Noong una ay kinakantilan at tinutukso lang ni Sean ang pang-ibabang labi ni Via at kinagat-kagat ng marahan, pagkatapos ay ipinasok niya ang dila niya sa labi ng dalaga kaya medyo bumuka ang bibig ni
Napatingin si Sean sa kan’yang wrist watch. Makalipas ang labin-limang minutong paghihintay, bumaba siya ng sasakyan at nagmamadaling umakyat sa hagdanan patungo sa apartment ni Via. Sinadya niyang bagalan ang mga hakbang para mas may oras si Via sa paghahanda. Agad siyang pumasok sa corridor nang biglang huminto ang kan’yang mga hakbang at nadatnan ang isang babaeng nakasilip mula sa apartment sa tabi ng kwarto ni Via. “Ikaw ba ang manliligaw ni Viania?” bulong ng babaeng ipinakita ang kalahating mukha nito at kanang mata lang ang ipinakita habang ang kabilang parte ng katawan ay nakaharang sa pinto. Nilagay ni Sean ang hintuturo sa labi niya na para bang sinasabi niyang manahimik at agad namang tinakpan ng babae ang kaniyang bibig gamit ang isang kamay habang tumatango, saka dahan-dahang isinara muli ang pinto ng apartment. Matapos matiyak na walang nang isturbo, kumatok si Sean sa marupok na pinto ni Via. Mula sa kan’yang nakatayong posisyon, masasabi ni Sean na kadalasan ay
Tumitibok pa rin ang puso ni Via nang makabalik siya sa kan’yang silid. Hindi pa rin nawawala ang kaniyang takot. Kahit ang isang tanong ay pumasok sa kan’yang isipan; paano kung pumasok si Devan sa opisina niya? Agad na ni-lock ni Via ang pinto dahil ayaw niyang may biglang pumasok sa kaniyang opisina. Sana lang ay hindi magtanong ang kan’yang amo na si Hadley. Pagbalik sa upuan, sinubukan ni Via na mag-focus sa pagkumpleto ng mga dokumento sa computer ngunit hindi pa rin siya mapakali. Agad niyang hinanap ang AC remote para mapababa ang temperatura ng kwarto. Isang tunog ng mensahe sa kan’yang telepono ang agad na nagpagising kay Via. Umaasa siyang si Sean iyon. Sean: [Okay ka lang?] Nabato si Via ng ilang minuto nang mabasa niya ang mensahe. Nag-type siya ng ilang salita, pagkatapos ay binura muli, hindi niya sigurado kung ano ang sasabihin.Huminto ang daliri niya nang nabasa ang kaniyang tinipa ‘hindi okay’ at agad niyang ipinatong ang ulo sa mesa habang nasa tabi niya ang
Nakatuon ang tingin ni Sean sa CCTV habang naroon si Via sa screen at nagpapakita ng mga pinaggawa nito sa pribadong office ng dalaga. Blangko siyang nakatingin doon habang ang isa niyang kamay sa mesa ay gumagalaw, may ritmong parang tunog ng yapak ng kabayo. Nang makatayo si Via sa kan’yang inuupuan at lumabas ng kwarto ay agad na pinalitan ni Sean ang screen ng CCTV sa bawat corridor na kan’ang madaanan. Binati ni Via ang ilang empleyado at huminto sandali para makipag-usap. Nakikita ang bawat routine ng babae, itinuon ni Sean ang kan’yang atensyon sa trabaho sa desk at humigop ng kape habang paminsan-minsan ay sumusulyap sa screen ng CCTV. Ngayon ay lumipat si Via patungo sa pantry at sinundan ito ng mga mata ni Sean ngunit ang tasa sa kan’yang kamay ay tumigil sa harap ng kan’yang mga labi nang makita niyang may pumasok sa pantry sa likuran ng dalaga....... Nauhaw bigla si Via at nakalimutan niyang magdala ng tumblr kaninag umaga. Matapos batiin ang kaniyang seniors, pinil
Nang mag-out si Via sa kaniyang trabaho ay agad na umuwi siya sa apartment. Mabilis niyang inalagay ang mga damit niya sa loob ng kaniyang bagong bag. Tapos na ang negosyo niya rito at walang dahilan para manatili siya sa apartment ni Sean. Iniisip niya kung paano ba niya paiinitin ang sarili dahil babalik na naman siya sa apartment noon na sira ang heater.Nang ma-realize niyang nakasilid na ang lahat sa bag ay lumabas na ng kwarto si Via. Actually, gusto ni Via na magpaalam muna kay Sean via text message pero ayaw niyang istorbohin ang lalaki.Isa pa, ayaw niyang maging komportable sa apartment ng kan’yang amo. Sa hindi malamang dahilan pakiramdam niya ay sobrang mali noon na para bang sinasamantala niya ang sitwasyon. Nang makarating siya sa lobby, biglang tumunog ang phone ni Via at nakita ang pangalan ni Sean sa screen pero pinatay niya ito dahil ayaw niyang itanong ni Sean kung ano ang ginagawa niya. Sa pagmamadaling hakbang, naglakad si Via palabas.Pagdating sa apartment,
Huminto ang sasakyan sa harap mismo ng isang magarbong restaurant at may ilang sasakyan na nakaparada sa paligid. Medyo kinabahan si Via sa ng makitang nasa loob at hindi niya namamalayan na hinawakan niya ang kamay ni Sean na nakaupo sa gilid habang nakatutok ang mga mata nito sa pagtingin sa labas ng bintana. Sinulyapan ni Sean ang mga daliri ni Via na pinipisil ang kamay niya parang hindi alam ng dalaga na ang hawak na kamay niya ay kay Sean. At dahil opportunity na ito para sa kaniya agad niyang ginantihan ang pagkakahawak ni Via nang isang haplos sa daliri.“Ito ba talaga ang lugar na pupuntahan natin?” tanong ni Via habang nakatingin sa paligid. Para bang kakaiba ang feeling niya rito dahil iilan lang ang nakaparadang kotse sa parking lot na parang walang celebration na magaganap.Sinundan ni Sean ang tingin ni Via at sumagot, “Oo, ito nga ang lugar.” Nang lumingon si Via ay napagtanto niyang simula pa noong pagdating nila ay magkadikit na ang kanilang mga kamay. Namula siya a